Αχόρταγοι, έμπειροι, διπλωμάτες. Αχόρταγοι γιατί ίσως να μη θέλουν αυτό που τους προσφέρεις μα θα δαγκώσουν και το χέρι σου για να το πάρουν. Διπλωμάτες γιατί θα θυμηθούν τα γενέθλιά σου μα θα ξεχάσουν την ηλικία σου. Έμπειροι γιατί αρκετές φορές δάγκωσαν το λάθος χέρι κι άλλες ξέχασαν γενέθλια γιατί επικεντρώθηκαν στην ηλικία.
Γεμάτοι αυτοπεποίθηση, αλαζονεία με χιούμορ και περιτριγυρισμένοι από ένα μυστήριο το οποίο πλανάται μονίμως στην ατμόσφαιρα. Μυστήριο ορατό στα δικά σου μάτια μοναχά, οι ίδιοι έχουν διαλευκάνει την υπόθεση απ’ την πρώτη στιγμή που διασταυρώθηκαν τα βλέμματά σας, σε χρειάζονται μονάχα για να γραφτεί η αναφορά.
Ακόμη μια αναφορά. Είναι ο θύτης, είσαι το θύμα, αυτό που χρειάζονται για να κλείσει η υπόθεση είναι τα αποτελέσματα της νεκροψίας. Της δικής σου νεκροψίας. Και θα τους βοηθήσεις με ευχαρίστηση. Την ίδια ευχαρίστηση που νιώθεις όταν ξυπνάς από έναν εφιάλτη.
Ύφος πολλών καρδιναλίων και μεγάλο τουπέ, με αυτό το στιλ το μπλαζέ. Ξέρουν πώς να σε πλησιάσουν, ξέρουν πώς να σε κολακέψουν χωρίς να σε κάνουν να αισθανθείς ότι υπερβάλλουν. Ντροπή δε θα νιώσεις δίπλα τους παρά μόνο περηφάνια. Ξέρουν τι να πουν και τι θα απαντήσεις. Είναι πάντα τρεις κινήσεις μπροστά κι όταν σε έχουν ρουά ματ, αποχωρούν.
Δεν ενθουσιάζονται με την πάρτη σου, μην ενθουσιάζεσαι. Ο ενθουσιασμός προϋποθέτει αμάθεια κι αυτοί γνωρίζουν ακόμη και πόσο κάνει εμμέσως πλην σαφώς. Κι αν δεν μπορούν να σε πείσουν, τότε θα σε μπερδέψουν. Κι ύστερα πάλι θα βρουν τον τρόπο να σε φέρουν βόλτα και πάντα ξέρουν πού να σε πάνε βόλτα και πώς θα ξετρελαθείς με αυτή τους την επιλογή.
Δε λειτουργούν αυθόρμητα. Η κάθε κίνησή τους είναι προμελετημένη κι άκρως αφοπλιστική για ‘σένα αφού θα σου τάξουν τον ουρανό με τα’ άστρα για να σε καταφέρουν. Κι εσύ ξεχνάς πως τα άστρα δεν υπάρχουν. Η λάμψη τους όμως, αυτή που απέμεινε απ’ αυτά, είναι αρκετή για να σε θαμπώσει, τόσο θαρρείς και σου έβαλαν το φεγγάρι για δαχτυλίδι.
Ο έλεγχος κάθε σχέσης βρίσκεται στα χέρια αυτού που ενδιαφέρεται λιγότερο. Δεν τους ενδιαφέρεις εσύ. Εδώ θα μπερδευτείς. Δε θέλουν το βασιλιά σου, το στέμμα του θέλουν, στρατιωτάκι. Για αυτό κι αποχωρούν πριν το τέλος της παρτίδας.
Φτάνει το βλέμμα της ήττας που αντικρίζουν στα μάτια σου. Κι ας χάνουν αυτοί στην πραγματικότητα, εσύ θα νιώσεις υπαίτιος και χαμένο κορμί. Δεν είναι ευχαριστημένοι με αυτά που ήδη έχουν στην κατοχή τους κι ούτε θα είναι με αυτά που θα έχουν. Απλώς δε θα ψάξουν σε εσένα πια να βρουν αυτά που τους λείπουν.
Ο άδειος τενεκές κάνει το μεγαλύτερο θόρυβο. Κι αυτοί μέχρι να σε ρίξουν έκαναν πολλή φασαρία. Σου παραχώρησαν τα λευκά πιόνια για να νομίζεις πως έχεις το αβαντάζ της πρώτης κίνησης. Να σε κάνουν να νιώσεις πως έχεις τον έλεγχο.
Χάρηκες καθότι ήθελες τον έλεγχο έχοντας γκρεμίσει τους πύργους σου στη σκέψη και μόνο ότι προσπαθούν να σε κατακτήσουν. Κολακεύτηκες και χωρίς να το γνωρίζεις γίνεσαι υποχείριό τους, εσκεμμένα. Μα απ’ τη στιγμή που δεν έβλεπες κανένα κορόιδο απέναντί σου, έπρεπε να μαντέψεις πως το κορόιδο είσαι εσύ.
Πιθανότατα σε πλησίασαν γιατί βαριόντουσαν και σε άφησαν γιατί τους έκανες να βαρεθούν. Μερίδιο ευθύνης έχεις και του λόγου σου για την τροπή της παρτίδας. Παρέδωσες βασίλισσα ξεχνώντας πως ο βασιλιάς χωρίς εκείνη, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι ένα βήμα πιο κοντά στην ήττα.
Ο έρωτας αγάπη μου, δεν είναι μια ακόμη παρτίδα σκάκι. Κι αν ήταν θα παίζατε στο ίδιο στρατόπεδο. Θα είχατε το ίδιο χρώμα. Κι ας ήσασταν κι οι δυο στρατιωτάκια. Σκοπός είναι ο άλλος την ασπίδα σου να την κάνει να μοιάζει με στέμμα κι όταν σε κατακτήσει να στο χαρίσει. Να μην αποχωρήσει. Η διαδικασία της κατάκτησης θα ήταν ωφέλιμο να γίνεται από κοινού, να είναι από καρδιάς κι ας γίνονται λάθος κινήσεις.
Για αυτό λοιπόν όπου ακούς πολλά κεράσια, ροκέ. Μπορεί να πέσει ο πύργος σου μα θα έχεις προστατέψει το πολυπόθητο στέμμα.
Επιμέλεια Κειμένου Τζένης Βελιάδου: Πωλίνα Πανέρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου