Αγάπη με το ζόρι

Γράφει η Μάρα Παπαλέξη.

Όλοι ονειρευόμαστε έρωτα, αγάπη, ρομαντισμό, δέσμευση, πίστη και αιώνια ευτυχία. |
Υπάρχουν άνθρωποι που το 'χουν κάνει αυτοσκοπό.
Που ζουν μόνο γι'αυτό.

Φοβάμαι πως αυτό σου συμβαίνει και λυπάμαι, μα και οργίζομαι ταυτοχρόνως.
Ότι οποιοσδήποτε τυχαίος και αν περάσει από την αυλή σου και σου σφυρίξει συναισθήματα, σου τραγουδήσει λόγια αγάπης, σε παραμυθιάσει στιγμιαία, θα τρέξεις κατά πάνω του.

Για σένα θα μετράει, αυτό που λαμβάνεις και όχι το πρόσωπο που στα προσφέρει.
Γιατί σου'χει λείψει το συναίσθημα.
Σου'χει λείψει ο έρωτας. 
Ν'αγαπηθείς και ν'αγαπάς.
Αυτό επιδιώκεις.
Και προσπαθείς απεγνωσμένα σε κάθε σχέση σου να πετύχεις το δέσιμο.
Να δεθείς βιαστικά με τον άλλον και να κάνεις και τον άλλον να δεθεί μαζί σου, χωρίς καν να γνωρίζεστε καλά-καλά.
Αυτό θες. Και γιατί όχι;
Μετά από ένα χρόνο όμως βαριέσαι γιατί τα 'ζησες όλα τόσο γρήγορα.
Νόμιζες ότι ερωτεύτηκες ότι αγάπησες ότι θα ήσουν για πάντα μαζί του.

Το παιχνίδι όμως, δεν παίζεται έτσι και το ξέρεις.

Μην πιέζεις τα συναισθήματα και μην τα οριοθετείς. 
Μην ορίζεις χρονοδιαγράμματα.
Σου μοιάζει ο έρωτας να'ναι «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσαμε»;
Δε νομίζω.

Τουλάχιστον εγώ δεν είμαι έτσι και δεν μπορώ να αντέξω αυτή την βιασύνη.
Ο,τι νιώσω, θα το δείξω και θα το φωνάξω δυνατά, όποτε το αισθανθώ όμως.

Κανένα κρυφτό δεν παίζω.
Ούτε παντομίμες διαλέγω, ούτε μυστήρια τρένα.
Τα πράγματα είναι απλά.
Ο έρωτας θέλει υπομονή και επιμονή και αν είσαι τυχερός με τον χρόνο θα έρθει και η αγάπη.

Εγώ θέλω έρωτες ακέραιους, αυθάδεις και ανυπότακτους.
Τα λούτρινα αρκουδάκια τα μέλια και οι σαχλαμάρες, μ'έχουν μπουχτήσει.
Θέλω ανθρώπους που γνωρίζουν καλά τι θέλουν και δεν ντρέπονται να το διεκδικήσουν.
Ανθρώπους που δεν συμβιβάζονται από αδυναμία και ανασφάλεια.

Μην μου λέτε άλλο ότι οι άνθρωποι είναι περίπλοκοι και περισσότερο περίπλοκες είναι οι σχέσεις με δύσκολους χαρακτήρες.
Μην μου μιλάτε άλλο για αυτά! 
Περίπλοκο είναι το μυαλό σας.
Ξεμπέρδέψτε εσείς οι εύκολοι χαρακτήρες όσα έχετε στο κεφάλι σας, βάλτε τα στο τραπέζι και ξεκαθάριστέ τα.

Ο δύσκολος χαρακτήρας είναι εκείνος που θα σε ερωτευτεί βαθιά, θα σε αγαπήσει και θα ζήσει μαζί σου μέχρι εσύ να αντέξεις.
Αυτός θα είναι που θα σε σηκώνει από τα τάρταρα και θα σε βγάζει βόλτα στον ήλιο.
Και αυτό γιατί δεν έχει μόνο αυτογνωσία, αλλά διαθέτει και ρεαλισμό.
Ξέρει τα τρωτά σου σημεία, γιατί έχει αναγνωρίσει και τα δικά του.
Μπορεί να αποδεχτεί την ουσία και όχι μόνο τον εικόνα σου.
Δε θα μείνει στη βιτρίνα σου.
Ξέρει να περιμένει αργά το κυρίως πιάτο που θα τον χορτάσει εξ´ολοκλήρου και δεν αναζητά ορεκτικά και επιδόρπια για να νιώσει ικανοποιημένος.

Για αυτό λοιπόν, σκέψου.

Κανένας τυχαίος να μην περάσει από δίπλα σου με αρώματα και καρδιές.
Να μην συμβιβαστείς με κανέναν αν δεν πληροί τις προδιαγραφές σου.
Να μην παρασυρθείς απ'τα μέτρια. Να μη βιαστείς, να τα βαφτίσεις «ιδανικά».

Δεν πάει έτσι η αγάπη, καλό μου.
Δεν είναι εξαναγκασμός, δεν είναι στοίχημα, δεν έρχεται με το ζόρι.
Αποδέξου το.

Αληθινό έρωτα δεν θες;

http://www.pillowfights.gr/