Σελίδες

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2016

4 παράγοντες που οδηγούν στην απομόνωση και πώς να τους ξεπεράσετε


 Εναλλακτική Δράση

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που οδηγούν στην απομόνωση ή συμβάλλουν σε αυτήν. Διαβάστε παρακάτω μερικούς από τους πιο συνηθισμένους, καθώς και τρόπους για να έχετε πιο ισχυρούς δεσμούς με τους γύρω σας.

1. Συναισθηματική Νοημοσύνη (EQ, ΕΙ) και συναισθηματική απομόνωση

Αν έχετε ασχοληθεί με τη συναισθηματική ή / και την πνευματική σας εξέλιξη, τότε θα έχετε αναπτύξει τη συναισθηματική σας νοημοσύνη. Παρ’ όλο που αυτό είναι ζωτικής σημασίας για τη συνειδητότητά σας και τη συχνότητα που «εκπέμπετε», μπορεί κατά ειρωνεία της τύχης, να δημιουργήσει προβλήματα στις σχέσεις σας.
Ίσως θεωρείτε ότι δεν νιώθετε πλέον συνδεδεμένοι με κάποια μέλη της οικογένειάς σας ή φίλους που έχετε εδώ και πολλά χρόνια. Συνδεόμαστε με τους άλλους με βάση το κοινό επίπεδο συναισθηματικής υγείας ή τραυμάτων. Όσο περισσότερο θεραπεύεστε, τόσο λιγότερο θα συνδέεστε με τους ανθρώπους με τους οποίους κάποτε είχατε τα ίδια τραύματα. Αν στο παρελθόν είχατε τη συνήθεια να γκρινιάζετε για τη ζωή σας ή να κατακρίνετε τους άλλους, τώρα ίσως νιώθετε ότι αυτό δεν σας εκφράζει πλέον. Θέλετε να συναναστρέφεστε με ανθρώπους που είναι ανοιχτοί και ευγενικοί κι όχι με όσους είναι πιο εσωστρεφείς και ελεγκτικοί.
Όταν συμβαίνει αυτό, θα πρέπει να κάνετε μια προσπάθεια με σκοπό να γνωρίσετε καινούριους ανθρώπους με τις ίδιες ιδέες. Το να διακόψετε τη σχέση με άτομα με τα οποία δεν νιώθετε πλέον καμία σύνδεση είναι κάπως δύσκολο και μπορεί να υπάρξει μια χρονική περίοδος που θα αισθάνεστε απομονωμένοι, αλλά τελικά θα βρείτε καινούριους φίλους.

2. Δείκτης Νοημοσύνης (IQ) και πνευματική απομόνωση

Μερικοί άνθρωποι μου είναι εξαιρετικά ευφυείς και δυσκολεύονται να περάσουν χρόνο με τους ανθρώπους που δεν είναι τόσο έξυπνοι όσο εκείνοι. Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι πρόκειται για πνευματικό σνομπισμό.
Πιο συχνά αισθάνονται ότι δεν μπορούν να σχετιστούν με τους ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν τον τρόπο σκέψης ή το πόσο γρήγορα λειτουργεί το μυαλό τους. Αυτό ίσως τους κάνει να νιώθουν πολύ διαφορετικοί και είναι αμήχανοι σε πολλές κοινωνικές καταστάσεις. Προκειμένου να μην νιώθουν απομονωμένοι, οι πολύ έξυπνοι άνθρωποι πρέπει να προσπαθήσουν να γνωρίσουν άλλους ευφυείς ανθρώπους. Για να συμβεί αυτό και σε σας, θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε πόσο σημαντικό είναι. Μην θεωρήσετε τον εαυτό σας αλαζόνα αν απλώς σας αρέσει να συναναστρέφεστε με ευφυείς ανθρώπους.

3. Χώροι διαμονής

Δεκαετίες ή ακόμη και αιώνες πριν, όταν οι περισσότεροι άνθρωποι ζούσαν σε μικρές κοινότητες ή φυλές, σπανίως ένιωθαν απομονωμένοι. Στο υπέροχο βιβλίο του με τίτλο «Outliers», ο συγγραφέας Μάλκολμ Γκλάντγουελ γράφει για την ιταλική πόλη Ροζέτα στην Πενσυλβάνια. Η Ροζέτα αποτελείται από περίπου 2.000 κατοίκους οι οποίοι μοιράζονται τα σπίτια τους με πολλούς από τους συγγενείς τους και όλοι στην πόλη φροντίζουν ο ένας τον άλλο. Ο τρόπος που ζουν ενισχύει όχι μόνο την επικοινωνία και το ενδιαφέρον, αλλά και τη σωματική τους υγεία.
Οι κάτοικοι δεν πεθαίνουν από καρδιακή προσβολή ή καρκίνο, παρ’ όλο που η διατροφή τους δεν είναι η ιδανική. Πεθαίνουν σε μεγάλη ηλικία και ο καθοριστικός παράγοντας είναι η έλλειψη άγχους που οφείλεται στο γεγονός ότι ζουν με ανθρώπους που ενδιαφέρονται γι’ αυτούς.
Στις μέρες μας, είτε ζείτε σε μια μεγάλη πόλη είτε σε αγροτική περιοχή, ίσως είναι δύσκολο να βρείτε τρόπους για να συνδεθείτε με τους άλλους ανθρώπους. Οι οικογένειες χωρίζονται και συχνά ζουν ξεχωριστά. Οι τρέχουσες συνθήκες της ζωής μας ενισχύουν την απομόνωση κι αυτό εξηγεί την κίνηση για τη δημιουργία ομάδων όπου άνθρωποι με τις ίδιες ιδέες αλληλοϋποστηρίζονται. Εύχομαι η τάση αυτή να συνεχιστεί. Υπάρχει πολύ λιγότερο άγχος και περισσότερη χαρά όταν ζούμε σε μια κοινότητα με ανθρώπους που νοιάζονται για μας.

4. Κοινωνικό στρες και φόβος απόρριψης

Λόγω της απόρριψης που πολλά άτομα έχουν βιώσει ως αποτέλεσμα της κακοποίησης στην τους παιδική ηλικία, της παραμέλησης και του εκφοβισμού, υποφέρουν από τον παραλυτικό φόβο της απόρριψης, ο οποίος μπορεί να παίρνει τη μορφή του κοινωνικού στρες. Ο φόβος της γελοιοποίησης και της ταπείνωσης μπορεί να γίνει τόσο εξουθενωτικός που να οδηγήσει στην αυτοαπομόνωση. Αν αυτός είναι ο λόγος που νιώθετε απομονωμένοι, τότε η ψυχοθεραπεία θα σας βοηθήσει πολύ.
Η απομόνωση δεν είναι ωφέλιμη για κανέναν. Αν νιώθετε έτσι, καλό είναι να βρείτε τρόπους για λύσετε αυτό το πρόβλημα. Η υγεία και η ευτυχία σας θα αναπτυχθούν ή θα καταστραφούν, ανάλογα με το επίπεδο συνδεσιμότητας που έχετε με τους γύρω σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου