Χριστίνα Χατζηκαμπούρη
Σίγουρα, η ηλικία παίζει μεγάλο ρόλο στο πώς κάποιος βλέπει τα πράγματα στη ζωή του. Άλλο τόσο σίγουρο, όμως, είναι πως μεγαλύτερο ρόλο έχουν οι εμπειρίες που κάποιος ζει.
Κάποιος μικρότερος σε ηλικία, για παράδειγμα, μπορεί να έχει βιώσει περισσότερα πράγματα απ᾽ ότι κάποιος σε μεγαλύτερη ηλικία. Για λίγο, αν φέρουμε πρόσωπα στο μυαλό μας από το περιβάλλον μας θα το διαπιστώσουμε.
Ωστόσο, εδώ, δεν είναι το θέμα μας η ηλικία. Είναι η εμπειρία που θα σου ᾽ρθει τη στιγμή που δε θα το περιμένεις. Είναι η εμπειρία που ή θα την αρπάξεις απ᾽ τα μαλλιά ή θα την παρατήσεις στην άκρη και θα χάσεις κάποιες απ᾽ τις ομορφότερες στιγμές στη ζωή που σου είχε επιφυλάξει η μοίρα.
Πολλοί θα συμφωνήσουν στο ότι ή θα υπάρχει η απόλυτη ηρεμία στη ζωή σου, αλλά από εκείνη που δε συμβαίνει τίποτα το ιδιαίτερο, δεν υπάρχει τίποτα να σου εξιτάρει την περιέργεια ή θα είναι όλα μπουρδέλο, ή τουλάχιστον θα υπάρχει μια ένταση.
Κάπως έτσι εμφανίστηκες κι εσύ. Ξαφνικά και απρόοπτα. Απροειδοποίητα. Σε μια φάση της δικιάς μου της ζωής που όλα έμοιαζαν τραγικά συνηθισμένα και βαρετά.
Κύκλοι που επαναλαμβάνονταν.
Φιλιά και αγκαλιές που είχαν φτάσει στο σημείο να είναι ξενέρωτα. Λόγια που απλά ήθελαν να βγουν απ᾽ το στόμα και μαζί τους να βγει κι η αγανάκτηση που όλα φαίνονταν ίδια. Όλα είχαν παλιώσει και τίποτα πια δε γέμιζε κανέναν.
Ξέρεις, όταν έχει περάσει καιρός από τότε που ένιωθες όλα να έχουν κάποιο νόημα, καταλήγεις να ξεχνάς πώς ήταν τότε. Καταλήγεις να φοβάσαι όταν το βρίσκεις ξανά.
Είναι σαν κάτι καινούργιο που στο μαθαίνουν τώρα. Καθετί καινούργιο το φοβάσαι. Έχεις μάθει να λειτουργείς με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Στην ουσία, όμως, απλά έχεις δέσει το γάιδαρο σου και δεν τολμάς να λειτουργήσεις αλλιώς, αφού λες πως τώρα είναι καλά.
Αυτό το «απλά καλά» δε σου προσφέρει τίποτα πια. Το ξέρεις. Δε θες, όμως, να το παραδεχτείς και καλοβολεύεσαι εκεί.
Τι γίνεται, όμως, όταν ξεπηδά στη ζωή σου κάτι καλύτερο, κάτι πολύ καλό; Στην αρχή, ίσως δε γνωρίζεις πως είναι καλύτερο από το βόλεμα που έχεις ήδη, αλλά σίγουρα το νιώθεις.
Σίγουρα, από το πρώτο βλέμμα ήξερες. Ήξερες πως αν ενδώσεις όλα θα πάρουν φωτιά και θα γίνουν στάχτη.
Αυτό έκανα. Πήρα ένα σπίρτο το πέταξα πάνω σ᾽ αυτά που ήθελα καιρό να διώξω και τα έκαψα. Όλα με μία φορά. Χωρίς να με νοιάζει αν θα χάσω το βόλεμά μου ή αν θα καώ κι η ίδια.
Το μόνο που ήθελα τη στιγμή που έκανες την είσοδό σου χωρίς να ρωτήσεις κανέναν, που ήρθες και μ᾽ άρπαξες με το «έτσι θέλω» ήταν να βάλουμε αυτή την φωτιά μαζί.
Είσαι η εμπειρία που όλοι παρακαλάνε να τους έρθει. Η εμπειρία που ή θα τα ζήσεις όλα στην υπερβολή ή δε θα πάρεις τίποτα.
Όλα με μέτρο λένε. Όχι δεν υπάρχει μέτρο. Δεν μπορείς να βάλεις μέτρο ούτε στα φιλιά, ούτε στις αγκαλιές, ούτε στις φωνές. Δεν μπορείς απλά να πατήσεις φρένο και να πεις «όχι» στην επιθυμία που έχει τυλίξει το κορμί σου και κοντεύει να σε πνίξει.
Ναι, με πνίγεις. Με πνίγουν οι σκέψεις από σένα. Με πνίγει το ότι ζητάω λίγο ακόμη από εσένα. Με πνίγει που θέλω να πάρω ξανά τη δόση μου από σένα.
Ήταν ξαφνικό. Κάπου, στη μέση του καιρού, χάνεις την ελπίδα ότι θα γνωρίσεις κάποιον με την ίδια τρέλα που κουβαλάει και το δικό σου το κεφάλι. Σε κάνουν να νομίζεις ότι εσύ είσαι ο παράλογος της υπόθεσης. Όμως, δεν είσαι. Αυτοί είναι οι χλιαροί και ξενέρωτοι.
Αυτό ήρθες περίτρανα να μου αποδείξεις. Σε μία νύχτα. Χωρίς καμία προσδοκία, χωρίς καμία ελπίδα. Ήρθες να μου θυμίσεις πως η επιθυμία είναι πάνω από εσένα και δεν μπορείς να την ελέγξεις. Πως το μυαλό σου σταματά να δουλεύει λογικά, πως η καρδιά σου κοντεύει να πάρει φωτιά από τις ανάσες που ολοένα αυξάνεται ο ρυθμός τους.
Γι᾽ αυτές τις εμπειρίες ζούμε. Γι᾽ αυτές τις εμπειρίες πρέπει να σταματήσουμε να κλαιγόμαστε και να βολευόμαστε. Αν κάτι δε σου κάνει παράτα το. Μη συμβιβάζεσαι, γιατί θα χάσεις τα καλύτερα. Όταν κοιτάς το απρόοπτο και ξέρεις άστα όλα και τρέξε να τ᾽ αρπάξεις με φόρα.
Ξέχνα τα όλα και πήγαινε να βρεις την εμπειρία σου. Μη σε νοιάζει αν θα κρατήσει καιρό ή όχι, γιατί συνήθως αυτά τα συναισθήματα είναι σαν τα πυροτεχνήματα. Σε μαγεύουν όταν σκάνε, μα κρατάνε για λίγο.
Τουλάχιστον, ζήσε το στο έπακρο και δε θα ξεχάσεις ποτέ την ευχαρίστηση που σου ᾽δωσε.
Άσε τους όλους να λένε πως είναι παράλογο. Μην ακούς κανένας αν βρήκες την τρέλα που ταιριάζει με τη δική σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου