Από: Ελένη Χαδιαράκου |
Ναι, τα παιδιά είναι αληθινοί εξπέρ στους συναισθηματικούς εκβιασμούς. Ο παιδοψυχολόγος David Swanson, στο βιβλίο του Help! My Kid Is Driving Me Crazy: The 17 Ways Kids Manipulate Their Parents and What You Can Do About It μας δείχνει πώς να αντιμετωπίσουμε τους μικρούς εκβιαστές.
«Σε μισώ, δε σε θέλω για μαμά μου». Νομίζω πως δεν υπάρχει μητέρα στον πλανήτη που να μην έχει ακούσει τις παραπάνω λέξεις. Και καμία που να μην έχει νιώσει την καρδιά της να σκιρτά κι ας ξέρει πως το παιδί της δεν τις εννοεί. Τα παιδιά δεν είναι κουτά. Γνωρίζουν καλά ότι αυτά τα λόγια πονούν και γι’ αυτό τα χρησιμοποιούν. Για να πάρουν βασικά αυτό που θέλουν! Κάποιες φορές τα αφήνουμε να μας εκβιάσουν ή απλώς υποκύπτουμε στους εκβιασμούς τους από ενοχές, κούραση, ή επειδή έχουμε επωμιστεί το ρόλο του καλού γονιού….Οι λόγοι που αφήνουμε τα παιδιά να μας εκβιάζουν είναι πολλοί. Και για όλους ευθυνόμαστε εμείς
Πηγή: http://www.imommy.gr/nipia/anaptiksi/article/2394/5-tropoi-gia-na-dwsoyme-telos-stoys-ekbiasmoys-twn-paidiwn-mas/
Πώς λειτουργεί ο συναισθηματικός εκβιαστής
Ο μικρός «συναισθηματικός εκβιαστής» προβάλλει τις απαιτήσεις του και τις ανάγκες του πάνω από οτιδήποτε άλλο: προκειμένου να βεβαιωθεί ότι θα πάρει αυτό που επιθυμεί χρησιμοποιεί ψυχολογική πίεση απειλώντας, άμεσα ή έμμεσα, ότι αν δε γίνει το δικό του θα υπάρξουν συνέπειες. Υπάρχουν διαφορετικές μορφές συναισθηματικού εκβιασμού. Οι πιο συνηθισμένες είναι οι εξής:
Ο μικρός εκβιαστής μπορεί να απειλεί ότι θα κάνει κακό στον εαυτό του: Αν δε με αφήσεις να παίξω ηλεκτρονικό δε θα ξαναφάω…
Ότι θα τιμωρήσει το «θύμα» του αν δεν ανταποκριθεί. Αν δε με πας βόλτα θα τσιρίζω μέχρι να μας ακούσει όλη η γειτονιά. Θα κλαίω όλο το βράδυ. Θα χτυπήσω το μωρό όταν δε θα βλέπεις
Μπορεί να παριστάνει το μάρτυρα προκαλώντας συναισθήματα ενοχής και οίκτου. «Το παιδάκι σου πεινάει άφησε το να φάει ένα κρουασάν. Ένα τόσο δα σοκολατάκι. Θέλεις να πεθάνω στην πείνα;»
Υπάρχουν επίσης εκείνοι οι μικροί εκβιαστές που χρησιμοποιούν μία μορφή δωροδοκίας, υποσχόμενοι διάφορα ανταλλάγματα προκειμένου να επιτύχουν το σκοπό τους: «Αν με πας βόλτα, θα διαβάσω, θα είμαι καλό παιδί, δε θα ξανακλάψω στο μπαλέτο»
Τι κακό κάνουμε όταν υποκύπτουμε;
Αρχικά τους δίνουμε το μήνυμα της συναισθηματικής αδυναμίας μας. Και όσο τα παιδιά μεγαλώνουν τόσο και θα τα αυξάνουν και την ένταση του συναισθηματικού εκβιασμού προς εμάς, σε σημείο που να γίνει ανεξέλεγκτος και επικίνδυνος. Επίσης έτσι, δίνουμε λάθος μήνυμα στα παιδιά ότι μπορούν με αυτόν τον ανέντιμο τρόπο να κερδίζουν πράγματα στη ζωή εύκολα και χωρίς κόπο.
5 τρόποι για να αντιμετωπίσουμε τους μικρούς εκβιαστές
1. Πρώτα απ όλα αναγνωρίστε τη μορφή του εκβιασμού.Γιατί νιώθετε ενοχή, φόβο και υποχρέωση απέναντι στις απαιτήσεις του παιδιού; Και τι σας κάνει να υποκύπτετε συνεχώς στους μικρο-εκβιασμούς του;
2. Βάλτε όρια
Σπάστε το φαύλο κύκλο του εκβιασμού βάζοντας όρια και κρατήστε τα. Αυτό θα δώσει στο παιδί το μήνυμα ότι έχετε τη δύναμη να πείτε όχι σε κάτι που θεωρείτε παράλογο. Η αντίληψη που διαμορφώνει το παιδί για την εξουσία των γονιών του καθορίζει αποφασιστικά τον τρόπο που θα μάθει ν’ αντιμετωπίζει τις σχέσεις του με τους άλλους στο μέλλον, το δάσκαλο, τον εργοδότη, τους φίλους, τη δική του οικογένεια. Αν οι γονείς δεν μπορέσουν να κρατήσουν σταθερά τα «ηνία», αν πιστεύουν πως με τη σιωπή και την ανοχή τους εξασφαλίζουν τη συνεργασία του παιδιού, τότε θα γίνουν θύματα ψυχολογικού εκβιασμού. Το παιδί που θα καταφέρει ν’ αντισταθεί στην εξουσία των γονιών του θ’ απορρίψει τις ηθικές τους αρχές και θα γίνει μια αστείρευτη πηγή προβλημάτων.
3. Θυμηθείτε πως το «όχι» είναι απάντηση
Και μάλιστα καθόλου διαπραγματεύσιμη.
4. Αποφύγετε τις φωνές
Κάθε φορά που ουρλιάζετε το παιδί νιώθει πως έχει κερδίσει μια μάχη. Όταν αντιμετωπίζετε το παιδί με ήσυχο αλλά κοφτό τρόπο την μάχη την έχετε κερδίσει εσείς.
5. Θυμηθείτε πως εσείς γνωρίζετε γιατί σας εκβιάζει
Είναι κουρασμένο, ταλαιπωρημένο, αδικημένο ή απλώς παραπονιάρικο; Η αιτία είναι διαφορετική κάποιες φορές. Αλλά η συμπεριφορά σας οφείλει να είναι πάντα το ίδιο ήρεμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου