Σε διάφορα στάδια της μητρότητας τυχαίνει να έχετε μεγαλύτερη αδυναμία σε ένα παιδί σας, είναι πιθανόν κιόλας να δέχεστε διάφορα «πειράγματα» γι' αυτό.
Η προτίμηση αυτή προκύπτει κυρίως από αναπόφευκτα πράγματα, όπως είναι η θέση του παιδιού στην οικογένεια ή το φύλο του ή είναι απλά θέμα χαρακτήρα (πρώτα του δικού σας και μετά του παιδιού σας). Όλα αυτά όμως είναι πάντα συνάρτηση των δικών μας εμπειριών, των δικών μας βιωμάτων κι όχι των παιδιών μας.
Ένα παιδί μπορεί να έχει προσόντα που διαφέρουν πολύ από τα δικά σας έτσι ώστε να τα θεωρείτε είτε δύναμη είτε αδυναμία. Οι γονείς συχνά ταυτίζονται με το παιδί τους, κι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διακρίσεις στη μεταχείριση του. Ένας γονιός είτε θα είναι πιο σκληρός απέναντι σε αυτό το παιδί, είτε πιο επιεικής, ανάλογα με τον τρόπο που πιστεύει ότι η κοινωνία αντιμετώπισε αυτά του τα χαρακτηριστικά.
Επίσης, σπαταλάμε τόσο χρόνο προσπαθώντας να μην μιμηθούμε τους γονείς μας, που ξεχνάμε να δούμε τα παιδιά μας σαν ολοκληρωμένα, ξεχωριστά άτομα.
Τα σημάδια και η ερμηνεία τους
Ανάλογα με τον χαρακτήρα τους ,τα χαϊδεμένα παιδιά μπορεί να διαπρέψουν, ή να μετατραπούν σε υπερβολικά υπεύθυνα άτομα. Μπορεί να μην αντέξουν το βάρος της ευθύνης ή να χρειάζονται επιβεβαίωση και να έχουν ανάγκη την προσοχή τρίτων. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για τα παιδιά που έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Η υπερβολική προσπάθεια να αντισταθμίσουμε την προτίμηση που δείχνουμε δεν αποδίδει καρπούς. Αν προσπαθήσετε να δώσετε την ίδια προσοχή στα παιδιά σας, κανένα από αυτά δεν θα αισθάνεται ότι ενδιαφέρεστε αρκετά, η προσοχή σας θα είναι μοιρασμένη και αυτό δεν είναι ποτέ αρκετό. Επίσης, θα κουραστείτε και μάλλον θα καταρρεύσετε. Η προτίμηση χωρίζει τον κόσμο σε καλούς και κακούς, σε άτομα που πετυχαίνουν τους στόχους τους και σε εκείνα που αποτυγχάνουν. Το ζητούμενο είναι μια πιο ολοκληρωμένη, ατομική προσέγγιση, όπου μαθαίνουμε στα παιδιά ότι υπάρχουν πτυχές καλού και κακού στα πάντα, και τα βοηθάμε να αποδεχτούν τον εαυτό τους, τους άλλους και τον κόσμο. Η προτίμηση είναι ακόμα και η αιτία του ανταγωνισμού ανάμεσα στα αδέλφια. Προκαλεί ζήλια στα παιδιά, αφού έχει τη βάση της στη σύγκριση και μπορεί να οδηγήσει σε κακή συμπεριφορά και συγκρούσεις.
Μπορεί να υπάρχουν ορισμένες πτυχές του χαρακτήρα ενός παιδιού σας που σας αρέσουν πραγματικά, και που μπορεί το άλλο παιδί σας να μην τις έχει.
Πρώτα, κοιτάξτε τον εαυτό σας
Οι γονείς πρέπει να θεωρούν ότι τα παιδιά τους είναι άτομα ξεχωριστά από τους ίδιους, ότι είναι ξεχωριστές προσωπικότητες. Συχνά προβάλουμε τα δικά μας προβλήματα πάνω στα παιδιά. Όταν καταλάβετε και αποδεχθείτε τον ίδιο σας τον εαυτό, τότε είναι ευκολότερο να κατανοήσετε και να αποδεχθείτε το παιδί σας.
Δώστε σημασία στον χαρακτήρα
Τα παιδιά έχουν τον δικό τους χαρακτήρα και είτε ταιριάζει με το δικό σας είτε όχι. Σαν γονείς πρέπει να μπορούμε να προσαρμοζόμαστε ανάλογα. Δεν μπορείτε να αγαπάτε τα παιδιά εξίσου, αλλά μπορείτε να τα αγαπάτε με διαφορετικό τρόπο, σύμφωνα με το χαρακτήρα τους.
Διαμορφώστε τη σχέση σας
Η συνεχής προσπάθειά σας να είσαστε δίκαιοι ή να αντιμετωπίζετε τα παιδιά σας ισότιμα μπορεί να σας εξαντλήσει και να σας εκνευρίσει. Πιθανά να επηρεαστούν και τα ίδια και να χάσουν την ατομικότητά τους.
Για παράδειγμα: όταν επαινείτε ένα παιδί, επαινέστε το για ένα συγκεκριμένο πράγμα, όχι γενικά.  «Μου άρεσε πάρα πολύ το τραγούδι που έπαιξες στο πιάνο» και όχι «Είσαι η μουσική ιδιοφυΐα της οικογένειας» γιατί με το δεύτερο αφήνετε έμμεσα χώρο για συγκρίσεις.
Το πιο σημαντικό είναι να αναγνωρίσετε ότι η σχέση σας με το ένα παιδί είναι διαφορετική από ότι με το άλλο, κι ότι η κάθε κατάσταση απαιτεί διαφορετικό χειρισμό με κάθε παιδί.
Κάντε ένα βήμα πίσω
Η διαχείριση της διαφορετικής αγάπης που τρέφετε για το κάθε παιδί μπορεί να είναι δύσκολη όταν αυτά μαλώνουν. Πρέπει να μεσολαβήσετε και να λάβετε υπόψη ότι η σύγκρουσή τους έχει να κάνει με τη δική τους σχέση και είναι μεταξύ τους. Χρησιμοποιήστε λέξεις κλειδιά για να κατευθύνετε την σύγκρουση (Τι κάνετε εκεί; Τι θέλετε να πετύχετε; Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να το πετύχετε;). Απαλύνετε την αντιζηλία μεταξύ των αδελφών και αφήστε τα να δώσουν μόνα τους τη λύση.
Δεν είναι εύκολο
Η ανατροφή των παιδιών δεν είναι απλή υπόθεση. Αλλά όταν καταλάβετε πώς αισθάνεστε για το κάθε παιδί έχετε κάνει το πρώτο βήμα για να εξετάσετε τα προβλήματα της οικογενειακής σας ζωής. Η αντιμετώπιση κάθε παιδιού γι' αυτό που είναι αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ανατροφής του και είναι στο χέρι σας να γνωρίσετε το παιδί σας και να ξεκινήσετε από εκεί.
Αν τα παιδιά αισθάνονται ότι τα εκτιμούν γι' αυτό που είναι, ότι τα καταλαβαίνουν, αν δέχονται επιβεβαίωση, αν έχουν στενή σχέση με εκείνους που τα φροντίζουν, τότε θα προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της ζωής και θα αντέξουν καλύτερα τις δυσκολίες της αργότερα.
Πηγή: epithimies