10 πράγματα που θέλω να ξέρουν τα παιδιά μου για τη φιλία

---

Από: Ελένη Καραγιάννη

Οι φίλοι μπορούν να  σε ανεβάσουν ψηλά αλλά και να σε ρίξουν χαμηλά Δεν είναι όλες οι ανθρώπινες σχέσεις ισάξιες. Κάποιες φιλίες είναι τοξικές καιμπορεί να μην βγάζουν τον καλύτερο εαυτό σου. Πρέπει να μπορείς να καταλάβεις πότε πρέπει να διακόψεις μια φιλία και να συνειδητοποιείς ότι είναι η ώρα να την αφήσεις πίσω και να προχωρήσεις. Πώς θα ξεχωρίσεις τον καλό φίλο; Είναι αυτός που θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.

Οι φίλοι αποδέχονται τις ατέλειες των φίλων τους Το να προσπαθείς να είσαι τέλειος μπορεί να είναι εξουθενωτικό, και επιπλέον σε εμποδίζει από το να έχεις μια ειλικρινή φιλία. Οι αληθινοί φίλοι δέχονται τους άλλους με τις ατέλειες και τις αδυναμίες τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σου αρέσουν τα ελαττώματα των φίλων σου, όπως μαθαίνεις να τα αποδέχεσαι γιατί είναι κομμάτι του εαυτού τους.

Η φιλία δεν είναι μια σχέση ανταγωνισμού
Κάποιοι άνθρωποι είναι πιο ανταγωνιστικοί από τους άλλους, όμως δεν μπορείς να στηρίξεις μια φιλία στο συνεχή ανταγωνισμό ή στο να προσπαθεί ο ένας να ξεπεράσει τον άλλον. Κάποιες φορές ο φίλος θα είναι ο σταρ κι εσύ ο οπαδός κι άλλες θα υποστηρίζει εκείνος τις δικές σου προσπάθειες. Ο αληθινός φίλος θα χειροκροτήσει τις επιτυχίες σου. Ο ψεύτικος θα γίνει πράσινος από τη ζήλια του.

Να φροντίζεις τους (αληθινούς) φίλους Ακόμα και τα πιο σημαντικά πράγματα που έχουμε πετύχει μπορεί να εξαφανιστούν από τη ζωή μας εάν δεν τα φροντίσουμε όπως πρέπει. Μην ξεχνάς να λες και κυρίως να δείχνεις στους φίλους σου πόσο πολύ τους εκτιμάς.

Ακόμα και οι φίλοι κάνουν λάθη
Οι φίλοι μας είναι άνθρωποι και όπως όλοι οι άνθρωποι είναι πιθανό (αν όχι αναπόφευκτο) να κάνουν λάθη. Μπορεί κάποια φορά να μας δώσουν μια συμβουλή που δεν ήταν και η καλύτερη ή να μας κρίνουν, όμως το σημαντικότερο είναι να μπορούν να αναγνωρίζουν τα λάθη τους και να ζητούν συγνώμη. Μην ξεχνάς ότι κι εσύ είσαι άνθρωπος και κάποια στιγμή ίσως βρεθείς στη δύσκολη θέση να πρέπει να απολογηθείς και να ζητήσεις συγνώμη.

Οι φιλίες βασίζονται στην αλήθεια Πολλά κορίτσια στην προ-εφηβεία και την εφηβεία προσπαθούν απεγνωσμένα πείσουν τους άλλους ότι είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι ή προσποιούνται κάτι άλλο προκειμένου να προσεγγίσουν τα κορίτσια που επιθυμούν να έχουν για «κολλητές». Όμωςγια να χτίσεις μια γερή φιλία είναι απαραίτητο να αφήσεις τον άλλο να «δει» αυτό που πραγματικά είσαι.

Ένας αληθινός φίλος πάντα θα σε υπερασπιστεί Ένας αληθινός φίλος δεν θα ανεχτεί να ακούσει κάποιον να μιλάει άσχημα για σένα πίσω από την πλάτη σου. Ή θα φύγει για να μην ακούσει τη συνέχεια ή θα πει κάτι για να σε υπερασπιστεί. Εάν απλώς κάνει ότι δεν ακούει, αυτό είναι ένδειξη ότι μπορεί να μην είναι και τόσο καλός φίλος.

Ένας αληθινός φίλος θα σου πει πάντα την αλήθειαΟι καλοί φίλοι σου θα σου πουν τα πράγματα όπως είναι, ακόμα κι αν δεν είσαι έτοιμος να τα ακούσεις. Αληθινός φίλος είναι αυτός που σε αγαπάει τόσο πολύ ώστε να προτιμά να σε πληγώσει παρά να σε δει να κάνεις λάθος.

Η φιλία δεν έχει σχέση με την εξωτερική εμφάνιση ή το στυλ
Όταν είσαι νέος είναι εύκολο να διαμορφώσεις γνώμη για κάποιον από το πώς δείχνει ή τι κάνει. Όμως εάν είσαι έξυπνος, θα κοιτάξεις πίσω από την επιφάνεια. Δώσε στον εαυτό σου να ανακαλύψει στους καλύτερους φίλους που θα έχει σε όλη τη ζωή, ακόμα κι εκεί που δεν το περιμένει.

Οι φίλοι είναι δίπλα σου στα καλά και τα άσχημα Μια αληθινή φιλία θα πρέπει να μπορεί να αντέξει τις όμορφες αλλά και τις άσχημες στιγμές. Ο φίλος σου θα είναι κοντά σου όχι μόνο όταν περνάτε καλά αλλά κι όταν νιώθεις ότι δεν έχεις τη διάθεση να βγεις από το σπίτι σου. Όσο περισσότερα ζήσετε μαζί, τόσο πιο ισχυρός θα γίνει ο δεσμός που σας συνδέει.

Από το blog της συγγραφέα, δημοσιογράφου, blogger και μαμάς Τζανέτ Κάπλουν.

imommy

Πηγή: http://mikroimegaloi.gr/content/10-%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CF%89-%CE%BD%CE%B1-%CE%BE%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-0

OΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΙΛΟΙ

 November 29th, 2013  KidsCloud

Πόσες φορές δεν ξεκίνησα να γράψω για τη φιλία.

Είναι ένα από τα μεγαλύτερα κομμάτια της ζωής μου.

Μεγάλο μέρος της ύπαρξής μου και στη διαμόρφωσή της, στηρίζεται στη φιλία.

Η μέχρι τώρα εμπειρία μου και τα άσπρα μαλλιά (λιγοστά, βέβαια :p) με έχει διδάξει το ακόλουθο:

Άλλο το “Είμαι φίλος σου”, άλλο το “Είσαι φίλος μου” και άλλο το “Είμαστε φίλοι”.

Οι τρεις εκφράσεις μοιάζουν, αλλά για μένα έχουν τελείως διαφορετική σημασία.

Στην παρούσα φάση, θα μείνω στο “Είμαστε φίλοι” !

Από πού να το πιάσεις όμως και πού να το αφήσεις αυτό το θέμα.

Είναι όμως κάποιες στιγμές στο χρόνο της ζωής σου, που μπορείς να τις τονίσεις λίγο περισσότερο.

Χρειάζεσαι  να τις χρωματίσεις λίγο πιο έντονα, γιατί θέλεις να τους δώσεις μια διαφορετική αξία.

Κάτι σαν “σημαντική στιγμή”, όπως λέει και το Facebook. :p

Αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή, που ο φίλος σου που βρίσκεται μακριά, καταλαβαίνει το άγχος σου, την αγωνία σου, χωρίς να του γράψεις πολλά-πολλά.

Σε  έχει μάθει.

Ξέρει τις ανάσες σου.

Τον τρόπο που γράφεις και κινείσαι και από εκεί, κάποια αρκετά χιλιόμετρα μακριά, δουλεύει στον υπολογιστή του για πάνω από 3 ώρες, για να σε βοηθήσει.

Και είσαι εσύ από την άλλη μεριά και σε τρώει η αγωνία και από την άλλη μεριά εκείνος προσπαθεί, να σε βοηθήσει και το παλεύει.

Και όσο το παλεύει, σου κάνει πλακίτσες για να χαλαρώσεις, να ηρεμήσεις.

Κι όταν μετά από 3 ώρες, που ήταν εκεί για σένα μόνο και μόνο, γιατί είναι φίλος σου, γιατί ήθελε να σε βοηθήσει, γιατί είναι εκεί για σένα, νιώθεις μια ευγνωμοσύνη για τη ζωή, που είσαι τόσο τυχερή.

Πού έχεις τόσο καλούς φίλους.

Φίλους, που νιώθουν το μέσα σου μ΄ένα ποστ τραγουδιού, μ’ένα “Καλημέρα” χωρίς θαυμαστικό.

Φίλους, που θέλουν να νιώθεις καλά και προσπαθούν, να εξαφανίσουν κάθε ανησυχία σου, κάθε γκρι συννεφάκι [από τα άλλα...ξέρετε...:) ]

Φίλους, που πιστεύουν το κάθε τρελό όνειρό σου και το στηρίζουν.

Φίλους, που είναι οι άνθρωποί σου.

Η οικογένεια, που έχεις επιλέξει εσύ.

Που κρύβει εναλλάξ τους ρόλους της φροντίδας των γονιών, των σκανταλιών και τη χαρά του παιχνιδιού, που έχουν τα αδέρφια και την αγάπη.

Αυτή την αγάπη, που από κάποιο σημείo και ύστερα τη νιώθεις χωρίς “επειδή”.

Αγάπη αυτόματη.

Που όταν σε έχουν ανάγκη, είσαι εκεί!

Που όταν νιώσεις ανάγκη, πριν καν την εκφράσεις, είναι εκεί!

Φίλους, που όταν τους συμβαίνει κάτι όμορφο, χαίρεσαι σαν να συμβαίνει σε σένα.

Αν και…στην πραγματικότητα, συμβαίνει σε σένα.

Σε κομμάτι της καρδιάς σου.

Φίλους, που σου προσθέτουν εμπειρίες και ωριμότητα, αλλά σου αφαιρούν χρόνια από την ηλικία της ψυχής σου.

Φίλους, που χαίρονται και σε ακούν, είτε λες, είτε δεν λες κάτι.

Που ακόμα και όταν είσαι στο διάστημα, εκεί…στο κενό, που δεν περνά ο ήχος, αν φωνάξεις, θα σε ακούσουν (*).

Τελικά, κάθε μέρα είναι Thanksgiving day!

Ευχαριστώ, φίλε! 

Μαμά Μαμαδοπούλου

Πηγή: http://mikroimegaloi.gr/content/o%CF%83%CE%BF-%CF%85%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CE%B9

10 απλά βήματα για να τα βγάλετε πέρα με το άγχος.

Ο δεκάλογος του καλού γονιού

Αυτό το μπλογκ το έβαλε γινάτι να σας στρώσει. Έτσι μετά από το δεκάλογο της καλής φιλίας και της καλής σχέσης, θα σας παρουσιάσω τώρα το δεκάλογο του καλού γονιού.

Το δικό μου δεκάλογο, όπως διαμορφώθηκε με τόσα χρόνια πείρας να είμαι η πρωτότοκη κόρη της μάνας μου και η μάνα των δικών μου κόρων.

Βεβαίως, καλός γονιός ως προς τι; Ως προς τον ίδιο ή σε ό,τι αφορά τα παιδιά του; Για να βγει αυτός ο δεκάλογος, η πλάστιγγα έγειρε προς το μέρος της κόρης αυτή τη φορά.

Το πρώτο απαραίτητο συστατικό είναι η αγάπη. Ένας γονιός πρέπει να αγαπά πολύ τα παιδιά του. Να τα αγαπά τόσο πολύ, που να ανέχεται τα πάντα. Αλλά να μην τυφλώνεται από αυτή την αγάπη.

Το δεύτερο γνώρισμα του καλού γονιού είναι οι κανόνες. Είναι πολύ εύκολο να δημιουργήσουμε κακομαθημένα παιδιά που τα θέλουν όλα δικά τους και που νομίζουν πως τα δικαιούνται τα πάντα. Βάλτε κανόνες και φροντίστε οι κανόνες να εφαρμόζονται. Πρέπει να λέμε όχι και να το λέμε από νωρίς. Αν δεν ακούσουν τη λέξη όχι μέχρι τα πέντε τους, μην περιμένετε ότι θα την εφαρμόσουν στα 12. Στα πέντε μου δεν ήμουν ευχαριστημένη που είχα κανόνες. Στα λίγο πριν τα 40 ευχαριστώ τη μάνα μου για αυτούς.

Τρίτο, δώστε στα παιδιά ελευθερία. Πολλή ελευθερία. Ναι τα αγαπάμε, ναι τα προστατεύουμε, ναι θέλουμε το καλό τους. Αλλά τα παιδιά μας δεν μας ανήκουν. Ανήκουν στον εαυτό τους. Πρέπει να σεβόμαστε την ελευθερία τους και να τα αφήνουμε να επιλέγουν το δρόμο τους. Ακόμη και όταν είναι εναντίον σε αυτά που πιστεύουμε. Να είσαι άθεος, για παράδειγμα και να μην τα βγάζεις έξω από την τάξη των θρησκευτικών. Να πιστεύεις από την άλλη και να μην γίνεσαι δογματικός και να λες στα παιδιά σου ότι υπάρχει και κόσμος που δεν πιστεύει.Δεν είναι προεκτάση μας, δεν θα κάνουν όσα δεν κάναμε εμείς. Θα ζήσουν τη ζωή τους.

Τέταρτο, η ζάχαρη είναι απαραίτητη. Πρόσφατες μελέτες λένε πως δεν ισχύει ότι τα κάνει

υπερκινητικά. Επομένως μην τους την στερείτε. Μην καταλήγετε να έχετε παιδιά που στα τρία τους δεν έχουν φάει σοκολάτα. Μην τους κάνετε τούρτα με δαμάσκηνα και φύτρες φασολιών. Για όνομα. Με μέτρο μεν, αλλά χωρίς ζάχαρη δεν μεγαλώνεις σωστά.

Πέμπτο, ο καλός γονιός πρέπει να έχει μνήμη, ώστε να θυμάται πως ό,τι κάνουν τα παιδιά του, το πιο πιθανόν να το έκανε και ο ίδιος. Λυπάμαι, αλλά αν κάπνιζες από τα δεκαπέντε σου στα κρυφά, είναι γελοίο να θυμώνεις που το ίδιο κάνει και η κόρη σου. Αν ;όταν έβγαινες μια μπουκάλα βότκα στην καθισιά σου ήταν λίγη, μην εκπλήσσεσαι αν τώρα το κάνει και η κόρη σου. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι μαλακίες, όλοι κάνουμε. Θα κάνουν και τα παιδιά μας.

Το έκτο απαραίτητο συστατικό είναι η επανάληψη. Πάρτε το απόφαση πως θα λέμε ξανά και ξανά και ξανά και ξανά το ίδιο πράγμα. Νομίζουμε ότι μιλούμε του τοίχου και πράγματι είναι φορές που ο τοίχος θα το εμπέδωνε, τα παιδιά μας όχι. Ε, λοιπόν, σας πληροφορώ ότι ακούν αυτά που τους λέμε. Το ξέρω από προσωπική πείρα. Πράγματα που όταν μου τα έλεγε η μάνα μου, έμπαινε από το ένα αυτί και έβγαινε από το άλλο, τώρα τα εφαρμόζω. Τριάντα χρόνια μετά ήρθε η δικαίωση για τη μάνα μου.

Για να είσαι καλός γονιός, όπως και σύντροφος και φίλος προϋποθέτει ως έβδομο συστατικό καμπόση δόση αναισθησίας. Μην τα παίρνετε όλα τοις μετρητοίς. Πολύ δύσκολο αυτό το ξέρω. Είναι τόσες πολλές φορές που ξυπνά η Μήδεια και ο Ηρώδης μέσα μας. Μετρούμε ως το δέκα, ως το εκατό αν είναι ανάγκη και τους κοιμίζουμε ξανά. Αντί να εκνευρίζεστε που το σαλόνι είναι όπως το Σεράγεβο όταν το βομβάρδιζαν, κάτσετε στον καναπέ και απολαύστε το.

Το όγδοο συστατικό του καλού γονιού είναι τα λάθη. Τέλειος γονιός δεν υπάρχει ας το πάρουμε απόφαση. Και λάθη θα κάνουμε και μαλακίες, κυρίως στο πρώτο το μωρό. Μετά κουλάρουμε κάπως. Το θέμα είναι πως προχωρούμε μετά από ένα λάθος. Με ένα απλό τρόπο. Αναγνωρίζουμε ότι κάνουμε λάθος, ζητούμε συγνώμη, και δεν το κάνουμε ξανά. Τα μωρά μας αγαπούν γιατί είμαστε οι γονείς τους και όχι γιατί είμαστε αλάθητοι. Και επιπλέον οι τύψεις είναι άχρηστες. Σταματήστε να αισθάνεστε τύψεις για τα λάθη που κάνατε.

Ένατο, στα παιδιά αρέσουν οι χαρούμενοι γονείς. Χάνοντας τον πατέρα μου, τα πράγματα ήταν αρκετά δύσκολα σπίτι μας. Μπορεί να μην μας περίσσευαν τα χρήματα, αλλά χαρά και γέλιο υπήρχαν μπόλικα. Και δεν το λέω, εξιδανικεύοντας τα πράγματα, ύστερα από τόσα χρόνια. Ήμασταν χαρούμενα παιδιά με την αδερφή μου. Το σπίτι ήταν γεμάτο χαρά και αυτό ήταν πολύ ωραίο.

Τέλος, ο καλός γονιός είναι ειλικρινής. Τα παιδιά ξέρουν να ξεχωρίζουν το ψέμα από την αλήθεια. Με το να τους κρύβουμε πράγματα ή να τα πασπαλίζουμε με ζάχαρη δεν τα κάνουμε καλύτερα. Τα κάνουμε χειρότερα. Είτε είναι για κάποιο πρόβλημα υγείας ή οικονομικό ή κάτι που περνούμε ή δυσκολίες στη δουλειά, μπορούμε να τους μιλούμε για τα πάντα. Να τους εξηγούμε και να τους μιλούμε. Καταλαβαίνουν και ζητούν την αλήθεια. Τα ψέματα που θα τους πούμε θα τα βρούμε μπροστά μας.

Συστατικό μπόνους: Τα παιδιά θέλουν να περνούν χρόνο μαζί μας. Θέλουν να είναι μαζί μας. Για αυτό ας μην τα αποκλείουμε από τη ζωή μας. Μπορεί στις αρχές να είναι δύσκολο, αλλά μετά αξίζει τον κόπο. Το εφάρμοσα από την εποχή που ήταν βρέφη τα κορίτσια μου και πιστέψτε με ήταν δύσκολο να πηγαίνω για καφέ κουβαλώντας ένα αεκίνητο δίχρονο και ένα δύστροπο νεογέννητο. Και όπως έγραψα και στο μπλογκ της Κολόνας περιμένω τη στιγμή που θα πάω για μοχίτο με τις μικρές μου, που τότε θα είναι μεγάλες και δεν θα δυσανασχετούν που κυκλοφορούν με τη μάνα τους, που αρνείται να μεγαλώσει.

Νικώντας το φόβο της αποτυχίας

Αν ο φόβος της αποτυχίας σας σταματάει από την επίτευξη των στόχων σας και σας εμποδίζει να απολαύσετε τη ζωή, σκεφτείτε τα εξής:

• Δείτε την αποτυχία στις πραγματικές της διαστάσεις, σαν κάτι που σας διδάσκει και σας βοηθά να διορθώσετε τα λάθη σας και να φτάσετε το στόχο σας.
• Να θυμάστε ότι ο καθένας μας αποτυγχάνει σε αμέτρητες περιπτώσεις, ανεξάρτητα από το φύλο, την ηλικία, τη φυλή, το επάγγελμα, κλπ. Η μόνη διαφορά είναι ότι γνωρίζουμε μερικές φορές αυτές τις αποτυχίες και μερικές φορές όχι.
• Όταν αποτυγχάνουμε, δεν φταίμε, δεν επικρίνουμε τον εαυτό μας ή τους άλλους. Απλά βλέπουμε τι πήγε στραβά και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να το διορθώσουμε. Έτσι όταν κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές θα έρθει και η επιτυχία.
• Μην ξεχνάτε τα λόγια του Albert Einstein: «Ο ορισμός της ανοησίας είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα και να περιμένεις ένα διαφορετικό αποτέλεσμα». Συχνά δεν το συνειδητοποιούμε αυτό και κάνουμε τα ίδια και τα ίδια «λάθη» συνέχεια.
• Μερικές φορές δεν μπορούμε να διορθώσουμε τις αποτυχίες μας και να λύσουμε τα προβλήματά μας. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι αναγκαίο να προχωρήσουμε σε μια ριζοσπαστική αλλαγή και να δούμε την κατάσταση από εντελώς διαφορετική οπτική γωνία.
• Μην αφήσετε την αποτυχία να σας νικήσει ή να σπάσει το ηθικό σας. Μην τα παρατάτε. Μην το παίρνετε προσωπικά. Σκεφτείτε την αποτυχία ως ένα σημάδι στο δρόμο σας, που σας λέει ότι θα πρέπει να ακολουθήσετε μια άλλη διαδρομή.
• Μάθετε να γελάτε με τον εαυτό σας. Μάθετε να βλέπετε την αστεία πλευρά της κατάστασης. Το γέλιο είναι το καλύτερο φάρμακο για να βελτιώσει τη διάθεσή σας και το φθηνότερο: είναι δωρεάν.
• Απολαύστε τα λάθη σας είναι και αυτά μέρος του εαυτού σας.
• Όταν αποτυγχάνετε, να χαμογελάτε και να σκέφτεστε: «Λοιπόν, αυτός δεν είναι ο σωστός τρόπος. Θα δοκιμάσω ένα διαφορετικό τρόπο «
• Μην ξεχνάτε ότι η αποτυχία είναι μέρος της επιτυχίας. Ξεπερνώντας την αποτυχία, κάνετε απλές προσαρμογές για να διορθώσετε το δρόμο προς την επιτυχία.
• 
  

Ο φόβος της αποτυχίας

← Ο φόβος της αποτυχίας

1. Ο φόβος της αποτυχίας
2. Νικώντας το φόβο της αποτυχίας

Το Κλειδί της Σκέψης – tokleidi.wordpress.com

Βιβλιογραφία: Πέρα από την αποτυχία, John Maxwell, Εκδ. Κλειδάριθμος
Η δύναμη της αποτυχίας, Charles C. Manz, Εκδ. Προνόμιο

Εκβιάζεται άραγε η χαρά;

Posted on Νοεμβρίου 28, 2013

by Νewagemama

Ήταν δεν ήταν σαράντα κιλά και δεκαεπτά χρονών. Στεκόταν λίγο πιο αριστερά από τις ηλεκτρικές πόρτες του σούπερ μάρκετ. Αμίλητη με τα μικροκαμωμένα χέρια της, βυθισμένα στις τσέπες του πανωφοριού της. Δεκάδες άνθρωποι πέρασαν βιαστικά μπροστά της. Έβρεχε.  Τα δελτία καιρού είχαν δείξει εδώ και μέρες επιδείνωση.

Αλλοπρόσαλλες άμυνες, έκτακτα μέτρα. Συνήθως ανεπιτυχή. Πολλοί θυμοί στη μεγάλη πόλη και η καρδιά να μην ξέρει πώς να ντυθεί.

Σιγά σιγά αρχίζουν τα πρώτα πλάνα για τις γιορτές. Στολίδια και φωτάκια από τις αρχές ακόμα Νοεμβρίου. Εκβιάζεται, άραγε, η χαρά; Σε λίγο θα φωταγωγηθεί και η Σταδίου. Η πόλη της διαθεσιμότητας και της ανεργίας, θα προσπαθήσει να φορέσει τα καλά της. Σαν γυναίκα που θέλει να υποδεχθεί τον μεγάλο έρωτα. Δίπλα μου μια κοπελιά μιλάει στο τηλέφωνο για κάποιο Χριστουγεννιάτικο πάρτυ.

Αλήθεια, δεν είναι περίεργο; Οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη τις γιορτές χωρίς να ξέρουμε ακριβώς πώς να τις γιορτάσουμε. Κλείνουμε ραντεβού, πάρτι, ρεβεγιόν σε μαγαζιά, επισκέψεις στα κομμωτήρια. Δοκιμάζουμε να ξεπεράσουμε τη θλίψη μας. Υπάρχει, όμως, αλήθεια τίποτα πιο μελαγχολικό από μια γιορτή που δεν μπορείς να την γιορτάσεις γιατί η συμμετοχή σου σ’ αυτήν είναι από εφήμερη ως τυχαία;

Εκεί πια μιλάς για μοναξιά. Και όταν μιλάς για μοναξιά, δεν μιλάς για κάτι που επιλέγεις ή απορρίπτεις. Μιλάς για κάτι που απλώς υπάρχει και πρέπει να το αποδεχθείς. Είναι σαν να ξυπνάς ένα πρωί από ύπνο βαθύ και να λες θα χτίσω τη ζωή μου με αυτό αφετηρία. Με το να ξεκινάς τα Χριστούγεννα από το Νοέμβριο, που έχει μόλις τελειώσει το καλοκαίρι και να τα φτάνεις ως τις Απόκριες που και αυτές θα τελειώσουν το Πάσχα, για να ξεκινήσει ένα πρόωρο καλοκαίρι που θα τραβήξει ως τα επόμενα Χριστούγεννα, δεν κάνεις τίποτα άλλο από το να μεταμφιέζεις τιςημερομηνίες, προσβλέποντας σε μια γιορτή που πρώτα απ’ όλα δεν υπάρχει μέσα σου.

Photo: Magda Berny

Εξακολούθησε να στέκεται στο ίδιο σημείο παρόλο που η βροχή δυνάμωσε. Διασταυρώθηκαν τα βλέμματα μας.
-Πώς σε λένε;
-Ειρήνη
Σιωπή.
Προσπάθησε να μιλήσει διστακτικά.-Είμαι ανύπαντρη και άνεργη μητέρα.

Από όποια γωνιά και να το κοιτάξεις είναι λάθος. Σκηνικό είναι τα ζαχαρωτά Χριστούγεννα, όλα περνούν και φεύγουν. Μου τελειώσαν τα ψέματα. Τα πήραν οι Μάγοι και μου αφήνουν για ενθύμιο τα δώρα τους, ενθύμια της φρίκης. Καλά θα κάνουμε να το πιστέψουμε ότι όσο υπάρχουν συνάνθρωποι που υποφέρουν, κανείς δεν θα είναι καλά. Κι αν φέτος χιονίσει, δίπλα στο μεγάλο δέντρο της πλατείας Συντάγματος, θέλω να πάω να φτιάξω ένα θλιμμένο χιονάνθρωπο. Θα του βάλω δυο κάστανα για μάτια. Θα του κάνουν παρέα όλοι οι περαστικοί ή οι μόνιμοι της πλατείας που τρίβουν τα χέρια τους για να ζεσταθούν. Για να μη νιώθει μόνος ανάμεσα σε τόσο κόσμο.

Πηγή: Από το  υπέροχο ιστολόγιο της Αννίτας  Λουδάρου http://ann-lou.blogspot.gr/

http://newagemama.com/2013/11/28/%CE%B5%CE%BA%CE%B2%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%AC%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%B5-%CE%B7-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%AC/

Zig Ziglar: 10 αποφθέγματα που μπορούν να αλλάξουν τη ζωή σας

Posted by Αντικλείδι Φιλοσοφία/Ψυχολογία

Νοε302012

Προχτές απεβίωσε σε ηλικία 86 ετών ο διάσημος Αμερικανός συγγραφέας αυτοβοήθειας, Zig Ziglar (1926-2012). Έγραψε περισσότερα από είκοσι βιβλία που προσέλκυσαν εκατομμύρια αναγνώστες.  Παρακάτω είναι 10 αποφθέγματα του που έχουν τη δύναμη να αλλάξουν την πορεία της ζωής του ατόμου.

___ 1___

Αν ψάχνεις για ένα φίλο, θα ανακαλύψεις ότι είναι δυσεύρετοι. Αν είσαι διατεθειμένος να είσαι πραγματικός φίλος, θα τους βρεις παντού.

___ 2___

Δεν μπορείς να κόψεις στα μέτρα σου τις καταστάσεις που αντιμετωπίζεις στη ζωή, αλλά μπορεί να κόψεις στα μέτρα σου τη στάση και τη νοοτροπία σου για να αντιμετωπίσεις αυτές τις καταστάσεις.

___ 3___

Να είσαι προσηλωμένος στους στόχους σου. Κανένας δεν μπορεί να βρεθεί τυχαία στο Έβερεστ, περιπλανώμενος άσκοπα.

___ 4___

Να περιμένεις το καλύτερο. Να είσαι έτοιμος για το χειρότερο. Να αξιοποιείς ό,τι προκύπτει.

___ 5___

Οι άνθρωποι δεν αγοράζουν για λογικούς λόγους. Αγοράζουν για συναισθηματικούς λόγους.

___ 6 ___

Δεν είναι δυνατό να αποδώσεις με τρόπο αναντίστοιχο στο το πώς βλέπεις τον εαυτό σου.

___ 7___

Οι πλούσιοι άνθρωποι έχουν μικρές τηλεοράσεις και μεγάλες βιβλιοθήκες, ενώ οι φτωχοί άνθρωποι έχουν μικρές βιβλιοθήκες και μεγάλες τηλεοράσεις.

___ 8 ___

Κάποια πράγματα που μπορείτε να δώσετε και να εξακολουθήσετε να τα έχετε, είναι τα λόγια σας,  ένα χαμόγελο, και μια ζεστή καρδιά.

___ 9 ___

‎Ένας στόχος που τίθεται σωστά, είναι ήδη ολοκληρωμένος κατά το ήμισυ.

___ 10 ___

Αν μπορείς να ονειρευτείς κάτι, τότε μπορείς και να το πετύχεις.

by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Παιδί & πειθαρχία: τα βασικά λάθη που κάνουμε ως γονείς

Το θέμα της πειθαρχίας  είναι ένα κεντρικό ζήτημα σε κάθε οικογένεια. Τα παιδιά -όπως είναι φυσικό άλλωστε-, δεν πειθαρχούν εύκολα σε αυτά που εμείς οι μεγαλύτεροι θεωρούμε ότι πρέπει να κάνουν, εμείς από την άλλη δε δείχνουμε την απαραίτητη υπομονή κι αναπόφευκτα το θερμόμετρο της έντασης, πολύ συχνά, ανεβαίνει. Τι μπορούμε όμως να κάνουμε για να βελτιώσουμε την κατάσταση;

 

Ίσως, το πρώτο βήμα για να βελτιώσουμε τα πράγματα δεν είναι ν' ανακαλύψουμε το τι μπορούμε να κάνουμε αλλά το τι πρέπει να προσέχουμε – τι πρέπει ν' αποφεύγουμε να κάνουμε. Κι αυτό είναι τα κλασικά λάθη που συνήθως κάνουμε ως γονείς όταν προκύπτουν τέτοια ζητήματα.

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

 

1. H πειθαρχία σε συγκεκριμένους κανόνες και συμπεριφορές εντός της οικογένειας δε ξεκινάει τη στιγμή που συμβαίνει κάτι αρνητικό, αλλά πολύ πριν, όταν και έχουν διευκρινιστεί οι κανόνες και τα όρια για μικρούς και μεγάλους.

Είναι φυσικό σε κάποιες περιπτώσεις να μην έχουν προβλεφθεί συγκεκριμένες αντιδράσεις των παιδιών όμως αυτός πρέπει να είναι η εξαίρεση κι όχι ο κανόνας. Έτσι λοιπόν, το τι είναι αποδεκτό ως συμπεριφορά και τι όχι είναι καλύτερο να έχει γίνει σαφές εξ' αρχής και όχι να τίθεται εκ των υστέρων. 

 

2. Οι κανόνες ισχύουν και εφαρμόζονται απ' όλους – γονείς και παιδιά.

Εάν εμείς ως γονείς δεν τηρούμε συγκεκριμένους κανόνες που ισχύουν για όλη την οικογένεια τότε είμαστε αυτοί που δίνουν το …καλύτερο κίνητρο στα παιδιά μας για ν' ακολουθήσουν το παράδειγμά μας. Δεν μπορεί, επί παραδείγματι, ο γονιός να βωμολοχεί και ν' απαιτεί από το παιδί του ν' αποφεύγει τα "κακά λόγια". Ισχύει απόλυτα δηλαδή η σοφή ρήση του λαού μας "δάσκαλε που δίδασκες…".

 

3. Ο ένας γονέας αμφισβητεί μπροστά στο παιδί την απόφαση που πήρε ο άλλος.

Αυτή είναι, πραγματικά, η απόλυτη συνταγή αποτυχίας. Ακόμη κι εάν όντως η απόφαση είναι λανθασμένη, το να ειπωθεί αυτό μπροστά στο παιδί δε βοηθάει καθόλου τα πράγματα. Η όποια συζήτηση γίνεται αργότερα, κατ' ιδίαν, με ηρεμία και διάθεση αμοιβαίας κατανόησης.

 

4. Δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα στη ρίζα του αλλά "σκεπάζεται προσωρινά".

Αυτό μπορεί να γίνει είτε με το ν' αναβληθεί η κουβέντα με το παιδί για μεταγενέστερο χρόνο ή και με ένα άλλο ιδιαίτερα δημοφιλή τρόπο – το να "γλυκαθεί" το παιδί με κάποιο δωράκι για να μην επιμείνει στην απαίτησή του.

Στην περίπτωση αυτή, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι πολύ σύντομα η συμπεριφορά θα επαναληφθεί και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση.

 

5. Χάνουμε εύκολα τη ψυχραιμία μας.

Γι' αυτό πιθανόν να υπάρχουν πολλές και σημαντικές δικαιολογίες – όπως συνήθως η κούραση της ημέρας, το ότι τα παιδιά διαλέγουν πάντα τις πλέον …ακατάλληλες στιγμές για τις αντιδράσεις τους, κ.ο.κ.

Δεν πρέπει να λησμονούμε ωστόσο, ότι τα νεύρα δεν επιλύουν τίποτε, ενώ το μεγάλωμα του παιδιού είναι έτσι κι αλλιώς και μία μακρά άσκηση υπομονής!

 

6. Ξεχνάμε ότι τα παιδιά είναι…παιδιά.

Πολλές φορές απαιτούμε -έστω κι ασυνείδητα- από το παιδί μας να συμπεριφέρεται όπως ένας μεγάλος.  Μόνο που το παιδί είναι …παιδί και έχει τις αντιδράσεις ενός …παιδιού. Κάποια πράγματα δεν μπορεί να τ' αποδεχτεί εύκολα καθώς δεν έχει τις παραστάσεις και τα βιώματα ενός μεγάλου.

Εάν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, έχουμε κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα στο αντιμετωπίσουμε σωστά τις όποιες υπερβολικές ή λανθασμένες αντιδράσεις του.

- See more at: http://praktikesidees.gr/v2/oikogeneia/paidi-peitharxia/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=paidi-peitharxia#sthash.edhxvmTs.dpuf

Nέο μωρό στην οικογένεια – Ζήλια για το αδελφάκι

Ημερομηνία δημοσίευσης άρθρου: Νοεμβρίου 28, 2013 

Συγγραφέας: Αλεξάνδρα Καππάτου Κατηγορία:Ψυχολογία

O ερχομός ενός νέου μωρού απειλεί να ταράξει την ευαίσθητη ισορροπία που με κόπο αποκτήθηκε από τους γονείς μετά τη γέννηση του πρώτου παιδιού. Aπό τη μια πλευρά είναι πολύ χαρούμενοι για τον ερχομό του νέου μέλους, από την άλλη, όμως, φοβούνται μήπως διαταραχθεί η σχέση με το πρώτο τους παιδί και του δημιουργηθούν προβλήματα κι ερωτηματικά. Bομβαρδίζονται με ερωτήσεις του τύπου «προετοιμάσατε καλά το πρώτο παιδί;». H λέξη «προετοιμασία» γυρίζει στα αφτιά τους διαρκώς από τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης.

Έχοντας στο νου τους τα παραπάνω, οι περισσότεροι γονείς μιλούν στα πρωτότοκα παιδιά τους για την επικείμενη άφιξη του νέου μωρού. Bέβαια, η εξήγηση γίνεται με διαφορετικό τρόπο σ’ ένα παιδί 24 μηνών απ’ ό,τι σ’ ένα παιδί 5 χρόνων. Ωστόσο, όσο καλά κι αν έχει ενημερωθεί το παιδί, μπορεί εύκολα να παρασυρθεί από τα συναισθήματα της ζήλιας, όταν έρχεται αντιμέτωπο με το πραγματικό γεγονός της γέννησης του δεύτερου μωρού. Πρόκειται για μια κατάσταση απολύτως φυσιολογική και αναμενόμενη, αφού βλέπει τώρα να μοιράζεται την προσοχή των άλλων, ενώ προηγουμένως μονοπωλούσε το ενδιαφέρον και ήταν το επίκεντρο της προσοχής όλων. Eίναι προτιμότερο, λοιπόν, οι ίδιοι οι γονείς να είναι έτοιμοι να χειριστούν καταστάσεις που δημιουργούν ένταση.

Ξεκινώντας από τα πρακτικά θέματα

• Eίναι αλήθεια ότι το να γυρίζει η μητέρα από το μαιευτήριο φέρνοντας ένα νεογέννητο μωρό δεν είναι ο ιδανικότερος τρόπος για να γνωρίσει ένα παιδί το καινούριο αδελφάκι του.

• Διευκολύνεται η κατάσταση, αν το παιδί γνωρίζει πού πηγαίνει η μητέρα του, αν της μιλά στο τηλέφωνο ή ακόμη αν μπορεί να την επισκεφθεί στο μαιευτήριο. Έτσι, αμβλύνεται το αίσθημα της ανασφάλειας, που το διακατέχει από την απρόσμενη, κατά τη γνώμη του, απουσία της.

• Eίναι βασικό να μην αλλάξει το καθημερινό του πρόγραμμα αυτές τις μέρες, ούτε να μετακινηθεί από το χώρο του σπιτιού του. Aν δεν μπορεί ο πατέρας να μείνει μαζί του, μπορεί να το κρατήσει κάποια γιαγιά ή ένα άλλο άτομο, στο οποίο έχουν εμπιστοσύνη.

• Eπιστρέφοντας, βέβαια, στο σπίτι με το μωρό, πρέπει οι γονείς να έχουν αποφασίσει πού θα κοιμάται.

• Tο καλύτερο θα ήταν να υπήρχε χωριστό δωμάτιο, ώστε να εγκατασταθεί άμεσα το μωρό, κυρίως για να αντιμετωπιστεί η ζήλια που ίσως εκδηλώσει το μεγάλο παιδί. Όταν αυτό είναι ανέφικτο, τότε η καλύτερη λύση είναι να μπαίνει το μωρό από την αρχή στο ίδιο δωμάτιο με το αδελφάκι του. Eπειδή, όμως, κατά τις πρώτες μέρες δεν υπάρχει σταθερότητα στα ωράρια, πιθανόν να ενοχληθεί το μεγάλο παιδί. Aν, τελικά, αναγκαστούν να πάρουν το μωρό για λίγες μέρες στο δωμάτιό τους, πρέπει να εξηγήσουν από πριν στο πρώτο παιδί την αναγκαιότητα αυτής της ενέργειας.

Γρήγορα οι γονείς διαπιστώνουν ότι το μεγαλύτερο παιδί επιζητεί την προσοχή τους διαρκώς. Έτσι, αφιερώνουν πολύ λιγότερο χρόνο στο μωρό τους απ’ ό,τι στο πρωτότοκο παιδί. Δεν πρέπει, όμως, να ανησυχούν γιατί, παρ’ ότι η προσοχή που δίνουν στο δεύτερο παιδί είναι μικρότερη, ωστόσο είναι πιο ποιοτική, αφού έχουν την εμπειρία της πρώτης γέννας. Eξάλλου, το μωρό είναι ευτυχισμένο απλώς με την αγκαλιά και τη ζεστασιά τους. Nιώθει ασφαλές, ακόμη κι όταν ακούει τη φωνή τους, ή βρίσκονται κοντά του ή μιλάνε στο αδελφάκι του ή του διαβάζουν ένα βιβλίο.

Bασική μέριμνα είναι να βοηθηθεί το πρωτότοκο παιδί να τιθασεύσει τη ζήλια του και να συνυπάρξει με το αδελφάκι του. Aυτό θα εξαρτηθεί σημαντικά και από τη στάση του περιβάλλοντός του – από τη γιαγιά, τον παππού και τους άλλους συγγενείς.

Tι να κάνετε…

• Nα έχετε πάντοτε υπόψη σας ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό όχι μόνο ως προς την ηλικία αλλά και ως προς τις ανάγκες.

• Όταν το μεγάλο παιδί τρώει και πρέπει να ταΐσετε το μωρό, να δίνετε προτεραιότητα στο πρώτο. Tο μωρό με την πιπίλα μπορεί να περιμένει. Δεν πρέπει να δώσετε στο πρώτο παιδί την εντύπωση ότι το αφήνετε αμέσως μόλις ζητήσει κάτι το μωρό.

• Kάποιες φορές να ζητάτε από το μεγάλο παιδί να σας βοηθά στη φροντίδα του μωρού.

• Nα προσπαθήσετε να καταλάβετε τα συναισθήματα του πρώτου σας παιδιού, γιατί δεν είναι εύκολο να δεχθεί ότι θα μοιράζεται από εδώ και στο εξής το ενδιαφέρον σας με το αδελφάκι του. Eξάλλου, πολλές φορές νομίζει ότι αποκτήσατε το νέο μωρό επειδή δεν ήσαστε ικανοποιημένοι από το ίδιο. Ξεχνά ίσως ότι σας το ζητούσε επίμονα.

• Nα δεχθείτε ότι έχει δίκιο που ζηλεύει και να το συζητήσετε μαζί του αρκετές φορές. Mοιραστείτε μαζί του τα συναισθήματα που τρέφατε κι εσείς για το αδελφάκι σας στην ηλικία του.

• Δείξτε του φωτογραφίες και πείτε του πως και το ίδιο στις ανάλογες φάσεις της ανάπτυξής του έμοιαζε με το νέο μωρό.

• Nα ασχολείστε μαζί του ποιοτικά, χωρίς να το υπερπροστατεύετε.

Προσπαθήστε να αποφύγετε…

• Nα δώσετε στο νεογέννητο τα πράγματα του πρωτότοκου παιδιού σας, π.χ., την κούνια, το καροτσάκι, τα παιχνίδια

• Nα μπείτε στην παγίδα των παρατηρήσεων του τύπου: «Μα επιτέλους, το κάνεις διαρκώς να κλαίει…» «Δε σ’ αγαπώ…» «Μην το πιέζεις…»

• Nα το κριτικάρετε λέγοντάς του, για παράδειγμα: «Το μωρό είναι καλύτερο…» «Αχ, αυτό το μωρό είναι θαύμα…» «Τι ωραία που γελά…»

• Nα το στείλετε σε παιδικό σταθμό, μόλις γεννηθεί το μωρό

• Nα του αλλάξετε δωμάτιο, αν μέχρι τότε κοιμόταν μαζί σας

Αλεξάνδρα Καππάτου
Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος
www.akappatou.gr

http://www.kidsgo.com.cy/LibraryParents/?p=5020