Η δυσλεξία στην σχολική τάξη

Όπως έχω ξαναγράψει, η καλύτερη μέθοδος διδασκαλίας των παιδιών με δυσλεξία είναι η πολυαισθητηριακή μέθοδος - που συνδυάζει εικόνες, αφή, ήχους και οπτικά ερεθίσματα, καθώς και την ενεργή συμμετοχή του μαθητή.

Ωστόσο κάτι τέτοιο στις σχολικές τάξεις με τα 25 και βάλε παιδιά αλλά και με εκπαιδευτικούς συχνά άπειρους σε θέματα δυσλεξίας είναι δύσκολο έως απίθανο να γίνεται.

Υπάρχουν όμως πιο απλά πράγματα που μπορεί να κάνει κάθε εκπαιδευτικός για να βοηθήσει τους μαθητές με δυσλεξία ή άλλες μαθησιακές δυσκολίες. Το πρώτο και κυριότερο είναι .....να ενδιαφερθεί για αυτούς τους μαθητές! Να μπει στη διαδικασία να τους γνωρίσει, να τους μιλήσει και μαζί να βρουν λύσεις στις δυσκολίες τους.

Για μικρότερους μαθητές κάτι ανάλογο μπορεί να γίνει με συνεργασία με τους γονείς. Για παράδειγμα αν ο μαθητής δεν προλαβαίνει να αντιγράφει σημειώσεις από τον πίνακα, καλό θα ήταν ο δάσκαλος να μοιράζει σε φωτοτυπίες και να μειώνει των όγκο της αντιγραφής. Αν ένα παιδί είναι αργό στην ανάγνωση καλό είναι να αποφεύγεται η δημόσια ανάγνωση που θα φέρει σε δύσκολη θέση τον μαθητή. Αυτά είναι μερικά παραδείγματα μόνο! Το σωστότερο είναι ο εκπαιδευτικός γνωρίζοντας τον δυσλεξικό μαθητή του να βρει τρόπους που θα τον βοηθήσει στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.

Ο εκπαιδευτικός να είναι σύμμαχος του παιδιού και όχι να υπάρχουν οι δικαιολογίες τύπου "έχω 30 παιδιά στην τάξη, δεν μπορώ να ασχοληθώ με 1-2". Το ελληνικό σχολείο σίγουρα απέχει πολύ από αυτό που θα έπρεπε να είναι, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι μένουμε άπραγοι....ο καθένας μπορεί να κάνει έστω και μια μικρή θετική αλλαγή.

Τα σχεδιαγράμματα των μαθημάτων βοηθούν πολύ τους μαθητές και ιδιαίτερα όσους έχουν μαθησιακές δυσκολίες. Μπορείτε λοιπόν να δίνετε φωτοτυπίες με τα σχεδιαγράμματα κάποιων μαθημάτων, όπως στην ιστορία, τη βιολογία, τη γεωγραφία κ.λ.π. Πώς φτιάχνεται ένα καλό σχεδιάγραμμα; Ένας τρόπος είναι αυτός:

1. Γράφεις την κεντρική ιδέα - το θέμα- στο κέντρο της σελίδας. Μπορεί επίσης να μπει εκεί και κάποιο έντονο χρώμα ή και εικόνα, ανάλογα με το μάθημα.

2. Έπειτα τραβάς γραμμές προς κάθε επιμέρους θέμα και μικρότερες γραμμές για τα πιο λεπτομερή θέματα τα οποία γράφεις επιγραμματικά μέσα σε κύκλους ή τετράγωνα.

3. Χρησιμοποιείς το ίδιο χρώμα για τα θέματα που σχετίζονται μεταξύ τους και όπου μπορείς χρησιμοποιείς σύμβολα (βελάκια, θαυμαστικά κ.λ.π) και εικόνες.

Άλλος τρόπος είναι να γραφτούν μόνο οι απαραίτητες πληροφορίες κάθετα σε χαρτί, ώστε το παιδί να ξέρει τι είναι το σημαντικό του μαθήματος και τι πρέπει να αποστηθίσει.

Οι μαθητές με δυσλεξία συχνά απεχθάνονται το γράψιμο λόγω του ότι αργούν πολύ ή επειδή κάνουν πολλά ορθογραφικά λάθη. Μια λύση για αυτό είναι να έχουν το δικαίωμα και την επιλογή να κάνουν τις εργασίες που έχουν για το σπίτι στον υπολογιστή τους και να τις φέρνουν εκτυπωμένες.

Προσπαθήστε επίσης να βεβαιώνεστε ότι όλοι οι μαθητές σας είναι ενήμεροι και έχουν σημειώσει την ημερομηνία κάποιου διαγωνίσματος ή τα κεφάλαια για επανάληψη ή κάποια αλλαγή στο πρόγραμμα. Αυτό μπορεί πολύ εύκολα να γίνει ελέγχοντας τα παιδιά που δυσκολεύονται στο να κρατάνε σημειώσεις, γράφοντας το στον πίνακα ή επαναλαμβάνοντας το αρκετές φορές μέσα στην ημέρα.

Το κυριότερο όπως έγραψα και στην αρχή είναι το ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ των εκπαιδευτικών προς τους δυσλεξικούς μαθητές. Είναι πολύ σπουδαίο ο εκπαιδευτικός να είναι σύμμαχος αυτών των παιδιών στον αγώνα τους να μάθουν και να προοδεύσουν. Από εκεί και πέρα κάθε εκπαιδευτικός μπορεί να βρει τον τρόπο διδασκαλίας ώστε να βοηθιούνται όλα τα παιδιά και η σχολική τάξη να λειτουργεί ομαλά και αρμονικά.

http://www.ipaideia.gr/