Σελίδες

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Μάθε το παιδί σου ν' αποδέχεται το διαφορετικό


Η μεγαλύτερη πρόκληση για κάθε γονιό, θεωρώ πως είναι να καταφέρει να μεγαλώσει ευτυχισμένα παιδιά. Και μπορεί να μην αξιώθηκα ακόμη να γίνω μητέρα, γνωρίζω όμως πολύ καλά πως αυτή, ήταν και θα είναι πάντα η πρώτη έννοια των γονιών μου.  Κάπως έτσι νιώθουν κι οι δικοί σας γονείς, κάπως έτσι νιώθετε κι όσοι από εσάς έχετε ήδη αποκτήσει παιδιά, έτσι δεν είναι;  
Η έννοια της ευτυχίας βέβαια, είναι πολυδιάστατη κι ο καθένας την αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Ειδικά όταν πρόκειται για τα παιδιά του. Πασχίζεις για την ευτυχία τους με χίλιους δυο τρόπους, αλλά πολλές φορές, εκεί κάπου στη διαδρομή, χάνεις την ουσία χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι. Τα πράγματα όμως, δεν είναι πάντα τόσο περίπλοκα, όσο φαντάζουν μέσα στο μυαλό μας. Η απάντηση σε όλες σου τις απορίες κι η λύση σε όλα τα προβλήματα, ήταν και θα είναι πάντα μία. Η αγάπη. Γιατί το μόνο πράγμα που χρειάζεται ένα παιδί, είναι αγάπη.
Το είπα και πριν πως μέχρι στιγμής έχω βρεθεί μόνο στη μια πλευρά της όχθης, ως παιδί. Δεν έχω περάσει στην αντίπερα με το ρόλο του γονιού, ούτε φυσικά έχω γνώσεις παιδοψυχολόγου. Μεγάλωσα όμως  σ' ένα σπίτι, όπου η αγάπη ήταν διάχυτη παντού κι οι αγκαλιές ήταν ένα καθημερινό πάρε-δώσε ανάμεσα στα μέλη της οικογένειάς μου. Κι αν αυτή τη στιγμή είμαι αυτό που είμαι, το οφείλω κυρίως στους γονείς μου.
Θεωρώ λοιπόν, πως για να καταφέρει ένα παιδί να γίνει ένας ισορροπημένος κι ευτυχισμένος ενήλικας θα πρέπει αρχικά να μάθει ν' αγαπά. Και πριν απ' όλους, θα πρέπει να μάθει ν' αγαπά τον εαυτό του. Γι’ αυτό, δώσε στο παιδί σου όση περισσότερη αγάπη μπορείς. Επιβράβευσέ το για τις μικρές και μεγάλες του επιτυχίες και μ' αυτό τον τρόπο θα αισθάνεται συνεχώς την αγάπη σου. Πέρασε όσο περισσότερο χρόνο μπορείς μαζί του και δείξε του πως εκείνο είναι η προτεραιότητά σου, πως είναι πάνω απ' όλους και απ' όλα. Καν' το να συνειδητοποιήσει πως και μόνο που υπάρχει κι αναπνέει, σε κάνει τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο σε τούτο τον πλανήτη.
Δώσε του απλόχερα την αγάπη σου, μέσα από μια μεγάλη αγκαλιά, ένα τρυφερό φιλί. Και στη συνέχεια θα μάθει κι εκείνο να την προσφέρει στους άλλους, χωρίς όρους και περιορισμούς. Δίδαξέ του μέσα από μικρά, καθημερινά πράγματα, την έννοια της αληθινής κι ανιδιοτελούς αγάπης και μην έχεις αμφιβολία πως θα καταφέρει να γίνει ένα ισορροπημένο και ψυχικά υγιές παιδί.
Ένα παιδί, που θα μάθει ν' αγαπά και να αποδέχεται τη διαφορετικότητα. Γιατί κάθε παιδί είναι διαφορετικό, μοναδικό κι έτσι πρέπει να αισθάνεται. Αλλά αυτό θα το μάθει μέσα από σένα, γιατί εσύ, ο γονιός του, είσαι και θα είσαι πάντα το πρότυπό του. Βρες λοιπόν τρόπους να του δείξεις πως το αγαπάς γι' αυτό που είναι και το αποδέχεσαι όπως είναι.  Η ελληνική κοινωνία δεν αγαπά το διαφορετικό, άρα το βάρος αυτό πέφτει σ' εσένα.
Βοήθησέ το έμπρακτα, αλλά και με λόγια, να κατανοήσει πως κάποιος που έχει διαφορετικές, πολιτικές, θρησκευτικές ή σεξουαλικές προτιμήσεις από σένα ή από εκείνο, δεν είναι προβληματικός, είναι απλά διαφορετικός. Μάθε του να κατανοεί, να σέβεται τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων. Κι έτσι θα μάθει ν' αποδέχεται και να αγκαλιάζει τη διαφορετικότητά τους.
Και πρόσεξε. Μην κάνεις το λάθος να υποτιμήσεις  τη νοημοσύνη του. Το γεγονός ότι έχεις απέναντί σου ένα μικροσκοπικό άνθρωπο, δε σημαίνει πως δεν μπορεί να αντιληφθεί τι γίνεται γύρω του. Τα παιδιά καταλαβαίνουν σχεδόν τα πάντα, χωρίς να χρειαστεί να τους τα πούμε εμείς οι μεγάλοι.
Αν όμως αφιερώσεις λίγο περισσότερο χρόνο για να μιλήσεις στο παιδί σου, τότε θα καταφέρεις όχι μόνο να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του, αλλά και να μάθεις στο ίδιο να μιλάει για όλα όσα αισθάνεται. Για τους φόβους του, τις ανησυχίες του, για τα σημαντικά ή ασήμαντα προβλήματά του. Ένα παιδί που φοβάται ή ντρέπεται να μιλήσει γι’ αυτά που νιώθει, είναι σαν να ντρέπεται γι' αυτό που είναι.
Κι αυτό, είναι ίσως το μεγαλύτερο στοίχημα ενός γονιού. Αν καταφέρεις και το κερδίσεις, αν δηλαδή το παιδί με τη δική σου βοήθεια, μάθει να μιλάει και να λέει αυτά που αισθάνεται, τότε σίγουρα κάτι έχεις κάνει σωστά. Και όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτό που θα πω, είναι μια μεγάλη αλήθεια. Τα παιδιά χρειάζονται πολύ λιγότερα απ' όσα πιστεύουμε για να είναι ευτυχισμένα και το μόνο σίγουρο είναι πως οι παράγοντες της ευτυχίας είναι εσωτερικοί, όχι εξωτερικοί.
Γι’ αυτό πρόσφερε στο παιδί σου όση περισσότερη αγάπη μπορείς και μην έχεις καμιάν αμφιβολία πως θα στη γυρίσει πίσω πολλαπλάσια. Όχι μόνο σ' εσένα, αλλά και σε όλους όσους το περιβάλλουν. Μάθε το ν' αγαπά, ν' αποδέχεται την διαφορετικότητα και να μιλάει για όσα αισθάνεται. Αν τα καταφέρεις αυτά, τότε θα μπορείς να κοιμάσαι πιο ήσυχος. Γιατί θα έχεις μεγαλώσει ένα ευτυχισμένο παιδί κι εσύ με τη σειρά σου θα είσαι ένας ευτυχισμένος γονιός.


Επιμέλεια Κειμένου Εύας Αξιώτη: Σοφία Καλπαζίδου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου