Πήρες το χαρτάκι με το ποίημα και άρχισες με ενθουσιασμό να το λες στο παιδί σου για να το μάθει. Μια, δυο, δέκα φορές.
Κι αν δεν το πει;
Kι αν κάνει λάθος;
Kι αν γελάσουν μαζί του;
Έχει και αυτό το πρόβλημα στην άρθρωση. Ξεχνάει εύκολα.... Δεν το ξέρει....
Συναγερμός στο σπίτι για ένα (πιθανότατα) τετράστιχο!
Πάρε μια ανάσα και διάβασε παρακάτω...
-Οι γιορτούλες και γενικά οι επέτειοι γίνονται για να μπουν τα παιδιά στο κλίμα της ημέρας να μάθουν τι ακριβώς γιορτάζουμε και να καταλάβουν τι σημαίνουν ορισμένα πράγματα όπως η παρέλαση. Το πεντάχρονο παιδί σου δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβει τι είναι το 1940 σαν χρονική περίοδος. Ακόμα μπερδεύει το χτες και το αύριο.
Μπορεί όμως να καταλάβει ότι έγινε ένας πόλεμος, ποιοι πολέμησαν, γιατί κλπ.
Γίνονται ακόμα γιατί είναι μια αφορμή να αναπτύξουν τις ιδέες τους για πανανθρώπινες αξίες-δικαιώματα όπως η ειρήνη, η ελευθερία, η αξιοπρέπεια.
Επίσης είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για ν'ανοίξει το σχολείο στην τοπική κοινωνία, για συνεργασία με γονείς, τοπικούς φορείς κλπ που εμπλέκουν το παιδί σε δραστηριότητες και νέες εμπειρίες μέσα από συνεργασίες και ομαδική δουλειά.
- Οι γιορτές γενικά γίνονται πρώτα για να προσφέρουν στο παιδί και να τις ευχαριστηθεί εκείνο και μετά εσύ.
- Το ποίημα είναι ένα μόνο στοιχείο της γιορτής που από μόνο του δεν έχει τόση σημασία όση του δίνεις.
- Μην μετατρέπεις μια ευχάριστη δραστηριότητα όπως η αποστήθιση ενός τετράστιχου σε βασανιστήριο για το παιδί. Άστο να σου ζητήσει εκείνο να το "μάθετε". Άστο να ενδιαφερθεί για το τι σημαίνουν τα λόγια και να ρωτήσει.
- Κανέναν δεν ενδιαφέρει το πρόβλημα στην άρθρωση που έχει το παιδί σου όταν λέει το ποίημα. Αντίθετα μας ενδιαφέρει να νιώθει όμορφα την ώρα που απαγγέλλει , περήφανο για τον εαυτό του και χαρούμενο να βλέπει στο χαμόγελο σου, να ακούει το "μπράβο" σου και να καμαρώνει το χειροκρότημα σου.
- Κανέναν δεν ενδιαφέρει αν το ξέρει τέλεια ή όχι. Άλλωστε κανείς δεν είναι τέλειος. Ούτε κι εσύ.
Κι επειδή πάντα ο γονιός έχει ένα "ναι αλλά" έτοιμο, σε προλαβαίνω. Μπορεί απλά να του έχεις σπάσει τα νεύρα με το ποίημα και να κάνει λάθη επίτηδες ή να σου λέει ότι δε θα το πει ή να αρνείται πεισματικά να αρθρώσει έστω μια λέξη. Αυτό δε σημαίνει ότι όταν θα βρεθεί στη σκηνή δε θα το πει ή ότι δεν το ξέρει.
Χαλάρωσε κι άφησε το να χαρεί τις γιορτούλες στο σχολείο του.
Kι αν κάνει λάθος;
Kι αν γελάσουν μαζί του;
Έχει και αυτό το πρόβλημα στην άρθρωση. Ξεχνάει εύκολα.... Δεν το ξέρει....
Συναγερμός στο σπίτι για ένα (πιθανότατα) τετράστιχο!
Πάρε μια ανάσα και διάβασε παρακάτω...
-Οι γιορτούλες και γενικά οι επέτειοι γίνονται για να μπουν τα παιδιά στο κλίμα της ημέρας να μάθουν τι ακριβώς γιορτάζουμε και να καταλάβουν τι σημαίνουν ορισμένα πράγματα όπως η παρέλαση. Το πεντάχρονο παιδί σου δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβει τι είναι το 1940 σαν χρονική περίοδος. Ακόμα μπερδεύει το χτες και το αύριο.
Μπορεί όμως να καταλάβει ότι έγινε ένας πόλεμος, ποιοι πολέμησαν, γιατί κλπ.
Γίνονται ακόμα γιατί είναι μια αφορμή να αναπτύξουν τις ιδέες τους για πανανθρώπινες αξίες-δικαιώματα όπως η ειρήνη, η ελευθερία, η αξιοπρέπεια.
Επίσης είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για ν'ανοίξει το σχολείο στην τοπική κοινωνία, για συνεργασία με γονείς, τοπικούς φορείς κλπ που εμπλέκουν το παιδί σε δραστηριότητες και νέες εμπειρίες μέσα από συνεργασίες και ομαδική δουλειά.
- Οι γιορτές γενικά γίνονται πρώτα για να προσφέρουν στο παιδί και να τις ευχαριστηθεί εκείνο και μετά εσύ.
- Το ποίημα είναι ένα μόνο στοιχείο της γιορτής που από μόνο του δεν έχει τόση σημασία όση του δίνεις.
- Μην μετατρέπεις μια ευχάριστη δραστηριότητα όπως η αποστήθιση ενός τετράστιχου σε βασανιστήριο για το παιδί. Άστο να σου ζητήσει εκείνο να το "μάθετε". Άστο να ενδιαφερθεί για το τι σημαίνουν τα λόγια και να ρωτήσει.
- Κανέναν δεν ενδιαφέρει το πρόβλημα στην άρθρωση που έχει το παιδί σου όταν λέει το ποίημα. Αντίθετα μας ενδιαφέρει να νιώθει όμορφα την ώρα που απαγγέλλει , περήφανο για τον εαυτό του και χαρούμενο να βλέπει στο χαμόγελο σου, να ακούει το "μπράβο" σου και να καμαρώνει το χειροκρότημα σου.
- Κανέναν δεν ενδιαφέρει αν το ξέρει τέλεια ή όχι. Άλλωστε κανείς δεν είναι τέλειος. Ούτε κι εσύ.
Κι επειδή πάντα ο γονιός έχει ένα "ναι αλλά" έτοιμο, σε προλαβαίνω. Μπορεί απλά να του έχεις σπάσει τα νεύρα με το ποίημα και να κάνει λάθη επίτηδες ή να σου λέει ότι δε θα το πει ή να αρνείται πεισματικά να αρθρώσει έστω μια λέξη. Αυτό δε σημαίνει ότι όταν θα βρεθεί στη σκηνή δε θα το πει ή ότι δεν το ξέρει.
Χαλάρωσε κι άφησε το να χαρεί τις γιορτούλες στο σχολείο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου