Άρθρο του κλινικού ψυχολόγου James Huysman, PsyD, LCSW
Οι έννοιες της ειρήνης και της γαλήνης
ακούγονται συχνά αυτή την εποχή. Όλοι εύχονται κι ελπίζουν να υπάρξει
«ειρήνη σε όλο τον κόσμο», «παγκόσμια ειρήνη», κλπ αφού αυτά αποτελούν
τα υψηλά ιδανικά που επιδιώκουμε και μας συνδέουν με τους άλλους
ανθρώπους. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί ποτέ να επιτευχθεί χωρίς να υπάρξει
πρώτα εσωτερική γαλήνη, διότι από εκεί ξεκινούν όλα!
Ιδιαίτερα οι άνθρωποι που φροντίζουν για
όλα μπορεί να πέσουν στην παγίδα του να κάνουν τα πάντα τέλεια για
όλους τους άλλους σε σημείο που να μην νιώθουν καμία ευχαρίστηση. Όταν
αυτό που κάνουμε το θεωρούμε απλώς καθήκον, υπάρχει πρόβλημα. Όταν
πιστεύουμε ότι «κάτι δεν είναι αρκετά καλό», φλερτάρουμε με την
καταστροφή. Ο φαύλος κύκλος λοιπόν ακολουθεί την εξής σειρά: το κυνήγι
της τελειότητας οδηγεί σε αναβλητικότητα και η αναβλητικότητα σε
παράλυση! Σε αυτή την περίπτωση φυσικα δεν υπάρχει καμία γαλήνη και
ηρεμία.
Κάποιοι από εμάς έχουν τη δυνατότητα να
βιώσουν και να διατηρήσουν μια προσωπική αίσθηση της γαλήνης – πιθανόν
μέσω του διαλογισμού, της επίγνωσης, της σύνδεσης με τη φύση ή της
πίστης στο Θεό – ενώ άλλοι το βλέπουν ως έναν ακατόρθωτο στόχο, κάτι
επιθυμητό που είναι όμως πάντα απρόσιτο.
Όλως περιέργως, εμείς οι άνθρωποι μπορεί
να βρισκόμαστε στο πιο όμορφο και ήσυχο μέρος πάνω στη γη αλλά να μην
νιώθουμε καθόλου ήρεμοι. Κι αυτό διότι η γαλήνη φαίνεται ότι είναι μια
εσωτερική διεργασία.
Έχετε παρατηρήσει ότι κάθε φορά που το
μυαλό σας είναι γεμάτο με έγνοιες ή άλλους περισπασμούς εκείνο στο οποίο
επικεντρώνεστε φαίνεται αυτομάτως σαν να διογκώνεται; Υπάρχει εξήγηση
γι’ αυτό! Όταν τρέφετε ένα πρόβλημα, το μόνο που καταφέρνετε είναι να το
κάνετε πιο μεγάλο και ως εκ τούτου φαινομενικά άλυτο. Με την ίδια
λογική καλλιεργώντας την εσωτερική γαλήνη οποιοδήποτε πρόβλημα μπαίνει
σε μια άλλη προοπτική και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να βρεθεί
μια λύση.
Η αποδοχή και η αποστασιοποίηση είναι το
κύριο κλειδί για την εσωτερική γαλήνη. Όταν αποκτήσουμε την ικανότητα
να σταματήσουμε να προσπαθούμε να εξαναγκάζουμε την έκβαση των πραγμάτων
ή να έχουμε τον έλεγχό τους, τότε θα αρχίσουμε να αγκαλιάζoυμε τη
γαλήνη. Η αποδοχή επιτρέπει στους ανθρώπους, τους χώρους και τα πράγματα
να παραμένουν ακριβώς όπως είναι. Η αποστασιοποίηση (ειδικά όταν
γίνεται με αγάπη) είναι η ικανότητα να μένουμε ατάραχοι σε οτιδήποτε
συμβαίνει γύρω μας.
Η θεραπεύτρια και συγγραφέας Deborah
King μας το επιβεβαιώνει: «Κάθε μέρα, με κάθε τρόπο, γίνομαι όλο και
καλύτερη αντιμετωπίζοντας οτιδήποτε συμβαίνει με θετική διάθεση».
Προσπαθήστε να βρείτε τη γαλήνη μέσα σας
και θα μπορέσετε να τη γνωρίσετε καλύτερα. Η γαλήνη είναι επιλογή,
είναι ένα θαυμάσιο δώρο που μπορείτε να κάνετε στον εαυτό σας αυτή τη
χρονιά και είναι ανεκτίμητο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου