Κάποιοι λένε πως η πραγματική ευτυχία πηγάζει από μέσα μας. Εν μέρει μπορεί και να έχουν δίκιο. Όμως, ποιος υπήρξε όντως ευτυχισμένος χωρίς να ξέρει το άτομο που ήταν «υπεύθυνο» γι’αυτο;
Τα πρώτα μάτια που σε κοίταξαν γεμάτα αγάπη, ήταν των γονιών σου. Καθώς μεγάλωνες σου μάθαιναν να είσαι ευγενικός, αλλά προπάντων ν’αγαπάς. Σε βοήθησαν να ξεπεράσεις αδυναμίες και κόμπλεξ, και το κάνουν ακόμα. Εσύ από την άλλη τους ακούς, γιατί όσο και να σ' εκνευρίζει αυτό τις περισσότερες φορές, αν όχι όλες, έχουν δίκιο. Σε έκαναν να σκέφτεσαι πιο ορθολογιστικά και ώριμα γιατί έτσι θα ήσουν δυναμικός, όταν θα χρειαζόταν.
Σου έμαθαν να χειρίζεσαι τον εγωισμό σου, να κατανοείς και να συγχωρείς, όταν κρίνεις πως αυτό είναι το σωστό. Ταυτόχρονα, μάθαινες να είσαι ευαίσθητος και συνάνθρωπος. Να βοηθάς όποιον νομίζεις πως το χρειάζεται. Άλλωστε τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις όταν ακολουθούσες ένα ανάλογο παράδειγμα από τότε που σε θυμάσαι. Στο τέλος τέλος πώς να μη γίνεις προστατευτικός όταν ακούς τη μάνα να φωνάζει να πάρεις ζακέτα όποτε βγεις; Ναι, ακόμη και καύσωνα να έχει, εκείνη θα επιμένει πως το βραδάκι θα κρυώσεις.
Επιπρόσθετα, οι φίλοι σου είναι αυτοί που ανέκαθεν σε πήγαιναν μπροστά και πολλές φορές χωρίς καν να το προσπαθούν. Βασικά, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, σε βάζουν στο δικό τους κόσμο, ο όποιος συχνότατα, είναι πολύχρωμος. Πόσες φορές σου έμαθαν άλλες μουσικές, άλλες ταινίες και θέατρα; Πόσες φορές ανοίξατε μαζί τους ορίζοντές σας και γνωρίσατε κουλτούρες και κόσμο, ενώ ταξιδεύατε; Κι ας ήξεραν πως θα έπρεπε να κάνουν skip στις γκρίνιες σου για το δεκάωρο ταξίδι.
Εκτός αυτού, σου έχει τύχει σίγουρα ν' αναθεωρήσεις πολλές απόψεις και οπτικές μέσα από τις συζητήσεις σας. Κι όλα αυτά επειδή ό,τι και να σου πουν συνοδεύεται πάντα από ενδιαφέρον και επιχειρήματα. Σου δείχνουν πως είναι καλύτερα να βλέπεις τη ζωή πιο χαλαρά, πιο δημιουργικά. Ουσιαστικά, ίσως αποτελούν και την απτή απόδειξη πως υπάρχουν άνθρωποι που μπορείς και αξίζει να εμπιστευτείς. Πως όχι, δεν είναι όλα σάπια γύρω σου. Είναι εκείνοι που, ξεκάθαρα, με το ένα χέρι σε σηκώνουν και με το άλλο σε μουτζώνουν. Δεν τους παρεξηγείς όμως, αφού ξέρεις πως δεν αντέχουν να σε βλέπουν να αναλώνεσαι.
Ακόμη κι ο άνθρωπός σου, μπορεί να σε κάνει να νιώσεις καλύτερος, σου βγάζει έναν εαυτό που δεν ήξερες καν ότι υπάρχει. Μια βελτιωμένη του έκδοση. Κι αυτό επειδή σου φέρεται ανάλογα. Συν τοις άλλοις, πώς να μην το κάνει, όταν σε θαυμάζει και στο δείχνει σε κάθε ευκαιρία. Σε κάνει να πιστεύεις κι εσύ ο ίδιος σε ‘σένα. Σέβεται τα θέλω σου και συμβαδίζει όσο μπορεί με αυτά, ενώ αυτόματα σε βάζει στη διαδικασία να κάνεις κι εσύ το ίδιο, με τον πιο όμορφο και διακριτικό τρόπο.
Είναι αυτός που εξαφανίζει τις ανασφάλειες και τις αδυναμίες σου, και όχι απαραίτητα γιατί για εκείνον δεν υπάρχουν, αλλά επειδή τις έχει βαφτίσει γοητείες. Κατά συνέπεια, έρχονται στιγμές που νιώθεις ότι θα κάνεις μπαμ από την αυτοπεποίθηση και πως όλα όσα θες να κατακτήσεις είναι κάπου εδώ, και περιμένουν να τα κυνηγήσεις. Όχι μόνο σε σπρώχνει, μονίμως, να κάνεις πραγματικότητα ό,τι ονειρεύεσαι, αλλά κι όταν είσαι στις κακές σου, και μεταξύ μας, δεν αντέχεις ούτε εσύ τον εαυτό σου, σε ακούει και σε ησυχάζει.
Οι παρουσίες τέτοιων ανθρώπων στη ζωή μας φωτίζουν τα σκιερά κομμάτια μας, κι ας αργούμε κατά καιρούς να το καταλάβουμε. Μας βοηθούν να υπερβούμε ό,τι όρια μας κρατάν πίσω. Αν υπάρχουν λοιπόν, αυτά τα άτομα στην καθημερινότητά σου, μην ξεχάσεις να αισθανθείς τυχερός και να πεις ένα ευχαριστώ. Σήμερα.
Επιμέλεια Κειμένου Χρύσας Τικοπούλου: Σοφία Καλπαζίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου