Posted by hamomilaki
Καλησπέρα σας. Ο γιος μου, 6 1/2 ετών, διεγνώσθη από το Παίδων με Διαταραχή Γενικευμένου Άγχους.
Τα αίτια: πίεση και άγχος από το οικογενειακό περιβάλλον.
Τώρα πώς πρέπει να συμπεριφερθούμε ώστε να αποβληθεί το άγχος, αλλά να μη γίνει και κακομαθημένο το παιδί; Παρακαλώ βοηθήστε με.
Το παιδί μου είναι αρκετά πιεσμένο και δεν παίρνει άλλο. Δώστε μου κάποιες συμβουλές.
Μένουμε εκτός Αθηνών και οι παιδοψυχίατροι είναι πολυτέλεια!
απαντά η Μαρία Γ. Σαράντη
Η σκέψη σας και η αγωνία σας μην γίνει το παιδί σας “κακομαθημένο” μοιάζει να είναι “η πηγή του κακού”. Η νοοτροπία αυτή συνήθως συνοδεύεται από στερητική και τιμωρητικά βιωμένη συμπεριφορά προς το παιδί.
Η “λογική” αυτή οδηγεί το παιδί να αναπτύξει αγωνία διότι βίωσε συναισθήματα και καταστάσεις που μόνο του δεν μπορούσε να διαχειριστεί. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αγκαλιά -αν πηγαίνατε όταν έκλαιγε στην κούνια ή όχι, και άλλες κακώς εννοούμενες διαχειρίσεις για την αποφυγή “κακομαθειάς”.
Αγαπήστε το παιδί σας και φροντίστε το με τα συναισθήματά σας. Η αγάπη και η επιτρεπτικότητα είναι γόνιμο έδαφος για την ψυχοσυναισθηματική κατάσταση ενός παιδιού. Να είστε ζεστή και τρυφερή μαζί του γιατί μάλλον το έχετε φοβίσει πολύ.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.
mama365
Τα αίτια: πίεση και άγχος από το οικογενειακό περιβάλλον.
Τώρα πώς πρέπει να συμπεριφερθούμε ώστε να αποβληθεί το άγχος, αλλά να μη γίνει και κακομαθημένο το παιδί; Παρακαλώ βοηθήστε με.
Το παιδί μου είναι αρκετά πιεσμένο και δεν παίρνει άλλο. Δώστε μου κάποιες συμβουλές.
Μένουμε εκτός Αθηνών και οι παιδοψυχίατροι είναι πολυτέλεια!
 |
| Generalized anxiety disorder |
Η σκέψη σας και η αγωνία σας μην γίνει το παιδί σας “κακομαθημένο” μοιάζει να είναι “η πηγή του κακού”. Η νοοτροπία αυτή συνήθως συνοδεύεται από στερητική και τιμωρητικά βιωμένη συμπεριφορά προς το παιδί.
Η “λογική” αυτή οδηγεί το παιδί να αναπτύξει αγωνία διότι βίωσε συναισθήματα και καταστάσεις που μόνο του δεν μπορούσε να διαχειριστεί. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αγκαλιά -αν πηγαίνατε όταν έκλαιγε στην κούνια ή όχι, και άλλες κακώς εννοούμενες διαχειρίσεις για την αποφυγή “κακομαθειάς”.
Το παιδί για να μεγαλώσει από βρέφος χρειάζεται πολλή σωματική επαφή, χρειάζεται να πηγαίνετε όταν κλαίει γιατί είναι ο μόνος τρόπος να σας επικοινωνήσει ότι κάτι του συμβαίνει είτε είναι πόνος είτε είναι φόβος είτε είναι δίψα. Τα μωρά κλαίνε διότι δεν έχουν άλλο τρόπο να επικοινωνήσουν μαζί σας την αγωνία τους.Ξεχάστε τον φόβο σας μην “κακομάθετε” το παιδί σας διότι ειδικά στο συγκεκριμένο παιδί δεν μπορεί να συμβεί. Το παιδί σας βιώνει ανασφάλεια και αγωνία ως αποτέλεσμα της συμπεριφοράς σας και του συζύγου. Αγαπήστε το, αγκαλιάστε το, να είστε ήρεμοι μαζί του και οι δυο, μην του στερείτε την προσοχή σας, μην του στερείτε πράγματα, μην το μαλώνετε. Εξηγείτε του τι θέλετε κάθε φορά, δείξτε του συναίσθημα και αποδοχή, “μαλακώστε” γιατί μάλλον είστε σκληρή με τα συναισθήματά του.
Φροντίστε το περιβάλλον στο σπίτι να είναι ήρεμο και ευχάριστο. Ενισχύστε του την αυτοπεποίθηση και μην απειλείτε καθόλου το παιδί σας συναισθηματικά. Μπείτε στην θέση του και σκεφτείτε αυτό που εσείς πραγματικά θα χρειαζόσασταν αν νιώθατε έτσι. Τα παιδιά για να “κακομάθουν” σημαίνει παντελής απουσία ορίων κάτι που στην περίπτωση σας είμαι σίγουρη ότι δεν ισχύει.
Αγαπήστε το παιδί σας και φροντίστε το με τα συναισθήματά σας. Η αγάπη και η επιτρεπτικότητα είναι γόνιμο έδαφος για την ψυχοσυναισθηματική κατάσταση ενός παιδιού. Να είστε ζεστή και τρυφερή μαζί του γιατί μάλλον το έχετε φοβίσει πολύ.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.
mama365
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου