-Αν ήμουν παιδί θα έβγαινα με τους φίλους μου στην αλάνα να παίξω τυφλόμυγα.
-Αν ήμουν παιδί θα έπαιζα στους δρόμους μέχρι αργά το βράδυ.
-Αν ήμουν παιδί θα έλεγα στην μαμά μου να μου φτιάξει το αγαπημένο μου φαγητό.
-Αν ήμουν παιδί θα είχα την γιαγιά μου και θα μου έλεγε όμορφες ιστορίες.
-Αν ήμουν παιδί θα γελούσα με την καρδιά μου στα αστεία των φίλων μου.
-Αν ήμουν παιδί "το τράβηγμα στο αυτί" από το δάσκαλο θα μου φαινόταν χάδι.
-Αν ήμουν παιδί η τιμωρία της μάνας επειδή έσπασα το βάζο θα ήταν περιπέτεια.
-Αν ήμουν παιδί θα μπορούσα να κάνω αυτό που ήθελα χωρίς να παρεξηγηθώ.
-Αν ήμουν παιδί θα έκανα διακοπές όλο το καλοκαίρι.
Όλα αυτά αν ήμουν παιδί...
ΤΩΡΑ;
-Τώρα οι ζωγραφιές που φτιάχνω στο μυαλό μου είναι μουντές.
-Δεν μπορώ να βρεθώ με τους φίλους μου όσο θα ήθελα...χαθήκαμε.
-Στους δρόμους βγαίνω αλλά μόνο για το τρέξιμο των υποχρεώσεων.
-Εγώ φτιάχνω τώρα στη μαμά μου το αγαπημένο της φαγητό, έχει μεγαλώσει.
-Δεν έχω πια την γιαγιά μου να μου λέει ιστορίες...με πονάει πολύ αυτό.
-Οι φίλοι μου πια έχουν τα δικά τους προβλήματα, σπάνια με κάνουν και γελώ.
-Τώρα αυτοί που μου "τραβούν το αυτί" το κάνουν για να πονέσω πραγματικά.
-Η μαμά μου δεν με βάζει πια τιμωρία με τιμωρούν άλλοι χωρίς να τους έχω κάνει κακό, χωρίς να με ξέρουν.
-Δεν μπορώ να κάνω πια αυτό που θέλω... από παντού κρίνομαι.
-Διακοπές πια πάω σπάνια και αυτό για λίγες μέρες και μόνο στην γενέτειρά μου. Οι καιροί είναι δύσκολοι.
Ευτυχώς όμως είναι κάποιες μέρες που νιώθω πάλι παιδί.
Τόσο παιδί που το παιδί μου κάνει τον γονιό μου.
Μ. Στρατή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου