Κάποιοι γονείς της τωρινής γενιάς, μάλλον δυσκολεύονται να βάλουν περιορισμούς και όρια στα παιδιά τους. Μερικοί μπορεί να νιώθουν ανασφάλεια στη ζωή τους και να μην είναι επαρκώς προετοιμασμένοι για να παρέχουν ένα ασφαλές περιβάλλον στα παιδιά τους.
Άλλοι μπορεί – συνειδητά ή ασυνείδητα – να έχουν αποφασίσει ότι είναι πιο σημαντικό να είναι φίλοι των παιδιών τους πάρα γονείς τους. Σκεφτείτε τι είδους σχέση έχει το παιδί σας με τους φίλους του. Οι φίλοι είναι ισότιμοι. Καθένας τους νιώθει ελεύθερος να πει στον άλλο αυτό που σκέφτεται και να είναι ο έμπιστος του άλλου. Οι παιδικοί φίλοι παρατούν ο ένας τον άλλο και κάνουν άλλες φιλίες, δοκιμάζοντας διαφορετικές προσωπικότητες που έχει να προσφέρει η ζωή. Οι φίλοι δεν καθοδηγούν, δεν ανατρέφουν, δεν προστατεύουν, ούτε βάζουν όρια και περιορισμούς ο ένας στον άλλο. Αυτού του είδους τη σχέση θέλετε να έχετε με το παιδί σας;
Το να είσαι φίλος με το παιδί σου είναι ένας τρόπος να αποφεύγεις τη σύγκρουση, την υπευθυνότητα και τον πόνο του να είσαι γονέας. Επίσης σε βοηθάει να κρύβεσαι, αν δεν ξέρεις πώς να είσαι γονέας. Όμως ο ρόλος σου στη ζωή του παιδιού σου είναι να είσαι γονέας του. Η γονεϊκότητα δεν είναι μια ανταγωνιστική σχέση αλλά μια σχέση όπου έχουν τεθεί σαφή όρια για το ποιος έχει την ευθύνη. Αν αντιλαμβάνεστε ότι εσείς και το παιδί σας σκέφτεστε με τον ίδιο τρόπο ή περνάτε πολύ χρόνο βγαίνοντας έξω μαζί του, ίσως είναι καιρός να ξανασκεφτείτε το ρόλο σας. Αν δεν φτιάχνετε μια στέρεα, ασφαλή βάση από την οποία το παιδί σας μπορεί να εξερευνήσει τον κόσμο, τότε μάλλον είστε φίλοι μαζί του παρά γονείς.
Το παιδί σας αντιλαμβάνεται ότι είναι παιδί και δεν ξέρει ακόμη πώς να διαχειριστεί τη ζωή. Αν αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει κανένας στο «τιμόνι» που να φέρεται ως γονέας, θα σας προκαλεί συνέχεια μέχρι να φανείτε αντάξιοι των περιστάσεων. Το να μην έχει ενεργό γονέα είναι η μεγαλύτερη αίσθηση ανασφάλειας που μπορεί να έχει το παιδί. Αν εσείς δεν ξέρετε πως να διευθύνετε τα πράγματα, ποιος ξέρει;
Όταν οι γονείς προσπαθούν να είναι φίλοι με τα παιδιά τους, του στέλνουν ένα μπερδεμένο μήνυμα. Αν το παιδί κάνει κάτι λάθος, θα χρειαστεί να του επιβάλλετε τη σωστή συμπεριφορά, αλλά το παιδί δεν θα μπορεί να κατανοήσει την αλλαγή του ρόλου σας. Όταν είστε ασυνεπείς στο ρόλο σας ως γονείς, αυτό υπονομεύει το αίσθημα ασφάλειας του παιδιού σας.
Παναγιώτα Δ. Κυπραίου, Ψυχοθεραπεύτρια – Συντονίστρια Σχολών Γονέων,www.psychotherapeia.net.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου