Ο μικρός ήταν ανέκαθεν πολύ ζωηρός. Τελευταία όμως, το κακό έχει παραγίνει. Από την στιγμή που τον παίρνω από το σχολείο και μέχρι να κοιμηθεί το βράδυ, είναι συνέχεια μέσα στα νεύρα,τις περισσότερες φορές για χαζούς λόγους, πχ γιατί δεν του πήρα παιχνίδι για να βρει όταν γυρίσει από το σχολείο ή γιατί του είπα ότι τελείωσαν τα μπισκότα και δεν το είδα ή γιατί δεν έκανα αυτό που μου ζήτησε. Τον έχω ρωτήσει πολλές φορές γιατί συμπεριφέρεται έτσι, αν έχουμε κάνει κάτι που τον πείραξε, αν έχει συμβεί κάτι στο σχολείο, αλλά λέει όχι. Στο σχολείο που έχω ρωτήσει τη δασκάλα του πάρα πολλές φορές, μου είπε πως όλα καλά, είναι τύπος και υπογραμμός και ότι δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τα υπόλοιπα παιδιά.
Σήμερα καθόμασταν στο μπαλκόνι και σκότωνε τα μυρμήγκια. Μπορεί να μην σημαίνει κάτι αυτό,του είπα να μην το κάνει, ότι είναι ζωντανά πλάσματα,έχουν ψυχούλα,δεν είναι σωστό αυτό,πρέπει να προσέχουμε τα ζωάκια,να βοηθάμε τους μικρούς και αδύναμους κτλ. Χθες με χτύπησε γιατί του είπα ότι είναι ώρα να αφήσει το τάμπλετ,θύμωσε τόσο πολύ και με χτύπησε με τόση δύναμη που μου άφησε σημάδι. Να συμπληρώσω ότι τον αφήνουμε κάπου κάπου να παίζει με αυτά τα πράγματα για μια ώρα και μετά πρέπει να το κλείνει. Τώρα επειδή δεν είναι σωστή η συμπεριφορά του, είναι τιμωρημένος και δεν τον αφήνουμε.
Γενικά,προσπαθώ να είμαι ήρεμη,να μη φωνάζω και δεν τον έχουμε χτυπήσει ποτέ,δεν πιστεύουμε στο ξύλο. Δεν ξέρω τι να τον κάνω,πιστεύω ότι κάτι υπάρχει που τον ζορίζει, αλλά δεν μπορώ να το βρω. Θα εκτιμούσα πολύ μια συμβουλή από κάποιον ειδικό,αλλά φοβάμαι πολύ να μιλήσω σε κάποιον παιδοψυχολόγο. Πώς να το αντιμετωπίσω;
Απαντά η ψυχολόγος κυρία Γιούλη Μπαλίκου
Το παιδί σας προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί σας, να σας εκφράσει κάποια ανάγκη του. Αναζητήστε πιθανές αλλαγές στο περιβάλλον του και τη ζωή του το τελευταίο δίμηνο και κυρίως δώστε χρόνο και προσπάθεια στη δική σας σχέση. Κατανοώ το μεγάλο βάρος που έχετε αναλάβει μόνη σας λόγω της απουσίας του πατέρα. Πόσο όμως μπορείτε να το στηρίξετε αυτό; Καμιά φορά η κούραση μπορεί να μας φέρει ένταση η οποία «περνάει» πολύ εύκολα στο παιδί. Ζητήστε βοήθεια από κάποιον δικό σας άνθρωπο αν νιώθετε την ανάγκη και βρείτε χρόνο και για εσάς για να ανακτήσετε τις δυνάμεις σας.
Τα παιδιά χρειάζονται προσοχή, κατανόηση και σεβασμό στα συναισθήματα και τις ανάγκες τους. Και οι γονείς έχουν περισσότερο «ανοιχτά τα αυτιά τους», όταν οι ίδιοι έχουν βρει τις ισορροπίες τους. Τότε θα μπορέσετε να επιτύχετε ένα συντονισμό των συναισθημάτων σας με τα συναισθήματα του παιδιού σας και θα μπορέσετε να προχωρήσετε με αρμονία.
Οι τιμωρίες εμπεριέχουν από μόνες τους «επιθετικότητα» και το μόνο που δείχνουν στο παιδί είναι τη γονική σας εξουσία. Δε θα μειώσουν την επιθετικότητα. Οι πιθανότητες να την αυξήσουν είναι περισσότερες.
Όλα αυτά θέλουν προσπάθεια σε βάθος χρόνου. Άμεσα αποτρέψετε την επιθετικότητα μιλώντας ήρεμα στο παιδί, αποκρούοντας την επίθεση (πχ κρατώντας το χέρι του) και λέγοντας του ότι δε σας αρέσει να σας χτυπάνε και δε θα του επιτρέψετε να σας χτυπήσει. Δεν αντικρούετε με φωνές και απειλές και φυσικά ποτέ με βία. Κατεβείτε στο ύψος του παιδιού και μιλήστε του, ενώ αν επιθυμεί το ίδιο, «ακούστε» την ανάγκη του. Βρείτε μαζί τρόπους χαλάρωσης όπως το να περπατήσετε ή να χορέψετε ή οτιδήποτε άλλο προσωπικό ηρεμεί το παιδί σας. Αποφύγετε τηλεόραση (κυρίως παιδικά που εμπεριέχουν βία) αλλά και συσκευές όπως τάμπλετ που έχουν αποδειχτεί ότι αυξάνουν την επιθετικότητα στα παιδιά.
Να προετοιμάζετε το παιδί σας για αυτά που θα κάνετε. Είπατε ότι θύμωσε γιατί δεν του είχατε κάποιο παιχνίδι. Μήπως συνηθίζετε να του αγοράζετε παιχνίδι συχνά μετά το σχολείο; Αν επιθυμείτε να του δίνετε το τάμπλετ όπως λέτε, μήπως να καθορίζετε μαζί τον χρόνο από πριν;
Δώστε λοιπόν χρόνο στη σχέση σας με το παιδί και διαμορφώστε συνθήκες ηρεμίας και γαλήνης στο σπίτι. Εξασφαλίστε ότι κοιμάται αρκετά και ξεκουράζεται επαρκώς.
Γιούλη ΜπαλίκουΥποψήφια Διδάκτωρ Ψυχολογίας ΕΚΠΑ
Email: psychologiapaidiou@gmail.com
Web: http://psychologiapaidiou.blogspot.gr/
Email: psychologiapaidiou@gmail.com
Web: http://psychologiapaidiou.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου