7 τρόποι να βοηθήσετε τα παιδιά στα μαθήματά τους

1

• 2
• 3

Πώς θα γίνει η μελέτη στο σπίτι πιο αποτελεσματική!

Η μελέτη και οι εργασίες για το σπίτι είναι αποκλειστικά υποχρέωση των μαθητών –είτε πρόκειται για παιδιά του νηπιαγωγείου είτε του λυκείου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο ρόλος σας ως γονιός δεν επιβάλλει και σε εσάς κάποιες αρμοδιότητες σε ό,τι αφορά τα μαθήματά τους. Όχι, βέβαια, να διορθώσετε τα λάθη ούτε να κάνετε τη δουλειά τους, αλλά να…

…παρέχετε στο μαθητή ένα χώρο αφιερωμένο στη μελέτη. Τα παιδιά πρέπει να διαβάζουν σε ένα χώρο άνετο, φωτεινό, τακτοποιημένο και ήσυχο, μακριά από περισπασμούς (βλ. τηλεόραση ή μικρότερα αδέρφια) και με όλα τα απαραίτητα, όπως χαρτιά, μολύβια, λεξικό, φωτιστικό  κ.λπ. Κάθε μέρα, όταν το παιδί επιστρέψει από το σχολείο, ζητήστε του να τσεκάρει τι έχει να κάνει για την επομένη και να ελέγξει μήπως χρειάζεται κάτι που δεν έχει για να το ολοκληρώσει (π.χ. όργανα γεωμετρίας). Έτσι, αποφεύγετε τον κίνδυνο να χρειαστεί να τρέχετε αργά το βράδυ να ψάχνετε τα απαραίτητα  για να τελειώσει την εργασία του. Εάν έχετε περισσότερα από ένα παιδιά σχολικής ηλικίας, θα πρέπει να εξασφαλίσετε διαφορετικούς χώρους για τη μελέτη καθενός, ακόμα κι αν όλη την υπόλοιπη μέρα θέλουν να είναι συνέχεια μαζί. Εάν τα βάλετε στο ίδιο ή σε διπλανά γραφεία θα είναι πολύ δύσκολο να συγκεντρωθούν σ’ αυτό που κάνουν και να αντισταθούν στον πειρασμό να πειράξουν ή να παίξουν με το αδερφάκι τους.

…ορίσετε ένα ωράριο μελέτης. Αποφασίστε ποια είναι η καλύτερη ώρα να ασχοληθεί με τα μαθήματά του, με βάση τη συμπεριφορά και τις συνήθειες του παιδιού. Κάποιοι μαθητές διαβάζουν καλύτερα αμέσως μόλις επιστρέψουν από το σχολείο και πριν βγουν από το «κλίμα» της μάθησης, ενώ άλλοι έρχονται στο σπίτι κουρασμένοι και πρέπει να χαλαρώσουν πριν αρχίσουν το διάβασμα. Βεβαιωθείτε ότι το πρόγραμμα στο οποίο έχετε καταλήξει περιλαμβάνει αρκετό χρόνο για ξεκούραση, παιχνίδι, τις εξωσχολικές δραστηριότητές του και οπωσδήποτε γεύμα, δείπνο και τουλάχιστον ένα ενδιάμεσο σνακ.  Τα πιο μεγάλα παιδιά θα πρέπει να έχουν μια σχετική ελευθερία να αποφασίσουν (ή να συναποφασίσουν μαζί σας) πότε θα ασχοληθούν με τα μαθήματά τους, αλλά ακόμα κι αυτά είναι καλό να γνωρίζουν ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο «ωράριο» μελέτης.

…βάλετε κανόνες. Το διάβασμα απαγορεύεται αυστηρά να συνυπάρχει με ανοιχτή τηλεόραση, chat στο facebook με τους φίλους του και χρήση κινητού τηλεφώνου. Εάν χρειάζεται να βρει μια πληροφορία στο ίντερνετ ή να μιλήσει με ένα συμμαθητή για κάτι που δεν σημείωσε στην τάξη, βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιεί τον υπολογιστή και το τηλέφωνο μόνο για τη συγκεκριμένη χρήση και ζητήστε να σας τα παραδώσει πριν επιστρέψει στη μελέτη. Επειδή αυτός ο κανόνας θα είναι δύσκολο να επιβληθεί σε παιδιά στην εφηβεία, καλό είναι να τον ορίσετε από όταν είναι ακόμα μικρά.

…προσφέρετε τη βοήθειά σας. Ακόμα και τα παιδιά που διαβάζουν εντελώς μόνα τους, είναι αναπόφευκτο να ζητήσουν κάποια στιγμή τη βοήθεια ενός ενήλικα επειδή δεν κατάλαβαν μια άσκηση ή επειδή έχουν κάποια απορία. Όσο απασχολημένοι κι αν είστε, θα πρέπει να δώσετε στο παιδί να καταλάβει ότι θα προσφέρετε τη βοήθειά σας όποτε ζητηθεί. Προσοχή όμως: αποφύγετε να λύσετε μαζί τις ασκήσεις του παιδιού. Προτιμήστε να του δείξετε τον τρόπο και να λύσετε μία-δύο παρόμοιες μαζί έως ότου κατανοήσει πώς μπορεί να το κάνει μόνο του. Αντίστοιχα, αποφύγετε να δώσετε έτοιμη την απάντηση όταν ρωτάει κάτι και προτιμήστε να κάνετε εσείς ερωτήσεις με στόχο να καθοδηγήσετε τη σκέψη του παιδιού έτσι ώστε να βρει μόνο του τη λύση.

…συζητάτε με το δάσκαλο  του παιδιού. Μοιραστείτε μαζί του τις εμπειρίες σας από τον τρόπο που το παιδί δουλεύει στο σπίτι και ρωτήστε ποια είναι η στάση του στο σχολείο και με ποιο τρόπο μπορείτε να βοηθήσετε. Ενημερώστε τον εάν θεωρείτε ότι το παιδί συναντά συστηματικά δυσκολίες σε κάποιο μάθημα. Μην ξεχνάτε ότι και οι δύο έχετε τον ίδιο στόχο: να εξελιχθεί το παιδί σας ομαλά και χωρίς προβλήματα στη διαδικασία της μάθησης.

…ελέγχετε τα τετράδια και τα βιβλία του. Ελέγξτε τι έχει κάνει το παιδί (χωρίς να μπείτε στον πειρασμό να διορθώσετε λάθη ή να συμπληρώσετε ό,τι έχει αφήσει κενό) και πώς αξιολογήθηκε από το δάσκαλο στην τάξη. Μην το μαλώνετε εάν δείτε ότι πήρε έναν κακό βαθμό, αλλά συζητήστε μαζί τα λάθη που έκανε και οδήγησαν στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

…διατηρείτε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα. Τα παιδιά είναι καλό να πέφτουν για ύπνο κάθε βράδυ την ίδια ώρα και να κοιμούνται τουλάχιστον 8,5-9 ώρες. Εάν βλέπετε ότι το παιδί δυσκολεύεται στο σχολείο, χωρίς να κρίνετε ότι υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος, δοκιμάστε να το βάζετε να κοιμάται πιο νωρίς. Φροντίστε να μην παραφορτώνετε το πρόγραμμά του με κουραστικές εξωσχολικές δραστηριότητες και βεβαιωθείτε ότι τρέφεται σωστά για να έχει την απαιτούμενη ενέργεια.

http://www.mamamia.gr/

Με ποιες γυναίκες αποφεύγουν οι άνδρες να κάνουν σχέση;

• 
  

Οι άντρες συνήθως είναι «ανοιχτά βιβλία». Ξέρουν τι θέλουν, τις περισσότερες φορές καλύτερα από την πλειοψηφία των γυναικών, αλλά κυρίως ξέρουν τι δεν θέλουν.

 Όπως αποδεικνύεται καθημερινά, οι άντρες αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι τους παρακάτω τέσσερις τύπους γυναικών. Αν ανήκετε σε μια τέτοια κατηγορία, τότε αυτόματα έχετε και τις λιγότερες ελπίδες να τον κάνετε να… στεριώσει μαζί σας.

Δείτε ποιες είναι αυτές οι κατηγορίες:

1. Η πολύ έξυπνη:

Όχι δεν φταίει η μανούλα σας που σας έκανε τσακάλι, ούτε θα πρέπει να απολογηθείτε για τα 4 μεταπτυχιακά που έχετε κάνει, αλλά καλό θα ήταν μπροστά στον καλό σας να κρατάτε πιο χαμηλούς τόνους. Όλοι οι άντρες γοητεύονται από γυναίκες που ξέρουν να μιλήσουν και να σταθούν σε μία συζήτηση που δεν περιέχει μαλλιά και παπούτσια, αλλά το να τα βάζετε με τον καλό σας και να προσπαθείτε μονίμως να του αποδείξετε ότι έχει άδικο καταντά τουλάχιστον εκνευριστικό! Ακόμα και σε ένα θέμα αστείο, όπως το ποδόσφαιρο, μπορεί να γνωρίζετε όλη την ιστορία του Ολυμπιακού απ” έξω, αλλά όταν οι άντρες τσακώνονται για το πέναλτι, εσείς καλύτερα να σωπάσετε.

2. Aυτή που θέλει να βολευτεί:

Αν μόλις τον γνωρίσατε, ρωτήσατε τι δουλειά κάνει και στη συνέχεια φέρατε τον κόσμο ανάποδα να μάθετε τα πάντα για την οικονομική του κατάσταση, τότε λυπούμαστε αλλά δεν σας αξίζει ούτε αυτός αλλά ούτε και κανένας άντρας! Όλες οι γυναίκες γουστάρουν να τις περιποιούνται ή να τους κάνουν δώρα, αλλά αν εσείς ψάχνετε κάποιον απλά για να βολευτείτε, να ξέρετε ότι αργά ή γρήγορα εκείνος θα το καταλάβει και θα σας παρατήσει. Γιατί στο κάτω κάτω, μπορεί να έχει μια καλή δουλειά αλλά δεν του είπε κανείς ότι είναι υποχρεωτικό να φορτωθεί και μία τεμπέλα ψωνάρα!

3. H… νυφούλα:

Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι είναι ελάχιστες οι γυναίκες που δεν έχουν ονειρευτεί το γάμο τους ή το νυφικό τους και όσες το αρνούνται είναι απλά ψεύτρες. Αυτό βέβαια, απέχει πολύ από το να γίνει ο γάμος εμμονή ειδικά από τα πρώτα ραντεβού! Αν είστε από αυτές, που θα αναφέρετε την μαγική λεξούλα στη δεύτερη έξοδό σας, στην τρίτη θα ακούσετε ένα love song και θα αποκαλύψετε ότι το έχετε επιλέξει για τραγούδι του γάμου σας, μα δεν έχετε ίχνος ντροπής, και στο τρίτο θα σταματήσετε μαζί του έξω από μία βιτρίνα με νυφικά ζητώντας του τη γνώμη του, τότε είστε αξιοθρήνητες και είναι θέμα χρόνου να μείνετε μόνες σας.

4. H… τρελή:

Υπάρχει μεγάλη διαφορά από το να ζηλεύετε φυσιολογικά για να διατηρείται και η σπίθα στη σχέση κι άλλο να έχετε καταντήσει παρανοϊκή σε σημείο μάλιστα να σας φοβάται! Εξερευνήσεις σε κινητά και Facebook, απαγόρευση συναναστροφής με οποιαδήποτε άλλη γυναίκα εκτός από εσάς και την μαμά σας και φυσικά έξοδος ποτέ μα ποτέ χωρίς εσάς, είναι υπερβολές και αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας. Πολύ σύντομα θα σας παρατήσει γιατί πολύ απλά θα βαρεθεί να είναι το σκυλάκι σας. Και ξέρετε πώς; Θα βρει άλλη μέσω Facebook. Ναι ναι, αυτό που τον αναγκάσατε να κλείσει!

Πηγή

http://www.anapnoes.gr/

Έχει άγχος για το σχολείο ...

• 

Από την κα Καππάτου Ψυχολόγο - Παιδοψυχολόγο - Συγγραφέα

Καθημερινά, όταν επιστρέφει από το σχολείο διαρκώς λέει στους γονείς της: «Θα προλάβω, θα τα καταφέρω, θα τα μάθω όλα καλά;». Ενώ είναι πολύ έξυπνη, καθυστερεί λόγω άγχους. Κάθεται στο γραφείο της για να διαβάσει κάποιο μάθημα, αλλά σκέφτεται αν θα προλάβει τα επόμενα και ολοένα περνά η ώρα, όπως λένε οι γονείς της. Άλλοτε σκέφτεται ότι δεν έχει καθόλου ελεύθερο χρόνο λόγω των υποχρεώσεων του σχολείου και αυτό την πιέζει πολύ…

Το σχολικό άγχος είναι μια ιδιαίτερα συχνή μορφή άγχους και σχετίζεται με την προσαρμογή του παιδιού στο σχολικό περιβάλλον και στην προσπάθειά του να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του. Ο ελεύθερος χρόνος για παιχνίδι έχει μειωθεί ή και ελαχιστοποιηθεί λόγω των αυξημένων υποχρεώσεών του σε διάφορες εξωσχολικές δραστηριότητες – μουσική, αθλήματα, ξένες γλώσσες κ.ά.

Tο παιδί μπορεί ν’ ανησυχεί για το αν θα έχει καλή απόδοση στο σχολείο και προβληματίζεται για τη μελέτη στο σπίτι. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, από το άγχος του σπαταλά όλο το απόγευμα μπροστά στα βιβλία χωρίς να καταφέρνει να ολοκληρώσει τη μελέτη του. Παρατηρούμε πολλές φορές ότι, ενώ το παιδί ξέρει το μάθημά του, εξαιτίας του άγχους που βιώνει «δεν σηκώνει το χέρι του» ή, αν του απευθύνει ερώτηση ο δάσκαλος, τα χάνει αδυνατώντας να απαντήσει.

Άλλες φορές, μάλιστα, το παιδί γίνεται αντικείμενο κοροϊδίας από τους συμμαθητές του και δυσκολεύεται να αποκτήσει φίλους. Tο άγχος στην περίπτωση αυτή είναι εξαιρετικά δυσάρεστο για το παιδί, γιατί του διαταράσσει την ισορροπία, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η επίδοσή του στο σχολείο. Eπίσης, μαθαίνει να υποτιμά τον εαυτό του και τις δυνατότητές του σε σχέση με τους άλλους.

Σύμφωνα με έρευνα που έκανε το 2010 το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, το 25% των 11χρονων μαθητών στην Ελλάδα νιώθει αρκετή έως πολλή πίεση από τις σχολικές υποχρεώσεις, εκδηλώνοντας διάφορα ψυχοσωματικά συμπτώματα και στην ηλικία των 13 ετών το ποσοστό των παιδιών που νιώθουν εξίσου μεγάλη πίεση ανέρχεται στο 50%. Το σχολικό άγχος συχνά –όχι όμως πάντα– συνυπάρχει με το άγχος του αποχωρισμού. Συνήθως το πρόβλημα αντιμετωπίζεται και λύνεται, αλλά αν παραταθεί μπορεί να κορυφωθεί σε σχολική άρνηση ή σχολική φοβία.

Τι μπορείτε να κάνετε…

• Nα ενισχύετε την αυτοεκτίμηση του παιδιού, αλλά και την ανάγκη να προσπαθεί, στοιχεία, βέβαια, που οικοδομούνται από νωρίς και όχι μόνο κατά τη σχολική ηλικία.

• Nα μην επιδιώκετε μόνο τη βαθμοθηρία, αλλά να ενδιαφέρεστε και για την κοινωνική του παρουσία στο χώρο του σχολείου

• να το ρωτάτε όχι μόνο για τα μαθήματά του αλλά και αν έπαιξε, ποιοι είναι οι φίλοι του, αν πέρασε καλά.

• Αν είστε τελειομανείς, προσπαθήστε να μην μεταφέρετε το πρόβλημα και στο παιδί σας.

• Να αποδέχεστε τα λάθη του και συχνά να αστειεύεστε μ’ αυτά, αναφέροντας και διάφορα δικά σας.

• Αν το άγχος είναι έντονο, καλύτερα να συμβουλευθείτε ειδικό.

- See more at: http://www.akappatou.gr/

Και ο Θεός έφτιαξε …τους γονείς!

Φανταστείτε ότι ο γιό σας που πάει νηπιαγωγείο, σας ανακοινώνει με χαρά ότι όταν μεγαλώσει θα σας παντρευτεί, η 6χρονη κόρη σας, σας αποκαλύπτει τις προθέσεις της να «μεταμορφωθεί» σε αγόρι ή ότι είδε 2 έφηβους να φιλιούνται και ότι είναι σίγουρη ότι τώρα το κορίτσι είναι έγκυος. Τι θα κάνετε;

Μη σοκάρεστε. Το πιο έξυπνο που μπορείτε να κάνετε είναι:

*να εξοικειωθείτε με την ιδέα ότι τα παιδιά έχουν απορίες, μην τις φοβάστε, δε δαγκώνουν, μόνο υγεία και φυσική περιέργεια φανερώνουν που δεν έβλαψε ποτέ κανένα παιδί.

*Τα ταμπού και οι προσωπικές σας αναστολές δεν θα σας βοηθήσουν για κάτι που είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στις ανθρώπινες σχέσεις. Απαντάμε με ειλικρίνεια και απλότητα, δεν κομπιάζουμε και δεν «μασάμε» τα λόγια μας.

*Τα παιδιά βλέπουν τον κόσμο μέσα από τα δικά μας μάτια, η δική μας «υγιής» ματιά είναι η εγγύηση της δικής τους φυσιολογικής εξέλιξης.

*το να αφήσετε το παιδί με τη λάθος αντίληψη , σίγουρα δεν είναι επιλογή, ούτε όμως και να αποφύγετε την ερώτηση γιατί θα την ξαναβρείτε μπροστά σας επίμονη, επιτακτική, ενίοτε δε και θυμωμένη για την καθυστέρηση.

*Όταν απαντάμε, περιοριζόμαστε στην ερώτηση δεν προχωράμε σε λεπτομέρειες και επεξηγήσεις που δεν μας ζητήθηκαν. Τα παιδιά ξέρουν να ρωτούν αυτό που τους ενδιαφέρει αλλά και αυτό που αντέχουν να ακούσουν. Αυτό εμείς δεν το παραβιάζουμε για κανένα λόγο.

*Η άγνοια τρέφει τη φαντασίωση με τρόπο που μπορεί να απέχει επικίνδυνα από την πραγματικότητα(παλαιότερες γενιές το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά!) Το να βάλουμε το θέμα εγκαίρως στη σωστή του διάσταση είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να τους κάνουμε. Παιδιά που ενημερώνονται όταν πρέπει και δεν μένουν στο «σκοτάδι», όχι μόνο έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν φυσιολογική σεξουαλική ζωή αλλά και στην εφηβεία τους να προσεγγίσουν ευκολότερα τους γονείς τους και να τους εμπιστευτούν.

*Η ευθύνη της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης είναι και των 2 γονέων. Όσο το παιδί μεγαλώνει και τείνει να ταυτιστεί με το γονέα του ιδίου φύλου, ο γονέας αυτός αναλαμβάνει και πιο ενεργό ρόλο στην ενημέρωσή του. Ο πατέρας για τ’ αγόρια και η μητέρα για τα κορίτσια. Είναι σημαντικό ωστόσο να υπάρχουν κοινές απαντήσεις ώστε το παιδί να μην μπερδεύεται με διαφορετικές πληροφορίες.

Οδηγίες προς ναυτιλομένους!

Πιθανές απορίες που πιθανό να σας δημιουργηθούν:

Πως ξεκινώ με το παιδί μου μια συζήτηση γύρω από το σεξ;

Η ζωή μας δίνει άπειρες ευκαιρίες, αρκεί να μην το παίξουμε «κινέζοι» και κάνουμε πως δεν βλέπουμε και δεν ακούμε(εγκυμοσύνη κοντινού μας προσώπου, εικόνες στην τηλεόραση κλπ).

Τι επιτρέπεται να τους λέω;

Η ηλικία τους είναι αυτή που μας καθοδηγεί σχετικά με το τι επιτρέπεται να του πούμε και τι μπορούν να κατανοήσουν.

Από 2-5 ετών

Η περιέργειά τους αφορά κυρίως το σώμα, τις διαφορές των φύλων καθώς και την εγκυμοσύνη και το μωρό και όχι την ερωτική πράξη αυτή καθαυτή. Τα βασικά λοιπόν της αναπαραγωγής: ο άνδρας και η γυναίκα κάνουν μαζί μωρό και αυτό μεγαλώνει στην κοιλίτσα της μαμάς. Διδάσκονται ωστόσο πολύ καλά σε αυτή την ηλικία ότι το σώμα τους ανήκει, έχουν δικαίωμα στην ιδιωτικότητα του σώματός τους και ότι υπάρχουν τρόποι που επιτρέπονται αλλά και άλλοι που δεν επιτρέπονται να τα αγγίζουν.

Από 5-8 ετών

Μπορούν να διδαχθούν με λόγια απλά για την ετεροφυλία, την ομοφυλοφιλία, έννοιες όπως ιδιωτικότητα, γύμνια, σεβασμός στο σώμα και τη διαφορετικότητα(ως κοινωνικοί κανόνες). Μπορούν επίσης να μάθουν τα βασικά για τη εφηβεία, καθώς κάποια παιδιά πρώιμα φλερτάρουν με αυτή. Αναπαραγωγή και ερωτική επαφή θίγονται με λίγες περισσότερες λεπτομέρειες: το παιδί το γεννά η μητέρα αφού το φιλοξενήσει στην κοιλιά της 9 μήνες. Ένα από τα αυγουλάκια-ωάρια της μαμάς που υπάρχουν ήδη στην κοιλιά της γίνεται μωρό με τη βοήθεια του μπαμπά που της δίνει έναν από τους δικούς του σπόρους-σπερματοζωάρια. Ο τρόπος θίγεται μόνο εφόσον υπάρξει σχετική ερώτηση και αυτό με προσοχή αλλά χωρίς να καταφύγετε σε ψέματα και προς θεού μην αναφερθείτε σε πελαργό!

Από 9-12 ετών

Ενισχύονται οι ήδη υπάρχουσες γνώσεις. Θίγονται θέματα ασφαλούς σέξ και αντισύλληψης. Καλλιεργείται και ενισχύεται η κρίση τους σε θέματα καλών και απαγορευτικών σχέσεων, προβολής του σέξ και της σεξουαλικότητας στα media(ρεαλιστική ή μη, θετική ή αρνητική).

Πως ξεκινώ τη συζήτηση πιο εύκολα;

Όσο περισσότερο μιλάμε τόσο περισσότερο αποκτάμε άνεση με το θέμα. Το να ανοίγομαι, σα γονιός, σε περιοχές που με δυσκολεύουν, θα μπορούσε να είναι και μια διασκεδαστική πρόκληση να ξεπεράσουμε προσωπικά όρια και φόβους. Ακούμε προσεκτικά τα παιδιά και όχι τις φωνές μέσα μας που μπορεί να μας μπερδεύουν…

Πιθανές ερωτήσεις που μπορεί να τεθούν:

Πως μπαίνουν τα παιδιά στην κοιλίτσα;

Τι είναι αυτό;(ανδρικό και γυναικείο γεννητικό όργανο, γυναικείο στήθος)

Γιατί εγώ έχω πουλάκι και εσύ πιπί;(το αντίστοιχο τα κορίτσια στους μπαμπάδες)

Επιτρέπεται να αγγίζω τον εαυτό μου;(σε καμιά περίπτωση δεν δαιμονοποιούμε την αυτοερωτική συμπεριφορά αλλά βάζουμε το όριο της ιδιωτικότητας)

Έχουν τα αγόρια περίοδο;

Τι είναι η περίοδος;

Τι σημαίνει να είναι κάποιος «gay»;

Τα οφέλη από την έγκαιρη και ουσιαστική ενημέρωση και συζήτηση με τα παιδιά μας γύρω από το σέξ είναι τεράστια! Ενίσχυση της ψυχοσυναισθηματικής τους ανάπτυξης, ασφαλής προσανατολισμός, εμπιστοσύνη, θωράκιση και εξασφάλιση αξιόπιστης ενημέρωσης. Στο κάτω κάτω θα γίνουν κάποτε και αυτά γονείς , θα βρεθούν στη δική σας θέση και θα θυμούνται με νοσταλγία τη δική σας συμβολή σε αυτό.

Προτεινόμενη βιβλιογραφία (για γονείς και παιδιά)

Πώς γεννιούνται τα παιδιά; Φίλιππος Μανδηλαράς(εκδ. Πατάκη)

Η χώρα με τις 2 πολιτείες και τις μυγδαλένιες κούνιες. Βούλα Μάστορη(εκδ. Ελληνικά Γράμματα)

Τα μωρά δεν τα φέρνει ο πελαργός. Harris Robie(εκδ. Πατάκη)

Η μαμά γέννησε ένα αυγό.Cole Babette(εκδ.Πατάκη)

Θέλω να μάθω για το σεξ. Συλλογικό.(εκδ. Καστανιώτη)

Το βιβλίο του σεξ. Jane Pavanel.(εκδ. Κέδρος)

Κάτι αλλάζει. Έλεν Ζέπ Μπρυλλέρ(εκδ. Πατάκη)

Κουβεντιάζοντας για το σεξ με τα μικρά παιδιά μας. June Morris(εκδ. Θυμάρι)

http://www.xamogelakia.com/

Κόντου Μαριέττα

Ψυχολόγος

Πώς να αναλύσετε τα όνειρά σας

Αρθρογράφος: Παναγιώτα Κυπραίου

 

Τα ονειρικά σύμβολα και η ερμηνεία των ονείρων: Ο Ελβετός ψυχίατρος Carl Jung βρήκε πειστικά αποδεικτικά στοιχεία για το βαθύ επίπεδο του ασυνείδητου νου, το οποίο θεώρησε ότι προέρχεται από μια γνήσια πνευματική πραγματικότητα. Σε αυτό το επίπεδο, το οποίο αποκάλεσε «συλλογικό ασυνείδητο», όλα τα μυαλά μπορούν να επικοινωνήσουν μέσω της χρήσης οικουμενικών συμβόλων -εικόνων που φαίνεται να έχουν μια κοινή σημασία για όλους τους ανθρώπους στον κόσμο.

Για παράδειγμα, ένα σύμβολο όπως το λιοντάρι ή μια μεγάλη γάτα, έχει μια οικουμενική ή αρχετυπική έννοια δύναμης και ζωτικότητας. Τα πουλιά συχνά συμβολίζουν διάφορα είδη αγάπης ή ενδιαφέροντος, το νερό συχνά υποδηλώνει το ίδιο το Πνεύμα. Μια ηλικιωμένη γυναίκα ή ένας γέρος μπορεί να συμβολίζει το δικό μας «Ανώτερο Εαυτό» ή τη δική μας εσωτερική σοφία.

Οι μύθοι ή τα παραμύθια συχνά έχουν ομοιότητες ανάμεσα στους διάφορους πολιτισμούς και αυτές οι ομοιότητες φαίνονται μέσα από τα οικουμενικά τους σύμβολα και θέματα. Μερικές φορές τα δικά μας όνειρα μπορεί να περιέχουν αυτά τα είδη συμβόλων.
Φυσικά, δεν αντιπροσωπεύουν όλα τα σύμβολα και οι εικόνες στα όνειρά μας κάτι οικουμενικό ή αρχετυπικό. Πολλά απ’ αυτά ερμηνεύονται καλύτερα όταν ο ενδιαφερόμενος ανακαλύψει τις προσωπικές συσχετίσεις που έχει με το εν λόγω σύμβολο. Για παράδειγμα, ένα τουφέκι μπορεί να σημαίνει ένα πράγμα για έναν οπλουργό και κάτι εντελώς διαφορετικό για ένα θύμα πολέμου.

Δεν υπάρχει «κακό» όνειρο γιατί όλα τα όνειρα έχουν τη δυνατότητα να βοηθήσουν το άτομο που ονειρεύεται. Όνειρα καταστροφικών γεγονότων μπορεί απλά να είναι συμβουλές σε μας για να αλλάξουμε τη διατροφή μας ή τη στάση μας ή μπορεί να είναι συναισθηματική απελευθέρωση από διάφορες καταστάσεις στη ζωή μας. Μπορούν να γίνουν πολύτιμα εργαλεία για καθοδήγηση αν αρχίσουμε να εργαζόμαστε μ’ αυτά.

Κάποιες φορές, το νόημα ενός ονείρου μπορεί να είναι κατά βάση κυριολεκτικό. Για παράδειγμα, αν βλέπουμε τον εαυτό μας να τρώει σαλάτα σε ένα όνειρο, αυτό μπορεί να υποδεικνύει την ανάγκη να αλλάξουμε τη διατροφή μας και να ενσωματώσουμε περισσότερες σαλάτες. Μπορεί να ονειρευτούμε κάποιον που δεν έχουμε δει ή μάθει νέα του για μεγάλο χρονικό διάστημα κι έπειτα από λίγο καιρό να συναντήσουμε αυτό το άτομο. Σε άλλες περιπτώσεις, η δράση μπορεί να είναι περισσότερο συμβολική για το τι συμβαίνει στην πραγματική ζωή. Για παράδειγμα, αν ονειρεύεσαι διαφορετικά δωμάτια που δεν έχεις ακόμη εξερευνήσει, μπορεί να υποδηλώνει τις κλειστές πόρτες της δικής σου προσωπικότητας. Ένα αυτοκίνητο συμβολίζει συχνά το φυσικό μας σώμα και την ανάγκη να κάνουμε μια αλλαγή ή να διορθώσουμε τη φυσική μας κατάσταση.

Από την άλλη πλευρά, τα όνειρα γέννησης και θανάτου είναι συνήθως περισσότερο συμβολικά, καθώς υποδηλώνουν νέα ξεκινήματα, νέες καταστάσεις, νέες ιδέες τις οποίες θα γεννήσουμε ή το θάνατο ενός μέρους της προσωπικότητάς μας, το τέλος μιας παλιάς συμπεριφοράς κοκ.

Ωστόσο, αν και μπορεί να υπάρχει κάποιο οικουμενικό νόημα για ορισμένα σύμβολα, το κλειδί είναι να καταλάβεις τι σημαίνει το όνειρο για σένα. Παρόλο που μπορεί να υπάρχουν κάποια πανανθρώπινα στοιχεία, τα σύμβολα έχουν διαφορετικό νόημα για διαφορετικούς ανθρώπους. Είμαστε όλοι μοναδικοί και έχουμε πολύ προσωπικές ιστορίες που επηρεάζουν τα σύμβολα, τα αντικείμενα, τις γεύσεις και τις μυρωδιές που έχουμε συνδέσει με μια συγκεκριμένη ιστορία ονείρου ή κάποιο γεγονός.

Οπότε δεν υπάρχουν συνταγές σχετικά με την ανάλυση των ονείρων. Τα όνειρα ερμηνεύονται στο ευρύτερο πλαίσιο της εξέλιξης του ατόμου και των ανακαλύψεων που κάνει για τον εαυτό του. Υπάρχουν ωστόσο κάποιες κατευθυντήριες γραμμές που μπορούν να σας βοηθήσουν να δείτε το βαθύτερο νόημα των ονείρων σας, τις οποίες παραθέτουμε στη συνέχεια.

Καταγράψτε τα όνειρά σας.Αυτό είναι το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα στην ανάλυση των ονείρων σας. Σημειώνοντας έστω και μερικές φράσεις που αποδίδουν περιληπτικά το όνειρο, ουσιαστικά μεταφέρετε το περιεχόμενο του ασυνείδητου στη σφαίρα του συγκεκριμένου.

Αν νομίζετε ότι δεν ονειρεύεστε ή δεν μπορείτε να θυμηθείτε τα όνειρά σας, μπορείτε απλά να κρατάτε ένα σημειωματάριο κοντά στο κρεβάτι σας και να γράφετε «Δεν έχω κανένα όνειρο να καταγράψω» κάθε πρωί. Ακολουθώντας αυτή τη διαδικασία, μέσα σε μερικές εβδομάδες θα αρχίσετε να θυμάστε τα όνειρά σας.

Προσδιορίστε πώς αισθανόσασταν στο όνειρο.Για παράδειγμα, αναρωτηθείτε: «Ήμουν τρομαγμένος, θυμωμένος, μετανιωμένος κλπ; Εξακολουθώ να έχω αυτά τα συναισθήματα το πρωί; Πόσο άνετα νιώθω με αυτά τα συναισθήματα;»

Σύμφωνα με τον Jung, τα όνειρα είναι συναισθηματικά τονισμένα συμπλέγματα ιδεών. Το ασυνείδητο μας καλεί να «αισθανθούμε» τις ιδέες, τις σκέψεις και τις δράσεις μας, έτσι ώστε να αποκτήσουμε μια βαθύτερη αίσθηση του ποιοι είμαστε και πού πάμε στη ζωή μας.

Προσδιορίστε επαναλαμβανόμενες σκέψεις στα όνειρά σας και στην καθημερινή ζωή.Παραδείγματα επαναλαμβανόμενων σκέψεων: "Θα με σκοτώσουν.» «Δεν καταλαβαίνω» ή «Δεν θα τα καταφέρω". Στη συνέχεια, ρωτήστε τον εαυτό σας αν είχατε αυτές τις σκέψεις κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αν ναι, σε ποιες περιπτώσεις είχατε αυτές τις σκέψεις;

Λάβετε υπόψη όλα τα στοιχεία ενός ονείρου.Μπορείτε να εμφανίζεστε στα όνειρά σας με διάφορους τρόπους. Ο εαυτός μας, η προσωπικότητά μας μπορεί να υπάρχει σε πολλά στοιχεία ενός ονείρου, ακόμα και αν υπάρχει σαφής διάκριση ανάμεσα σε εμάς και έναν άλλο χαρακτήρα στο όνειρο.

Μπορείτε να αναρωτηθείτε: «Πως είναι να είσαι ο κακός στο όνειρο; Πως είναι να είσαι ο θύτης ή να είσαι παθητικός;

Πάντα υπάρχει κάτι να μάθουμε για τον εαυτό μας σε ένα όνειρο.

http://www.e-psychology.gr/

Συγγραφέας Άρθρου

.

Παναγιώτα Κυπραίου
Ψυχολόγος

Ψυχοθεραπεύτρια, Συντονίστρια Σχολών Γονέων, κάτοχος του Ευρωπαϊκού Πιστοποιητικού Ψυχοθεραπείας (ECP), Μέλος της British Psychological Society και της European Association 

Τα παιδιά μας, οι πιο άτυχοι Έλληνες...

30/09/2015

Του Γιάννη Σιάτρα | Αναδημοσίευση από: Capital

Γεννημένος το 1933, ο πατέρας μου είχε ένα δύσκολο ξεκίνημα στη ζωή του, λόγω της Κατοχής, του Εμφύλιου και της γενικότερης φτώχειας της περιόδου. Στη συνέχεια όμως, υπήρξε τυχερός.

Μπήκε στην παραγωγή το 1951 και κατά τη διάρκεια του επαγγελματικού του βίου έζησε μία κατάσταση συνεχούς ανάπτυξης και βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου γι' αυτόν και την οικογένειά του.

Μπόρεσε να πετύχει τους στόχους του "μικροαστού” της εποχής του: αγόρασε σπίτι, αυτοκίνητο, ταξίδεψε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σπούδασε τα παιδιά του.

Και όταν το 1986 βγήκε στη σύνταξη (μετά από 35 χρόνια υπηρεσίας στις ένοπλες δυνάμεις) πήρε μία καθόλου ευκαταφρόνητη σύνταξη που, πριν από το 2009, έφθανε στα 3.000 ευρώ περίπου.

Όταν ο πατέρας μου βρισκόταν στο μέσον της επαγγελματικής του καριέρας, για κάθε συνταξιούχο αναλογούσαν 3,4 εργαζόμενοι, η ανεργία κυμαινόταν γύρω από το 5,0%, το δημόσιο χρέος ήταν "άγνωστη λέξη” και η Ελλάδα άλλαζε κάθε μέρα προς το καλύτερο.

Εγώ γεννήθηκα το 1963. Το δικό μου ξεκίνημα ήταν πολύ πιο εύκολο από του πατέρα μου.

Μεγάλωσα χωρίς να μου λείπει κάτι βασικό, σπούδασα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, επέστρεψα στην πατρίδα μου και έφτιαξα τη δική μου εταιρία, η οποία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 μου έδωσε τα πάντα.

Η κρίση με βρήκε στο απόγειο της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας και με κατάντησε να προσπαθώ να βρω τρόπους για να βγάλω τον μήνα.

Καταβάλλω πολύ περισσότερους φόρους από τον πατέρα μου, για σημαντικά μειωμένες κρατικές παροχές.

Πληρώνω - με το ζόρι πλέον - κάθε μήνα σε έναν οργανισμό που λέγεται ΟΑΕΕ, τρέμω μήπως συμβεί κάτι με την υγεία μου, ενώ γνωρίζω ότι η σύνταξη που θα πάρω (θα έχω συμπληρώσει πάνω από 40 χρόνια δουλειάς όταν θα φθάσει αυτή η στιγμή) δεν θα έχει καμία σχέση με τις εισφορές που πλήρωσα και βέβαια δεν θα φτάνει για να με ζήσει.

Όταν εγώ βρισκόμουν στο μέσον της επαγγελματικής μου καριέρας, για κάθε συνταξιούχο αναλογούσαν 1,55 εργαζόμενοι, η ανεργία βρισκόταν στο 27%, μου αναλογούσαν 35.000 ευρώ δημοσίου χρέους, η πατρίδα μου είχε χρεοκοπήσει και η Ελλάδα ήταν μία ανελεύθερη χώρα που βούλιαζε σε μία πρωτοφανή κρίση.

Αν είχα κι εγώ έναν γιο, θα μπορούσε να είχε γεννηθεί το 1993, θα είχε περάσει μυθικά παιδικά χρόνια και σήμερα θα ήταν έτοιμος για να μπει στην αγορά εργασίας.

Όμως, το παιδί αυτό θα αντιμετώπιζε μία ανεργία νέων που ξεπερνά το 50% και μία οικονομία χωρίς αναπνοή και χωρίς προοπτική.

Θα ζούσε καθημερινά στην αβεβαιότητα, δεν θα μπορούσε να θυμηθεί ένα θετικό και αισιόδοξο δελτίο ειδήσεων, θα έβλεπε τους φίλους του να φεύγουν μετανάστες στο εξωτερικό και την πατρίδα του να ξεφτιλίζεται και να βουλιάζει καθημερινά.

Θα του αναλογούσαν επίσης 35.000 ευρώ δημοσίου χρέους, από μία πατρίδα που δεν του είχε δώσει τίποτα.

Θα ήταν αναγκασμένος να πληρώνει ένα ασφαλιστικό σύστημα, για να πληρωθεί - και πάλι με το ζόρι - η σύνταξη του παππού του και οι συντάξεις 3.000.000 Eλλήνων συνταξιούχων, πολλοί από τους οποίους θα είχαν δουλέψει λίγα μόλις χρόνια, θα είχαν πληρώσει ελάχιστες εισφορές και θα ήταν πολλά χρόνια νεότεροι από τον πατέρα του.

Όταν αυτός θα βρισκόταν στο μέσον της επαγγελματικής του καριέρας (γύρω στο 2040), η Ελλάδα θα έχει πληθυσμό 9,4 εκατομμύρια κατοίκους, από τους οποίους ποσοστό 31% (περίπου 2,9 εκατομμύρια) θα είναι πάνω από 65 ετών, συνταξιούχοι, τους οποίους θα εξακολουθούσε να πληρώνει αυτός με τις εισφορές και τους φόρους του, ενώ θα γνωρίζει ότι όταν αυτός θα έχει την ηλικία για να συνταξιοδοτηθεί, δεν θα υπάρχουν αρκετοί Έλληνες για να πληρώσουν τη δική του σύνταξη.

Τα ομόλογα που είχαν εκδοθεί στο PSI του 2012 δεν θα έχουν λήξει ακόμη, ενώ όλο το χρέος που είχε κανονιστεί να λήξει πριν από το 2040, θα είχε μετακυλιθεί στις επόμενες δεκαετίες και θα εξακολουθούσε ακόμη να βαραίνει υπερβολικά τους κρατικούς Προϋπολογισμούς και να συνιστά έναν ανασταλτικό παράγοντα για την ανάπτυξη.

Το παιδί αυτό θα ανήκε στη γενιά των άτυχων Ελλήνων.

Οι γενιές του παππού του και του πατέρα του θα του είχαν φορτώσει όλα τα βάρη της δικής τους ευζωΐας, των δικών τους λαθών και της δικής τους άρνησης να συμβιβαστούν με την πραγματικότητα γύρω τους.

Η δική του γενιά, θα βρει βεβαίως τον δρόμο της - έτσι γίνεται πάντα στις κοινωνίες που χτυπιούνται από κρίσεις. Όμως, η γενιά αυτή θα απολαύσει πολύ λιγότερα απ' όσα θα δικαιούται.

Και αυτό, επειδή θα πληρώνει τις πολλές αμαρτίες των προγόνων της.

Αλήθεια, με ποιο δικαίωμα και ποια δημοκρατική νομιμοποίηση υπονομεύουμε ακόμη περισσότερο το μέλλον των επόμενων γενεών, επιμένοντας - μέσα στην κρίση που εμείς προκαλέσαμε - να παίρνουμε σύνταξη στα 45 ή στα 50;

Με ποιο δικαίωμα και με ποια δημοκρατική νομιμοποίηση αναδιαρθρώνουμε εμείς σήμερα, το δικό μας δημόσιο χρέος, σε βάρος των επομένων γενεών;

Και αυτό για ποιον λόγο; Για να διατηρούμε ένα σπάταλο δημόσιο από το οποίο κανείς δεν πρέπει να χάσει τη δουλειά του, τη στιγμή που έξω απ' αυτό, βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνίας και της ζωής, περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι;

Με ποιο δικαίωμα καταδικάζουμε τις επόμενες γενιές στη φτώχεια επειδή εμείς επιμένουμε στη φοροδιαφυγή, στη διαφθορά και τη λαμογιά, δεχόμενοι την απραξία και την αποδοχή (ως κάτι "φυσιολογικό”) που δείχνουν οι κυβερνήτες μας απέναντι στα φαινόμενα αυτά;

Με ποιο δικαίωμα τους παραδίδουμε μια Ελλάδα φτωχότερη και βαρύτατα χρεωμένη, μικρότερη σε πληθυσμό, πιο αδύναμη και χωρίς προοπτική;

Τα παιδιά μας δεν θα μας τιμούν. Θα μας αναθεματίζουν και θα μας φτύνουν.

* Ο κ. Γιάννης Σιάτρας, είναι οικονομολόγος και επικεφαλής του Κινήματος Πολιτών "Έλληνες Φορολογούμενοι”. 

- See more at: http://www.egriechen.info/

Πώς θα κάνετε ελκυστικό ένα εξωσχολικό βιβλίο στο παιδί

Από τον πρώτο χρόνο της ζωής του, το παιδί ανακαλύπτει τα βιβλία που είναι γεμάτα με όμορφα χρώματα και εικόνες. Tα κοιτάζει, τα ξεφυλλίζει, τα δαγκώνει και αναγνωρίζει στις εικόνες τους αντικείμενα από το χώρο του, αναφέρει η Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος – Συγγραφέας.

H συμβολή των γονιών είναι σημαντική, όταν το συντροφεύουν την ώρα που τα ξεφυλλίζει, δείχνοντάς του ότι χαίρονται και ότι περνούν καλά.

Από τα 3-4 χρόνια του παιδιού καθιερώστε τις επισκέψεις στο βιβλιοπωλείο, σε τακτά διαστήματα, για να του δώσετε τη δυνατότητα να σας πει τι του αρέσει αλλά και για να διαλέξετε τα βιβλία που θέλετε. Είναι σημαντικό να του δείξετε με το παράδειγμά σας ότι σας αρέσει το διάβασμα:

1. Από νωρίς να του διαβάζετε βιβλία.

2. Παίξτε παιχνίδια με λέξεις, όλη η οικογένεια μαζί.

3. Aξιοποιήστε τις ευκαιρίες που σας παρέχει το περιβάλλον για να το βοηθήσετε να διαβάζει. Tέτοιες ευκαιρίες σας προσφέρουν οι πινακίδες στους δρόμους, οι αφίσες, οι διαφημίσεις, η εύρεση ενός ονόματος που χρειάζεστε από τον τηλεφωνικό κατάλογο, η κατάρτιση της λίστας με τα ψώνια που πρέπει να κάνετε, η ανάγνωση της συνταγής για το φαγητό ή το γλυκό που θέλετε να φτιάξετε.

4. Μόλις αρχίσει το διάβασμα μόνο του, ξεκινήστε να διαβάζετε μαζί βιβλία λογοτεχνίας με μεγάλα γράμματα και ωραία εικονογράφηση.

5. Συζητήστε με το παιδί το βιβλίο που διάβασε, εξηγήστε του ό,τι δεν κατάλαβε και σχολιάστε το.

6. Δώστε στο παιδί ένα όμορφο τετράδιο που θα το ονομάσετε «ημερολόγιο βιβλίων» και στο οποίο θα καταγράφει κάθε βιβλίο που τελειώνει. Έτσι, αισθάνεται ότι πετυχαίνει κάτι σπουδαίο, ιδιαίτερα μάλιστα καθώς μεγαλώνει ο κατάλογός του.

7. Δημιουργήστε ένα χώρο στη βιβλιοθήκη για τα δικά του βιβλία.

8. Kαθιερώστε σε κάθε γιορτή να χαρίζετε ένα βιβλίο στο παιδί αλλά και στο σύντροφό σας. Δωρίστε βιβλία και σε φίλους του, όταν το καλούν.

akappatou.gr

http://www.ipaideia.gr/