-Εκπαιδεύστε το παιδί να αξιολογεί τα στρεσογόνα γεγονότα . Με αυτό τον τρόπο μετριάζει το αίσθημα της απειλής
-Προτρέψτε το να λέει «θα τα καταφέρω». Όσο απλοϊκό κι αν σας φαίνεται, η επανάληψη μιας θετικής φράσης φέρνει πολλές φορές θετικό αποτέλεσμα. Ένας λόγος είναι ότι εστιαζόμαστε στην επανάληψη της μονότονης φράσης και «ξεχνάμε» για λίγο το άγχος μας.
Ένας άλλος λόγος είναι ότι έτσι όντως πείθουμε στο τέλος τον εαυτό μας πως θα τα καταφέρει.
-Είναι σημαντικό να επιμερίζει τα καθήκοντα που του φαίνονται τεράστια σε μικρότερα τμήματα και να τα αντιμετωπίζει πιο εύκολα «κομματάκι-κομματάκι» παρά ορθωμένα μπροστά του όλα μαζί σαν βουνό.
-Να εστιάζει στο πρόβλημα και όχι στα συναισθήματα που αυτό του γεννά. Αν πρέπει να διαβάσει 10 σελίδες και αγχώνεται αλλά πρέπει οπωσδήποτε να τις διαβάσει, θα πρέπει να αναγνωρίσει το άγχος που του προκαλεί το διάβασμα και να το βάλει «στην άκρη». Εκείνο που προέχει είναι να λύσει το πρόβλημα, δηλαδή να διαβάσει. Αν διαβάσει θα φύγει και το άγχος. Αν, αντίθετα, ασχοληθεί με το άγχος, δε θα διαβάσει και τότε δεν θα έχει κανέναν τρόπο να λύσει το πρόβλημα.
- Αν κάποια υποχρέωση το αγχώνει πάρα πολύ, ας κάνει ένα διάλειμμα. Πρέπει να μάθει να λέει στον εαυτό του την εξής φράση: «όσο κι αν με πιέζει αυτή η συγκεκριμένη δουλειά, αφού νιώθω τόσο άγχος αποκλείεται να την κάνω σωστά.
Ας χαλαρώσω λίγο παίζοντας ή με μια βόλτα και μετά θα συνεχίσω με πιο καθαρό μυαλό.»
-Μάθετε στο παιδί σας μικρές «αποδράσεις». Αν νιώθει πολύ άγχος, ίσως χαλαρώσει τηλεφωνώντας σε κάποιον φίλο ή ακούγοντας για λίγο μουσική.
-Όταν του αναθέτετε υποχρεώσεις, να βεβαιώνεστε ότι το παιδί σας έχει «φορτωθεί» τόσα όσα αντέχει. Επιπλέον βεβαιωθείτε ότι του περισσεύει διάθεση ή χρόνος για να είναι παράλληλα και παιδί ή έφηβος
-Ενθαρρύνετε τις αθλητικές δραστηριότητες χωρίς όμως να πιέζετε το παιδί. Οι έφηβοι που αθλούνται έχουν καλύτερες επιδόσεις σε όλους τους τομείς –στους βαθμούς, στις κοινωνικές σχέσεις κ.λπ.
-Προσέχετε όσο μπορείτε τη σωστή διατροφή του Αν π.χ. ο έφηβος πίνει καφέδες, καθιερώστε στο σπίτι τον ντεκαφεϊνέ.
-Όταν το κορίτσι ή το αγόρι παρεκτρέπεται από το άγχος του, λέγετέ του ήρεμα και αποφασιστικά : «με θυμώνεις όταν φωνάζεις και δεν μιλάς ευγενικά» «Πάψε να μου μιλάς άσχημα, γιατί ούτε σε εσένα αξίζει να ξεπέφτεις και να φέρεσαι έτσι, ούτε σε εμένα αξίζει να εισπράττω αυτή τη συμπεριφορά». Ανακαλείτε δηλαδή τον ή την έφηβο στην τάξη, αλλά όχι με οργή και νεύρα. Όσο περισσότερο εξοργίζεστε με έναν έφηβο –που όντως μπορεί να είναι ΠΟΛΥ εξοργιστικός- τόσο περισσότερο ανατροφοδοτείτε την δική του οργή και το άγχος του. Πρέπει να φανεί πιο λογικός ο ένας από τους δύο και ο ενήλικας είστε εσείς.
-Εξηγήστε του ότι το άγχος μειώνει τις δυνατότητές μας στο ελάχιστο. Ζητήστε του να κλείσει τα μάτια του και να φανταστεί ότι βρίσκεται σε ένα πολύ όμορφο χώρο, καλοκαίρι στην παραλία ή σε ένα γήπεδο (ανάλογα με τις προτιμήσεις του). Χωρίς να «φύγει» από εκεί, ζητήστε του να επανεξετάσει το πρόβλημα π.χ. το τεστ ή το ραντεβού. Μήπως όταν νιώθει όμορφα, νιώθει συγχρόνως ότι το πρόβλημά του «μικραίνει»;
Ας χαλαρώσω λίγο παίζοντας ή με μια βόλτα και μετά θα συνεχίσω με πιο καθαρό μυαλό.»
-Μάθετε στο παιδί σας μικρές «αποδράσεις». Αν νιώθει πολύ άγχος, ίσως χαλαρώσει τηλεφωνώντας σε κάποιον φίλο ή ακούγοντας για λίγο μουσική.
-Όταν του αναθέτετε υποχρεώσεις, να βεβαιώνεστε ότι το παιδί σας έχει «φορτωθεί» τόσα όσα αντέχει. Επιπλέον βεβαιωθείτε ότι του περισσεύει διάθεση ή χρόνος για να είναι παράλληλα και παιδί ή έφηβος
-Ενθαρρύνετε τις αθλητικές δραστηριότητες χωρίς όμως να πιέζετε το παιδί. Οι έφηβοι που αθλούνται έχουν καλύτερες επιδόσεις σε όλους τους τομείς –στους βαθμούς, στις κοινωνικές σχέσεις κ.λπ.
-Προσέχετε όσο μπορείτε τη σωστή διατροφή του Αν π.χ. ο έφηβος πίνει καφέδες, καθιερώστε στο σπίτι τον ντεκαφεϊνέ.
-Όταν το κορίτσι ή το αγόρι παρεκτρέπεται από το άγχος του, λέγετέ του ήρεμα και αποφασιστικά : «με θυμώνεις όταν φωνάζεις και δεν μιλάς ευγενικά» «Πάψε να μου μιλάς άσχημα, γιατί ούτε σε εσένα αξίζει να ξεπέφτεις και να φέρεσαι έτσι, ούτε σε εμένα αξίζει να εισπράττω αυτή τη συμπεριφορά». Ανακαλείτε δηλαδή τον ή την έφηβο στην τάξη, αλλά όχι με οργή και νεύρα. Όσο περισσότερο εξοργίζεστε με έναν έφηβο –που όντως μπορεί να είναι ΠΟΛΥ εξοργιστικός- τόσο περισσότερο ανατροφοδοτείτε την δική του οργή και το άγχος του. Πρέπει να φανεί πιο λογικός ο ένας από τους δύο και ο ενήλικας είστε εσείς.
-Εξηγήστε του ότι το άγχος μειώνει τις δυνατότητές μας στο ελάχιστο. Ζητήστε του να κλείσει τα μάτια του και να φανταστεί ότι βρίσκεται σε ένα πολύ όμορφο χώρο, καλοκαίρι στην παραλία ή σε ένα γήπεδο (ανάλογα με τις προτιμήσεις του). Χωρίς να «φύγει» από εκεί, ζητήστε του να επανεξετάσει το πρόβλημα π.χ. το τεστ ή το ραντεβού. Μήπως όταν νιώθει όμορφα, νιώθει συγχρόνως ότι το πρόβλημά του «μικραίνει»;
Αλεξάνδρα Καππάτου
Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου