Σελίδες

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

Τίποτα δεν σ’ ευχαριστεί πλέον…



Τίποτα; Κι αν δεν σ’ ευχαριστεί τίποτα, τι κάνεις;

Φτάνει κάποια στιγμή στη ζωή σου, που βλέπεις τα όνειρά σου να γκρεμίζονται, τα δεδομένα να εξαφανίζονται και τις ελπίδες σου να εξανεμίζονται… και τότε συνειδητοποιείς ότι τίποτα δεν σ’ ευχαριστεί πλέον, ότι όλα είναι γύρω σου τόσο αδιάφορα και μακρινά… Ακόμη, και αυτά που κάποτε σου δημιουργούσαν ενθουσιασμό και σ’ έκαναν να θέλεις να ζήσεις, τώρα τα παρακολουθείς από απόσταση και απορείς: πώς γίνεται να σου προκαλούσαν τόσα θετικά συναισθήματα, πώς γίνεται να σε γέμιζαν αυτά που τώρα απλά δημιουργούν ένα μεγαλύτερο κενό στο ήδη υπάρχον;

Τίποτα δεν σ’ ευχαριστεί πλέον και παραμένεις απλά απαθής συνειδητοποιώντας ότι στην πραγματικότητα δεν ζεις, δεν θέλεις να ζεις, δεν θέλεις να βγεις μέσα από αυτή την κατάσταση, μέσα στην οποία βουλιάζεις όλο και πιο πολύ. Και όλα γύρω σου συνεχίζουν να εξελίσσονται, να προχωράνε, να αναπνέουν και να σου θυμίζουν ότι είσαι νεκρός… ότι τελείωσαν και οι τελευταίες ανάσες που είχες και τώρα… απλά είσαι εδώ, συνεχίζεις να υπάρχεις, χωρίς να ζεις, χωρίς να απολαμβάνεις όσα κάνεις, όσα επιλέγεις να κάνεις… (αν δεν έχεις παραιτηθεί ακόμη κι από αυτό, αποδεικνύοντας στον εαυτό σου, ότι δεν μπορείς να το κάνεις).


Και αναρωτιέσαι: πώς γίνεται κάποτε να λάμβανες τόση ευχαρίστηση από κάποια πράγματα τόσο απλά και τόσο καθημερινά; Και που έχουν πάει τώρα όλα αυτά τα πράγματα και σ’ έχουν αφήσει εδώ να απορείς με την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι;

Απορείς, προβληματίζεσαι, όμως, κατά βάθος ξέρεις ότι ΜΟΝΟ ΕΣΥ μπορείς να αναζητήσεις νέα ή παλιά πράγματα για να αντλήσεις ευχαρίστηση και ικανοποίηση. Μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση και έχεις τη δύναμη να την αλλάξεις; Απλά απορείς, χωρίς να δοκιμάσεις να κάνεις έστω ένα μικρό βήμα: αφού θέλεις να αλλάξεις την κατάσταση, βρες κάτι που σ’ ευχαριστεί, που θα σου δίνει ελπίδα για ζωή, που θα σου γεμίζει τη ζωή με όμορφες στιγμές… κι αυτό εξαρτάται από σένα. Θα πρέπει να το πιστέψεις, να το προσπαθήσεις, να το βάλεις σαν στόχο… 


Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος- Κοινωνιολόγος, MSc.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου