Ρουτίνες και συστήματα κινήτρων προκειμένου να βοηθήσετε τα παιδιά να επιτύχουν
Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς έρχεται μία άλλη αρχή που μερικές φορές οι γονείς την φοβούνται: η εργασία στο σπίτι. Αυτός είναι ο καλύτερος οδηγός για να βοηθήσετε τα παιδιά να κάνουν τις εργασίες στο σπίτι με επιτυχία απ’ ότι έχουμε δει, ο οποίος δημοσιεύθηκε από την Εθνική Ένωση Σχολικών Ψυχολόγων στην ιστοσελίδα τους, NASPonline.org.
Υπάρχουν δύο βασικές στρατηγικές που οι γονείς μπορούν να αξιοποιήσουν για τη μείωση των δυσκολιών όσον αφορά τις εργασίες στο σπίτι. Η πρώτη είναι να θεσπιστούν σαφείς ρουτίνες γύρω από την εργασία στο σπίτι, συμπεριλαμβανομένων του πότε και πού γίνονται οι εργασίες και τη δημιουργία καθημερινών προγραμμάτων για τις εργασίες στο σπίτι. Η δεύτερη είναι να εγκαταστήσουμε ανταμοιβές ή κίνητρα προκειμένου να τα χρησιμοποιήσουμε σε παιδιά, για τα οποία οι «καλοί βαθμοί» δεν είναι επαρκής ανταμοιβή για να κάνουν τις εργασίες στο σπίτι.
Ρουτίνες για τις Εργασίες στο Σπίτι
Τα καθήκοντα είναι πιο εύκολο να επιτευχθούν όταν συνδέονται με συγκεκριμένες ρουτίνες. Με την καθιέρωση καθημερινών ρουτινών για την ολοκλήρωση των εργασιών στο σπίτι, μπορείτε όχι μόνο να κάνετε την εργασία στο σπίτι να πάει πιο ομαλά, αλλά επίσης θα καλλιεργήσετε το αίσθημα της τάξης που το παιδί σας μπορεί να εφαρμόσει στη μετέπειτα ζωή του, συμπεριλαμβανομένων του κολλεγίου και της εργασίας.
Βήμα 1. Βρείτε μια θέση στο σπίτι, όπου θα γίνονται οι εργασίες για το σπίτι. Η σωστή θέση θα εξαρτηθεί από το παιδί σας και τον τρόπο ζωής της οικογένειάς σας. Μερικά παιδιά κάνουν το καλύτερο δυνατό σε ένα γραφείο στο υπνοδωμάτιό τους. Είναι μια ήσυχη τοποθεσία, μακριά από τη βαβούρα της οικογενειακής φασαρίας. Άλλα παιδιά αποσπώνται υπερβολικά από τα πράγματα που έχουν στο υπνοδωμάτιό τους και τα καταφέρνουν καλύτερα σε ένα μέρος μακριά από αυτούς τους περισπασμούς, όπως το τραπέζι της τραπεζαρίας. Μερικά παιδιά έχουν την ανάγκη να εργάζονται μόνα τους. Άλλα χρειάζεται να έχουν τους γονείς κοντά τους για να τα βοηθούν να παραμείνουν συγκεντρωμένα στην εργασία τους και να απαντήσουν σε ερωτήσεις, όταν προκύπτουν προβλήματα. Ρωτήστε το παιδί σας, που είναι το καλύτερο μέρος για να εργαστεί. Τόσο εσείς όσο και το παιδί σας πρέπει να συζητήσετε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των διαφόρων χώρων για να καταλήξετε σε μια αμοιβαία συμφωνηθείσα θέση.
Βήμα 2. Δημιουργήστε ένα κέντρο για την εργασία στο σπίτι. Μόλις εσείς και το παιδί σας έχετε ορίσει μια θέση, οργανώστε τη ως γραφείο σπιτιού/κέντρο για την εργασία στο σπίτι. Βεβαιωθείτε ότι υπάρχει ένας σαφής χώρος εργασίας αρκετά μεγάλος για να περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα υλικά για την ολοκλήρωση των εργασιών. Εξοπλίστε το κέντρο για τις εργασίες στο σπίτι με τα είδη των προμηθειών που το παιδί σας είναι πιο πιθανό να χρειαστεί, όπως μολύβια, στυλό, χρωματιστούς μαρκαδόρους, χάρακες, ψαλίδια, ένα λεξικό και θησαυρό (λεξικό με συνώνυμα), χαρτί γραφήματος, χαρτί γκοφρέ, κόλλα και κολλητική ταινία, χαρτί με γραμμές, μια αριθμομηχανή, ορθογραφικό ελεγκτή, και, ανάλογα με την ηλικία και τις ανάγκες του παιδιού σας, έναν υπολογιστή ή λάπτοπ. Αν το κέντρο για τις εργασίες στο σπίτι είναι ένας χώρος που θα χρησιμοποιηθεί για άλλα πράγματα (όπως το τραπέζι της τραπεζαρίας), τότε το παιδί σας μπορεί να κρατήσει τις προμήθειες σε ένα φορητό κιβώτιο ή δοχείο. Αν είναι δυνατόν, το κέντρο εργασιών θα πρέπει να περιλαμβάνει έναν πίνακα ανακοινώσεων που μπορεί να έχει ένα μηνιαίο ημερολόγιο στο οποίο το παιδί σας θα μπορεί να παρακολουθεί τις μακροπρόθεσμες εργασίες. Επιτρέποντας στα παιδιά κάποια περιθώρια ελιγμών στη διακόσμηση του κέντρου εργασιών μπορεί να τα βοηθήσει να αισθάνονται άνετα εκεί, αλλά πρέπει να είστε προσεκτικοί ώστε να μην παραγεμίσει πολύ με υλικά που αποσπούν την προσοχή.
Βήμα 3. Καθιερώστε έναν χρόνο για τις εργασίες στο σπίτι. Το παιδί σας θα πρέπει συνηθίσει να κάνει την εργασία του για το σπίτι, την ίδια ώρα κάθε μέρα. Ο χρόνος μπορεί να ποικίλει ανάλογα με το κάθε παιδί. Μερικά παιδιά χρειάζονται ένα διάλειμμα αμέσως μετά το σχολείο για να γυμναστούν και να φάνε ένα σνακ. Άλλα πρέπει να ξεκινήσουν την εργασία, ενώ είναι ακόμα σε λειτουργία σχολείου (δηλαδή, αμέσως μετά το σχολείο, όταν υπάρχει ακόμα κάποια δυναμική που έχει απομείνει από την ολοκλήρωση της ημέρας). Σε γενικές γραμμές, μπορεί να είναι καλύτερο να κάνει την εργασία είτε πριν από το δείπνο ή νωρίς το βράδυ, όσο το παιδί αντέχει. Όσο αργότερα γίνεται, τόσο πιο κουρασμένο είναι το παιδί και τόσο πιο αργά γίνεται η εργασία στο σπίτι.
Βήμα 4. Καθιερώστε ένα καθημερινό πρόγραμμα για τις εργασίες στο σπίτι. Σε γενικές γραμμές, τουλάχιστον στο γυμνάσιο, η περίοδος των εργασιών στο σπίτι θα πρέπει να αρχίσει με σας να κάθεστε με το παιδί σας και να καταρτίζετε ένα χρονοδιάγραμμα για τις εργασίες στο σπίτι. Θα πρέπει να τσεκάρετε όλες τις εργασίες και να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας τις καταλαβαίνει και έχει όλα τα απαραίτητα υλικά. Ζητήστε από το παιδί σας να εκτιμήσει πόση ώρα θα του πάρει να ολοκληρώσει κάθε εργασία. Στη συνέχεια, ρωτήστε το πότε θα ξεκινήσει την κάθε εργασία. Αν το παιδί σας χρειάζεται βοήθεια με οποιαδήποτε εργασία, τότε αυτό θα πρέπει να καθορίζεται στην αρχή έτσι ώστε οι χρόνοι έναρξης να μπορούν να λάβουν υπόψη τη διαθεσιμότητα του γονέα.
Συστήματα Κινήτρων
Πολλά παιδιά που δεν υποκινούνται από την απόλαυση του να κάνουν την εργασία για το σπίτι, υποκινούνται από τον υψηλό βαθμό που ελπίζουν να κερδίσουν ως αποτέλεσμα της πραγμάτωσης ποιοτικής δουλειάς. Έτσι, ο βαθμός είναι ένα κίνητρο, που παρακινεί το παιδί να κάνει την εργασία επιμελώς και έγκαιρα. Για τα παιδιά που δεν υποκινούνται από τους βαθμούς, οι γονείς θα πρέπει να ψάξουν άλλες ανταμοιβές ώστε να τους βοηθήσουν να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους. Τα συστήματα κινήτρων εμπίπτουν σε δύο κατηγορίες: απλά και περίπλοκα .
Απλά συστήματα κινήτρων. Το απλούστερο σύστημα κινήτρων είναι να υπενθυμίζετε στο παιδί μια διασκεδαστική δραστηριότητα που θα κάνει όταν τελειώσει την εργασία του. Μπορεί να είναι μία αγαπημένη τηλεοπτική εκπομπή, μια ευκαιρία να περάσει λίγο χρόνο με ένα βιντεοπαιχνίδι ή ένα παιχνίδι στον υπολογιστή, να μιλήσει στο τηλέφωνο ή να παίξει ένα παιχνίδι με έναν γονέα. Αυτό το σύστημα της συγκράτησης διασκεδαστικών πραγμάτων μέχρι να τελειώσει η αγγαρεία μερικές φορές ονομάζεται ο Νόμος της Γιαγιάς, επειδή οι γιαγιάδες το χρησιμοποιούν συχνά αρκετά αποτελεσματικά («Πρώτα βγάλε έξω τα σκουπίδια, και μετά μπορείς να έχεις μπισκότα τσιπ σοκολάτας.»). Το να έχουν κάτι για να προσβλέπουν μπορεί να είναι ένα ισχυρό κίνητρο για να ολοκληρώσουν τη σκληρή δουλειά.
Περίπλοκα συστήματα παροχής κινήτρων. Αυτά περιλαμβάνουν περισσότερο σχεδιασμό και περισσότερη δουλειά από την πλευρά των γονέων, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απαραίτητα για να αντιμετωπίσουν σημαντικά προβλήματα που αφορούν την εργασία στο σπίτι. Πιο πολύπλοκα συστήματα κινήτρων θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν μια δομή για την απόκτηση βαθμών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την “αγορά” προνομίων ή ανταμοιβών ή ένα σύστημα που παρέχει μεγαλύτερη ανταμοιβή για την επίτευξη πιο δύσκολων εργασιών για το σπίτι. Τα συστήματα αυτά λειτουργούν καλύτερα όταν οι γονείς και τα παιδιά τα επεξεργάζονται μαζί. Δίνοντας στα παιδιά συμμετοχή, τους δίνει μια αίσθηση ελέγχου και κυριότητας, καθιστώντας το σύστημα πιο πιθανό να πετύχει. Έχουμε διαπιστώσει ότι τα παιδιά είναι γενικά ρεαλιστικά στον καθορισμό των στόχων και στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τα οφέλη και τις κυρώσεις, όταν συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.
Ενσωμάτωση διαλειμμάτων. Αυτά είναι καλά για το παιδί που δεν μπορεί να τα καταφέρει μέχρι το τέλος, χωρίς μια μικρή ανταμοιβή καθ’ οδόν. Όταν δημιουργείτε το καθημερινό πρόγραμμα της κατ’ οίκον εργασίας, μπορεί να είναι χρήσιμο με αυτά τα παιδιά να προσδιορίσετε πότε θα κάνουν τα διαλείμματα τους. Μερικά παιδιά προτιμούν να κάνουν διαλείμματα σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα (κάθε 15 λεπτά), ενώ άλλα τα καταφέρνουν καλύτερα, όταν τα διαλείμματα γίνονται αφού ολοκληρωθεί μια δραστηριότητα. Εάν χρησιμοποιήσετε αυτήν την προσέγγιση, θα πρέπει να συζητήσετε με το παιδί σας πόση ώρα θα διαρκούν τα διαλείμματα και τι θα γίνεται κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων (αν θα φάει ένα σνακ, θα πάρει τηλέφωνο έναν φίλο, θα παίξει μία πίστα σε ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι ).
Ενσωμάτωση της επιλογής. Αυτή μπορεί να είναι μια αποτελεσματική στρατηγική για τους γονείς ώστε να τη χρησιμοποιήσουν με παιδιά που αντιστέκονται στις εργασίες για το σπίτι. Η επιλογή μπορεί να ενσωματωθεί τόσο στη σειρά με την οποία το παιδί συμφωνεί να ολοκληρώσει τις εργασίες όσο και στο χρονοδιάγραμμα που θα ακολουθήσουν για να ολοκληρώσουν τις εργασίες. Η ενσωμάτωση της επιλογής όχι μόνο βοηθά τα παιδιά να κινητοποιηθούν, αλλά μπορεί επίσης να μειώσει τις διαμάχες για την εξουσία μεταξύ γονέων και παιδιών.
Ανάπτυξη Συστημάτων Κινήτρων
Βήμα 1. Περιγράψτε τις προβληματικές συμπεριφορές. Οι γονείς και τα παιδιά αποφασίζουν ποιες συμπεριφορές προκαλούν προβλήματα κατά την ώρα των εργασιών στο σπίτι. Για μερικά παιδιά η αναβολή των εργασιών για το σπίτι μέχρι το τελευταίο λεπτό είναι το σημαντικότερο πρόβλημα· για άλλα, είναι ότι ξεχνούν υλικά ή παραμελούν να σημειώσουν τις εργασίες που τους αναθέτουν. Επίσης άλλα παιδιά βιάζονται να τελειώσουν την εργασία τους και κάνουν λάθη απροσεξίας, ενώ άλλα χαζεύουν πάνω από τις εργασίες τους, και τους παίρνει ώρες για να ολοκληρώσουν αυτό που θα έπρεπε να τους πάρει μόνο λίγα λεπτά. Είναι σημαντικό να είστε όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένοι όταν περιγράφετε τις προβληματικές συμπεριφορές.
Βήμα 2. Θέστε ένα στόχο. Συνήθως ο στόχος σχετίζεται άμεσα με την προβληματική συμπεριφορά. Για παράδειγμα, αν το πρόβλημα είναι ότι δεν σημειώνει τις εργασίες, ο στόχος θα μπορούσε να είναι : “Ο Joe θα σημειώσει τις εργασίες του στο βιβλίο εργασιών του για κάθε μάθημα.”
Βήμα 3. Αποφασίστε σχετικά με τις πιθανές ανταμοιβές και κυρώσεις. Τα συστήματα κινήτρων για τις εργασίες στο σπίτι λειτουργούν 
καλύτερα όταν τα παιδιά έχουν έναν κατάλογο ανταμοιβών για να επιλέξουν, δεδομένου ότι καμία ανταμοιβή δεν θα είναι ελκυστική για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σας προτείνουμε ένα σύστημα βαθμών στο οποίο οι βαθμοί μπορούν να αποκτηθούν για τις συμπεριφορές που τίθενται ως στόχοι και να ανταλλαχτούν με την ανταμοιβή που θέλει να κερδίσει το παιδί. Όσο μεγαλύτερη είναι η ανταμοιβή, τόσους περισσότερους βαθμούς το παιδί θα πρέπει να κερδίσει. Ο κατάλογος θα πρέπει να περιλαμβάνει και μεγαλύτερες, πιο ακριβές ανταμοιβές που μπορεί να πάρει μια εβδομάδα ή ένα μήνα για να κερδηθούν και μικρότερες, φθηνές ανταμοιβές που μπορούν να κερδηθούν καθημερινά. Μπορεί επίσης να είναι αναγκαίο να δημιουργήσετε κυρώσεις μέσα στο σύστημα. Αυτή είναι συνήθως η απώλεια ενός προνομίου (όπως η δυνατότητα να παρακολουθήσουν μια αγαπημένη τηλεοπτική εκπομπή ή η ευκαιρία να μιλήσουν στο τηλέφωνο με ένα φίλο).
καλύτερα όταν τα παιδιά έχουν έναν κατάλογο ανταμοιβών για να επιλέξουν, δεδομένου ότι καμία ανταμοιβή δεν θα είναι ελκυστική για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σας προτείνουμε ένα σύστημα βαθμών στο οποίο οι βαθμοί μπορούν να αποκτηθούν για τις συμπεριφορές που τίθενται ως στόχοι και να ανταλλαχτούν με την ανταμοιβή που θέλει να κερδίσει το παιδί. Όσο μεγαλύτερη είναι η ανταμοιβή, τόσους περισσότερους βαθμούς το παιδί θα πρέπει να κερδίσει. Ο κατάλογος θα πρέπει να περιλαμβάνει και μεγαλύτερες, πιο ακριβές ανταμοιβές που μπορεί να πάρει μια εβδομάδα ή ένα μήνα για να κερδηθούν και μικρότερες, φθηνές ανταμοιβές που μπορούν να κερδηθούν καθημερινά. Μπορεί επίσης να είναι αναγκαίο να δημιουργήσετε κυρώσεις μέσα στο σύστημα. Αυτή είναι συνήθως η απώλεια ενός προνομίου (όπως η δυνατότητα να παρακολουθήσουν μια αγαπημένη τηλεοπτική εκπομπή ή η ευκαιρία να μιλήσουν στο τηλέφωνο με ένα φίλο).
Αφού το σύστημα είναι σε πλήρη λειτουργία, και αν διαπιστώσετε ότι το παιδί σας κερδίζει περισσότερες κυρώσεις από ανταμοιβές, τότε θα πρέπει να αναθεωρηθεί το πρόγραμμα, έτσι ώστε το παιδί σας να μπορεί να είναι πιο επιτυχημένο. Συνήθως, όταν αυτό το είδος του συστήματος αποτύχει, το εκλαμβάνουμε ως αποτυχία του σχεδίου και όχι ως αποτυχία του παιδιού να ανταποκριθεί στις ανταμοιβές. Μπορεί να είναι μια καλή ιδέα, αν έχετε δυσκολία στο σχεδιασμό ενός συστήματος που λειτουργεί, να συμβουλευτείτε έναν ειδικό, όπως ένα σχολικό ψυχολόγο ή ειδικό παιδαγωγό, για βοήθεια.
Βήμα 4. Γράψτε μια συμφωνία εργασίας για το σπίτι. Η συμφωνία θα πρέπει να λέει ακριβώς τι συμφωνεί το παιδί να κάνει και ακριβώς ποιοι θα είναι οι ρόλοι και οι ευθύνες των γονέων. Όταν η συμφωνία είναι σε ισχύ, λογικά θα μειώσει την ένταση που οι γονείς και τα παιδιά συχνά βιώνουν σχετικά με τις εργασίες για το σπίτι. Για παράδειγμα, αν ένα μέρος της συμφωνίας είναι ότι το παιδί θα κερδίζει έναν βαθμό όταν δεν διαμαρτύρεται για την εργασία στο σπίτι, στη συνέχεια, αν το παιδί διαμαρτυρηθεί, αυτό δεν πρέπει να είναι αιτία για μια μάχη μεταξύ του γονέα και του παιδιού: το παιδί απλά δεν κερδίζει τον βαθμό. Οι γονείς θα πρέπει επίσης να είναι σίγουροι ότι επαινούν τα παιδιά τους για την τήρηση της συμφωνίας. Θα είναι σημαντικό για τους γονείς να καταλήξουν σε μια συμφωνία με την οποία να μπορούν να ζουν· δηλαδή, αποφεύγοντας τις κυρώσεις που είναι ανίκανοι ή απρόθυμοι να επιβάλλουν (π.χ., εάν και οι δύο γονείς εργάζονται και δεν είναι στο σπίτι, δεν μπορούν να ελέγχουν κατά πόσο το παιδί έχει αρχίσει τις εργασίες για το σπίτι αμέσως μετά το σχολείο, έτσι μπορεί να χρειαστεί να γραφτεί μια εναλλακτική συμφωνία).
Έχουμε διαπιστώσει ότι είναι ένα σπάνιο σύστημα κινήτρων που λειτουργεί την πρώτη φορά. Οι γονείς θα πρέπει να περιμένουν να το δοκιμάσουν και να το επανασχεδιάσουν για να επεξεργαστούν τις ιδιορρυθμίες. Τελικά, όταν το παιδί συνηθίσει να κάνει τις συμπεριφορές που καθορίζονται στη συμφωνία, η συμφωνία μπορεί να ξαναγραφτεί για να δουλευτεί μια άλλη προβληματική συμπεριφορά. Το παιδί σας με την πάροδο του χρόνου μπορεί να είναι πρόθυμο να αφήσει τη χρήση ενός συστήματος κινήτρων εντελώς. Όμως αυτό είναι συχνά ένας μακροπρόθεσμος στόχος και θα πρέπει να είστε έτοιμοι να γράψετε μία νέα συμφωνία αν το παιδί σας οπισθοδρομεί σε κακές συνήθειες αφού το σύστημα έχει αφεθεί.
Πηγή: childmind.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου