Ευγνωμοσύνη

Η ζωή έχει σκαμπανεβάσματα, αλλά κάτι που δεν αλλάζει ποτέ είναι το γεγονός ότι όλοι μας έχουμε πάρα πολλά πράγματα για τα οποία καλό θα ήταν να είμαστε ευγνώμονες. Είναι εύκολο να είμαστε ευγνώμονες αφού δεν απαιτείται και μεγάλη προσπάθεια για να πούμε ένα απλό «παρακαλώ» ή ένα «ευχαριστώ». Σίγουρα είναι πιο εύκολο να είμαστε ευγνώμονες όταν τα πράγματα πάνε καλά, αλλά πόσο εύκολο είναι να νιώθουμε ευγνωμοσύνη όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θέλουμε;

Υπάρχουν στιγμές στην ζωή μας που τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και που όλα μοιάζουν να πάνε στραβά. Μια τέτοια πάνω κάτω περίοδο περνάω και εγώ τώρα. Είναι η στιγμή που το μυαλό αρχίζει να αναρωτιέται σε τι έχουμε κάνει λάθος, τι μας λείπει και μας μοιάζει σχεδόν αδύνατο να σταθούμε επάξια απέναντι στις δυσκολίες και στους φόβους μας. Αισθανόμαστε μικροί και αδύναμοι και συνήθως επιζητούμε την συμπόνια και την στήριξη των άλλων. Και εδώ ακριβώς είναι η στιγμή που χρειαζόμαστε μεγάλο θάρρος για να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να αναλάβει δράση και να μην αδρανοποιηθεί επειδή η κατάσταση μοιάζει δύσκολη ή τα πράγματα δεν πάνε όπως θα ήθελε.

Είναι η στιγμή που θα αποφασίσουμε πως όχι, δεν πάνε όλα στραβά και πως ναι, υπάρχουν πράγματα και καταστάσεις γύρω μας που θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που υπάρχουν. Πέρα από τα υλικά αγαθά που για πολλούς ανθρώπους του πλανήτη δεν είναι αυτονόητα, υπάρχουν πτυχές της προσωπικότητάς μας, γνωρίσματα του χαρακτήρα μας, άνθρωποι γύρω μας και εμπειρίες κατά την διάρκεια της ζωής μας που έπρεπε να μας γεμίζουν με ευγνωμοσύνη και να μην προσπερνιούνται με την βιάση του δεδομένου. Τίποτα δεν είναι δεδομένο στην ζωή μας, ούτε καν η ίδια η ζωή.

Υπάρχει όμως και μια μεγάλη κατηγορία ανθρώπων που επιζητούν συνέχεια το καλύτερο και που σχεδόν ποτέ δεν είναι ευχαριστημένοι με αυτό που έχουν. Για παράδειγμα, αν έχετε ένα αυτοκίνητο που κάνει μια χαρά την δουλεία του και σας εξυπηρετεί πλήρως αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα θέλατε να έχετε και μια Ferrari ή μια Lamborghini. Φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο να είστε ευγνώμονες που έχετε ένα απλό αμάξι που σας πάει κάπου αλλά αυτό για κάποιους άλλους μπορεί να είναι πραγματική ευτυχία. Το ανθρώπινο μυαλό φαντάζει διαρκώς αχόρταγο και το μοντέλο της κοινωνίας έχει αναπτυχθεί πάνω σε μια συνεχή υποτίμηση αυτών που κατέχουμε και σε μια διαρκή αναβάθμιση αυτών που επιθυμούμε. Φυσικά αυτή η ανάγκη για ακόμη περισσότερα είναι η βάση πάνω στην οποία στηρίχτηκε η εξελικτική πορεία του ανθρώπου. Στο σήμερα, αυτό από μια δύναμη εξέλιξης έγινε μια στάση υποτίμησης και αγνωμοσύνης για τα οφέλη που απολαμβάνει σήμερα ο μέσος δυτικός άνθρωπος.

Με βάση αυτό, είναι απαραίτητο να θυμηθούμε το πως ζούσαν πριν λίγα χρόνια οι γονείς μας και οι παππούδες μας. Τότε που η ανθρώπινη επαφή είχε μεγαλύτερη αξία από την ύλη. Αν μπορέσουμε να καταλάβουμε τη ρευστότητα στην ουσία της ύπαρξης μας θα είναι πιο δύσκολο να ξεχάσουμε να είναι είμαστε ευγνώμονες για τους ανθρώπους που είναι κοντά μας, για την οικογένεια, τους φίλους, τους γνωστούς, τους συναδέλφους, τους καθηγητές, τους ανθρώπους που μας εξυπηρετούν σε μια επιχείρηση, και γενικά για όλους τους ανθρώπους που καθημερινά κάνουν την ζωή μας πιο εύκολη και την εμπλουτίζουν. Να είμαστε ευγνώμονες για πράγματα υλικά και μη που δημιουργήθηκαν και αποκτήθηκαν με μεγάλο κόπο.

Καμιά φορά η ζωή δεν χρειάζεται να μας δώσει τίποτα περισσότερο από όσα έχουμε. Εμείς χρειάζεται να εκτιμήσουμε αυτά που έχουμε και να καταλάβουμε πως για κάποιους άλλους πάνω σε αυτόν τον πλανήτη ζούμε μια ονειρεμένη ζωή γεμάτη αφθονία. Γιατί φίλοι μου, αν δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε αυτό που ήδη έχουμε, σημαίνει πως δεν είμαστε έτοιμοι να έχουμε περισσότερα. Μην αμελείτε να λέτε ευχαριστώ και παρακαλώ στους γύρω σας, μην κάνετε το λάθος να θεωρήσετε κάτι ή κάποιον δεδομένο, μην κάνετε συνέχεια ιδιοτελείς πράξεις. Ξεκινήστε από σήμερα με δύο απλά πράγματα: 1) χρησιμοποιήστε το ευχαριστώ και το παρακαλώ καθημερινά και 2) κάντε μια λίστα με 10 «πράγματα» που σας κάνουν να νιώθετε ευγνωμοσύνη για την ζωή σας. Σας εγγυώμαι ότι λίγο καιρό μετά τα 10 θα έχουν γίνει 20 και ίσως και πολύ παραπάνω.

Και κάτι τελευταίο… Σας ευχαριστώ όλους για την αγάπη και την υποστήριξη σας. Ευχαριστώ πολύ τους δικούς μου ανθρώπους για την αγάπη και την ανοχή τους στις ιδιοτροπίες μου και τέλος να ευχαριστήσω τον κόσμο ή το σύμπαν ολόκληρο για τον ήλιο, την θάλασσα, τη φύση και τον άνεμο που μας χαρίζει απλόχερα.

Αν κάποιος ακόμη το βρίσκει δύσκολο να είναι ευγνώμων για οτιδήποτε,
ας καθίσει ήρεμα κάπου, ας κλείσει τα μάτια του και ας πάρει μια βαθιά και αργή ανάσα…
και ας νιώσει ευγνώμων για το οξυγόνο που του χαρίζει ζωή.

 Το Κλειδί της Σκέψης -www.tokleidi.com