Μου έλεγε πρόσφατα η κόρη μίας φίλης μου που πηγαίνει σε ιδιωτικό σχολείο, πως εκείνο ανέλαβε την πρωτοβουλία τα Χριστούγεννα να τους πάνε στο σπίτι των αστέγων και για κάποιες ώρες να συμβάλλουν στην κουζίνα αλλά και στην εξυπηρέτησή τους την ώρα του φαγητού. Πολλοί από τους συμμαθητές της σοκαρίστηκαν με την πραγματικότητα, καθώς δεν είχαν ιδέα των δυσκολιών και της κατάστασης που αντιμετωπίζει ένας άστεγος. Συχνά, εμείς οι γονείς κατασκευάζουμε γυάλινους και παραμυθένιους κόσμους για τα παιδιά μας, θεωρώντας πως είναι καλό να τα προστατεύουμε από τη σκληρή πραγματικότητα. Δεν είναι όμως έτσι. Το παιδί θα μεγαλώσει, θα σπουδάσει σε μία κοινωνία που δεν είναι όλα ιδανικά, ειδικά σήμερα που οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν ένα πλήθος προβλημάτων.
Είναι σημαντικό να ενισχύσουμε την κοινωνική τους συνείδηση, την ανθρωπιά, την ευαισθησία απέναντι στους άλλους. Η κοινωνία των πολιτών και των ανθρώπων, για να μπορέσει να προοδεύσει κρίνεται απαραίτητο να έχει αρχικά ενημερωμένα μέλη. Μόνο, αν τους παρουσιάζουμε την πραγματικότητα, όπως έχει, μόνο τότε θα οξύνουμε την κρίση τους, τον προβληματισμό τους, θα εντείνουμε την ηθική τους και κυρίως την αγάπη τους προς τον άνθρωπο. Τον άνθρωπο εκείνο που έχει ανάγκη όλους εμάς, τον άνθρωπο εκείνο που η τύχη ή η ζωή δεν του τα έφερε όλα δεξιά στη ζωή του, τον άνθρωπο που για να επιβιώσει έχει ανάγκη, περισσότερο από την πολιτεία, τους συνανθρώπους του, όλους εμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου