Όπως μας δείχνει η ψυχολογία οι σχέσεις μεταξύ γονέων και παιδιών δεν είναι έτσι όπως ήταν παλιά. Έχουν αλλάξει. Έχει αλλάξει η ψυχολογία παιδιών και μεγάλων και έχουν δημιουργηθεί νέα δεδομένα με τις υπάρχουσες συνθήκες. Τα παιδιά δεν μένουν με το στόμα κλειστό πλέον όταν διαφωνούν με τους γονείς και απαιτούν να εισακουστούν τα δικαιώματά τους. Από την άλλη οι γονείς είναι δύσκολο πλέον να κερδίσουν το σεβασμό των παιδιών και οι σχέσεις με τα παιδιά τους γίνεται πιο δύσκολη και θα πρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο για να δημιουργήσουν αυτό το μοναδικό δέσιμο αμοιβαίας αγάπης και σεβασμού. Δεν θα πρέπει οι γονείς να νευριάζουν με τα παιδιά, αλλά να προσπαθούν σε κάθε περίπτωση να τα καταλάβουν, όσο κι αν αυτό μοιάζει αδύνατον.
Είναι γνωστό πως δεν είναι εύκολο για τα μικρότερα παιδιά, οπότε οι γονείς θα πρέπει να ξεκινήσουν να κάνουν πράγματα για να βελτιώσουν τη σχέση τους με τα παιδιά. Θα πρέπει να κάνουν προσπάθειες από κοινού οι γονείς, μανάδες και πατεράδες.
Για να επιτύχετε οι γονείς την πολυπόθητη αρμονία μέσα στην οικογένειά σας την οποία χρειάζεστε πολύ γονείς και παιδιά, πραγματικά θα πρέπει να προσέξετε πολλά από τα παρακάτω βήματα που σας δίνουμε και να λειτουργήσετε μαζί τους:
Προσπαθήστε να καταλάβετε τους λόγους από τους οποίους προέρχεται η αρνητική συμπεριφορά των παιδιών.
Βέβαια, πρέπει να τα καταλάβετε για να μπορείτε να έχετε αντικείμενο επικοινωνίας.
Να συζητάτε κάθε πρόβλημα και να μην κρύβετε τα προβλήματα από τα παιδιά. Να τους βάλετε μέσα στα προβλήματα, γιατί όταν δεν τους λέτε την αλήθεια τα παιδιά καταλαβαίνουν, δεν μπορείτε να τα ξεγελάσετε και με αυτόν τον τρόπο, το άγνωστο είναι χειρότερο και πιο απειλητικό για αυτά. Η αλήθεια μπορεί να μην τους φανεί τόσο τραγική όσο εκείνα που τους κρύβετε, και να είστε σίγουροι πως το αντιλαμβάνονται σε κάθε ηλικία. Δεν μπορείτε να τα ξεγελάσετε με τίποτα. Βρείτε, λοιπόν, έναν όμορφο τρόπο να συζητάτε σαν οικογένεια ότι συμβαίνει με όμορφο τρόπο ανάλογα την ηλικία τους. Με ηρεμία, δίχως φωνές και κατηγορίες προς καμία κατεύθυνση. Θυμηθείτε πως τα παιδιά θα μεγαλώσουν κάποια στιγμή και μόνο έτσι θα δημιουργηθεί μια σταθερή σχέση ανάμεσά σας όπου θα οδηγήσει στην ολοκλήρωση και την ικανοποίηση και των δυο πλευρών, γονείς και παιδιά.
Αφήστε τα παιδιά σας να σηκώσουν το βάρος των συνεπειών που έχουν οι πράξεις και επιλογές τους.
Πώς άραγε θα μάθουν να αντιμετωπίζουν τα πάντα μόνα τους και να διαμορφώσουν τη δική τους προσωπικότητα, την δική τους αυτονομία αν δεν αρχίσετε εσείς οι γονείς από μικρά να τα αφήνετε να υποστούν τις συνέπειες των πράξεων και επιλογών τους;
Αν είστε εκεί συνεχώς όποτε «πέφτουν» ή κάνουν λάθη για να τους σηκώνετε ή να τους τα διορθώνετε δίχως να υποστούν καμία συνέπεια ή δίχως να μάθουν να τα διορθώνουν ή να ζουν με αυτά, πώς θα διαμορφώσουν δική τους προσωπικότητα, την δική τους ικανότητα σκέψης, πράξης, σταδιακά και όχι απότομα, ώστε να προχωρήσουν ομαλά στην ενηλικίωση; Μήπως δεν αφήνετε τα παιδιά σας να μεγαλώσουν με το να τα λυπάστε και να τους δίνετε τα πάντα κάθε στιγμή; Με αυτόν τον τρόπο δεν μπορούν να δημιουργήσουν δικές τους ικανότητες. Στην ουσία, βοηθώντας τους, δεν τους βοηθάτε, αλλά τους δείχνετε με τον καλύτερο τρόπο, παραδειγματικά πως είναι άχρηστα να κάνουν πράγματα μόνα τους, δεν δημιουργούν τις συνθήκες εκείνες που θα έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους για να τολμήσουν μόνα τους το οτιδήποτε και αυτό περνάει αργότερα και στην ενήλικη ζωή τους.
Δώστε προσοχή στα παιδιά σας όταν η συμπεριφορά τους είναι αποδεχτή και αγνοείστε τα όταν δεν είναι.
Αφήστε τα παιδιά σας να σηκώσουν το βάρος των συνεπειών που έχουν οι πράξεις και επιλογές τους.
Πώς άραγε θα μάθουν να αντιμετωπίζουν τα πάντα μόνα τους και να διαμορφώσουν τη δική τους προσωπικότητα, την δική τους αυτονομία αν δεν αρχίσετε εσείς οι γονείς από μικρά να τα αφήνετε να υποστούν τις συνέπειες των πράξεων και επιλογών τους;
Αν είστε εκεί συνεχώς όποτε «πέφτουν» ή κάνουν λάθη για να τους σηκώνετε ή να τους τα διορθώνετε δίχως να υποστούν καμία συνέπεια ή δίχως να μάθουν να τα διορθώνουν ή να ζουν με αυτά, πώς θα διαμορφώσουν δική τους προσωπικότητα, την δική τους ικανότητα σκέψης, πράξης, σταδιακά και όχι απότομα, ώστε να προχωρήσουν ομαλά στην ενηλικίωση; Μήπως δεν αφήνετε τα παιδιά σας να μεγαλώσουν με το να τα λυπάστε και να τους δίνετε τα πάντα κάθε στιγμή; Με αυτόν τον τρόπο δεν μπορούν να δημιουργήσουν δικές τους ικανότητες. Στην ουσία, βοηθώντας τους, δεν τους βοηθάτε, αλλά τους δείχνετε με τον καλύτερο τρόπο, παραδειγματικά πως είναι άχρηστα να κάνουν πράγματα μόνα τους, δεν δημιουργούν τις συνθήκες εκείνες που θα έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους για να τολμήσουν μόνα τους το οτιδήποτε και αυτό περνάει αργότερα και στην ενήλικη ζωή τους.
Δώστε προσοχή στα παιδιά σας όταν η συμπεριφορά τους είναι αποδεχτή και αγνοείστε τα όταν δεν είναι.
Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά σας θα σταματήσουν σιγά-σιγά τις αρνητικές συμπεριφορές μόνο και μόνο για να σας τραβήξουν την προσοχή ή για να σας πάνε κόντρα.
Όταν δούνε πως δεν αντιδράτε καθόλου με την αρνητική τους συμπεριφορά θα δοκιμάζουν θετικές συμπεριφορές.
Όταν δούνε πως δεν αντιδράτε καθόλου με την αρνητική τους συμπεριφορά θα δοκιμάζουν θετικές συμπεριφορές.
Ενθαρρύνετε τα παιδιάσας.
Κάντε οτιδήποτε μπορείτε για να τους αυξήσετε την αυτοεκτίμηση.
Είναι σημαντικό για ένα παιδί να νιώθει πως το σέβονται οι άλλοι, σέβονται τις επιλογές τους και με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να αναπτύξει τα ταλέντα του.
Κάντε ουσιαστικά βήματα προκειμένου να δουν τα παιδιά σας στην καθημερινότητά σας πως τα καταλαβαίνετε και πως τους μαθαίνετε πράγματα.
Ο ρόλος σας ως γονείς είναι να βάλετε προτεραιότητες στις ανάγκες των παιδιών και να τα βοηθάτε μέχρι ένα σημείο.
Θα πρέπει να τους μάθετε πώς να σκέφτονται και πώς να παίρνουν αποφάσεις και να κάνουν ενέργειες, και όχι τι να σκέφτονται, ποιες αποφάσεις να πάρουν και ποιες ενέργειες να κάνουν. Θα πρέπει να είναι δικές τους σκέψεις, αποφάσεις και κινήσεις και όχι δικές σας. Εσείς πρέπει να τους δείξετε τη διαδικασία με την οποία θα μάθουν να τα κάνουν μόνοι τους. Προσέξτε εδώ γιατί συνήθως η δική σας επιβολή είναι που προκαλεί τις συγκρούσεις και κάποιες φορές την ρήξη των σχέσεών σας με τα παιδιά.
Πρέπει να καθιερώσετε ένα είδος επικοινωνίας σύμφωνα με τα «θέλω» του.
Ακούστε τα παιδιά σας και εξηγήστε τους με υπομονή και ηρεμία για το τι είναι πιθανό να γίνει και τι όχι από αυτά που σας ζητάνε. Τι είναι σωστό και τι λάθος. Ποιες θα είναι οι συνέπειες των «θέλω» τους και τι θα πρέπει να κάνουν για να τα έχουν, αν αυτό γίνεται. Αν δεν μπορείτε να τους δώσετε κάποια από αυτά που θέλουν, εξηγήστε τους γιατί αυτό δεν γίνεται με ειλικρίνεια, ηρεμία και λογική.
Συχνά οι σχέσεις μεταξύ γονέων και παιδιών έχουν προβλήματα όταν τα παιδιά δεν είναι καθόλου συνεργάσιμα και θέλουν να έχουν τα πάντα χωρίς ανταλλάγματα.
Θα πρέπει να τους μάθετε πώς να σκέφτονται και πώς να παίρνουν αποφάσεις και να κάνουν ενέργειες, και όχι τι να σκέφτονται, ποιες αποφάσεις να πάρουν και ποιες ενέργειες να κάνουν. Θα πρέπει να είναι δικές τους σκέψεις, αποφάσεις και κινήσεις και όχι δικές σας. Εσείς πρέπει να τους δείξετε τη διαδικασία με την οποία θα μάθουν να τα κάνουν μόνοι τους. Προσέξτε εδώ γιατί συνήθως η δική σας επιβολή είναι που προκαλεί τις συγκρούσεις και κάποιες φορές την ρήξη των σχέσεών σας με τα παιδιά.
Πρέπει να καθιερώσετε ένα είδος επικοινωνίας σύμφωνα με τα «θέλω» του.
Ακούστε τα παιδιά σας και εξηγήστε τους με υπομονή και ηρεμία για το τι είναι πιθανό να γίνει και τι όχι από αυτά που σας ζητάνε. Τι είναι σωστό και τι λάθος. Ποιες θα είναι οι συνέπειες των «θέλω» τους και τι θα πρέπει να κάνουν για να τα έχουν, αν αυτό γίνεται. Αν δεν μπορείτε να τους δώσετε κάποια από αυτά που θέλουν, εξηγήστε τους γιατί αυτό δεν γίνεται με ειλικρίνεια, ηρεμία και λογική.
Συχνά οι σχέσεις μεταξύ γονέων και παιδιών έχουν προβλήματα όταν τα παιδιά δεν είναι καθόλου συνεργάσιμα και θέλουν να έχουν τα πάντα χωρίς ανταλλάγματα.
Γενικότερα, τα παιδιά διψούν για δύναμη και εξουσία και θα κάνουν τα πάντα για να την έχουν από την παιδική τους ηλικία ακόμα και να έχουν τα πάντα από τους γονείς δίχως να δίνουν τίποτα σε αντάλλαγμα, δίχως κόπο.
Είναι φυσιολογική αυτή η συμπεριφορά καθώς έχουν μάθει από μωρά στην απόλυτη προσοχή των γονέων και να είναι όλος τους ο κόσμος. Σιγά-σιγά όμως αυτό πρέπει να προσαρμοστεί και τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν να έχουν υπομονή, να δίνουν πίσω κάποια πράγματα προκειμένου να έχουν αυτό που θέλουν ή να μάθουν πως δεν μπορούν πάντα να έχουν αυτό που θέλουν και να δέχονται αυτή την κατάσταση όπως είναι. Σε αυτό οι γονείς θα πρέπει να είναι σταθεροί και να μην αλλάζουν γνώμη με τις πιέσεις των παιδιών, καθώς τα παιδιά πρέπει να μάθουν πως κάποιες φορές με σκληρή δουλειά κερδίζουν, και κάποιες φορές ακόμα και με σκληρή δουλειά μπορεί να χάσουν.
Οι γονείς δεν θα πρέπει να αφήσουν τον θυμό και την κούραση να τους παρασύρουν σε αρνητικές συμπεριφορές καθώς τότε θα έχουν κερδίσει την εξουσία τα παιδιά.
Είναι φυσιολογική αυτή η συμπεριφορά καθώς έχουν μάθει από μωρά στην απόλυτη προσοχή των γονέων και να είναι όλος τους ο κόσμος. Σιγά-σιγά όμως αυτό πρέπει να προσαρμοστεί και τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν να έχουν υπομονή, να δίνουν πίσω κάποια πράγματα προκειμένου να έχουν αυτό που θέλουν ή να μάθουν πως δεν μπορούν πάντα να έχουν αυτό που θέλουν και να δέχονται αυτή την κατάσταση όπως είναι. Σε αυτό οι γονείς θα πρέπει να είναι σταθεροί και να μην αλλάζουν γνώμη με τις πιέσεις των παιδιών, καθώς τα παιδιά πρέπει να μάθουν πως κάποιες φορές με σκληρή δουλειά κερδίζουν, και κάποιες φορές ακόμα και με σκληρή δουλειά μπορεί να χάσουν.
Οι γονείς δεν θα πρέπει να αφήσουν τον θυμό και την κούραση να τους παρασύρουν σε αρνητικές συμπεριφορές καθώς τότε θα έχουν κερδίσει την εξουσία τα παιδιά.
Θα πρέπει να διατηρήσετε την ηρεμία σας ακόμα και στις πιο εκνευριστικές φάσεις της καθημερινότητά σας.
Καθώς με αυτόν τον τρόπο θα περάσετε στα παιδιά το μήνυμα πως η ανάγκη τους για εξουσία επάνω σας θα πρέπει να μετατραπεί σε ανάγκη για να βοηθήσουν και να συμβάλουν με τις ενέργειές τους στα προβλήματα και τις δουλειές που έχετε σαν οικογένεια. Ρωτήστε τη γνώμη τους στα δύσκολα, μην εκνευρίζεστε μαζί τους. Δείξτε ότι τους υπολογίζετε στην καθημερινότητά σας.
Αν οι γονείς φτάσουν στο σημείο να έχουν αρνητικές σκέψεις για τα παιδιά, και να θεωρούν πως δεν τους φέρονται με σεβασμό παρά τις προσπάθειές τους, τότε υπάρχει πρόβλημα στη σχέση γονέα-παιδιού.
Η μόνη συμπεριφορά που θα πρέπει να έχετε στα παιδιά σας ακόμα κι αν βλέπετε πολύ έντονη επιθετικότητα και αρνητικότητα απέναντί σας, είναι η αγάπη.
Να τους φερθείτε με περισσότερη αγάπη, στοργή, αποδοχή και όχι να τα τιμωρήσετε ή να τους φωνάξετε. Προσπαθήστε να διορθώσετε τησχέση σας μαζί τους. Δεν μπορεί ποτέ να είναι αργά.
Καθώς με αυτόν τον τρόπο θα περάσετε στα παιδιά το μήνυμα πως η ανάγκη τους για εξουσία επάνω σας θα πρέπει να μετατραπεί σε ανάγκη για να βοηθήσουν και να συμβάλουν με τις ενέργειές τους στα προβλήματα και τις δουλειές που έχετε σαν οικογένεια. Ρωτήστε τη γνώμη τους στα δύσκολα, μην εκνευρίζεστε μαζί τους. Δείξτε ότι τους υπολογίζετε στην καθημερινότητά σας.
Αν οι γονείς φτάσουν στο σημείο να έχουν αρνητικές σκέψεις για τα παιδιά, και να θεωρούν πως δεν τους φέρονται με σεβασμό παρά τις προσπάθειές τους, τότε υπάρχει πρόβλημα στη σχέση γονέα-παιδιού.
Η μόνη συμπεριφορά που θα πρέπει να έχετε στα παιδιά σας ακόμα κι αν βλέπετε πολύ έντονη επιθετικότητα και αρνητικότητα απέναντί σας, είναι η αγάπη.
Να τους φερθείτε με περισσότερη αγάπη, στοργή, αποδοχή και όχι να τα τιμωρήσετε ή να τους φωνάξετε. Προσπαθήστε να διορθώσετε τησχέση σας μαζί τους. Δεν μπορεί ποτέ να είναι αργά.
Τι γίνεται όταν τα παιδιά δεν μπορούν να σκεφτούν τίποτα από μόνα τους, αποθαρρύνονται εύκολα και δεν κάνουν κινήσεις, οπότε οι γονείς λένε πως δεν αξίζει να προσπαθούν καν για να τα κάνουν να σκέφτονται και να πράττουν, είναι όμως εξαιρετικά φιλόδοξα;
Σε αυτή τη φάση είναι σίγουρο πως γνωρίζετε ήδη πως αυτός είναι ένας ιδιαίτερα επικίνδυνος συνδυασμός.
Με το να αποφεύγουν τα παιδιά να σκεφτούν ή να κάνουν νέα πράγματα, θα πρέπει να πείσουν τους πάντες πως απλά δεν μπορούν ή δεν θέλουν ή απλά θα πουν «αφήστε με ήσυχο/η». Έτσι φαίνεται πως δεν έμαθαν πώς να κάνουν πράγματα, πώς να είναι χρήσιμοι, πώς να λύνουν προβλήματα, γιατί απλά κάποιοι άλλοι τους τα έκαναν, τους τα έλυναν και τους έμαθαν να νιώθουν άχρηστοι και να μην μπορούν στην πράξη να σκεφτούν και να κάνουν οτιδήποτε… Ποτέ δεν είναι αργά για να αφήσετε τα παιδιά σας να κάνουν μόνα τους πολλά πράγματα ώστε να νιώσουν χρήσιμα και να τα ενθαρρύνετε έτσι ώστε να αυξήσουν την αυτοεκτίμησή τους.
Γενικότερα θα πρέπει να μάθουν οι γονείς να περιορίζουν τον εκνευρισμό τους και να δείχνουν την αγάπη τους στα παιδιά ακόμα και όταν έχουν δοκιμάσει την υπομονή τους. Φυσικά είναι πιο εύκολο να τα ακούμε και να τα λέμε από το να τα κάνουμε πράξη όλα τα παραπάνω, ιδιαίτερα μετά από μια κουραστική μέρα, αλλά η πραγματικότητα είναι πως συνήθως τα παιδιά δεν ξέρουν πραγματικά τι να κάνουν και εξαρτιόνται από τη συμπεριφορά των γονέων για να τους δείξουν τον σωστό δρόμο και έτσι μπορείτε να καταλάβετε πόσο σημαντική είναι και η παραμικρή σας δράση και αντίδραση σε σχέση με τα παιδιά και τη σχέση σας μαζί τους.
Πηγή : www.anew.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου