Γράμμα μιας μητέρας….
Posted on 2 Φεβρουαρίου 2016
Αγαπητοί καθηγητές,
Ξέρω ότι το παιδί μου είναι ‘δύσκολο’ και σας βγάζει συχνά εκτός εαυτού. Ξέρω ότι δυσκολεύεται να καθίσει ολόκληρη τη διδακτική ώρα μέσα στην τάξη χωρίς να σηκωθεί ή να ενοχλήσει τους συμμαθητές του. Γνωρίζω πώς, είναι δύσκολο όταν έχετε να κυβερνήσετε ένα ολόκληρο καράβι, να δείτε ένα μέλος του ‘πληρώματος’ από κοντά. Να δείτε με τα μάτια της καρδιάς σας. Να δείτε το δικό μου παιδί ακριβώς όπως είναι και όχι σαν το ΄πρόβλημα’, ή σαν το παιδί που θα θέλατε να είναι. Δεν ζητώ ούτε τη συμπόνια ούτε τον οίκτο σας. Ζητώ μια ειδική μεταχείριση, όσο και όπως μπορείτε. Ο Γιώργος μου απεχθάνεται τις φωνές. Προσπαθήστε να μην του φωνάζετε και να του μιλάτε με ήρεμη και σταθερή φωνή. Είναι το πρώτο που χρειάζεται. Αν του δείξετε εμπιστοσύνη, θα σας εμπιστευτεί κι εκείνος με τη σειρά του. Μην παραείστε ‘μαλακοί’ μαζί του γιατί θα το εκμεταλλευτεί με τον τρόπο του. Αν δυσκολεύεται πολύ να κάτσει ήρεμος στην τάξη προτείνετέ του να βγει έξω για λίγο και να επιστρέψει όταν νιώσει έτοιμος. Ζητήστε του να βρίσκεται στο οπτικό σας πεδίο ενόσω είναι έξω. Μην τον φοβάστε αν καυγαδίσει με τους συμμαθητές του. Μπορεί να έχει μεγάλη σωματική δύναμη , όμως έχει μάθει πως δε μπορεί να την χρησιμοποιεί σε όλες τις περιστάσεις, Δεν είναι επικίνδυνος! Μην τον φοβάστε..
Το μόνο που ζητά από εσάς είναι να τον αντιμετωπίζετε ακριβώς όπως όλα τα παιδία της ηλικίας του . Ίσως βέβαια χρειάζεται κάτι ακόμα. Το μόνο ‘ειδικό’ ή ιδιαίτερο όμως που τελικά χρειάζεται, πιστεύω πώς είναι η ΑΠΟΔΟΧΗ.
Αποδοχή του ότι είναι αυτός ακριβώς που είναι, με όλα τα καλά και όλα τα κακά το σημεία, τόσο όμοιος αλλά και τόσο διαφορετικός από τα παιδιά της ηλικίας του. Αν το προσεγγίσετε με ανοιχτή καρδιά όλα θα πάνε καλά. Σας ευχαριστώ που με ακούσατε. Στηρίζομαι στην καλή σας θέληση και στην προσπάθειά σας για ένα καλύτερο ‘εκπαιδευτικό’ κόσμο, που να χωράει όλα τα παιδιά, με ή χωρίς δυσκολίες.
Γράφει…στη θέση της μαμάς : Λαζανά Ολυμπιάννα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου