- Συμβουλές για την ομαλή μετάβασή του στη νέα πραγματικότητα
Όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο, ήρθε η μέρα που το πιτσιρικάκι σας μεγάλωσε και θα πάει σχολείο.Με άλλα λόγια το παιδί φεύγει από το σπίτι και από τη συνεχή φροντίδα σας. Η αλλαγή είναι μεγάλη τόσο για τον μικρό μαθητή, όσο και για εσάς.Είναι παράξενο το συναίσθημα, το γνωρίζουμε πολύ καλά.
Μέχρι χτες το ταΐζατε, το βοηθούσατε να περπατήσει, να ντυθεί και σήμερα ετοιμάζεται για την πρώτη του μεγάλη έξοδο από το σπίτι, το σχολείο. Εκτός όμως από τον ενθουσιασμό, φανταστείτε πως αισθάνεται ένα παιδί που είχε συνεχώς τη στήριξη των γονιών του, όταν έρχεται αντιμέτωπο με το καινούριο περιβάλλον, με τους συμμαθητές του, με τη δασκάλα και με τη μάθηση τονίζει η Νέλλη Θεοδοσίου, παιδοψυχολόγος.
Όσο θετικά κι αν βλέπει το σχολείο και τις σοβαρές αλλαγές που συνεπάγεται, όσο προετοιμασμένο κι αν είναι από εσάς, σίγουρα περνά ένα μεγάλο σοκ. Η πλειοψηφία των δασκάλων γνωρίζει αυτό το πρόβλημα και για αυτό συνήθως οι πρώτοι μήνες του σχολείου, στην πρώτη δημοτικού, περνούν με προσπάθειας προσαρμογής, παρά διαπαιδαγώγησης.
Δε θα έπρεπε όμως με τη λέξη «προσαρμογή» να υπάρχει η εντύπωση πως τα παιδιά διαθέτουν μεγάλη προσαρμοστικότητα, καθώς όλοι σχεδόν οι γονείς περιμένουν από το παιδί τους υπακοή και σωστή συμπεριφορά σε κάθε τι το καινούριο με το οποίο έρχεται σε επαφή. Η εντύπωση αυτή είναι λανθασμένη, αφού κάθε τι καινούριο σημαίνει αλλαγή, σημαίνει πως είναι κάτι άγνωστο και για αυτό, τρομακτικό.
Η δική σας αντίδραση
Μη δείξετε στο παιδί σας πως αγχώνεστε που φεύγει για το σχολείο. Μην αλλάξετε τη συμπεριφορά ας τώρα που μεγάλωσε, μην του στερήσετε την αγάπη και το ενδιαφέρον σας αλλά αντίθετα, στηρίξτε το όσο μπορείτε στη νέα του ζωή.
Περιμένετε κάθε μέρα να γυρίσει και να σας πει ενθουσιασμένο όλα όσα έμαθε ή έζησε, να σας μιλήσει για τις αγωνίες του και τις χαρές του και να μην ανησυχείτε, το παιδί πάντα θα είναι κοντά σας και θα σας αγαπά, έστω κι αν σας λείπει ή του λείπετε.
Η ψυχολογική προετοιμασία
Το παιδί που κοντεύει να κλείσει ή μόλις έκλεισε τα 6 του χρόνια πρέπει να έχει διαμορφώσει την προσωπικότητά του, να γνωρίζει τη θέση του στο περιβάλλον και την κοινωνία, να μπορεί να προγραμματίζει τη σκέψη και τους συλλογισμούς του, να συγκρατεί τα αισθήματά του, να εκφράζεται σωστά, να κρίνει τις επιθυμίες του, αλλά και να έχει καλλιεργήσει- μέσω των δημιουργικών παιχνιδιών και άλλων ενασχολήσεων- την έφεση και τη διάθεση για μάθηση.
Όμως, εκτός όλων αυτών, σαφής σταθμός για την εξέλιξη της προσωπικότητας αλλά και της ψυχικής του εξέλιξης, είναι η σωστή προετοιμασία για το σχολείο, αφού στο νέο αυτό τρόπο ζωής, το παιδί θα πρέπει να συνηθίσει στις νέες καθημερινές συνθήκες (σχολείο, διάβασμα, υποχρεώσεις). Θα πρέπει επίσης να προσαρμοστεί στο καινούριο περιβάλλον (σχολικό κτίριο, συμμαθητές, δασκάλα) και να συμπεριφερθεί σαν μονάδα μέσα σε ένα σύνολο που αποτελεί τη μικρογραφία της κοινωνίας. Διότι το σχολείο δεν είναι τίποτα άλλο από μια μικρή κοινωνία που όλα τα μέλη θα πρέπει να συνηθίσουν το ένα το άλλο και όλα μαζί να υπακούν σε ορισμένους κανόνες και τρόπους συμπεριφοράς, ανάλογους με αυτούς των ενηλίκων.
Όπως είναι φανερό, η ετοιμότητα και η κατάλληλη ψυχολογική προετοιμασία του παιδιού είναι απαραίτητη όχι μόνο για να αναπτύξει τις ικανότητες του αλλά και να ενταχθεί ομαλά στο νέο τρόπο ζωής και τις νέες συνήθειες.
Όλα τα «φυσιολογικά» παιδιά με χαρά άκουσαν πως ήρθε η ώρα να πάνε σχολείο. Κύρια αιτία της χαράς τους είναι ότι θα μάθουν να διαβάζουν, θα κάνουν καινούριους φίλους, θα γνωρίσουν καινούρια πράγματα και θα έρθουν σε επαφή με καινούρια ενδιαφέροντα.
Οι γονείς θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για τα εξής θέματα:
1. Αδυναμία προσοχής
Ένα από τα κυριότερα και συνηθέστερα προβλήματα, είναι η αδυναμία της πλειοψηφίας των παιδιών να κάθονται για πολύ ώρα και να προσέχουν κάτι ή κάποιον συγκεκριμένα, χωρίς να αρχίσουν να βαριούνται ή να διασπάται η προσοχή τους δεξιά και αριστερά.
2. Πνευματική ανάπτυξη
Το παιδί που θα παρακολουθήσει στην πρώτη τάξη πρέπει ήδη να έχει κάποιες στοιχειώδεις γνώσεις σχετικά με τα αντικείμενα που το περιβάλλουν, όπως και τις χρήσεις τους, τον κόσμο, τους ανθρώπους, τα ζώα κ.α.
3. Το παιδί και η δασκάλα
Η σχέση του παιδιού με τη δασκάλα είναι εντελώς ιδιαίτερη, αφού στο πρόσωπο της βλέπει τους κανόνες της καινούριας κοινωνίας στην οποία έχει ενταχθεί. Η δασκάλα είναι η «προσωποποίηση» της μόρφωσης, των γραμμάτων, της μελέτης, την υποχρέωση και την επιβράβευση. Αν το παιδί αγαπήσει ή συμπαθήσει την πρώτη του δασκάλα, τότε θα αποκτήσει ευνοϊκές διαθέσεις απέναντι στο σχολείο και στη μόρφωση γενικότερα.
Δικαιώματα και υποχρεώσεις
Το παιδί πρέπει αμέσως μόλις ξεκινήσει η σχολική περίοδος να κατανοήσει πως τώρα πια δε μπορεί μόνο να παίζει ή να δέχεται φίλους στο σπίτι. Στη ζωή του σημαντικό πόλο παίζουν τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις. Υποχρεώσεις είναι η καθημερινή παρουσία στο σχολείο και το διάβασμα.
Δικαιώματα είναι το παιχνίδι και η διασκέδαση που φυσικά, δε διακόπτονται αλλά οπωσδήποτε μειώνονται. Για να γίνει κατανοητή αυτή η αλλαγή, θα πρέπει να έχουν nδη ξεκαθαριστεί κάποιοι ρόλοι και θα πρέπει το παιδί να έχει ήδη αντιληφθεί πως έχει υποχρεώσεις στο σπίτι.
Πηγή: http://e-didaskalia.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου