Σελίδες

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΗΣΩ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;

ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΗΣΩ;
  • Απομόνωση, περίεργη συμπεριφορά, η συμπεριφορά που μπερδεύει, θέλει να παίξει με τους άλλους αλλά δεν ξέρει πώς, το παιχνίδι του είναι περίεργο και μονότονο, δεν ξέρει πώς να πλησιάσει τους άλλους.
  • Δεν μιλά, επικοινωνεί με κινήσεις, εκνευρίζεται όταν οι άλλοι δεν το καταλαβαίνουν, δείχνει να μην καταλαβαίνει, χρησιμοποιεί περιορισμένο αριθμό λέξεων, ονομάζει πολλά αντικείμενα με μια – δυο λέξεις.
  • Η ομιλία του δεν είναι κατανοητή από τρίτους, επιμένει στην μωρουδίστικη ομιλία.
  • Τραυλίζει , εμφανίζει τικς, αποφεύγει να μιλά, μιλά μόνο με κάποιους και σε κάποιους χώρους, μιλά ψιθυριστά.
  • Έχει περιορισμένο λεξιλόγιο, δεν μπορεί να βρει τις κατάλληλες λέξεις, χρησιμοποιεί συχνά αντωνυμίες αντί των λέξεων, δεν θυμάται ποιήματα και τραγούδια, εκφράζεται με μικρές ανολοκλήρωτες προτάσεις, δυσκολεύεται με έννοιες προσανατολισμού και προμαθηματικές έννοιες, δεν του αρέσουν τα παραμύθια ή του αρέσουν αλλά δεν ενδιαφέρεται για τα γράμματα.
  • Έχει περιορισμένη προσοχή, φαίνεται επιθετικό, δεν τα καταφέρνει με τον οπτικο-κινητικό συντονισμό, δυσκολεύεται να αναγνωρίσει και να αντιγράψει σχήματα, δυσκολεύεται με προγραφικές ασκήσεις.


ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;
  • Το πρώτο βήμα για να βοηθήσετε το παιδί είναι η επίσκεψη σε κάποιο Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο, Παιδοψυχιατρικό Τμήμα, Αναπτυξιολογικό Τμήμα ή Κέντρο Ψυχικής Υγείας. Εκεί η διεπιστημονική ομάδα που συνήθως αποτελείται από παιδοψυχίατρο, ψυχολόγο, λογοθεραπευτή και εργοθεραπευτή θα εξετάσει το παιδί και θα σας συμβουλέψει κατάλληλα για τον αν χρειάζεται να αντιμετωπιστεί με κάποιο τρόπο η κατάσταση.
  • Οι πιο συνηθισμένοι τρόποι αντιμετώπισης περιλαμβάνουν λογοθεραπεία ή/και εργοθεραπεία ή/και συμβουλευτική ή/και ειδική αγωγή.
  • Επίσης θα πρέπει να δίνετε σωστά μοντέλα ομιλίας στο παιδί.
  • Να ενθαρρύνετε τη συζήτηση.
  • Να δίνετε προσοχή σε αυτά που λέει το παιδί και όχι στον τρόπο που τα λέει.
  • Να δίνετε τον απαιτούμενο χρόνο στο παιδί να ολοκληρώσει αυτό που θέλει να πει.
  • Μη του ζητάτε να πει καθαρά ή αργά αυτό που σας είπε (αν μπορούσε θα το έκανε).
  • Υποστηρίξτε το παιδί στη δυσκολία που αντιμετωπίζει και μη γίνεστε επικριτικοί.
  • Να συζητήσετε μαζί του τις δυσκολίες του και να αποφασίσετε από κοινού την επίσκεψη σε κάποια διαγνωστική ομάδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου