Συμβαίνουν πολλά γύρω μας τα οποία τα προσπερνάμε. Ίσως γιατί δεν έχουμε χρόνο, ίσως γιατί έχουμε τα δικά μας προβλήματα, ίσως τελικά γιατί δεν μας ενδιαφέρει και τόσο. Κι όμως το πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού είναι κάτι που μας αφορά όλους και πρέπει να ασχοληθούμε επιτέλους.
Ναι αγαπητέ γονέα, δάσκαλε, συνάνθρωπε, σε σένα απευθύνομαι και σε μένα και σε όλους.
Και θα σου εξηγήσω αμέσως τι εννοώ.
Έχεις σκεφτεί ότι το πρόβλημα ξεκινάει από εσένα τον ίδιο;
Ναι, μην απορείς, νομίζω ότι καταλαβαίνεις τι θέλω να σου πω κι ας το σκέφτεσαι τώρα συνοφρυωμένος. Το πρόβλημα ξεκινάει από όλους εμάς τους «μεγάλους». Πιστεύω ότι κατά βάθος όλοι γνωρίζουμε την πηγή του προβλήματος, απλά επιλέγουμε να μην το αντιμετωπίζουμε. Ίσως νομίζουμε ότι θα λυθεί από μόνο του το πρόβλημα ή ότι θα μεγαλώσει το παιδί και θα καταλάβει.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου εμείς οι ίδιοι κάνουμε λάθη χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Πόσες φορές δεν έχεις φωνάξει για κάποιον ασήμαντο ή και σημαντικό λόγο, πόσες φορές δεν έχεις αγνοήσει ένα παιδί όταν προσπαθεί να σου μιλήσει, πόσες φορές – δυστυχώς – έχεις σηκώσει το χέρι σου να το χτυπήσεις και τελικά το έκανες;
Τώρα λοιπόν που απάντησες στις ερωτήσεις, το αντιλαμβάνεσαι.
ΕΣΥ και ΌΛΟΙ μας ευθυνόμαστε για τη συμπεριφορά του κάθε παιδιού και για όλο αυτό που συμβαίνει στην μικρή κοινωνία του σχολείου. Φταίμε και για τον θύτη αλλά και για το θύμα!
Το παιδί που εισπράττει τη βία, αυτόν τον τρόπο θα βρει να λύσει τα θέματά του και να αποκτήσει αυτό που επιθυμεί. Το παιδί που δεν το ακούει και δεν του δίνει σημασία κανείς θα είναι το θύμα που δεν θα μιλήσει όταν θα το κοροϊδεύουν. Τα παιδιά είναι ο καθρέφτης μας, μιμούνται τις συμπεριφορές μας και είναι στο χέρι μας να σταματήσει ο σχολικός εκφοβισμός. Γιατί αυτό που συμβαίνει στο σχολείο θα συμβεί στο μέλλον στην κοινωνία.
Ευτυχώς υπάρχουν και εξαιρέσεις ανθρώπων, οι οποίοι έχουν αντιληφθεί το πρόβλημα και κάνουν σημαντικές προσπάθειες για να το γνωστοποιήσουν. Το κλειδί λοιπόν για να λυθεί το πρόβλημα είναι η συνειδητοποίηση. Γιατί αν δεν το συνειδητοποιήσεις, δεν μπορείς φυσικά και να το λύσεις.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από σήμερα, από τώρα να αλλάζουμε και ίσως μια μέρα να είναι το σχολείο αυτό που πραγματικά πρέπει. Μία «όαση» για τα παιδιά μας!
Ειρήνη Κεμερλή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου