Πολλοί άνθρωποι που διαβαίνουν το μονοπάτι της προσωπικής τους ανάπτυξης αισθάνονται ότι παλινδρομούν κάθε φορά που έρχονται αντιμέτωποι με το φόβο τους ή κάνουν επιλογές από φόβο ή δεν κάνουν καθόλου επιλογές από φόβο.
Και όμως εγώ σου λέω ότι είναι εντάξει να φοβάσαι. Ο φόβος πολλές φορές σε προστατεύει από κάτι που δεν είσαι έτοιμος να τολμήσεις και γίνεται ένα εμπόδιο για να μπορέσεις να μαζέψεις και άλλα εφόδια και άλλα εργαλεία για να προχωρήσεις στο μονοπάτι σου. Όμως χρειάζεται αποδοχή, ναι αποδοχή και του φόβου.
Σε προστατεύει για να μην διαλυθείς, σου επιτρέπει, μέχρι εκεί που είσαι έτοιμος να περπατήσεις. Αποδέξου και αγκάλιασε και το φόβο σου και μείνε αντιμέτωπος με αυτόν και μάθε τι θέλει να σου πει, από τι σε προστατεύει, γιατί υπάρχει εκεί. Και να θυμάσαι ότι όσο πιο πολύ ανοίγεσαι στην αγάπη τόσο περισσότερο φόβο θα βιώνεις, η αγάπη έχει πολύ ισχυρή ενέργεια δεν είναι εύκολο πράγμα, ο φόβος σε κρατάει από το να έρθεις σε επαφή με το υψηλό βολτάζ της για να μην καείς.
Δουλεύοντας κομμάτια φόβου αφήνεις περισσότερο χώρο για την αγάπη. Όπου ο φόβος μειώνεται η αγάπη παίρνει την θέση του. Μην αποστρέφεσαι τον φόβο, απλά δέξου τον, δέξου τον σαν σύμμαχο, σαν καταλύτη μετουσίωσης.
Μια ζωή ζούσες στο φόβο και τώρα απλά γίνεσαι συνειδητός με αυτό, δεν είναι από μόνο του υπέροχο όλο αυτό; Τόσο καιρό ήταν εκεί και φώλιαζε ύπουλα και δεν έπαιρνες χαμπάρι και τώρα που τον βλέπεις τον αποστρέφεσαι, γιατί;
Να θυμάσαι όσο περισσότερο φώς φέρνεις μέσα σου τόσο περισσότερο σκοτάδι θα βλέπεις, τόσο περισσότερο φόβο θα αντιλαμβάνεσαι, αλλά είσαι τυχερός γιατί πλέον μπορείς να τον βλέπεις και αυτό από μόνο του αποτελεί στάδιο εξέλιξης.
Ευχαριστώ την φίλη Έφη μου με ενέπνευσε για αυτό το κείμενο.
Γράφει η Χρύσα Ευαγγέλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου