Πώς επηρεάζεται το παιδί από τη σχέση των γονιών;

Ένα ση­μα­ντι­κό ψυ­χο­κοι­νω­νι­κό θέμα της επο­χής μας είναι o ση­μα­ντι­κός ρόλος που παί­ζει η ποιο­τι­κή σχέση του ζευ­γα­ριού που έχει ανα­λά­βει τη δια­παι­δα­γώ­γη­ση των παι­διών, στη δια­μόρ­φω­ση της ψυ­χο­λο­γι­κής τους υγεί­ας, ισορ­ρο­πί­ας και ανά­πτυ­ξης.

Η ποιό­τη­τα της σχέ­σης του ζευ­γα­ριού παί­ζει κα­θο­ρι­στι­κό ρόλο στην δια­μόρ­φω­ση της ζωής των παι­διών, της ψυ­χο­λο­γι­κής, κοι­νω­νι­κής, πνευ­μα­τι­κής, σω­μα­τι­κής τους εξέ­λι­ξης. Καλό θα ήταν λοι­πόν να προ­βλη­μα­τι­στεί το ζευ­γά­ρι πολύ πριν κάνει παι­διά, ακόμα και κατά την διάρ­κεια της εγκυ­μο­σύ­νης, αλλά και  μετά την από­κτη­ση του πρώ­του παι­διού και των υπο­λοί­πων που θα ακο­λου­θή­σουν.

Η ανά­λη­ψη της «Γο­νεϊ­κής Ταυ­τό­τη­τας» προ­ϋ­πο­θέ­τει όχι μόνο την ικα­νό­τη­τα της ανα­πα­ρα­γω­γής, αλλά και την ικα­νό­τη­τα, τη διά­θε­ση, την από­φα­ση να το με­γα­λώ­σεις σω­μα­τι­κά, ψυ­χο­λο­γι­κά, κοι­νω­νι­κά, πνευ­μα­τι­κά, και να το δια­παι­δα­γω­γή­σεις ισορ­ρο­πη­μέ­να.

Η σωστή δια­παι­δα­γώ­γη­ση εξαρ­τά­ται αρ­χι­κά από την πρό­θε­ση των ατό­μων που απο­τε­λούν το ζευ­γά­ρι να δου­λέ­ψουν σκλη­ρά πάνω στην επι­κοι­νω­νία τους, στο μοί­ρα­σμα των δια­φό­ρων ρόλων και υπο­χρε­ώ­σε­ων, στις πα­ρα­χω­ρή­σεις που κάνει ο ένας για τον άλλο, στην εξέ­λι­ξη της ατο­μι­κής και κοι­νής τους ζωής, στην συγ­χώ­ρε­ση λαθών και στα μα­θή­μα­τα που πρέ­πει να παίρ­νουν ο ένας από τον άλλο και οι δυο από τα παι­διά τους.

Αξί­ζει να ανα­φερ­θεί μια πολύ ση­μα­ντι­κή με­λέ­τη του Τμή­μα­τος Ψυ­χο­λο­γί­ας του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Harvard (Harvard Graduate School of Education) από μία ομάδα δια­κε­κρι­μέ­νων ψυ­χο­λό­γων, η οποία ανα­φέ­ρει ότι το με­γά­λω­μα και η σωστή δια­παι­δα­γώ­γη­ση των παι­διών, καθώς και η ποιο­τι­κή σχέση του ζευ­γα­ριού, κα­θο­ρί­ζουν τη συ­μπε­ρι­φο­ρά, ψυ­χο­λο­γι­κή ανά­πτυ­ξη, ισορ­ρο­πία και εξέ­λι­ξή τους.

Έτσι τα παι­διά που οι γο­νείς τους είχαν μια «δύ­σκο­λη επι­κοι­νω­νια­κά σχέση», δεν είχαν διά­λο­γο με­τα­ξύ τους, ασκού­σαν αρ­νη­τι­κή αλ­λη­λο­κρι­τι­κή και κάθε εί­δους βία & υπήρ­χε γο­νεϊ­κή απου­σία, ψυ­χο­λο­γι­κή ή/και σω­μα­τι­κή, πα­ρου­σί­α­ζαν δύο φορές πε­ρισ­σό­τε­ρο από άλλα ψυ­χο­λο­γι­κά και κοι­νω­νι­κά προ­βλή­μα­τα:

• Αυ­ξη­μέ­νη αί­σθη­ση έλ­λει­ψης αυ­το­πε­ποί­θη­σης
• Αι­σθή­μα­τα ανα­σφά­λειας
• Μη προ­σαρ­μο­στι­κό­τη­τα στο σχο­λι­κό και κοι­νω­νι­κό πε­ρι­βάλ­λον
• Υψηλό άγχος
• Αρ­νη­τι­κό τρόπο σκέ­ψης
• Υπερ­κι­νη­τι­κό­τη­τα, Διά­σπα­ση Προ­σο­χής, Νευ­ρι­κό­τη­τα
• Αυ­ξη­μέ­νη αντι­κοι­νω­νι­κή συ­μπε­ρι­φο­ρά ή και  ανά­γκη εξά­σκη­σης βίας στον εαυτό και στους άλ­λους
• Ψυ­χο­σω­μα­τι­κά προ­βλή­μα­τα.

Επο­μέ­νως η συ­μπε­ρι­φο­ρά του ζευ­γα­ριού επη­ρε­ά­ζει τη με­τέ­πει­τα εξω­τε­ρι­κή συ­μπε­ρι­φο­ρά των παι­διών (ικα­νό­τη­τα κοι­νω­νι­κο­ποί­η­σης, το­πο­θέ­τη­ση και ικα­νό­τη­τα πραγ­μα­το­ποί­η­σης στό­χων κ.τ.λ.) αλλά και τα εσω­τε­ρι­κά ψυ­χο­λο­γι­κά,  συ­ναι­σθή­μα­τα ασφά­λειας, ηρε­μί­ας, στα­θε­ρό­τη­τας, αυ­το­πε­ποί­θη­σης και ισορ­ρο­πί­ας του.

ΠΑ­ΡΑ­ΓΟ­ΝΤΕΣ ΠΟΥ ΚΑ­ΘΟ­ΡΙ­ΖΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥ­ΧΟ­ΛΟ­ΓΙ­ΚΗ ΥΓΕΙΑ, ΙΣΟΡ­ΡΟ­ΠΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑ­ΠΤΥ­ΞΗ ΤΩΝ ΠΑΙ­ΔΙΩΝ 

Εκτός από την κλη­ρο­νο­μι­κό­τη­τα (πε­ρί­που 40%), την προ­σω­πι­κή προ­διά­θε­ση (πε­ρί­που 40%), καθώς και διά­φο­ρες εξω­τε­ρι­κές κοι­νω­νι­κές συν­θή­κες (πε­ρί­που 20%) πα­ρά­γο­ντες  ανά­πτυ­ξης θε­ω­ρού­νται επί­σης:

• Η ποιό­τη­τα της σχέ­σης του ζευ­γα­ριού πριν απο­φα­σί­σουν να κά­νουν παι­διά.  Μια ου­σια­στι­κή σχέση όπου τα δυο άτομα έχουν έρθει κοντά, μαζί, σαν δυο ολο­κλη­ρω­μέ­νες αυ­το­δύ­να­μες οντό­τη­τες και έχουν κα­τα­στή­σει τους εαυ­τούς τους «κοι­νω­νούς» σε μια “κοινή” προ­σπά­θεια εξέ­λι­ξης, ολο­κλή­ρω­σης, δη­μιουρ­γί­ας. Ένα τέ­τοιο ζευ­γά­ρι που έχει μια ψυ­χο­κοι­νω­νι­κά ισορ­ρο­πη­μέ­νη σχέση, καλή επι­κοι­νω­νία και με προ­ο­πτι­κή εξέ­λι­ξης έχει τη δυ­να­τό­τη­τα να πάρει συ­νει­δη­τά την από­φα­ση να φέρει στον κόσμο ένα παιδί.

• Η συ­νει­δη­το­ποί­η­ση της πε­ριό­δου μετά τον ερ­χο­μό του πρώ­του παι­διού, όπου οι σύ­ζυ­γοι με­τα­βάλ­λο­νται σε γο­νείς και ο γάμος σε οι­κο­γέ­νεια. Είναι μια δύ­σκο­λη με­τα­βα­τι­κή φάση στη ζωή του ζευ­γα­ριού, καθώς προ­κύ­πτουν νέα συ­ναι­σθή­μα­τα, άγχη, νέες εντά­σεις, αλλά πολύ ση­μα­ντι­κή για τη μελ­λο­ντι­κή εξέ­λι­ξη των παι­διών.

• Η γο­νεϊ­κό­τη­τα παί­ζει πο­λύ­τι­μο ρόλο στην προ­σω­πι­κή και κοι­νω­νι­κή εξέ­λι­ξη των ατό­μων που απο­τε­λούν το ζευ­γά­ρι. Οι νέοι γο­νείς κα­λού­νται να προ­σαρ­μο­στούν και να κά­νουν «θυ­σί­ες» για χάρη των παι­διών τους.

Μια ακόμα ση­μα­ντι­κή έρευ­να πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε σε χώρες της Ευ­ρώ­πης (και της Ελ­λά­δας), γύρω από θέ­μα­τα οι­κο­γε­νεια­κής θε­ρα­πεί­ας, από τους ψυ­χο­λό­γους, ερευ­νη­τές του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Cambridge, Goldberg και Michaels. Σύμ­φω­να με τη με­λέ­τη αυτή: “Οι άντρες και γυ­ναί­κες που ήταν ικα­νο­ποι­η­μέ­νοι από τον εαυτό τους και τη σχέση με το σύ­ντρο­φό τους,  πριν αλλά και μετά τη γέν­νη­ση του πρώ­του παι­διού, είχαν την δυ­να­τό­τη­τα να με­γα­λώ­σουν δύο φορές πιο ισορ­ρο­πη­μέ­να και ψυ­χι­κά υγιή παι­διά.”

Τέλος, τα παι­διά ζουν και εξε­λίσ­σο­νται με το δικό μας πα­ρά­δειγ­μα ζωής και πρά­ξης και όχι μόνο με τα λόγια μας. Εάν θέ­λου­με να τα βοη­θή­σου­με και να τα εμπνεύ­σου­με, ώστε να γί­νουν ολο­κλη­ρω­μέ­να, ώριμα, ψυ­χι­κά και κοι­νω­νι­κά προ­σαρ­μο­σμέ­να, ικανά, δη­μιουρ­γι­κά άτομα, πρέ­πει να αρ­χί­σου­με με το να βοη­θά­με, υπο­στη­ρί­ζου­με και να εμπνέ­ου­με εμάς  τους ίδιους κα­θη­με­ρι­νά.

ΔΙΑ­ΒΑ­ΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΑΝΕ­ΞΑΡ­ΤΗ­ΤΟ;

Από την Τζίνα Γ. Θα­νο­πού­λου*, Ed.M., M.A. HARVARD University

Συμ­βου­λευ­τι­κή Ψυ­χο­λό­γος, Σύμ­βου­λος Ψυ­χι­κής Υγεί­ας, ΑΤΗΕ­ΝS MEDICAL PARTNERS, KIFFISIAS 332, HALANDRI

• 210 – 6838241 / 210- 6834639, mob 6945541188
• Email:   ginagthanopoulou@​gmail.​com                                   ginathanopoulou@​post.​harvard.​edu
• http://womannow.gr/