Τελικά, μήπως είμαστε μόνο στο όνομα Ευρωπαίοι;

Πουθενά αλλού δεν υπάρχει τόση ανάγκη για αυτοεπιβεβαίωση για το αν είναι Ευρωπαίοι ή όχι, όσο εδώ. Έχετε ακούσει εσείς κανένα Άγγλο, Γάλλο, Πορτογάλο να δηλώνει συνεχώς πως είναι Ευρωπαίος; Δε νομίζω να τους νοιάζει κιόλας. Αυτό το κόμπλεξ, γιατί περί κόμπλεξ πρόκειται δεν εξηγείται διαφορετικά, έχει πολλές αιτίες. Ίσως γιατί για ιστορικούς λόγους, πάντα είμαστε ένα βήμα πίσω απ’ τους άλλους τους τελευταίους αιώνες. Ίσως γιατί δεν μπορούμε να αποδεχθούμε το μεσογειακό μας ταμπεραμέντο και την ανατολίτικη μας νοοτροπία. Μια νοοτροπία από την οποία δεν μπορούμε να ξεφύγουμε όσο και να προσπαθούμε.

Στην πραγματικότητα είμαστε πολύ πιο κοντά στην Ανατολή απ’ όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Δεν είναι κακό να το παραδεχτούμε. Το βλέπουμε διαρκώς σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητάς μας. Από τον τρόπο που οδηγούμε μέχρι τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε στους άλλους. Τόσο πολύ όμως θέλουμε να νομίζουμε πως είμαστε Ευρωπαίοι που αυτό που αντιγράφουμε είναι μόνο την κοσμική ζωή που βλέπουμε στην τηλεόραση, τις ταινίες και τα περιοδικά. Μία διευκρίνιση: με τον όρο «Ευρωπαίοι» εννοώ τους Δυτικοευρωπαίους, εκεί που κυριαρχεί το αγγλοσαξονικό μοντέλο.

Όπως έλεγα, αντιγράφουμε αυτά που εμείς νομίζουμε πως κάνει ένας άνθρωπος στη Δυτική Ευρώπη. Στερεότυπα που βλέπουμε στη μικρή οθόνη, τα οποία καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα. Συνήθως οι αντιγραφείς είναιορισμένοι αρχοντοχωριάτες νεόπλουτοι που έχουν την εντύπωση πως με αυτό τον τρόπο είναι πιο σπουδαίοι από εμάς τους πληβείους.

Ας πούμε, δεν καταδέχονται να φάνε σε μία παραδοσιακή ταβέρνα και προτιμάνε να πάνε στο νέο γαλλικό εστιατόριο. Όμως θα παρκάρουν το πανάκριβο αυτοκίνητό τους στο χώρο των αναπήρων, γιατί εκεί υπήρχε χώρος. Σιγά μην καταδεχτεί η κυρία να περπατήσει λίγα μέτρα και λιώσουν οι σικάτες ιταλικές της γόβες. Αυτή μάλιστα, είναι ευρωπαϊκή νοοτροπία, όπως την αντιλαμβάνεται. Για σεβασμό στους ανάπηρους συνανθρώπους μας ούτε λόγος. Για δοκίμασε να το κάνεις αυτό σε μία ευρωπαϊκή πόλη κι αν δε μαζέψουν κι εσένα και το αυτοκίνητό σου, να μου πείτε ό,τι θέλετε.

Τέτοια πράγματα πρέπει να προσπαθούμε να αντιγράψουμε κι όχι βλακείες. Αν και τώρα που το σκέφτομαι οι πιο πάνω τύποι δεν αντιγράφουν απλώς, αλλά επιδεικνύουν τα πλούτη τους. Το ότι φοράς την τελευταία τάση της μόδας και συχνάζεις στα πιο γκλαμουράτα μέρη δε σε κάνει σώνει και καλά πολιτισμένο. Τον πολιτισμό σου τον εκπέμπεις με την ίδια σου τη συμπεριφορά. Δεν πα να μιλάς εξευγενισμένα και να κυκλοφοράς με το ύφος ξιπασμένου κόμη, αν συμπεριφέρεσαι σαν άνθρωπος των σπηλαίων, χωρίς κανένα ίχνος στοιχειώδους ευγένειας, τότε είσαι απολίτιστος.

Και τώρα που θυμήθηκα τη γλώσσα, τι είναι αυτή η συνήθεια τελευταία να σου μιλάει ο άλλος και σαν σου μιλάει να πετάει μέσα γαλλικά, αγγλικά και οποιαδήποτε άλλη ξένη λέξη έχει μάθει τελευταία; Σαν πολυπολιτισμικές θείες από το Σικάγο ακούγεστε ρε δεν το καταλαβαίνετε; Η ελληνική γλώσσα είναι από τις πιο πλούσιες λεξιλογικά γλώσσες στον κόσμο και οι Ευρωπαίοι, που τόσο πολύ καίγεστε να τους μοιάσετε, κάνουν αμάν και πώς για να τη μάθουν. Ενώ εμείς τη σνομπάρουμε, τόσο έξυπνοι είμαστε.

Εάν όντως θέλουμε να μοιάσουμε στους Ευρωπαίους ας προσπαθήσουμε να τους μοιάσουμε στα καλά τους. Στην υπομονή τους -ειδικά όταν περιμένουν σε σειρά, όχι σαν εμάς που μοιάζουμε με ορδές των Ούννων και μετράμε ακόμη και τα δευτερόλεπτα. Στην ευγένειά τους -γιατί ένα ευχαριστώ δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Στο ότι πρώτα βλέπουν τι κάνουν οι ίδιοι και μετά τι κάνουν όλοι οι άλλοι. Αυτά είναι ορισμένα χαρακτηριστικά που θα μας έκαναν καλό να τα αποκτήσουμε.

Αλλά από την άλλη πώς μπορούμε να υποτιμούμε το δικό μας πολιτισμό; Καλό θα ήταν ταυτόχρονα, να μην ξεχνάμε πως από εδώ ξεκίνησαν όλα, γιατί κοιτίδα του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού ήταν η αρχαία Ελλάδα. Ας το έχουμε στο πίσω μέρος  του μυαλού μας την επόμενη φορά που θα νιώσουμε την ανάγκη να ζηλέψουμε τον οποιοδήποτε Ευρωπαίο.

http://www.mindthetrap.gr/