Ιωάννα Πορταράκη
Οι εξετάσεις πλησιάζουν, το άγχος κορυφώνεται και χιλιάδες μαθητές καλούνται να αντιμετωπίσουν το «φόβητρο» που ονομάζεται πανελλήνιες. Ήρθε η στιγμή να απομυθοποιήσουμε τον όρο αυτό και να τον δούμε λίγο πιο ρεαλιστικά.
Πανελλήνιες δε σημαίνει προϋπόθεση για μια επιτυχημένη ζωή σε επαγγελματικό και μη επίπεδο. Μια ενδεχόμενη αποτυχία δεν μπορεί να κριθεί καθοριστική για το μέλλον σου. Θα υπάρξουν άλλωστε πολλές ακόμα ευκαιρίες κατά τη διάρκεια της ζωής σου που θα κληθείς να αποδείξεις την αξία και τις ικανότητες που διαθέτεις.
Για κάθε μαθητή ξεχωριστά, οι πανελλήνιες εξετάσεις αποτελούν σημείο-σταθμό για τη ζωή του. Μια ενδεχόμενη αποτυχία, μικρή ή μεγάλη, δε θα πρέπει να λειτουργεί αυτοκαταστροφικά στην ψυχοσύνθεση του υποψήφιου εξεταζόμενου που καλά-καλά δεν έχει ενηλικιωθεί και ολοκληρώσει πλήρως την προσωπικότητα και το χαρακτήρα του.
Το να αποτύχεις στις πανελλήνιες δεν είναι και τόσο δύσκολο εξάλλου. Το άγχος, αυξημένη κόπωση λόγο υπερβολικής μελέτης, η κακή ψυχολογική κατάσταση και η πίεση του οικογενειακού περιβάλλοντος είναι λίγοι από τους παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν στην αποτυχία.
Η πίεση των γονιών και γενικότερα του συγγενικού περιβάλλοντος παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη των επιδόσεων του υποψήφιου μαθητή. Οι γονείς θα πρέπει να είναι δίπλα στο παιδί, στηρίζοντας το στις αποφάσεις και στα όνειρά του, βάζοντας τις φιλοδοξίες του πιο πάνω από τις δικές του. Σε πιθανή αποτυχία ο γονιός θα πρέπει να του υπενθυμίζει πως θα είναι για πάντα το παιδί του και θα το αγαπάει ακόμα και στις κακές στιγμές.
Αν τύχει και αποτύχει το στόχο του δε θα πρέπει να αισθάνεται χαμηλή αυτοεκτίμηση και να διακατέχεται από αυτοκαταστροφικές τάσεις. Οι εξετάσεις τέτοιου τύπου δεν μπορούν να κρίνουν ούτε το ποιος είσαι, ούτε το τι αξίζεις.
Η χώρα μας, καλώς ή κακώς, στηρίζει και επιβάλλει στα παιδιά της ένα «σάπιο» εκπαιδευτικό σύστημα. «Σάπιο» γιατί κρίνει την αξία των μαθητών μέσω τυποποιημένων εξετάσεων, που σε καμία περίπτωση δε μπορούν να θεωρηθούν αντικειμενικές. Στηρίζει τη στείρα αποστήθιση, αποτρέποντας εξʾ ολοκλήρου τη δημιουργική σκέψη.
Δυστυχώς οι ισχυρότεροί μας δε θέλουν να σκεφτόμαστε, παρά μόνο να βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από πληθώρα πληροφοριών, με σκοπό τη μετατροπή μας σε μηχανικά ρομπότ που δεν μπορούν να αντιδράσουν παρά μόνο να συμμορφωθούν σε αυτό που τους επιβλήθηκε.
Δώδεκα χρόνια εκπαίδευσης επιτυγχάνεται αυτός ο σκοπός, έτσι ώστε μεγαλώνοντας και βγαίνοντας αργότερα στην κοινωνία ως ενεργοί πολίτες να μην έχουμε τη δυνατότητα να σκεφτούμε και να εκφράσουμε τη δική μας γνώμη.
Δε θέλω να είμαι αυτόματη μηχανή πληροφοριών, θέλω να είμαι άνθρωπος με ελεύθερη σκέψη και κρίση.
Σε περίπτωση που αποτύχεις στις πανελλήνιες δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Όπως λέει και ο ταπεινός λαός «κάθε εμπόδιο για καλό».
Οι ευκαιρίες ανακυκλώνονται συνεχώς, ίσως μια από αυτές τις στιγμές να είναι η σειρά σου να αποδείξεις την αξία σου. Κάθε αποτυχία δε σε κάνει ούτε ανόητο, ούτε αποτυχημένο, ούτε βλάκα, σε κάνει νικητή. Μέσα από την αποτυχία μπορείς να μάθεις να βελτιωθείς και να εξελιχθείς σαν προσωπικότητα. Τι κι αν χάσεις, δίπλα σου θα παραμείνουν οι άνθρωποι που σε αγαπούν και σε νοιάζονται.
Στην αποτυχία σου, θυμήσου, έχασες μια μάχη όχι ολόκληρο τον πόλεμο. Πείσμωσε, πάλεψε, δούλεψε σκληρά και τότε θα βγεις νικητής. Κι αν κάποιοι σου πουν πως δεν μπορείς να τα πετύχεις, σκέψου πως είναι αυτοί που τρέμουν στην ιδέα μήπως τα καταφέρεις.
Πήγαινε κόντρα στο κατεστημένο, κι αν δεν καταφέρεις να το αλλάξεις, τότε προσπάθησε μην αλλάξει το σύστημα εσένα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου