Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι το σώμα και η ψυχή είναι αλληλένδετα μεταξύ τους. Το σώμα μας όταν νοσεί χωρίς να υπάρχει κάποια οργανική αιτία αντανακλά τις ενδόμυχες σκέψεις οι οποίες καταστέλλονται και δεν εκφράζονται. Η παροδική ή μόνιμη καταπίεση των συνειδητών και ασυνείδητων συναισθημάτων οδηγεί στη δημιουργία ψυχοσωματικών ενοχλήσεων. Το σώμα λειτουργεί ως μέσο εκφόρτιση των συναισθημάτων που το άτομο δεν αντέχει να εκφράσει τόσο στον εαυτό του όσο και στους γύρω του.
Κάποια από τα πιο βασικά ψυχοσωματικά συμπτώματα είναι : γαστρίτιδα, σπαστική κολίτιδα, δυσπεψία, αίσθημα σφιξίματος στο στομάχι, έλκος, βρογχικό άσθμα, πονοκέφαλοι, ζαλάδες, τσιμπήματα στο στήθος , αλλεργίες , προβλήματα στη μνήμη, ταχυκαρδία, δερματοπάθειες, καρδιαγγειακά προβλήματα, δυσκολία στην κατάποση, διάρροια ,δυσκοιλιότητα, αϋπνία ,νυχτερινή ενούρηση στα παιδιά και στους εφήβους, αυξημένη όρεξη ,βουλιμία, σύνδρομο χρόνιας κοπώσεως .Επίσης στα ψυχοσωματικά συμπτώματα συμπεριλαμβάνονται και διάφορες σεξουαλικές δυσλειτουργίες όπως δυσκολία στύσης στον άντρα ,στη γυναίκα δυσπαρευνία δηλαδή πόνος κατά τη διάρκεια της συνουσίας και ανοργασμικότητα.
Η αιτιολογία των ψυχοσωματικών νοσημάτων είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων : βιολογικών (κληρονομικότητα-γενετική προδιάθεση), περιβαλλοντικών, ψυχολογικών και κοινωνικών. Τα ψυχοσωματικά συμπτώματα μπορεί να συνδέονται με πρώίμα παιδικά τραύματα , τα οποία δεν μπορούσαν να επουλουθούν τη συγκεκριμένη στιγμή και εμφανίζονται στην παρούσα φάση με διαφορετική μορφή με αποτέλεσμα ο ασθενής να αδυνατεί να κατανοήσει τα βαθύτερα τους αίτια .
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι κάποιες απρόοπτες αλλαγές που μπορεί να προκύψουν στη ζωή του ατόμου όπως :θάνατος ή ασθένεια ενός αγαπημένου προσώπου, χωρισμός, ανεργία, εξουθενωτικές συνθήκες εργασίας, άσχημες οικογενειακές καταστάσεις, συναισθηματική και σωματική κακοποίηση μετακόμιση, κ.α .
Επίσης άτομα τα οποία εμφανίζουν διάφορες συναισθηματικές διαταραχές όπως κατάθλιψη ή αγχώδεις διαταραχές (φοβίες, κρίσεις πανικού κ.α) συνήθως σωματοποιούν με αποτέλεσμα να έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν κάπόιο ψυχοσωματικό νόσημα. Αυτό συμβαίνει διότι τα άτομα με συναισθηματικές δυσκολίες συνήθως είναι δειλά ,υποχωρητικά και εξαρτημένα , δεν έχουν το ψυχικό σθένος να εκφράσουν τις πραγματικές τους ανάγκες στους άλλους γιατί φοβούνται μήπως οι άλλοι τους εγκαταλείψουν .Προτιμούν να υποφέρουν παρά να προκαλέσουν πόνο στους άλλους όπως εκείνα νομίζουν.
Οι ψυχοσωματικές ενοχλήσεις συχνά χρήζουν από άμεση ιατρική περίθαλψη ,παρόλο που ο ψυχολογικός παράγοντας έχει το κυρίαρχο ρόλο .Αυτό συμβαίνει γιατί τα σωματικά συμπτώματα μπορεί να είναι χρόνια με αποτέλεσμα να δημιουργείται και οργανικό υπόστρωμα. Δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος , μέσα στον οποίο η εσωτερική ένταση του ατόμου εντείνει τα σωματικά συμπτώματα και αυτά με τη σειρά τους επιτείνουν το άγχος. Το άτομο που νοσεί θα πρέπει να απευθυνθεί και να εξεταστεί από ιατρούς διάφορων ειδικοτήτων , οι οποίοι θα του υποδείξουν την κατάλληλη θεραπεία. Αν παρόλα αυτά ακολουθήσει την ιατρική αγωγή αλλά τα συμπτώματα εμμένουν τότε θα χρειαστεί να απευθυνθεί σε κάποιο ειδικό ψυχικής υγείας.
Το μονοπάτι της ψυχοθεραπείας για την ανακάλυψη των βαθύτερων και ασυνείδητων αιτιών που προκαλούν αυτές τις ενοχλήσείς συχνά είναι μακροχρόνιο και δύσβατο. Ένας από τους βασικότερους στόχους της ψυχοθεραπείας είναι ο επαναπροσδιορισμός και τόνωση του Εγώ, γι' αυτό το άτομο θα πρέπει να οπλιστεί με θάρρός και υπομονή ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει τον ίδιο του τον εαυτό.
Γράφει η:
Αποστολία Ντέκοβα
Κλινική ψυχολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου