Άρθρο της Joan Lowell
Αφού υπέφερα από άγχος και κατάθλιψη η ίδια (όπως περίπου 40 εκατομμύρια, ή το 18% των Αμερικανών), μπορώ να σας πω πως είναι πραγματικό.
Ναι, μερικοί άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι «όλα στο κεφάλι σου». Έχω ακούσει πολλούς καλοπροαίρετους δασκάλους και γονείς να απορρίπτουν την ιδέα του σχολικού άγχους, σε γενικές γραμμές. Ενώ μερικοί μπορεί να χρησιμοποιήσουν αυτά τα συναισθήματα ως δικαιολογία για να αποφύγουν το σχολείο, μπορεί να είναι σωματικά επιζήμια και πραγματικά για το άτομο που πάσχει από αληθινό άγχος ή μία από τις πολλές άλλες πιθανές διαταραχές. Πριν απορρίψετε την ιδέα, καθορίστε και σιγουρευτείτε εάν το παιδί σας έχει ζητήματα άγχους που χρειάζονται την προσοχή σας.
Απλά νευρικό ή πρόβλημα άγχους;
Πώς μπορεί ένας γονιός να δει τη διαφορά; Είναι, άλλωστε, φυσιολογικό για τα παιδιά να είναι νευρικά για τη νέα σχολική χρονιά και για τους δασκάλους, για το πώς θα κάνουν φίλους, για την ακαδημαϊκή επιτυχία και πολλά άλλα. Πότε, λοιπόν, πρόκειται για ένα πραγματικό πρόβλημα; Όταν απλά αποσπάται η προσοχή του παιδιού σας ή φαίνεται ελαφρώς ανήσυχο, δεν μπορεί να είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Μπορεί να πάρει λίγο χρόνο για το παιδί σας να προσαρμοστεί σε τόσες πολλές αλλαγές ταυτόχρονα. Το άγχος που διαρκεί αρκετές εβδομάδες μετά την έναρξη του σχολικού έτους, βέβαια, μπορεί να δείξει περισσότερα για το τι συμβαίνει με το παιδί σας.
Όταν το παιδί σας ανησυχεί για τα πάντα, αρνείται να πάει στο σχολείο, δεν μπορεί να επικεντρωθεί σε δραστηριότητες που κανονικά θα απολάμβανε, ή όταν οι φόβοι του επηρεάζουν σημαντικά τις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής του, είναι η κατάλληλη ώρα να καλέσετε τον παιδίατρο. Κρατήστε το δάσκαλο ενήμερο και ζητήστε τις παρατηρήσεις του. Αν έχετε οι ίδιοι άγχος, μπορείτε να παρατηρήσετε παρόμοια συμπτώματα στο παιδί σας. Προσπαθήστε να μην αφήνετε το παιδί σας να σας ακούει να μιλάτε για τις ανησυχίες σας. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να εκφράσει τα συναισθήματά του και να προσδιορίσει τα βήματα που περνάει όταν το πιάνει υπερβολικό άγχος.
Τρόποι που οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν ένα παιδί που αγωνίζεται με το σχολικό άγχος
Αναγνωρίστε τα συναισθήματα του παιδιού σας ως πραγματικά μιλώντας ήρεμα και με ειλικρίνεια
Να θυμάστε ότι δεν υπάρχουν λάθος συναισθήματα. Όλοι βιώνουν τη ζωή με διαφορετικό τρόπο, και πιθανόν αυτό που αναστατώνει εμένα, εσάς να μην σας ενοχλεί. Προσπαθήστε να μην ενισχύσετε τους φόβους του παιδιού σας κάνοντας αρνητικά σχόλια. Αντ ‘αυτού, να το ενθαρρύνετε να δει τις θετικές πτυχές του σχολείου (εκδρομές, σπορ, συλλόγους, κλπ).
Προσπαθήστε να συμπεριλάβετε το παιδί σας στον προγραμματισμό του σχολείου
Δώστε του επιλογές, σχετικά με το πρόγραμμα που θα ακολουθεί αναφορικά με τις υποχρεώσεις του για το σχολείο. Τα παιδιά θέλουν να νιώθουν πως έχουν πραγματική εξουσία πάνω στη ζωή τους και πως συμμετέχουν ενεργά στο σχεδιασμό της.
Προετοιμάστε το παιδί για τυχόν επερχόμενες καταστάσεις γνωρίζοντας τι μπορεί να επιδεινώσει το άγχος του
Μάθετε στο παιδί σας πώς να αντιμετωπίζει έντονες στρεσογόνες καταστάσεις με συγκεκριμένες στρατηγικές. Οι βαθιές ανάσες είναι, για παράδειγμα, μαι απλή τεχνική που ακόμα και τα μικρά παιδιά μπορούν να μάθουν.
Να προσβλέπετε σε νέες ευκαιρίες και να μην κοιτάτε τις αποτυχίες του παρελθόντος
Πάντα να έχετε υψηλούς στόχους για το παιδί σας, ακαδημαϊκά και προσωπικά, αλλά να είστε ευέλικτοι και μην κρίνετε αρνητικά, όταν έρθει η ώρα της αποτυχίας.
Ενθαρρύνετε το παιδί σας να αναπτύξει τη δική του δύναμη και ανεξαρτησία
Επισημάνετε στο παιδί σας τα πεδία στα οποία είναι δυνατό, δίνοντάς του την ευκαιρία να δουλέψει πάνω στις αρετές του και να τις αναπτύξει ακόμη περισσότερο.
Ο καθένας γίνεται νευρικός μερικές φορές, αλλά όταν η νευρικότητα μετατρέπεται σε άγχος, ζητήστε βοήθεια. Να είστε υπομονετικοί με τα παιδιά καθώς αρχίζουν μια νέα σχολική χρονιά με ένα νέο δάσκαλο, αλλά να προσέχετε αν φαίνεται υπερβολικά αγχωμένο και αν το πιάνει στομαχόπονος κάθε πρωί πριν το σχολείο. Αποφύγετε να μείνει το παιδί στο σπίτι αν δεν θέλει να πάει σχολείο, καθώς αυτό μπορεί να δώσει το λάθος μήνυμα. Αντίθετα, να είστε υποστηρικτικοί και να μην ενδώσετε. Τέλος, να είστε σε επικοινωνία με τους εκπαιδευτικούς και επαγγελματίες του σχολείου, καθώς μπορεί να έχουν εμπειρία και να γνωρίζουν συγκεκριμένες τεχνικές που θα βοηθήσουν στην υποστήριξη του παιδιού σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου