Χημεία την λένε και δεν γλύτωσε κανείς από τα δίχτυα της..

Της Αφροδίτης Κράβαρη - anapnoes

Όχι…., εσύ πολύ δύσκολα θα γυρίσεις να κοιτάξεις κάποιον. Είναι γιατί περνάς τη φάση σου, γιατί έχεις τις απογοητεύσεις σου, γιατί δεν εμπιστεύεσαι, γιατί κάνεις την αυτοκριτική σου στα λάθη του παρελθόντος, γιατί ξέρεις ποια είσαι και τι αξίζεις και τελικά με λίγα λόγια κανένας δε μπορεί να σου κάνει αυτό το περιβόητο “κλικ” στον όμορφο εγκέφαλό σου.
Μην ανησυχείς. Κι εγώ τα ίδια, δεν είσαι η μόνη.

Με μαθηματική ακρίβεια όμως, κάθε φορά που το λες αυτό και γίνεσαι υπέρμαχος του “ποτέ!” κάτι μαγικό συντελείται στο σύμπαν και έρχεται για να αναθεωρήσεις τις απόψεις σου και να βγεις από τα βολικά νερά σου.

Μη ξεχνάς πως οι μεγαλύτεροι έρωτες ξεκίνησαν από μια συνομιλία στην πλάκα και κάπου εκεί που το παίζεις άνετη και ότι δε σε ενδιαφέρει.
Κάπου εκεί με τρόπο άγνωστο, ξαφνικό, περίεργο μπαίνει σε λειτουργία εκείνο το τμήμα του εγκεφάλου σου που προκαλεί απώλεια αυτοσυγκέντρωσης, αύξηση της ροής του αίματος, τρέλα των ορμονών σου και μείωση της σεροτονίνης.
Μη με ρωτήσεις τι είναι η σεροτονίνη- άνοιξε λεξικό, google it, αλλά εγώ έχω σημαντικότερα πράγματα να σου πω. Το μόνο που θα σου πω για να σε βάλω στο κλίμα, είναι πως αυτή ευθύνεται για την προσκόλληση και την έλξη στο “αντικείμενο του πόθου” σου.
Ωραία μέχρι εδώ;

Εσύ λοιπόν, η σκληρή, μοιραία και κατά τ’ άλλα “εγώ ξέρω τι θέλω” τύπισσα, έχει έρθει η ώρα να κοιταχτείς στον καθρέφτη και να τα βρεις με τον εαυτό σου…γιατί λυπάμαι που θα στο πω, αλλά την έχεις πατήσει άσχημα. Ω ναι! βρέθηκε αυτός ο κάποιος να σου κάνει “κλικ”. Από το πουθενά. Σε χρόνο ανύποπτο. Έτσι ξαφνικά…

Αν είσαι μόνη, καλά το πας.
Αν δεν έχεις ξεκαθαρίσει τα θέματά σου με το παρελθόν και αφήνεις και το fan-club σου να αλωνίζει κοιτώντας τους από μακριά, τότε έχεις θεματάκι.
Αν πάλι δεν είσαι free με τη βούλα, θεματάρα λέγεται.
Δε σε φοβάμαι όμως.
Σε όποια κατηγορία κι αν ανήκεις εσύ, ξέρω πως θα φέρεις τον κόσμο ανάποδα και αυτό που πραγματικά θες, θα το κάνεις.
Δε σου εγγυώμαι το μέλλον, αλλά σαν κι εμένα είσαι…το ρίσκο σου θα το πάρεις! Όλα έντονα θα τα ζήσεις. Και καλά θα κάνεις.
Δε ξέρεις τι μπορεί να σημαίνει για σένα κάθε άνθρωπος που βάζεις στη ζωή σου. Ας έρθουμε στον άλλο τον χριστιανό όμως.
Σου λέω εξαρχής και βάλε το καλά στο μυαλό σου ότι αν με το που καταλάβει πως βρίσκεσαι στην κατάσταση που βρίσκεσαι, δε δεις το παραμικρό θετικό σημάδι, ξέχασέ το.
Μη νευριάζεις.
Εσένα προφυλάσσω.
Ξέχασέ το. Ξεκίνα τρέξιμο, γιόγκα, παίξε candy crush, αλλά μην ευελπιστείς.
Και κυρίως μην αρχίσεις και τρέχεις σαν νηστικό σκυλί που είδε κόκκαλο! Να είσαι ο εαυτός σου. Να εκφράζεσαι, να λες όσα νιώθεις, όσα σκέφτεσαι, όσα θέλεις. Αλλά τον ρόλο σου μην τον χάνεις. Εκεί θα καταλήξω, αλλά προς το παρόν σου δίνω tips.
Αφού πάρεις τα “σημάδια” σου, τότε λυπάμαι που στο λέω αλλά βρίσκεσαι ήδη σε μια “κατάσταση” και απλά δε το έχεις συνειδητοποιήσει ακόμα.
Αν είναι free, καλά στέφανα. Αν είναι στο στάδιο b, με έξυπνες κινήσεις και λόγια καθαρά, θεωρώ πως δε θα ‘χεις πρόβλημα.
Αν βρίσκεται στη βούλα που λέγαμε πριν, sorry αλλά αν είχα την απάντηση για αυτή τη κατηγορία θα την κράταγα για τον εαυτό μου, δε θα την έλεγα σε σένα.
Sorry κιολας ε;;;

Μπαίνω στο ζουμί. Πες πως ξεπερνάμε τα status, περνάμε και τον ύφαλο της αμφιβολίας & ξέρετε πλέον καλά και οι δύο πως κανείς απ’ τους δυο δεν ήταν το ίδιο όπως 1 ή 2 μήνες πριν.
(εδώ αγόρια μπορείτε να διαβάσετε κι εσείς…τα ίδια ισχύουν!)
Πιάνεις τον εαυτό σου αφηρημένο, σκέφτεσαι ο,τιδήποτε έχει σχέση με εκείνον, αλλού κάθεσαι και αλλού βρίσκεσαι με το μυαλό σου. Έχεις τόσα να κάνεις μέσα στη μέρα, ξεχνιέσαι…, αλλά θέλεις να του μιλήσεις.
Ή να σου μιλήσει.
Ή να του στείλεις ένα μήνυμα τόσο απλό και αθώο όσο μια καληνύχτα. Ναι. Τα πράγματα είναι σοβαρά. Και να σου πω γιατί;
Γιατί είναι άλλο πράγμα να θες να κάνεις απλά τις μαλακίες σου, κι άλλο να ενεργοποιείς τη σεροτονίνη σου.

Άλλο να γεμίσεις τον χρόνο σου, κι άλλο να γεμίζει ο εγκέφαλος σου με το “κλικ” σου.
Χημεία λέγεται (μην πω κάτι πιο βαρύγδουπο και τρομάξεις….), αν δε το ξέρεις.
Και απλά σε ενημερώνω πως έχεις πετύχει διάνα γιατί βάσει στατιστικής, τυχεροί να το βιώσουν είναι μόνο 2 στους 10.
Το θεματάκι μας εδώ όμως είναι οι ρόλοι. Τα λέω σε σένα να τα ακούει η πεθερά που λέμε… κάνε τις κινήσεις σου, δώσε το στίγμα σου, δείξε το ενδιαφέρον σου (δείξε το πολύ!!!), διεκδίκησε ο,τι θέλεις… και μετά κάλμα. Ο άντρας ο σωστός κάνει την πρώτη κίνηση πάντα.
Βολιδοσκοπεί, τσεκάρει, παίρνει το οκ και κάνει τις κινήσεις του. (αγόρια ειλικρινά τώρα….μη φέρνετε τα κοριτσάκια στη θέση να τα κάνουν όλα για σας…).
Ας κρατήσουμε λίγο τους ρόλους εκεί που πρέπει. Όλα θα είναι καλύτερα αν κάνεις όσα σου λέω και το ξέρεις. Και για να τελειώνουμε….

Αυτό που θέλω να σου πω και ξεκίνησα για Θεσσαλονίκη μέσω Κρήτης είναι πως εκεί που έχεις σε schedule τη ζωή σου, τη δουλειά σου, το μυαλό σου και ό,τι έχεις τέλος πάντων..(άσχετα αν κλαις τη μοίρα σου και θες να τα αλλάξεις όλα & άσχετα αν λες πως δε πρόκειται να ξανακάνεις τα λάθη του παρελθόντος) έρχεται η μοναδική στιγμή -επειδή τέτοια όψη είχαν οι πλανήτες κι επειδή η θεά τύχη είχε τις καλές της- που θα γαμηθεί ο Δίας και όλο το ηλιακό σύστημα και η ζωή σου θα αλλάξει. Είναι στο χέρι σου τι χρώμα θα της δώσεις.
Ο Καζαντζάκης είχε πει: “έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα”. Αυτό που σου λέω εγώ και θα με θυμάσαι κάθε φορά που θα το βιώνεις…. είναι πως η ζωή σου είναι μια. Άδραξε τη στιγμή και όσα σε κάνουν ευτυχισμένη. Τόλμησε να ζήσεις.
Γιατί λένε πως σημασία δεν έχει πόσες ανάσες παίρνεις στη ζωή…., αλλά πόσες είναι οι στιγμές εκείνες που σου κόβουν την ανάσα.
Και είμαι βέβαιη πως με το “κλικ” σου οι στιγμές αυτές θα’ναι πολλές. Και θα με θυμηθείς…

αναπνοές