Σελίδες

Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Πώς θα κάνετε τα παιδιά σας να χαμογελάνε στις δύσκολες μέρες που περνάμε…

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΑΠΟ  ΤΗΝ 
cute-kids-high-definition-wallpaper-for-desktop-background-download-cute-kids-images
Περνάμε δύσκολες ώρες και αυτές τις ημέρες μας λείπει το χαμόγελο.
Δεν γίνεται να αφήνετε μία μέρα να περάσει χωρίς να φέρετε στα παιδιά σας το χαμόγελο.Ότι και να συμβαίνει πρέπει να δώσετε στα παιδιά σας το χαμόγελο γιατί τα παιδιά επηρεάζονται πιο πολύ από όλους.
Πώς;Υπάρχει τρόπος.
Αρχικά πείτε τους ένα αστείο.Δεν χρειάζεται να είναι κάτι επιτηδευμένο αλλά κάτι έξυπνο για να κάνετε τα παιδιά σας να χαμογελάσουν.
Κάντε τους ένα κοπλιμέντο. Όταν κάποιος δεν είναι καλά ψυχολογικά τότε πείτε του έναν καλό λόγο και θα δείτε πως θα νιώσει καλύτερα.
Φτιάξτε τους το αγαπημένο τους φαγητό.Δεν είναι ανάγκη να είναι κάτι ακριβό αλλά κάτι που θα κάνετε για εκείνους , θα το απολαύσετε παρέα και θα τους κάνετε να χαμογελάσουν.
Πείτε τους ότι είστε περήφανοι για αυτά. Τα παιδιά χρειάζονται να ακούσουν πως πιστεύετε σε εκείνα και πως θα είστε κοντά τους ότι και να συμβεί.
Ακούστε αυτό που έχουν να σας πουν.Ακούστε χωρίς να διακόπτετε αυτό που θέλουν να σας πουν.Από τις ανησυχίες τους μέχρι τα παράπονά τους.
Ενθαρρύνετέ τα.Ακόμη και αν έχουν αρνητική ψυχολογία και σκέφτονται αρνητικά για όσα συμβαίνουν γύρω μας, εσείς σαν γονείς πρέπει να ενθαρρύνετε και να τους δίνετε κουράγιο.
Τέλος πως περιμένετε να χαμογελάσουν αν δεν χαμογελάτε; Χαμογελάστε τους και κάντε τους να νιώσουν όμορφα.
Χαμογελάστε!!!!
babyradio.gr- Κατερίνα Π.

Τί λέμε στα παιδιά μας για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα τις μέρες αυτές


Κείμενο: Γιώργος Μόσχος

Πρώτα από όλα θα πρότεινα να αποφεύγουμε να τους μεταφέρουμε λογικές θυμού και μίσους – επιθετικότητας για κάποιους που φαίνεται ότι «φταίνε» για τη σημερινή κρίση. Αρκετά έχουν χορτάσει να ακούνε κατηγόριες, από την κοινωνία των ενηλίκων.

Δεύτερο, επειδή η ανασφάλεια είναι κακός σύμβουλος (όλων μας) είναι σπουδαίο να τους επιβεβαιώσουμε την ασφάλεια της σχέσης μας και των συναισθημάτων μας, που είναι ο καλύτερος πλοηγός στις δύσκολες φουρτούνες, όποτε και αν ξεσπάνε.
Τρίτο, θα έλεγα, να αποφεύγουμε να κάνουμε μπροστά τους διαλόγους πανικού για το χρήμα και την οικονομική κατάσταση. Αντίθετα, χρειάζεται να περάσουμε στα παιδιά, περισσότερο από ποτέ, το μήνυμα ότι δεν θα μας κάνει το χρήμα ευτυχισμένους αλλά η αίσθηση ότι ανήκουμε σε ομάδες και κοινότητες που μοιράζονται κοινά και όμορφα ιδανικά και νοιάξιμο για τον άλλο / την άλλη.
Και τέταρτο, προτείνω, αυτή την εβδομάδα -όπως και κάθε φορά που η κοινωνία μπαίνει σε συλλογική παράκρουση- να μην αφήνουμε την τηλεόραση να πλημμυρίζει τα σπίτια μας με τοξικότητα.
Ας περπατήσουμε μαζί με τα παιδιά στη φύση, ας παίξουμε, ας ακούσουμε τους ήχους, ας θαυμάσουμε τα χρώματα, ας σκαρφαλώσουμε ανηφόρες μαζί τους και ας τους υποσχεθούμε ότι η ύπαρξή μας θα αντέξει και θα ανθίζει σε κάθε καθεστώς,αρκεί να ποτίζεται τακτικά από την απόλαυση της ενεργητικής, δημιουργικής, αγωνιστικής και αλληλεπιδραστικής πραγμάτωσης της ανθρώπινης μας μοναδικότητας,
Ας χαιρόμαστε που υπάρχουμε, που είμαστε μαζί, που δεν τα παρατάμε στα δύσκολα και που, σε κάθε περίπτωση, είμαστε εμείς που ορίζουμε το νόημα και το περιεχόμενο της ζωής μας.
Ο Γιώργος Μόσχος ασκεί τα καθήκοντα του Βοηθού Συνηγόρου του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού αμέσως μόλις δημιουργήθηκε ο Συνήγορος του Παιδιού (2003). Συμμετείχε ενεργά στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Συνηγόρων του Παιδιού του οποίου διατέλεσε και Πρόεδρος. Έχει συγγράψει εκπαιδευτικά εγχειρίδια για παιδιά και ενήλικες, εκθέσεις και επιστημονικά άρθρα σε θέματα συναφή με τα δικαιώματα των παιδιών και των νέων. Είναι πατέρας δύο παιδιών, από τα οποία διδάσκεται διαρκώς.



Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

Εθισμός στα ηλεκτρονικά : Ποια είναι τα συμπτώματα και πως αντιμετωπίζεται

🕔24/01/2015 

Η τεχνολογία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας, αλλά υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που μπορεί αυτό το αναπόσπαστο κομμάτι να γίνει εθισμός. Μιλάμε για τον εθισμό των μικρών παιδιών στα ηλεκτρονικά παιχνίδια...
Η ξαφνική εισβολή της τεχνολογίας στα ελληνικά σπίτια και η ραγδαία ανάπτυξη της, βρίσκει «αδιάβαστους» πολλούς από τους γονείς που δεν ξέρουν πώς να συμπεριφερθούν ή τι πρέπει να κάνουν αναφορικά με τα παιδιά τους.
Η πρόσβαση στα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι πιο εύκολη από ποτέ και πολλά παιδάκια τα επιλέγουν σαν τρόπο διασκέδασης. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που μπορεί να προκληθεί εθισμός, ένα πρόβλημα σοβαρό αλλά αντιμετωπίσιμο.
Ο παιδίατρος Κώστας Κομματάς, έρχεται για να διαφωτίσει τους γονείς που έχουν κάποιες υπόνοιες για εθισμό των παιδιών τους στα ηλεκτρονικά παιχνίδια.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Κομματά, ένα από τα συνηθισμένα συμπτώματα εξάρτησης του παιδιού από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, είναι η απομόνωση του από τους συνομηλίκους του – λόγου χάρη η αποφυγή της βόλτας με τα υπόλοιπα παιδιά – σε συνδυασμό με την προσμονή της ώρας που θα ξαναπαίξει το ηλεκτρονικό.
Επίσης, ένα άλλο σύμπτωμα είναι, όταν το παιδί βρεθεί σε ένα χώρο όπου δεν υπάρχει ηλεκτρονικός υπολογιστής ή διακοπεί απότομα το παιχνίδι του και δεν μπορεί να παίξει, τότε παρουσιάζονται συμπτώματα όπως τρέμουλο των χεριών, αϋπνία και υπερκινητικότητα.Όταν κουβεντιάζουν, τα εθισμένα παιδιά συχνά κάνουν αναφορές για τους «ήρωες» των παιχνιδιών τους σαν να είναι αληθινά και υπαρκτά πρόσωπα.
Οι γονείς που θα παρατηρήσουν ότι το παιδάκι τους είναι εθισμένο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να απαγορεύσουν μέσα σε μία νύχτα τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και τα παιχνίδια. Τα παιδιά έλκονται από το «απαγορευμένο» επειδή τους μαγνητίζει την περιέργεια, οπότε η απόλυτη απαγόρευση είναι λάθος, σύμφωνα με τον Δρ. Κώστα Κομματά.Βασικός παράγοντας είναι και η κατανόηση των γονιών αναφορικά με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Με λίγα λόγια πρέπει να δείξουν «προσαρμογή σκέψης» και να καταλάβουν ότι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι σημείο των καιρών μας και τα παιδιά θέλουν να διασκεδάσουν παίζοντας τα.Από την άλλη πλευρά, ο γονιός δεν πρέπει να παραδοθεί εύκολα στις επιθυμίες του παιδιού. Πρέπει να είναι αποφασιστικός και να κάνει μία συμφωνία με το παιδί του. Για παράδειγμα να διαλέξουν μαζί το ποιο παιχνίδι θα παίζει και για πόσο χρόνο.
Όσον αφορά την συμφωνία, ο γονιός πρέπει να προειδοποιήσει το παιδί ότι η συμφωνία μπορεί ναι μεν να είναι προφορική αλλά είναι ένα συμβόλαιο το οποίο αν παραβιαστεί υπάρχουν επιπτώσεις. Σε περίπτωση παραβίασης, ο γονιός είναι υποχρεωμένος να επιβάλλει ποινή, όπως για παράδειγμα την στέρηση του ηλεκτρονικού υπολογιστή για αρκετό χρόνο.
Ο βασικότερος κανόνας και πιο σημαντικός από όλους είναι ότι αν δυστυχώς ο γονιός διαπιστώσει εθισμό, να μην κρυφτεί πίσω από το δάχτυλο του και να έχει το θάρρος να ζητήσει βοήθεια από κάποιο ψυχολόγο. Εν τέλει δεν είναι κακό ούτε κατακριτέο το να υπάρξει κάποιο πρόβλημα και να ζητηθεί βοήθεια γιατί πολύ απλά όλοι έχουν προβλήματα. Το πώς τα αντιλαμβάνεται ο καθένας και το τι κάνει για να τα αντιμετωπίσει είναι προσωπική του επιλογή, αλλά όταν φέρνεις ένα παιδί σε αυτό τον κόσμο εσύ και μόνο είσαι ο υπεύθυνος για την εκμάθηση και το καλό του έτσι ώστε να είναι ευτυχισμένο και να βγει ένας άξιος άνθρωπος στην κοινωνία για να προσφέρει σε όλους μας.



