Το “σ’αγαπώ” όταν το εννοείς, είναι από μόνο του μια πράξη μαγική!

Της Ζωής Αργύρη

Πάντοτε διαχώριζα την αγάπη από τον έρωτα ως δύο συγκοινωνούντα δοχεία με ολότελα όμως διαφορετική υπόσταση και περιεχόμενο.

Ως αθεράπευτα ρομαντική πίστευα και πιστεύω στους μεγάλους έρωτες, σε εκείνους που σε κάνουν να χάνεις τη λογική σου και να παραδίνεσαι στη δίνη των συναισθημάτων που βιώνεις εκείνη τη στιγμή.
Παρόλα αυτά, δεν ονειρευόμουν ποτέ τον πρίγκηπα που θα έρθει με το άσπρο του άλογο, γάμους, νυφικά και τα συναφή.

‘Ολες αυτές οι κοινωνικές επιταγές είναι πολύ μακριά από αυτό που ονομάζω έρωτα και ρομαντισμό ενώ αντιθέτως θυσιάζουν στο βραχυπρόθεσμο βωμό του “φαίνεσθαι” και της κοινωνικής αποδοχής, μακροπρόθεσμες αξίες όπως αυτή του Έρωτα και της Αγάπης.

Του αμόλυντου από “πρέπει” και καθορισμένες διαδικασίες και ενέργειες Έρωτα.
Εκείνου που πηγάζει μόνο από την ψυχή των δύο μονάδων που ενώνονται με τα δεσμά των εσώτερων αμυχών τους και όχι με κάποιο χαρτί ή οτιδήποτε άλλο.
Η πραγματική Αγάπη δεν χρειάζεται τίτλους όπως είμαι σε σχέση κ.τ.λ, δεν απαιτεί τίποτα παρά μόνο Αλήθεια και Σεβασμό!
Τίποτε άλλο!
Οι υποσχέσεις, τα μεγάλα και μελιστάλακτα λόγια, τα λουλούδια, σοκολατάκια, αρκουδάκια και τα “γνωστά εικονογραφημένα” είναι τόσο ανούσια στα μάτια μου!
Πόσο τραγελαφικό να περιμένει κανείς να ακούσει από το στόμα του έτερον ήμισυ κάτι βαρύγδουπο απλά και μόνο για να αισθανθεί ασφάλεια;
Πόσο κωμικοτραγικό να έχει κανείς ανάγκη από αυτό το χιλιοειπωμένο “για πάντα” για να νιώσει πως όλα κυλάνε ομαλά;

Αλλά έτσι δεν είναι ο έρωτας;
Μία κωμικοτραγική παράσταση με πρωταγωνιστή εμάς και σενάριο δαιδαλώδες και άδοξο κάποιες φορές.
‘Ομως αυτή είναι και η γλύκα του!
Αυτό που μας συνεπαίρνει και μας κάνει να παρασυρόμαστε στον στρόβιλο που δημιουργεί στο μυαλό και το σώμα μας!
Άλλωστε στον έρωτα γινόμαστε όλοι λιγάκι ρεζίλι.
Έτσι είναι η φτιαξιά του! Ύπουλη!
Μας οδηγεί στα άκρα, χάνουμε τον εαυτό μας κάποιες φορές, χανόμαστε και την ίδια στιγμή όμως ανακαλύπτουμε πτυχές μας ενδεχομένως άγνωστες, κρυφές, που ίσως δεν γνωρίζαμε ή εσκεμμένα θέλαμε να κρύβουμε γιατί φοβόμασταν!

Γιατί ο έρωτας εμπεριέχει και το φόβο πόσες φορές έχεις φοβηθεί να εκφραστείς μην τυχόν και θεωρηθείς υπερβολικός ή γίνεις πιεστικός ή οτιδήποτε άλλο;
Αυτό είναι όμως και η μαγεία της αγάπης το ότι σε κάνει να χάνεσαι και να βρίσκεις τον εαυτό σου ταυτόχρονα.

Το να φοβάσαι για αυτό που σε κάνει να νιώθεις όταν βλέπεις τα μάτια του ανθρώπου που έχει αγγίξει την καρδιά σου, να στεγνώνει το στόμα σου, να κόβεται η ανάσα σου, να μην μπορείς καν να τον κοιτάξεις!
Να ακούς τη φωνή του, να αφουγκράζεσαι τις κινήσεις του προσώπου του, των χεριών του, να αστράφτουν τα μάτια σου από τη λάμψη που δημιουργεί το χαμόγελό του.

Ένας άνθρωπος άγνωστος μέχρι πριν λίγο, που εισβάλλει στη ζωή σου και ανατρέπει το συναισθηματικό σου κόσμο χωρίς να καταβάλλει καμία ιδιαίτερη προσπάθεια.
Εκεί κρύβεται το νόημα για μένα: στο ότι αιχμαλωτίζει την ψυχή σου απλά και μόνο με την Αλήθεια του και δίχως καμία περαιτέρω στερεότυπη κίνηση ή εκδήλωση αγάπης!
Απλά με το να ξεδιπλώνει τις πτυχές του εαυτού του με τόση ωμότητα και και ειλικρίνεια που σε καθηλώνει!

Πόσο μαγικό συναίσθημα να αγαπήσεις κάποιον πρώτα για την ψυχή του και ύστερα να νιώσεις οποιαδήποτε σωματική έλξη;

Μαγικό και μοναδικό..αρκετά “ρομαντικό” για κάποιους που το ακούνε αλλά τόσο συναρπαστικό για κάποιον που το βιώνει… πόσο υπέροχο να μαγεύεσαι από την ευφυία, την αλήθεια και την ευαισθησία κάποιου και μετά να θέτεις οτιδήποτε ερωτικό; να καταφέρεις να τον αγαπήσεις αληθινά, με όλη σου την ψυχή.

Να νοιάζεσαι για εκείνον και να θέλεις να ναι ευτυχισμένος σε οποιαδήποτε επιλογή και αν κάνει στη ζωή του..να ξεπερνάς εγωισμούς και φόβους και να παραδίνεσαι σε αυτό που νιώθεις και ας γίνεσαι και λιγάκι ρεζίλι καμιά φορά!
Και ας γίνεσαι και πάλι παιδί!
Και ας ξεπερνάς τα όριά σου, είναι όμορφο και υγιές να ξεπερνάς τα όριά σου για έναν άνθρωπο που αξίζει να επενδύσεις συναισθηματικά για εκείνον, χωρίς υποσχέσεις, μεγάλα λόγια, εκρήξεις αγάπης και όλα τα συναφή!
Μόνο ακολουθώντας αυτό που λέει η καρδιά σου..τίποτε άλλο..

Μαγεία το να νιώθεις και να λες “σε αγαπώ” εννοώντας το με όλη σου την ψυχή!
Ακόμη πιο μοναδικό να το νιώθεις και να το εκφράζεις για πρώτη φορά σε κάποιον!
Να σε αγγίζει για πρώτη φορά κάποιος τόσο βαθιά, να βλέπει μέσα σου, να αντιλαμβάνεται πράγματα που κάνεις δεν μπόρεσε καν να πλησιάσει, να σε γοητεύει και να τρομοκρατεί ταυτόχρονα με την έντονη προσωπικότητά του!
Γιατί αυτό το ρημάδι χιλιοειπωμένο από κάποιους “σε αγαπώ” χάνει την αξία του όταν ευτελίζεται με τόση ευκολία.
Για να φτάσεις να εννοείς το περιεχόμενο αυτής της φράσης, σίγουρα δεν είναι κάτι το οποίο θα συμβεί πολλές φορές στη ζωή σου.
Ίσως μία φορά, δύο, ίσως και καμία.
Δεν υπάρχουν στατιστικά και οδηγίες σε αυτό, όμως, έτσι και καταφέρει κάποιος να σε μαγέψει με την Αλήθεια και την γοητεία του και σε κάνει να αισθανθείς το “σε αγαπώ”, τότε ήδη έχεις κερδίσεις κάτι!
Κάτι μέσα σου, έχεις κατακτήσει μία πτυχή σου που ποτέ μέχρι πρότεινος δεν είχε αγγίξει.
Ακόμη και αν δεν καταλήξει κάπου όμορφα αυτός ο έρωτας, αυτό το συναίσθημα δεν χάνεται αν πραγματικά αγαπάς κάποιον για αυτό που είναι!
Να σε κάνει να χάνεις τα λόγια σου απλά και μόνο κοιτάζοντας τα μάτια του, να μαγνητίζει κάθε σου βλέμμα χωρίς να κάνει τίποτα ιδιαίτερο.
Να σε φοβίζει και να σε γοητεύει ταυτόχρονα.
Να σε κάνει να τον εμπιστευτείς με την αλήθεια και τον σεβασμό με τον οποίο σου φέρεται, που να νιώθεις έτοιμος να ξεπεράσεις τα όριά σου και να αφεθείς.
Να αποκαλύψεις τις πιο σκοτεινές πλευρές σου, να παραμερίσεις εγωισμούς και απλά να υπάρξεις για εκείνον, εκείνη τη στιγμή!
Γιατί πολύ απλά, το να είσαι ερωτευμένος με κάποιον είναι μία μεταβλητή κατάσταση που κυμαίνεται βάσει πολλών παραμέτρων.

Το να αγαπήσεις όμως κάποιον με όλη σου την καρδιά ως μία ψυχή μοναδική, είναι κάτι ανεκτίμητο και αέναο..

Ένας έρωτας ακόμη και θυελλώδης είναι ευτελής μπροστά στην αληθινή Αγάπη!
Μία αγάπη που μπορεί και να μην βρεθεί ποτέ..όμως είναι ευλογημένοι εκείνοι που τη γεύονται.. το σίγουρο είναι πως ο έρωτας ακόμη και εκείνος που τελειώνει, είναι κάτι τόσο μοναδικό και όμορφο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα μέσο για να γνωρίσουμε καλύτερα εμάς και τον τρόπο που αντιδράμε όταν χάνουμε τον έλεγχο των συναισθημάτων μας.

Το να ενθουσιάζεσαι και να κάνεις ακόμη και ανώριμες ή παιδιάστικες κινήσεις παρασυρόμενος από το συναίσθημα!Όμως ο αγνός έρωτας κρύβει και μία παιδικότητα..έτσι δεν είναι;;
Και φυσικά πόνο..καθετί αληθινό κρύβει και μία δόση πόνου..γιατί τελικά, γίνεσαι λιγάκι ρεζίλι όταν ερωτεύεσαι με όλη σου την ψυχή αλλά είναι τόσο υπέροχο και αληθινό αυτό που βγάζεις προς τα έξω που μόνο ακίνδυνο, αθώο, αληθινό και πολύ χαριτωμένο θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω..

Γιατί τελικά δεν υπάρχει πιο έντονο συναίσθημα από το να μαγευτείς από την ψυχή κάποιου που να νιώθεις ότι τον μισείς και τον λατρεύεις ταυτόχρονα..τόσο ιδιαίτερο και μοναδικό συναίσθημα..τόσο έντονο και καταλυτικό..τόσο αναζωογονητικό και αναγεννητικό…!!!!

αναπνοές