‘Γιε μου, που πας…’
Είναι αλήθεια ότι για τους Έλληνες, η οικογένεια αποτελεί πολύ σημαντικό θεσμό. Οι γονείς ξεχνούν τις δικές τους ανάγκες ικανοποιώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις ανάγκες των παιδιών τους. Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τα παιδιά, οι συνήθειες, ο τρόπος διασκέδασης των γονέων, καθώς σκοπός της ζωής τους είναι η σωστή ανατροφή του παιδιού τους. Πότε αποχωρίζεται ένας γονέας το παιδί του; Ο αποχωρισμός, ως επί το πλείστον, έρχεται όταν πια ο έφηβος, καλείται να σπουδάσει, αφήνοντας πίσω το πατρικό του σπίτι, άδεια τη φωλιά του (το δωμάτιό του) και τους γονείς του. Τα πράγματα είναι εύκολα όταν στην οικογένεια υπάρχει μικρότερο αδερφάκι, που θα απασχολεί τους γονείς, μετριάζοντας κάπως το αίσθημα απώλειας. Πώς βιώνουν αρχικά την απώλεια οι γονείς; Στην αρχή όλα είναι πιο εύκολα. Φυσικά υπάρχει αναστάτωση στην οικογένεια για το γεγονός. Αλλά συνήθως το αίσθημα χαράς είναι αυτό που κυριαρχεί, ειδικά όταν ο γιος ή η κόρη έχει μπει στη σχολή που επιθυμούσε. Το επόμενο βήμα είναι η εύρεση σπιτιού στην αντίστοιχη πόλη και η τακτοποίηση του παιδιού στο νέο του σπίτι, που αποτελεί μια κουραστική αλλά ευχάριστη διαδικασία. Ποιο είναι το σύνδρομο της «άδειας φωλιάς»; Το βιώνουν οι γονείς όταν αποχωρίζονται τα παιδιά τους. Αφού τακτοποιήσουν το παιδί τους και το προετοιμάσουν για τη νέα του ζωή, επιστρέφουν σε ένα άδειο σπίτι, σε ένα άδειο δωμάτιο, όπου βρισκόταν προ ολίγου το παιδί τους. Σίγουρα τοαίσθημα μοναξιάς είναι έντονο, καθώς συνειδητοποιούν ότι το παιδί τους μεγάλωσε και χαράζει τη δική του πια πορεία. Πολλές θα είναι οι φορές που θα κάθονται στο άδειο δωμάτιο αναπολώντας τις στιγμές που το παιδί τους ήταν εκεί, διάβαζε, κοιμόταν. Θα τους λείπει πολύ, θα νιώθουν το σπίτι άδειο, ενώ το αίσθημα λύπης θα τους διακατέχει. Είναι πολύ πιθανό η μητέρα, κυρίως, να εμφανίσει καταθλιπτική συμπεριφορά. Αυτά όμως στην αρχή…. Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς από δω και πέρα; Αυτό που πρέπει πρωτίστως να συνειδητοποιήσουν οι γονείς είναι ότι οι κόποι τους ανταμείφτηκαν, αφού το παιδί τους έφτασε στο στάδιο που ήθελαν. Από δω και πέρα οι γονείς πρέπει να ξαναθυμηθούν ότι είναι ζευγάρι, να βάλουν νέους στόχους που να αφορούν τη σχέση τους, δικές τους ανάγκες, να υλοποιήσουν σχέδια που λόγω του παιδιού τους δεν είχαν φέρει εις πέρας, να αναθερμάνουν τη σχέση τους και να μη βρίσκουν σαν δικαιολογία για να μιζεριάσουν την απουσία του παιδιού τους. Τι λάθη πρέπει να αποφύγουν οι γονείς; Αφότου φύγει ο νεαρός έφηβος από το σπίτι οι γονείς δεν πρέπει να του τηλεφωνούν συνεχώς ρωτώντας το αν έφαγε, αν είναι καλά, αν το σπίτι είναι βρόμικο, κτλ. Μην ξεχνάμε ότι το παιδί χρειάζεται χρόνο να προσαρμοστεί στο νέο του περιβάλλον, έχει την ανάγκη να μείνει μόνο ανακαλύπτοντας τον εαυτό του, αλλά και να αποκτήσει καινούριους φίλους. Ακόμη, αν οι γονείς δεν νιώθουν καλά εξαιτίας της απουσίας του παιδιού τους, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει αυτό να το καταλάβει το παιδί γιατί θα αισθανθεί ένοχο για την όλη κατάσταση. Μην ξεχνάμε ότι ο νεαρός φοιτητής έχει την ανάγκη να νιώθει τους γονείς του καλά, δίπλα του, να του δίνουν δύναμη, ενθάρρυνση για το νέο του ξεκίνημα, αλλά και συμβουλές, χωρίς όμως πίεση. Μπόχτη Ελένη
Πηγή:
|
Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013
«Το σύνδρομο της άδειας φωλιάς»
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου