Ο συνδρομητής που καλέσατε δεν είναι διαθέσιμος για τα μούτρα σας!

Ο συνδρομητής που καλέσατε δεν είναι διαθέσιμος και θα ειδοποιηθεί για την κλήση σας μόλις ανοίξει το κινητό του, εάν θέλετε μπορείτε να αφήσετε το μήνυμα σας.

Υγρασία, ψιλόβροχο, Φλεβάρης μήνας, πάγωσαν τα σώψυχα μου στο παγκάκι, να στάζουν πάνω μου τα πεύκα.

Μετά από την τρίτη προσπάθεια και το άψυχο ηχογραφημένο μήνυμα, άφησα το κινητό κάτω, άναψα τσιγάρο και κοιτούσα το κενο.

«Μιά γυναίκα σαν εσένα δεν αξίζει να είναι τόσο θλιμμένη, κι όποιος σε στεναχώρησε δεν αξίζει ο ίδιος. Απλά στο λέω και αποχωρώ, δεν ήρθα για να στην πέσω, ήρθα γιατί είδα την θλίψη σου και ήθελα να σου πώ, πώς γι'αυτό που στεναχωριέσαι δεν αξίζει».

Κοίτα να δεις, σκέφτομαι, ο άσχετος που έβγαλε βόλτα το σκύλο του, κατάλαβε την αγωνία και τη λύπη μου κι εσύ είσαι εξαφανισμένος όλη μέρα δίχως να δώσεις σημάδια ζωής.

Εκτός απο λύπη νιώθω και θυμό. Αυτό παθαίνω όταν σε παίρνω τηλέφωνο και δεν απαντάς.
Θυμό, ανησυχία και λύπη. Δε με σκέφτεσαι που ανησυχώ;
Δε σου έλειψα τόσες ώρες;
Δεν σκέφτηκες καν να μου στείλεις ένα μήνυμα για να μη νιώθω οτι με αγνοείς;

Το σιχαίνομαι αυτό το τουτ-τουτ αν δεν διακόπτεται από τον ήχο της φωνής σου που με χαιρετά με το γνωστό αστείο πείραγμα.

Περισσότερο από όλα σιχαίνομαι αυτή τη γκόμενα που βγαίνει και μου λέει αν θέλω να σου αφήσω μήνυμα. Ποια είναι αυτή που θα μου πεί τί θα κάνω;
Λες και με ξέρει, λες και μας ξέρει. Από πού και ως πού πήρε το δικαίωμα;

Κουβάλησα πέντε μπύρες μαζί μου και τις ήπια όλες. Στην τελευταία μου συζήτηση μαζί της, μετά απο 30 τηλέφωνα της απαντάω κι εγώ «'Ο,τι θέλω θα κάνω μωρή και να πείς στον συνδρομητή οτι καλά θα κάνει να είναι διαθέσιμος πριν αποφασίσω εγώ να εξαφανιστώ μια και καλή, όταν θα αποφασίσει να ανοίξει το ρημάδι του».

Έχω εθιστεί στο πληκτρολόγιο του κινητού και καλώ ξανά και ξανά καθώς απο το μυαλό μου περνούν τα χίλια κακά σενάρια. Είσαι κάπου νεκρός, τραυματισμένος κι αβοήθητος.

Είσαι με άλλη και κάνετε έρωτα, πίνετε, γελάτε και με κοροϊδεύετε.

Είσαι έξω με τα φιλαράκια και με αγνοείς επιδεικτικά έχοντας ξεχάσει την ύπαρξή μου.

Και πραγματικά μες τη ζάλη της νύχτας και της πίκρας, δεν ξέρω ποιο από όλα είναι το χειρότερο.
Πάντως σίγουρα κανένα δεν είναι καλό. Δεν μπορώ να φτιάξω καλό σενάριο μες τον πανικό μου.

Και τώρα ζηλέυω και οικτρά καθώς σκέφτομαι το δεύτερο σενάριο. Ζηλεύω και σε βρίζω.

Εγώ σε θέλω διαθέσιμο για μένα 24 ώρες το 24ώρο κατάλαβες;
Κι αν μου δείξεις πως είσαι, τότε θα έχεις την απόλυτη ελευθερία από μένα.
Αλλά πρώτα χρειάζομαι αποδείξεις, κι αυτή η σιχαμένη τύπισσα στο τηλέφωνο μου λέει ότι δεν είσαι διαθέσιμος.

Ο άσχετος καταλαβαίνει την κατάστασή μου και ξαναπλησιάζει ευγενικά, μόλις το σκυλί του τα ‘χει αμολήσει στο θαμνάκι.
«Δεν υπάρχει άντρας στον κόσμο που δε θα ήθελε αυτή τη στιγμή να πάρει το τηλέφωνό σου», μου λέει ήρεμα.

Ομολογώ οτι ο τύπος μου έκανε εντύπωση. Κοίτα να δείς που υπάρχουν και σωστοί άντρες, σκέφτηκα.

Αν μη τι άλλο απόψε για τον οποιοδήποτε θα ήμουν εύκολη λεία. Μόνη, κλαμμένη, απογοητευμένη και μεθυσμένη. Αντί γι'αυτό με κοίταξε με συμπόνια και με έβαλε κάτω απ’την ομπρέλλα του, να περπατήσουμε ως το σπίτι.

Γιά τελευταία φορά σκέφτηκα, και πληκτρολόγησα το όνομα του στο κινητό.
Φυσικά η γκόμενα δεν πτοήθηκε από τις απειλές μου νωρίτερα και μου απάντησε μία απο τα ίδια, θαρρώ με λίγο πιο ειρωνικό στυλάκι, αλλά δεν έχω καμία όρεξη να ασχοληθώ άλλο μαζί της.

Πριν πατήσω διαγραφή του αριθμού άφησα το πολυπόθητο μήνυμα που με παρότρυνε τόσες ώρες η μαντάμ.

«Αγάπη μου, όταν δείς τις κλήσεις μου και ακούσεις αυτό το μήνυμα μη δοκιμάσεις να με πάρεις. Αυτός ο συνδρομητής δεν είναι πλέον διαθέσιμος για τα μούτρα σας!»

http://www.pillowfights.gr/