Σταματήστε να φωνάζετε στα παιδιά σας ! Δείτε πώς !

🕔24/01/2015 

·         Κανένας γονιός δεν φωνάζει στα παιδιά του από χόμπι. Όμως, πολλές φορές εκνευριζόμαστε και υψώνουμε τη φωνή μας για να τα κάνουμε να μας ακούσουν. Κι όπως φαίνεται, δεν είμαστε η μειοψηφία. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι γονείς που καταλήγουν σε τέτοιες συμπεριφορές αυξάνονται όλο και περισσότερο.


Πιο συγκεκριμένα, όπως δημοσιεύεται στη Wall Street Journal, 3 στους 4 γονείς φωνάζουν στα παιδιά τους τουλάχιστον 1 φορά το μήνα. Και τι γίνεται τότε; Η δρ. Αντέλ Φέιμπερ, σύμβουλος γονέων και συγγραφέας, υποστηρίζει ότι το να προσπαθείς να τραβήξεις την προσοχή των παιδιών φωνάζοντάς τους δεν είναι κάτι κακό. Αλλά, μέχρι εκεί. Οι γονείς θα πρέπει να αποφεύγουν φράσεις όπως: «Γιατί ποτέ δεν το θυμάσαι;» ή «Γιατί το κάνεις πάντα λάθος;».

Αυτό που η ειδικός συμβουλεύει στους γονείς είναι να προτιμούν στις εκφράσεις τους να χρησιμοποιούν το «Εγώ» από το «Εσύ». Έτσι, θα μπορέσουν να βγουν από την κατάσταση επίθεσης. «Πείτε αυτό που δεν σας αρέσει να κάνουν, και στη συνέχεια προσθέστε αυτό που θα θέλατε ή θα περιμένατε να κάνουν», εξηγεί.
 

Όπως υποστηρίζει η ειδικός, ο λόγος που οι γονείς εκρήγνυνται με τα παιδιά τους είναι γιατί παίρνουν τις αντιδράσεις τους προσωπικά. Ταράζονται και επιτίθενται φραστικά σε απάντηση αυτού που προσλαμβάνουν ως επανάσταση. Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα καταδεικνύει ότι μια τέτοια στάση από μέρους των γονιών μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα συμπεριφοράς και κατάθλιψη αργότερα στα παιδιά τους, ενώ, σύμφωνα με μία παλαιότερη έρευνα, μπορεί ακόμα και να επηρεάσει αρνητικά τις μελλοντικές σχέσεις τους.
 

Αν, λοιπόν, είστε κι εσείς ένας από αυτούς τους γονείς, υπάρχουν τρόποι να κοντρολάρετε τα νεύρα σας. Αν την επόμενη φορά νιώσετε ότι μπορεί να χάσετε τον έλεγχο, προσπαθήστε να εφαρμόσετε τα παρακάτω 5 πράγματα, προτού αρχίσετε να ουρλιάζετε στα παιδιά σας:

1. Πάρτε βαθιές ανάσες. Αν βλέπετε ότι το παιδί σας σας έχει φτάσει στα όρια, κάντε μια παύση, πάρτε μια βαθιά εισπνοή, κι έπειτα μια βαθιά εκπνοή. Επαναλάβετε, αν χρειαστεί.

2. Σκεφτείτε κάτι ευχάριστο. Μερικές φορές, είναι χαλαρωτικό να ταξιδέψετε νοερά σε ένα μέρος ήσυχο, που θα σας ξυπνήσει όμορφες αναμνήσεις. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, είναι βοηθητικό.

3. Μετρήστε μέχρι το 10. Αντί να υψώσετε τη φωνή σας, δώστε χρόνο (τόσο σε εσάς όσο και στο παιδί σας) να… συνέλθετε!

4. Ζητήστε βοήθεια. Όποτε νιώθετε ότι είστε στα όριά σας, ζητήστε από τον άντρα σας να επέμβει, ώστε να μπορέσετε εσείς να ηρεμήσετε.

5. Φύγετε από το δωμάτιο. Όταν όλα τα προηγούμενα αποτύχουν, βεβαιωθείτε ότι το παιδί είναι ασφαλές και απομακρυνθείτε για λίγα λεπτά.



Μην αφήσετε τον πανικό να διεισδύσει στο σπίτι σας ...


Από την Αλεξάνδρα Καππάτου Ψυχολόγο -Παιδοψυχολόγο - Συγγραφέα
Τις τελευταίες μέρες έχουμε γίνει θεατές μιας σειράς κατακλυσμιαίων γεγονότων που έχουν ενσκήψει σαν χιονοστιβάδα στη χώρα μας ....
Από τη Δευτέρα ξεκινά έλεγχος κεφαλαίων , τράπεζες κλειστές , ράφια των σούπερ μάρκετ που αδειάζουν , ουρά στα βενζινάδικα... μια κατάσταση πρωτόγνωρη που αιωρείτο σαν απειλή,αλλά κανένας δεν πίστευε ότι θα συμβεί στη χώρα μας και να που έφθασε η στιγμή να την βιώσουμε.
Ο πολύπαθος ελληνικός λαός ορθώνει το ανάστημα του στους κραταιούς της Ευρώπης για τη διεκδίκηση του δικαίου . Η ανασφάλεια είναι διάχυτη , η αγωνία όλων μάς κάνει να κρεμόμαστε από τα χείλη των αρμοδίων και οι δέκτες της τηλεόρασης είναι ανοικτοί μέχρι πρωίας ...
Οι συζητήσεις εδώ και μέρες δίνουν και παίρνουν ... Αγωνία , ανασφάλεια , φόβος , θυμός , μουδιασμένο συναίσθημα μας κάνουν με κομμένη ανάσα να παρακολουθούμε τις εξελίξεις ...
Το άγχος καιροφυλακτεί , εισβάλλει πάλι στη ζωή των πολιτών σαν μια φυσιολογική αντίδραση σε αυτά που συμβαίνουν...
Χρειάζεται να θωρακίσουμε το ψυχισμό μας , να διαχειριστούμε το άγχος , την αγωνία και την ανασφάλεια μας .
Η αυτοσυγκράτηση , ο αυτοέλεγχος και η θετική σκέψη θα είναι σύμμαχοι σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.
Σε αυτές τις δραματικές στιγμές που βιώνουμε οφείλουμε να θυμόμαστε ότι δίπλα μας στέκονται τα παιδιά μας , που με τα αθώα τους μάτια παρατηρούν τις αντιδράσεις μας , που δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει capital control , άδεια ATM , Grexit, τέλος προγράμματος , δημοψήφισμα κλπ. που βλέπουν διάχυτη την ανησυχία στην οικογένειά τους...
Τα παιδιά όμως έχουν ανάγκη να αισθάνονται τους γονείς τους δυνατούς να στέκονται δίπλα τους, να τους δημιουργούν την ασφάλεια και την σταθερότητα που έχουν ανάγκη για τη συναισθηματική τους ανάπτυξη ... Να θυμάστε ότι τα παιδιά με τη συμπεριφορά τους μας δείχνουν την ανησυχία ή την ψυχική τους οδύνη.
Διαφυλάξτε λοιπόν τον ψυχισμό των παιδιών , αποφύγετε να τα εκθέτετε συνεχώς στις ειδήσεις ή σε συζητήσεις πανικού .
Στα μεγαλύτερα παιδιά με απλά λόγια εξηγήστε αυτό που συμβαίνει, δίνοντας τους την δυνατότητα να εκφράζουν τις απορίες τους , φροντίζοντας όμως να εισπράξουν μηνύματα ασφάλειας όχι μόνο από τα λόγια σας αλλά και από το ύφος και τις πράξεις σας.
Μην αφήνετε τον πανικό να διεισδύσει στην οικογένειά σας . Το χαμόγελο των παιδιών σας είναι πηγή έμπνευσης και δύναμης ....
- See more at: http://www.akappatou.gr/

Μαμά μου μην ξεχνάς…(18 πράγματα που θέλω να θυμάσαι!)

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΑΠΟ  ΤΗΝ 
shy-child2
1. Μη με παραχαϊδεύεις. Ξέρω πολύ καλά πως δεν πρέπει να μου δίνεις πάντα ό,τι σου ζητώ. Σε δοκιμάζω για να δω.
2. Μη διστάζεις να είσαι σταθερή μαζί μου. Το προτιμώ. Με κάνεις να νιώθω περισσότερη σιγουριά.
3. Με με κάνεις να νιώθω μικρότερος απ’ ό,τι είμαι. Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά το “σπουδαίο”.
4. Μη μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο αν μπορείς. Θα προσέξω περισσότερο αυτά που θα μου πεις, αν μου μιλήσεις ήρεμα μια στιγμή που θα είμαστε δυο μας.
5. Μη μου δημιουργείς το συναίσθημα πως τα λάθη είναι αμαρτήματα. Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες που έχω μάθει ν’ αναγνωρίζω.
6. Μην αναστατώνεσαι τόσο όταν σου λέω “δεν σε χωνεύω”. Δεν απευθύνομαι σε σένα αλλά στη δύναμη που έχεις να μου εναντιώνεσαι.
7. Μη με προστατεύεις πάντα από τις συνέπειες, χρειάζεται καμιά φορά να πάθω για να μάθω.
8. Μη δίνεις μεγάλη σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου. Καμιά φορά δημιουργούνται ίσα ίσα για να κερδίσω την προσοχή που ζητούσα.
9. Μη μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις. Γιατί τότε θα χρειαστεί να προστατέψω τον εαυτό μου κάνοντας τον κουφό.
10. Μη μου δίνεις επιπόλαιες υποσχέσεις. Νιώθω πολύ περιφρονημένος όταν δεν τις κρατάς.
11. Μην υπερτιμάς την τιμιότητά μου. Συχνά οι απειλές σου με σπρώχνουν στην ψευτιά.
12. Μην πέφτεις σε αντιφάσεις. Με μπερδεύεις έτσι αφάνταστα και με κάνεις να χάνω την πίστη μου σε σένα.
13. Μη με αγνοείς, όταν σου κάνω ερωτήσεις. Αν κάνεις κάτι τέτοιο, θ’ ανακαλύψεις πως θ’ αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από άλλες πηγές.
14. Μην προσπαθείς να με κάνεις να πιστεύω ότι είσαι τέλεια ή αλάνθαστη. Είναι σοκ για μένα όταν ανακαλύπτω πως δεν είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο.
15. Μη διανοηθείς ποτέ πως θα πέσει η υπόληψή σου αν μου ζητήσεις συγνώμη. Μια τίμια αναγνώριση ενός λάθους σου μου δημιουργεί πολύ θερμά αισθήματα απέναντί σου.
16. Μην ξεχνάς πως μου αρέσει να πειραματίζομαι. Χωρίς αυτό δεν μπορώ να ζήσω. Σε παρακαλώ παραδέξου το.
17. Μην ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω. Θα πρέπει να σου είναι δύσκολο να κρατήσεις το ίδιο βήμα με μένα, αλλά προσπάθησε σε παρακαλώ.
18. Μην ξεχνάς πως δε θα μπορέσω να αναπτυχθώ χωρίς πολύ κατανόηση και αγάπη. Αυτό όμως δε χρειάζεται να σου το πω. Έτσι δεν είναι;
Ρούντολφ Ντράικωρς-ipaidia.gr

7 συμβουλές για να μιλήσεις στον γιο σου για το σεξ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΑΠΟ  ΤΗΝ 
mother-and-son-embrace
Πώς πρέπει να χειριστούμε το λεπτό αυτό ζήτημα.
Πρέπει να παραδεχτώ πως ούτε εγώ ήμουν ενθουσιασμένη όταν ήρθε η ώρα να ενημερώσω τον εννιάχρονο γιό μου για θέματα που αφορούν στο σεξ, αλλά ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει. H σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι, πράγματι, μία από τις πιο δύσκολες και ευαίσθητες υποχρεώσεις των γονέων. Συνειδητοποίησα, όμως, πως εάν το αποφύγω, το πιο πιθανό είναι το παιδί να αναζητήσει απαντήσεις στους φίλους, στην τηλεόραση, στο ίντερνετ και δεν ήθελα να εμπιστευτώ τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση του γιού μου σε τέτοιες πηγές.
Τι πρέπει να κάνεις;
1. Να αντιληφθείς πότε είναι έτοιμος.
Δεν υπάρχει κάποιος κανόνας ηλικίας. Ως μητέρα, ξέρεις το παιδί σου καλύτερα από τον καθένα και μόνο εσύ είσαι σε θέση να γνωρίζεις εάν το παιδί σου είναι έτοιμο να έχει αυτή τη συζήτηση, ή όχι. Σε γενικές γραμμές, όμως, η συζήτηση γύρω από το θέμα της σεξουαλικότητας ή της σεξουαλικής επαφής είναι καλό να αρχίζει από μικρή ηλικία και, μάλιστα, από τη στιγμή που το παιδί αρχίζει να αντιλαμβάνεται το σώμα του και να κάνει ερωτήσεις σχετικά με αυτό. Ιδιαίτερα, όταν βρίσκεται στο κατώφλι της εφηβείας, όταν, δηλαδή, αρχίζουν οι σωματικές αλλαγές.
2. Να είσαι προετοιμασμένη σωστά.
Ίσως νιώθεις πως δεν είσαι έτοιμη να έχεις αυτή τη συζήτηση με τον γιό σου, νιώθεις αμηχανία, ακόμη και ανησυχία. Το κλειδί είναι η κατάλληλη προετοιμασία. Μίλησε με άλλους γονείς, διάβασε βιβλία σχετικά με αυτό ή ενημερώσου από το Ίντερνετ.
3. Μείνε μακριά από περισπασμούς.
Αφιέρωσε χρόνο στο παιδί όταν συζητάτε για το σεξ. Καλύτερα αυτή η συζήτηση να γίνει σε έναν χώρο με κλειστή πόρτα, κλειστή τηλεόραση ή υπολογιστή, χωρίς περισπασμούς. Ίσως, μάλιστα, θα ήταν καλύτερο να αφήσεις τον σύζυγο να ενημερώσει το παιδί, σε μια κουβέντα «πατέρα- γιου», ενώ εσύ απασχολείς την κόρη σας, ώστε να μην τους ενοχλήσει κανείς.
4. Να είσαι ειλικρινής.
Παρ’ όλο που το όλο θέμα μου προκαλούσε αμηχανία και με έκανε να αισθάνομαι άβολα, μίλησα ανοιχτά στο παιδί μου για την σεξουαλική επαφή, την γονιμοποίηση και την εφηβεία. Ενημέρωσα τον γιό μου για τις ευθύνες που συνεπάγεται το να είναι κανείς σεξουαλικά ενεργός και τους πιθανούς κινδύνους (π.χ. ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα κ.α.). Πρέπει να λέμε στα παιδιά την αλήθεια και να είμαστε ανοιχτοί. Έτσι, όχι μόνο το παιδί θα λάβει απάντηση σε όσα το απασχολούν, αλλά θα αισθανθεί ότι είναι στραμμένη η προσοχή επάνω του, οπότε θα σε εμπιστεύεται ευκολότερα.
 5. Προσπάθησε να διαπιστώσεις τι γνωρίζει ήδη.
Αφού είπα στον γιό μου ό,τι είχα προετοιμάσει, τον ρώτησα εάν είχε καμία ερώτηση να μου κάνει. Είχε πολλές. Με υπομονή απάντησα σε όλες. Τον ρώτησα, επίσης, να μου πει εάν γνώριζε και από αλλού κάποιες από αυτές τις πληροφορίες και άρχισε να μου λέει για συζητήσεις που είχε με τους φίλους του στο σχολείο. Έτσι, κατάφερα να «διορθώσω» κάποιες εσφαλμένες πληροφορίες και να του δώσω μια άλλο οπτική. Στη συνέχεια, του έδωσα ένα σχετικό βιβλίο και τον παρότρυνα να επαναφέρουμε την κουβέντα, αφού το διαβάσει.
6. Να είσαι διαθέσιμη.
Μετά την κουβέντα μας, εξήγησα στον γιο μου πως μπορεί να με ρωτήσει ό,τι θέλει σχετικά με το θέμα ανά πάσα στιγμή. Είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να στρέφονται σε εμάς για απαντήσεις.
7. Να επαναφέρεις τη συζήτηση σε τακτά διαστήματα.
Εμείς οι γονείς συχνά νιώθουμε ανακούφιση μόλις ολοκληρωθεί η επίμαχη συζήτηση. Πρέπει, ωστόσο να έχουμε υπ’ όψιν πως αυτή είναι μόνο η πρώτη από μια σειρά συζητήσεων πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Τα παιδιά χρειάζονται συνεχή ενημέρωση, καθώς έχουν άλλες απορίες στα εννιά τους χρόνια, άλλες στα έντεκα και άλλες στα δεκατέσσερα. Το σημαντικότερο, λοιπόν, είναι να χτίσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης.
Κλείνοντας την κουβέντα μας, κατέστησα σαφές στον γιό μου πως είναι ευθύνη και καθήκον των γονιών να ενημερώνουν τα παιδιά τους για το σεξ, και όχι των φίλων. Του έδωσα ένα φιλί στο μέτωπο και τον αγκάλιασα σφιχτά. Μέσα μου ήθελα να παραμείνει παιδάκι για πάντα, αλλά ξέρω πως- πριν καλά καλά το συνειδητοποιήσω- θα έχει γίνει ολόκληρος άντρας και είμαι χαρούμενη που μπορώ να του δώσω χρήσιμες συμβουλές στο ταξίδι προς την ενηλικίωση. Καλή δύναμη!

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

Φέρε κοντά τα ξαδελφάκια! Γιατί αυτή η σχέση είναι σημαντική


από την Κατερίνα Αλεξογιάννη
Η οικογένεια είναι το καταφύγιο του κάθε ανθρώπου. Το σπίτι του, οι άνθρωποι του, η αγάπη που υπάρχει μεταξύ των συγγενών είναι τόσο πολύτιμη που κάθε παιδί πρέπει να τη νιώθει από πολύ νωρίς. Όλα αυτά δεν αφορούν μόνο τη στενή οικογένεια, τους γονείς και τα παιδιά, αλλά και τον ευρύτερο, αλλά και πάλι, στενό κύκλο συγγενών, όπως είναι οι θείοι και τα ξαδέρφια. Μην ξεχνάμε ότι αυτό που θέλουμε να διδάξουμε στα παιδιά μας για την αδελφική σχέση είναι αυτό που ζήσαμε εμείς με τα δικά αμς αδέλφια, άρα καλό είναι να χτίσουμε την επαφή μεταξύ των παιδιών μας και των ανθρώπων που μας συντροφεύουν αδερφικά από παλιά, αλλά και με τα παιδιά τους. Οι δεσμοί αυτοί οφείλουν να λαμβάνουν την αξία που τους αναλογεί, να είναι ισχυροί και να διατηρούνται στο χρόνο, κρατώντας τα θεμέλια της κάθε οικογένειας γερά και πολύτιμα.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η σχέση με τα ξαδέρφια πρέπει να ενισχύεται και να προωθείται. Ειδικά για τα παιδιά που δεν έχουν την τύχη να έχουν αδέρφια, τα παιδιά των αδερφών ή των ξάδερφών μας μπορούν να γίνουν τα αδέρφια που δεν έχουν και να μοιράσουν αδερφική αγάπη. Η συγγένεια είναι και πάλι δυνατή και το γεγονός ότι είναι τα παιδιάς μιας οικογένειας που έχουν την ευκαιρία να συναντιούνται συχνά, κάνει το έδαφος ιδανικό για να αναπτυχθεί μια ιδανική σχέση και μια φιλία που θα κρατήσει μέσα στο χρόνο. Οφείλουμε, λοιπόν, να χαρίσουμε στα παιδιά μας τη χαρά του να έρθουν κοντά με τα ξαδέρφια τους, δημιουργώντας συχνά ευκαιρίες συνάντησης και συνύπαρξης που θα τα κάνει να μοιράζονται στιγμές και να δένονται. Αυτή είναι τέλεια αφορμή για να ερχόμαστε και εμείς πιο κοντά με τους δικούς μας ανθρώπους και όλοι μαζί να στηρίζουμε την οικογένεια μας. Η ιστορία έχει δείξει ότι τα ξαδέρφια μπορούν να είναι πολύ αγαπημένα, δεμένα και έτοιμα να συμπορευτούν στη ζωή σαν αδέρφια, οπότε είναι κρίμα να αφήσουμε αυτή τη σχέση να πάει χαμένη. Ας της δώσουμε το χώρο και το χρόνο που της αξίζει και ας την καμαρώνουμε να μεγαλώνει, να ωριμάζει και να γίνεται σημαντική για όλους.

Φωτογραφία: Shutterstock 

Απίστευτο! Δείτε πώς βλέπουν τα παιδιά τους δασκάλους τους!

Ημερομηνία δημοσίευσης άρθρου: Μαΐου 30, 2015 Συγγραφέας: KidsGo Κατηγορία: Ψυχολογία

Απίστευτο! Δείτε πώς βλέπουν τα παιδιά τους δασκάλους τους!
Η πραγματική ομορφιά βρίσκεται στην ψυχή
Πριν λίγες μέρες πήγα στο σχολείο του εφτάχρονου γιου μου για την μηνιαία συνάντηση με τις δασκάλες του. Αυτή τη φορά, μου είχε δώσει ρητή οδηγία από το προηγούμενο βράδυ: «Μαμά, θέλω να δεις οπωσδήποτε και την κυρία των Αγγλικών». Δεν παρέλειψε να μου το υπενθυμίσει και το πρωί της ίδιας μέρας, ενώ σε όλο το δρόμο προς το σχολείο μου μιλούσε για το πόσο καλή είναι, επαναλαμβάνοντας συνεχώς «μαμά, είναι πανέμορφη, αλήθεια, θα δεις πόσο όμορφη είναι!».
Όταν έφτασε στην τάξη που δεχόταν τους γονείς η κυρία των Αγγλικών, εξεπλάγην. Αντίκρισα μια μάλλον ασχημούλα κυρία, ελαφρώς ατσούμπαλη, με χαρακτηριστικά προσώπου λες και ο δημιουργός τα είχε διαλέξει τυχαία και τα είχε πετάξει πάνω στο πρόσωπο χωρίς καμία συμμετρία, με μέτριο σώμα και αδιάφορα μαλλιά. Φυσικά τη ρώτησα αν είναι η κυρία των Αγγλικών, μου το επιβεβαίωσε, μάζεψα το μυαλό μου και συγκεντρώθηκα στα σχόλιά της για την εξαιρετική απόδοση του γιου μου.
Στην επιστροφή δεν κρατήθηκα και ρώτησα το παιδί αν είναι όμορφη η κυρία του. Με μάτια που έλαμψαν μου απάντησε: «Ναι μαμά, δεν είναι; Και είναι τόσο καλή μαζί μας, μας αγκαλιάζει και πάντα λέει καλά λόγια για όλους μας».
Τα λόγια αυτά τα ένιωσα σα χαστούκι. Ξαφνικά κατάλαβα για ποιο πράγμα μου μιλούσε. Ο γιος μου δεν έβλεπε παρά με τα μάτια της ψυχής του, όπως όλα τα παιδιά. Δεν τον ενδιέφερε καθόλου αν η κυρία Μίνα είχα άσχημα χαρακτηριστικά προσώπου, αν ήταν κοντή ή παχουλή, αν είχε αραιά ή πλούσια μαλλιά.
omorfia-paidia-daskaloi-matia-psichis-icon4
Εκείνο που έβλεπε εκείνος ήταν η ομορφιά της ψυχής της, η γλύκα της, η προθυμία της να δει τις ανάγκες τους, να τα κανακέψει, να τα αγκαλιάσει, να τα συγχωρέσει και να τα βοηθήσει να μάθουν. Με δυο λόγια, έβλεπε την αγάπη που είχε εκείνη στην ψυχή της και δε φοβόταν να μοιράσει απλόχερα.
omorfia-paidia-daskaloi-matia-psichis-icon2Θυμήθηκα τότε ότι υπήρχε μια εποχή που κι εγώ έβλεπα με τα μάτια της ψυχής μου. Που δεν αξιολογούσα τους ανθρώπους με βάση την εμφάνισή τους, που δεν τους χαρακτήριζα από τα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά, ούτε με βάση τα περιουσιακά τους στοιχεία.
Αλήθεια, πότε άλλαξε αυτό; Πότε άλλαξε για όλους μας; Πότε απέκτησε σημασία για μας να συνοδευόμαστε από όμορφους άνδρες ή γυναίκες, να έχουμε ακριβά αυτοκίνητα, να παίρνουμε αξία μέσα από πολυτελή σπίτια, να χαρακτηριζόμαστε από τα κιλά μας ή την εμφάνισή μας, να απορρίπτουμε και να μας απορρίπτουν για όλα αυτά;
Και γιατί υποτιμούμε την ομορφιά της ψυχής; Γιατί λέμε «Ναι, είναι καλό παιδί αλλά ντύνεται χάλια ρε συ», «Καλός, χρυσός αλλά δουλεύει στην καθαριότητα του δήμου, αποκλείεται να βγω μαζί του» ή «Καλό κορίτσι, γιατί δεν κάνει λίγο δίαιτα;».
Πότε σταματήσαμε να βλέπουμε πέρα από την επιφάνεια; Ποιος φταίει για αυτό; Ο Κωστόπουλος με τα περιοδικά του; Η εποχή της ευμάρειας και του χρηματιστηρίου; Ο νεοπλουτισμός; Η έλλειψη πνευματικής καλλιέργειας;
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μικρός Πρίγκιπας, του Antoine de Saint-Exupéry, είναι ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία παγκοσμίως. Μιλάει για αυτό που δε βλέπουν τα μάτια αλλά η ψυχή. Μιλάει για την αποδοχή της διαφορετικότητας. Για την ανάγκη να μας αγαπούν για αυτό που είμαστε και να μας αποδέχονται παρά τις αδυναμίες μας. Επίσης δε θεωρώ σύμπτωση το ότι ο πρωταγωνιστής είναι ένα μικρό παιδί.
omorfia-paidia-daskaloi-matia-psichis-icon6
Γεννιόμαστε με την ικανότητα να βλέπουμε με την καρδιά μας. Υποθέτω πώς όταν χάνουμε την επαφή μας με το παιδί μέσα μας, ταυτόχρονα αρχίζουμε να χάνουμε αυτήν την ικανότητα. Αρχίζουμε απλώς να χρησιμοποιούμε το όργανο των ματιών μας για να δούμε και τη λογική μας για να αξιολογήσουμε. Η ψυχή και η καρδιά πέφτουν σε αχρηστία μέχρις ότου το δικό μας παιδί, ο απόγονός μας, μας ταρακουνήσει δείχνοντάς μας εκ νέου τον τρόπο να αξιολογούμε πραγματικά τους ανθρώπους.
omorfia-paidia-daskaloi-matia-psichis-icon5
Όταν ξεκίνησα να γράφω το άρθρο είχα στο μυαλό μου να το ολοκληρώσω με την κλισέ προτροπή να βρούμε το παιδί μέσα μας και να ξαναδούμε με τα μάτια της ψυχής. Συνειδητοποιώ όμως ότι αυτό, παρότι αληθινό, είναι εξαιρετικά δύσκολο. Χρειάζεται κάτι παραπάνω.
omorfia-paidia-daskaloi-matia-psichis-icon3
Θα κλείσω, λοιπόν, προτείνοντάς σας το εξής: κάθε φορά που κρίνετε έναν άνθρωπο με βάση τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά ή άλλους παρόμοιους παράγοντες, σταθείτε για μια στιγμή και σκεφτείτε τι λέει αυτό για εσάς. Ποια αδυναμία σας ή ποιο δικό σας κομμάτι είναι αυτό που σας κάνει να μένετε στην επιφάνεια και να μη μπαίνετε βαθύτερα.
Ίσως ο δρόμος προς την ανακάλυψη του παιδιού μέσα μας να αρχίζει από την αυτοκριτική.Θεωρώ ότι είναι ένα καλό πρώτο βήμα.
Τι λέτε, δοκιμάζουμε;
Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά – Διονύσης Σαββόπουλος
Στίχοι:
Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
στην αγορά, στο Λαύριο.
Είμαι μεγάλος, με τιράντες και γυαλιά
κι όλο φοβάμαι το αύριο.
Πώς να κρυφτείς απ” τα παιδιά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα.
Και μας κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
όταν ξυπνούν στις δύο η ώρα.
Ζούμε μέσα σ” ένα όνειρο που τρίζει
σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας
μα ο χρόνος ο αληθινός
σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος
μα ο χρόνος ο αληθινός
είναι ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός.
Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
μα ούτε και στους μεγάλους
πάει καιρός που έχω μάθει ξαφνικά
πως είμαι ασχημοπαπαγάλος.
Πώς να τα κρύψεις όλα αυτά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλοι.
Και σε κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
όταν γυρνάς μέσα στην πόλη.
Ζούμε μέσα σ” ένα όνειρο που τρίζει
σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας
μα ο χρόνος ο αληθινός
σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος
μα ο χρόνος ο αληθινός
είναι ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός…
Πηγή: www.mindthetrap.gr