Της Ασημίνας Μάνου.
Οι άνθρωποι έχουν την τάση να παλεύουν, να κυνηγάνε και να διευκολύνουν την ζωής τους με κάθε τρόπο, δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες για μία φυσιολογική και αξιοπρεπή ζωή.
Όμως όταν η ζωή μας είναι στρωμένη όπως θα θέλαμε τότε το παιχνίδι έχει αποδεχθεί πως γίνεται βαρετό. Θυμηθείτε μικροί πόσοι από μας καταναλώναμε ώρες ατελείωτες στο στήσιμο ενός παιχνιδιού κι όταν ερχόταν η ώρα όπου έπρεπε να παίξουμε τότε το αφήναμε κι πιανόμασταν με κάτι άλλο.
Όμως όταν η ζωή μας είναι στρωμένη όπως θα θέλαμε τότε το παιχνίδι έχει αποδεχθεί πως γίνεται βαρετό. Θυμηθείτε μικροί πόσοι από μας καταναλώναμε ώρες ατελείωτες στο στήσιμο ενός παιχνιδιού κι όταν ερχόταν η ώρα όπου έπρεπε να παίξουμε τότε το αφήναμε κι πιανόμασταν με κάτι άλλο.
Φτιάχναμε σπιτάκια άνετα, ευρύχωρα τοποθετώντας πάντα απέξω ένα αυτοκίνητο ή κάποιο ζωάκι που ήταν το υποτιθέμενο κατοικίδιο μας, βάζαμε ρόλους στα διάφορα αρκουδάκια μας η τα κουκλάκια μας ιδίως τα κορίτσια και όσα μικρόσωμα παιχνίδια είχαμε τα κάναμε για παιδιά. Με λίγα λόγια βασισμένοι στα φυσιολογικά ανθρώπινα πρότυπα στήναμε ένα σκηνικό όπου υπήρχε μία ευτυχισμένοι οικογένεια, όπου όλα τα μέλη ήταν χαρούμενα και απολάμβαναν την ζωή τους χωρίς προβλήματα και διαταραχές. Όπου ο μπαμπάς εργαζόταν και γυρνούσε σπίτι όπου τον περίμενε η θαλπωρή της μητέρας και των παιδιών του.
Οι άνθρωποι είμαστε γεννημένοι να φτιάχνουμε, να δημιουργούμε, δε μας αρέσει η αδράνεια. Όλοι μας έχουμε προβλήματα ωστόσο αυτά είναι που κάνουν την ζωή μας όμορφη και ενδιαφέρον δίνοντας μία δράση , μία διαρκή κίνηση και ζωντάνια. Σκεφτείτε τον εαυτό σας σε ένα τέτοιο φανταστικό σπίτι, σε ένα τέτοιο σπίτι που φτιάχνατε μικροί όπου η δράση και το ενδιαφέρον σας θα έπαυαν να υπάρχουν καθώς αυτή ή τελειότητα θα σας κουράζει όπως είναι φυσιολογικό.
Όλοι παραπονιόμαστε για τα βάσανα που έχουμε, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά αλλά αυτό θα πει ζωή. Στην λέξη ζωή δεν χωράει η τελειότητα, χωράει μόνο η διαδικασία.
Αυτή η συνεχής διαδικασία μας κρατάει ζωντανούς και μας προστάζει να προσπαθούμε αδιάκοπα για το καλύτερο.
Αυτή η συνεχής διαδικασία μας κρατάει ζωντανούς και μας προστάζει να προσπαθούμε αδιάκοπα για το καλύτερο.
Η τελειότητα μπορεί κανείς να νομίζει πως υπάρχει και είναι το χρήμα. Μα μην ξεγελιέστε, το χρήμα δεν είναι ζωή. Κάθε φορά που σκέφτεστε τους ατελείωτους λογαριασμούς σας, τις υποχρεώσεις σας, για σκεφτείτε αν τα είχατε εξοφλήσει όλα αυτά ποια θα ήταν η μαγεία;
Άλλοι μπορούν να χαίρονται αγοράζοντας ό,τι τους αρέσει κι επιθυμούν, κι άλλοι μπορεί να φαντάζονται τον εαυτό τους με αυτά τα αγαθά κλείνοντας τα μάτια τους μία στιγμή έξω από μία βιτρίνα και σκεπτόμενοι πως θα ήταν αν είχαν αυτό που τους άρεσε. Εσείς τι πιστεύετε ποιο είναι το πιο συναρπαστικό η μαγεία της φαντασίας μας ή η πραγματικότητα όπου αν είχαμε όλα όσα θέλαμε με τον καιρό ο ενθουσιασμός και η δίψα μας θα έσβηναν, ξεθωριάζοντας παράλληλα και την χαρά της μιας στιγμής που νιώσαμε;
Μπορεί να ακούγονται φιλοσοφίες όλα αυτά αλλά αν κοιτάξετε γύρω σας θα δείτε πως δεν σας λείπει τίποτα και όσα πιστεύετε ότι σας λείπουν με μία δεύτερη και τρίτη μάτια θα εμφανιστούν μπροστά σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου