ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΑΠΟ BABYRADIO1 ΤΗΝ
Χωρίς τα παιδιά μου, ο κόσμος είναι μπερδεμένος κι απέραντος. Εκείνα είναι η πυξίδα μου για να πορεύομαι.
Χωρίς τα παιδιά μου, ο κόσμος είναι στενός και μικρός. Εκείνα είναι τα παράθυρα που αφήνουν το φως να μπαίνει.
Πριν από εκείνα, νόμιζα ότι ήξερα πολλά. Μετά, κατάλαβα ότι δεν γνώριζα τίποτα.
Γνώριζα μόνο πώς είναι να ζω για μένα.
Μετά, κατάλαβα ότι αυτό είναι λίγο.
Με τα παιδιά μου η ζωή πλάτυνε, έγινε πιο μεγάλη, έγινε αληθινή, ορίστηκε στις σωστές της διαστάσεις, αυτές που πριν δεν έβλεπα, που δεν φανταζόμουν ότι υπάρχουν.
Με τα παιδιά μου, η ψυχή μου πλάτυνε.
Νομίζω πως μπορεί να χωρέσει όλα τα παιδιά του κόσμου, γιατί κλαίνε και γελάνε και παίζουν και τραγουδάνε όμοια με τα δικά μου.
Τα παιδιά μου μοιάζουν με όλα τα άλλα, όμως είναι μοναδικά, όπως μοναδικό είναι κάθε παιδί.
Το γέλιο και το κλάμα τους εγώ το ξεχωρίζω ανάμεσα σε χίλια άλλα. Είναι σαν άγγιγμα Θεού, κορμάκια που δεν έφυγαν ποτέ από μέσα μου κι ας βλέπουν οι άλλοι το αντίθετο. Παραμένουν μέλη του σώματός μου, τα πιο πολύτιμα, τα πιο ευαίσθητα, τα πιο όμορφα.
Με τα παιδιά μου, όλα είναι πιο δύσκολα. Πρέπει να σκέφτομαι πρώτα για κείνα.
Πάντα, θα σκέφτομαι πρώτα για κείνα.
Θα ήθελα να τα κλείσω κάπου να μην τα πειράξει ποτέ κανείς. Να μην τα πληγώσει ποτέ τίποτα.
Ξέρω πως είναι λάθος. Δεν θα τα κλείσω. Μόνο θα αγωνιώ κι εκείνα θα γελούν με την αγωνία μου.
Όλα είναι πιο δύσκολα…
Με τα παιδιά μου, όλα είναι πιο εύκολα. Ξέρω πως υπάρχουν και η ζωή βρήκε το νόημά της. Δεν είναι παράλογη. Αυτά είναι ο Λόγος. Κι αφού υπάρχουν αυτά, χωράω κι εγώ σε μια γωνιά του Σύμπαντος.
Τα παιδιά μου είναι όμορφα.
Όλα τα παιδιά είναι όμορφα. Διορθώνουν τις ασχήμιες του κόσμου. Τις σβήνουν και βλέπω μόνο εκείνα.
Τα παιδιά μου είναι η ελπίδα, το μέλλον, ο κόσμος που φτιάχνεται, που πλάθεται καινούριος, διαφορετικός από αυτόν που βρήκα εγώ αλλά και τόσο όμοιος.
Φέρουν το σημάδι της ελπίδας, αυτό που λέει ότι θα ζήσουν καλύτερα, πιο κοντά σε ό,τι γεννήθηκαν να γίνουν.
Θα δουν τα ίδια ηλιοβασιλέματα, τις ίδιες αλλαγές των εποχών, θα νιώσουν την ευδαιμονία του καλοκαιρινού μπάνιου, θα γευτούν παγωτό, θα ακούσουν τις «Τέσσερεις Εποχές», θα ερωτευτούν, θα δημιουργήσουν, θα ζήσουν τις αισθήσεις τους.
Ελπίζω πως θα πονέσουν λιγότερο από μένα, θα παιδευτούν και θα ταλαιπωρηθούν, λιγότερο από μένα. Πως θα χορέψουν και θα γελάσουν πιο πολύ, θα κλάψουν και θα στεναχωρηθούν πιο λίγο.
Ο εαυτός μου είναι πίσω. Μπροστά πορεύεται η ισορροπία τους, η ευτυχία τους, η υγεία τους. Όλα τα άλλα χάνονται.
Μ’ αρέσει αυτό.
Δεν με νοιάζει αν μου μοιάζουν, αν είναι ίδια η διαφορετικά. Με νοιάζει να είναι καλά.
Ναι, είναι όμορφα τα παιδιά μου!
Ναι, είναι όμορφα μαζί με τα παιδιά μου!
Φωτεινή Τέντη-eyedoll.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου