Σελίδες

Τρίτη 10 Μαΐου 2016

Ορκίσου να μην μου πεις ποτέ το «σ’ αγαπώ». Μόνο να μου το δείξεις.

Cristina Otero
Της Μαρίας Τρυγώνη
Με τόνο εξομολογητικό, μέσα στην συνωμοτική σιωπή της νύχτας, που ενθαρρύνει λέξεις ανείπωτες, νιώθω την ανάγκη να σου πω λόγια που αναμοχλεύονται μες στον βυθό της ύπαρξής μου. Οι φουρτούνες της ζωής αφήσανε βαθιές χαρακιές πάνω στην επιφάνεια της καρδιάς μου και στο πρώτο φύσημα του ανέμου, αναδύονται ζοφεροί φόβοι από τα έγκατα του μυαλού μου.
Κι όταν με κοιτάζεις με αυτό το βλέμμα το ονειρικό, σαν συστάδα κέδρων που αγναντεύει την θάλασσα, τα μύχια της ψυχής μου αναθαρρεύουν, αναγεννιούνται μα και ριγούν από τον αδιόρατο τρόμο. Ξέρω πως μες στην καρδιά σου υφαίνεται μια λέξη, ένα συναίσθημα ορμητικό που θα ανεβεί να ξεχυθεί από τις γωνίες των χειλιών σου. Και αυτό με τρομάζει…
Λένε πως ο έρωτας δεν υπάκουσε ποτέ σε κανόνες… άναψε σπίρτο και τους έκαψε, έτσι απλά, για παραδειγματισμό. Όπως επίσης λένε ότι η ανατολή δεν βρήκε ποτέ την αγάπη και την λογική αγκαλιασμένες στο ίδιο κρεβάτι. Το γνωρίζω… Παρ’ όλα αυτά, αν θέλεις να εξευμενίσεις το κράτος του φόβου που μαίνεται μέσα μου, μην περάσεις ποτέ τα τείχη που έχουν αναγερθεί για να με θωρακίσουν.
Μπορείς να  μπλέξεις τα δάχτυλά σου μες στους ιστούς των μαλλιών μου. Μπορείς να τυλίξεις τα φτερά σου γύρω από τον λαιμό μου και να μου εμπιστευτείς να κρατήσω τα φιλιά σου φυλακτό αλλά ποτέ μην διαβείς τα σύνορα της ευχαρίστησης και ψιθυρίσεις την λέξη «σ’ αγαπώ».
Είναι μια κουβέντα απαγορευμένη, εξορισμένη σε άλλη γη, μακριά από το βασίλειό μου. Την έκρινα ένοχη και την αφόρισα σε αιώνιο σκότος μέχρι να πάρει σάρκα και οστά με πράξεις σε βάθος χρόνου. Είναι μια λέξη δυσοίωνη που θα έπρεπε να είναι ανθεκτική στα λάθη και στις τριβές του χρόνου κι όμως ξεφτίζει από άκρη σε άκρη μέχρι που δεν μένει τίποτα να θυμίζει την όμορφη οπτασία που αντανακλούσε στην αρχή…
Ορκίσου να μην μου πεις ποτέ το «σ’ αγαπώ». Κάνε τον έρωτά σου θάλασσα να βυθιστώ μες στα νερά σου, δέντρο για να δροσιστώ στον ίσκιο σου από την φλόγα του παρελθόντος, αεράκι για να φυσήξει μακριά τους δαίμονες λογισμούς μου. Αλλά μην μου το λες. Δείξε το μου, σε προκαλώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου