Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται η «επιλεκτική αλαλία».

 

Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται η «επιλεκτική αλαλία». Πότε μπορεί να συμβεί και στο δικό σου παιδί

Η επιλεκτική αλαλία είναι μια διαταραχή κατά την οποία ένα παιδί, το οποίο ενώ μιλά κανονικά, παρουσιάζει πλήρη έλλειψη ομιλίας σε συγκεκριμένες καταστάσεις, συγκεκριμένα περιβάλλοντα ή μεταξύ συγκεκριμένων ανθρώπων. Ειδικότερα, ενώ το παιδί είναι ικανό να μιλήσει και μιλάει σε χώρους που νιώθει άνετα ή με άτομα που εμπιστεύεται, αρνείται να μιλήσει και παραμένει σιωπηλό, όταν καλείται να επικοινωνήσει με άλλα άτομα ή σε άλλους χώρους, όπως π.χ. το σχολείο.

 

Η επιλεκτική αλαλία εμφανίζεται στην προσχολική ηλικία και δεν συνδέεται με κάποια άλλη διαταραχή, όπως ο αυτισμός, αλλά αντίθετα οφείλεται κυρίως στο άγχος. Τα παιδιά με επιλεκτική αλαλία νιώθουν έντονο άγχος, κοινωνική φοβία, είναι πολύ συνεσταλμένα, ενώ όταν στρεσάρονται μπορεί εκτός από την έλλειψη ομιλίας να εμφανίσουν πάγωμα, τρέμουλο και να διακόψουν την βλεμματική επαφή.
Είναι συχνό φαινόμενο για ένα μικρό παιδί να μην μιλάει, όταν για παράδειγμα γνωρίζει ένα καινούριο πρόσωπο ή όταν πηγαίνει για πρώτη φορά σε ένα καινούριο χώρο, όπως το σχολείο. Σε αυτές τις περιπτώσεις λέμε ότι το παιδί είναι ντροπαλό και χρειάζεται τον χρόνο του. Αν όμως μετά από ένα σημαντικό διάστημα, μεγαλύτερο από ένα μήνα, το παιδί συνεχίζει να αρνείται πεισματικά να μιλήσει στο σχολείο, τότε μάλλον πρόκειται για επιλεκτική αλαλία και θα πρέπει εξεταστεί από ειδικό.

Αν το παιδί διαγνωστεί με επιλεκτική αλαλία, θα πρέπει να ξεκινήσει κάποια θεραπευτική παρέμβαση με λογοθεραπευτή και ψυχολόγο, οι οποίοι μέσα από ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα θα προσπαθήσουν να μειώσουν το άγχος του παιδιού και να ενθαρρύνουν την αλληλεπίδραση και την επικοινωνία. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετά πράγματα, που μπορούν να κάνουν και οι ίδιοι οι γονείς:

•     Μην πιέζετε το παιδί να μιλήσει.

•     Ενημερώστε τους γνωστούς σας και το σχολείο για την εκλεκτική αλαλία.

•     Δώστε έμφαση σε δραστηριότητες και εργασίες που δεν απαιτούν τη χρήση λόγου, όπως η ζωγραφική.

•     Μάθετε να ξεχωρίζετε τις καταστάσεις στις οποίες το παιδί αισθάνεται άνετα μιλήσει και εκείνες που νιώθει άβολα.

•     Προσπαθήστε να μειώσετε το άγχος του και να ενισχύσετε την αυτοεκτίμηση του.

•     Να το επαινείτε σε κάθε προσπάθεια του μιλήσει.

•     Ενθαρρύνετε τις κοινωνικές συναναστροφές και φροντίστε ώστε το παιδί να μην απομονώνεται.

Πηγή

http://eidikidiapaidagogisi.blogspot.gr/2014/03/blog-post_16.html?spref=fb