Μ΄αρέσει που με προκαλείς. Στο βαθμό που δεν κατάφερε κανείς άλλος.
Μ΄αρέσει που είσαι διαφορετικός και δεν μου λες αυτά που θέλω να ακούσω. Δεν με «ρίχνεις» με χιλιοειπωμένα λόγια. Στην περίπτωση μας είναι περιττά. Αφήνουμε τις πράξεις, το άγγιγμα και τα βλέμματα μας να μιλήσουν.
Μ΄αρέσει που με εκπλήσσεις εκεί που δεν το περιμένω. Είσαι απρόβλεπτος σαν κι εμένα.
Δεν με αφήνεις να βολευτώ. Εκεί που νομίζω ότι ξέρω τι να περιμένω μου κάνεις την έκπληξη.
Μοιάζουμε… Μου θυμίζεις πολύ εμένα. Δεν ξέρω εάν θα έπρεπε να με τρομάζει αυτό. Είμαι τόσο ενθουσιασμένη όμως γιατί ξέρω πως επειδή ακριβώς εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος, θα περάσουμε υπέροχα οι δυο μας.
Είσαι μια ευχάριστη έκπληξη στη ζωή μου. Εκεί που σκεφτόμουν ότι δεν υπάρχει κάποιος σαν κι εσένα, κατάφερες να μου φέρεις τα πάνω κάτω.
Δεν βιάζομαι να δω το κοινό μας μέλλον. Μου αρκεί που είσαι εδώ. Που απολαμβάνουμε κοινές στιγμές, αποδράσεις, εμπειρίες.
Μου αρκεί το σήμερα μαζί σου. Είναι τόσο «βέβαιο», τόσο απόλυτο και τόσο ωραίο. Δεν θέλω να σε βάλω στα βαθιά του κόσμου μου. Ούτε κι εσύ του δικού σου. Ας το ζήσουμε στον απόλυτο βαθμό κι όπου μας βγάλει.
Αρκεί που συναντηθήκαμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου