( Α μέρος)
- το θέμα είναι αποτέλεσμα εργασιας με συνδυασμο πηγών αλλά και σεμιναρίων που παρακολούθησα
- το χω χωρίσει σε δύο αναρτήσεις.Σε αυτή και στην επόμενη ακριβώς κάτω από αυτή ,και το έκανα γιατί είναι μεγάλο σαν θέμα με πολλές προεκτάσεις και δεν θα θελα να κουράσω το μυαλό σας βλέποντας ταυτόχρονα και μια μεγάλη ανάρτηση.
- Το τρίτο και σημαντικότερο είναι η ανάρτηση αυτή αφορά τους γονείς. Γονείς που νιώθουν ότι έχουν δώσει τα πάντα στα παιδιά τους ,που τους έχουν δώσει ακομα και τον εαυτό τους για να ναι αυτά ευτυχισμένα ,και καθώς τα παιδιά τους μπαίνουν στην εφηβεία ή βγαίνουν από αυτή,αλλάζουν συμπεριφορά,γίνονται επιθετικά και χειριστικά με διάφορους τρόπους.Δεν είναι καθόλου εύκολο να γράφεις και να προσεγγίζεις κάτι τέτοιο αλλά ελπίζω ότι θα καταλάβετε πως το θέμα μπορεί να αναφέρεται σε σας ως γονείς αλλά στην ουσία έχει σχέση με το παιδί σας και πως θα το βοηθήσετε αναγνωρίζοντας κάποια σημάδια..)
Σας ξενίζει ο τίτλος?Και όμως ..Υπάρχει.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αστειευόμενοι πολλοί γονείς λέμε" Όταν ήμουν μικρός/η με καταπίεζαν και με έλεγχαν οι γονείς μου.Τώρα με ελέγχουν και με καταπιέζουν τα παιδιά μου".Στην Ελλάδα δεν ξέρω καμία έρευνα να έχει διεξαχθεί και που να έχει αναρτηθεί τουλάχιστον στο διαδίκτυο σχετικά με τη βία και τον εκφοβισμό από τα παιδιά έναντι των γονέων.
Δεν θα κατακρίνω γονείς.Δεν μπορώ να το κάνω γιατί και εγώ μητέρα είμαι και τους καταλαβαίνω.
Η ανάγκη μας να προστατεύουμε συνεχώς τα παιδιά μας,να τους χαρίζουμε συνεχώς χαμόγελα και να προσπαθούμε συνεχώς να τους δίνουμε οτιδήποτε για να ναι τα παιδιά μας καλά, ικανοποιεί την επιθυμία μας να μας βλέπουν τα παιδιά μας ως τους τέλειους γονείς και κάποια στιγμή κάποτε να μας το αναγνωρίσουν.Αυτό δεν θέλουμε?Αυτό δεν περιμένουμε?Να έρθει η στιγμή που με περηφάνια θα τα ακούσουμε να λένε:"Σας αγαπώ για αυτά που μου δώσατε"!!!Πολλοί γονείς θα το ακούσετε .Άλλοι όμως θα βιώσετε πολλές και δύσκολες καταστάσεις και δυστυχώς όλο και πληθαίνουν αυτές οι οικογένειες οι οποίες ΕΛΠΙΖΟΥΝ πως κάποτε θα αλλάξει το παιδί τους και προσπαθούν με την αγάπη,με την υποχώρηση και κάνοντάς του όλα τα χατίρια, να δουν το παιδί να αλλάξει απέναντί τους.Το πιο δύσκολο πράγμα στη φύση του γονεϊκού μας ρόλου είναι η στιγμή που όλοι μας απευχόμαστε να ζήσουμε:Να κληθούμε να αντιμετωπίσουμε την επιθετικότητα των παιδιών απέναντί μας.
Όλο και περισσότεροι Έφηβοι αλλά και νέοι που μεγάλωσαν με αγάπη, μετά τα 12 αρχίζουν και ξεσπούν στους γονείς τους και στα αδέρφια τους και δεν μιλάμε για απλά εφηβικά ξεσπάσματα που το παιδί των 14-15 έχει καθώς ψάχνει τα δικά του όρια και τον εαυτό του χωρίς να παραβιάζονται τα δικαιώματα των γονέων ή ακόμα και άλλων μελών της οικογένειας..Αυτά δεν πρέπει να συγχέονται για κανέναν λόγο με την βία ή τον εκφοβισμό καθώς ο κάθε γονιός αναγνωρίζει μέσα του αν αυτό είναι της ηλικίας ή κάτι περισσότερο .
Τι φταίει για την αύξηση των περιπτώσεων εκφοβισμού γονέων από τα παιδιά τους.
Η οικονομική κατάσταση της οικογένειας,τα θέλω των παιδιών που δεν είναι ανάγκες αλλά επιθυμίες που έχουν μάθει να ικανοποιούνται από τους γονείς σε μικρή ηλικία ανεξέλεγκτα και που ξαφνικά ο γονέας για τους δικούς του λόγους σταματάει να τα ικανοποιεί είτε γιατί θέλει να βάλει όρια είτε γιατί δεν μπορεί πια,το ότι πολλά παιδιά βίωσαν οικογενειακή βία ,το ότι επαναλαμβάνουν του ενός γονέα τους τη βίαιη συμπεριφορά και στάση που ¨κερδιζ娴εναντι του άλλου γονέα ή ακόμα και το ότι κάποιος γονέας δικαιολογούσε πάντα την κάθε πράξη του παιδιού του και κάθε λόγο του ,ζητήματα ναρκωτικών και αλκοόλ ή και τίποτα από αυτά μετατρέπουν πολλά παιδιά σε δυνάστες των γονιών τους.
Ο εκφοβισμός ξεκινάει συνήθως στην προ εφηβική ηλικία και τότε για το γονέα είναι το πρώτο σοκ..Το παιδί αρχίζει φωνάζει χτυπάει,βρίζει,σπάει πράγματα ,μάλιστα προσβάλλει τους γονείς.Ο γονέας μουδιασμένος δεν μιλάει.Αγαπάει τόσο το παιδί του που πιστεύει πως αυτό θα περάσει.Εξάλλου δεν γίνεται κάθε μέρα αυτό.Πολλοί γονείς καλά κάνουν και κάνουν υπομονή. Τι γίνεται όμως όταν η συμπεριφορά συνεχίζεται σχεδόν σε καθημερινή βάση και το παιδί απαξιώνει όλο και περισσότερο το γονέα?Όταν ο γονέας συνειδητοποιεί πως το παιδί του τον βλέπει ως ένα "τίποτα" και του συμπεριφέρεται με ασέβεια αλλά και βίαια? Πώς αντιδρά όταν το παιδί προχωράει πολύ παραπέρα τόσο που ο γονέας πια αρχίζει και νιώθει φόβο και ,για να μην έχει προβλήματα, σιωπά μπροστά στο παιδί του ώστε να γλιτώσει από ένα βίαιο ξέσπασμά του? Τότε τι γίνεται?
Ναι πλέον δυστυχώς μιλάμε για γονεϊκή κακοποίηση από τα παιδιά προς τους γονείς. Τότε ο γονέας είναι που νιώθει συναισθήματα ντροπής(να μην το μάθει κανείς) θυμού ,ή ακόμα και ενοχής.Αυτά τα συναισθήματα κάνουν τους γονείς να αμφισβητούν ακόμα και το ρόλο τους και να νιώθουν πως δεν ξέρουν τι να κάνουν..Και ο μόνος που μπορεί να βοηθήσει είναι ένας ειδικός.Όχι το γονέα για να αποκτήσει πάλι το ρόλο του αλλά κυρίως το παιδί.ΑΥΤΌ δεν είναι που μας ενδιαφέρει.
Ειναι το παιδί μου χειριστικό?
Σαν εκπαιδευτικός έχω ζήσει και έχω δει χειριστικές καταστάσεις ακόμα και από παιδιά μικρής ηλικίας.Παιδιά χτυπιούνται κυριολεκτικά στο δρόμο γιατί ο γονιός δεν τους πήρε τα παπούτσια που ήθελαν,παιδιά που με τις φωνές τους επίσης στο δρόμο αναγκάζουν το γονέα να αποδεχτεί την επιθυμία τους παιδιού του,παιδιά που θυμωμένα φώναζαν στη μητέρα τους πως δεν είναι καλός γονιός,ενώ έχω δει περιπτώσεις παιδιών που οι γονείς κουβαλάνε την τσάντα του από το σχολείο στο σπίτι επειδή παραπονιέται πως είναι βαριά ενώ πριν από λίγες ώρες στα διαλείμματα κουβαλούσε συμμαθητή του στην πλάτη του και όταν του το λες του γονέα η απάντηση που παίρνεις είναι "Έλα μωρέ και τι έγινε?"
Έχω δει επίσης γονείς να έρχονται σε ρήξη με εκπαιδευτικούς για μια συμπεριφορά απρεπή του παιδιού τους δικαιολογώντας το και στηρίζοντάς το ενώ το παιδί είναι παρόν, βάζοντας έτσι θεμέλια για 4 σκέψεις που θα μετουσιωθούν σε συμπεριφορές .
- Ότι και να κάνω ακόμα και να βρίσω,να χτυπήσω ,να προπηλακίσω ή να προσβάλλω,οι γονείς μου θα μου το συγχωρούν,
- Ο μπαμπάς(ή η μαμά) αποδέχονται αυτό που κάνω
- Ο μπαμπάς και η μαμά μια ζωή θα με στηρίζουν και θα κάνουν ότι πρέπει για να μαι εγώ καλά
- ενώ έχουμε δει ευτυχώς σπάνια αλλά έχουμε δει, γονείς να περιμένουν έξω από το σχολείο μαθητές που μάλωσαν με το παιδί τους ,να τρομοκρατούν τον συμμαθητή του περνώντας ποιο μήνυμα άραγε?Ναι αυτό που καταλάβατε.Πως με την τρομοκρατία,τις φωνές και τον εκφοβισμό μπορείς να κερδίσεις αυτό που θες..
Επίσης πολλές φορές είδαμε γονείς να μη θέτουν όρια ή τα όρια αυτά να τα απορρίπτουν ανάλογα με την κατάσταση.
Κάπως έτσι ξεκινούν όλα λοιπόν..Γιατί σαν γονείς δίνουμε μάλλον υπερβολική αγάπη δίχως όρια για να μη στεχαχωρήσουμε το παιδί μας ικανοποιώντας του κάθε επιθυμία του για να ναι καλά και ευτυχισμένο,ΑΛΛΟ ΑΝΑΓΚΕΣ ΑΛΛΟ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΌΜΩΣ.Τις πρώτες είσαι υποχρεωμένος ως γονέας να τις ικανοποιήσεις ,τις δεύτερες ό,τι θεωρείς εσύ πως είναι καλό για το παιδί..
Σε μικρή ηλικία και μιλάμε στα 11 -12 μπορείτε να καταλάβετε αν είναι το παιδί σας χειριστικό με το αν σας χτυπάει ή σας προσβάλλει ακόμα και το αν αρνείται να υπακούσει τις εντολές σας.Αλήθεια,σας έχει συμβεί ποτέ να μαλώνετε το παιδί σας για κάτι που έχει κάνει και ξαφνικά να βρεθείτε να μαλώνετε εσείς με το/τη σύζυγό σας και εκείνο να σας κοιτάει και για να μη σας ακούει να το στέλνετε στο δωμάτιό του χωρίς να του μιλήσετε για τη συμπεριφορά του επειδή το παιδί σας είπε μια λέξη ή κουβέντα που σας έφερε σε σύγκρουση με τον άλλο γονέα?Εσείς μαλώνετε ενώ αυτό δεν θα δεχτεί ποτέ την επίπληξή σας γιατί ακριβώς έχετε με άλλα να ασχοληθείτε..
Σας έχει συμβεί ποτέ να μαλώσετε έντονα και το παιδί σας να σας πετάξει πράγματα ή να σπάσει κάτι στο σπίτι και να απολαμβάνει μετά εσάς να μουρμουρίζετε,να το στέλνετε στο δωμάτιό του ,να μουρμουρίζει αυτό τώρα,να κλείνει την πόρτα πίσω του και μάλιστα χτυπώντας τη ενώ σας κλειδώνει και απ έξω προσβάλλοντας της προσωπικότητά σας ή τον γονεϊκό σας ρόλο?
Ξέρετε μήπως πως κατά βάθος ότι η συμπεριφορά του παιδιού σας είναι απαράδεκτη αλλά εσείς δεν θέλετε να το αποδεχτείτε?
Αν ναι ,καν τε κάτι..Είναι πιθανό το παιδί σας να ναι ακόμα πιο χειριστικό στην εφηβεία .
(συνέχεια στο β μέρος που ακολουθεί ΄ή πατήστε ΕΔΩ )
Εκφοβισμός και βία από εφήβους και νέους προς τους γονείς..(Β ΜΕΡΟΣ)
Η εφηβική που γίνεται νεανική βία είναι οποιαδήποτε συμπεριφορά που χρησιμοποιείται από έφηβους στην οικογένεια για να ελέγξει ,να εξουσιάσει να απειλήσει ή να εξαναγκάσει αδελφό ή αδελφή να κάνει κάτι.Μπορεί να χρησιμοποιεί τα παρακάτω.(σύμφωνα με τον οδηγό ¨Εφηβική βια κατά των γονέων" που δυστυχώς δεν είναι Ελληνική μελέτη)
Σωματική βία
• φτύσιμο, σπρώξιμο, χτύπημα, κλοτσιές
• πέταγμα αντικειμένων, σπάσιμο αντικειμένων, ζημιές στους τοίχους ή τις πόρτες
• εκφοβιστική ή σωματική βία προς τα αδέλφια
• βάναυση μεταχείριση ζώων
• οποιαδήποτε ενέργεια ή συμπεριφορά που απειλεί την αίσθηση που έχει το άτομο για την πρόνοια και ασφάλεια.
Συναισθηματική, ψυχολογική και προφορική βία
• προφορική κακοποίηση, δυνατές φωνές, βρίσιμο, κραυγές, προσβολές και εξευτελισμός
• προφορικός εκφοβισμός
• συναισθηματικός και ψυχολογικός εκφοβισμός
• παίζει παιχνίδια με το μυαλό σας
• απειλεί ότι θα κάνει κακό στον εαυτό του ή θα αυτοκτονήσει ή θα φύγει απ’ το σπίτι για να γίνεται το δικό του ή για να ελέγχει εσάς και την οικογένεια.
Οικονομική βία
• απαιτεί να του δίνετε χρήματα ή πράγματα που δεν είστε σε θέση να του δώσετε
• κλέβει χρήματα ή πράγματα από εσάς, την οικογένεια ή τους φίλους σας
• πέφτει σε χρέη για τα οποία ευθύνεστε εσείς.
Μπορεί να βιώνετε εφηβική βία εάν:
• φοβάστε να μην στεναχωρήσετε το έφηβο παιδί σας και αλλάζετε τη συμπεριφορά σας
για να το αποφύγετε.
• όταν περπατάτε σε σπασμένα γυαλιά προσπαθώντας να προβλέψετε τις απαιτήσεις
και τις ανάγκες του έφηβου παιδιού σας.
• το έφηβο παιδί σας σπρώχνει, χτυπά, ρίχνει γροθιές ή τραυματίζει εσάς ή τα αδέλφια του,
πετάει πράγματα ή κάνει υλικές ζημιές στα πράγματά σας ή αυτά των άλλων μελών της
οικογένειας.
• το έφηβο παιδί σας απειλεί να βλάψει εσάς, τον εαυτό του ή άλλους (όπως παιδιά,οικογένεια, φίλους, κατοικίδια ζώα) εάν δεν ικανοποιήσετε τις απαιτήσεις του.
• το έφηβο παιδί σας γελοιοποιεί ή προσπαθεί να ταπεινώσει ή να ντροπιάσει εσάς, την οικογένεια ή τους φίλους σας.
• το έφηβο παιδί σας συνεχώς σας επικρίνει και σας ταπεινώνει.
• το έφηβο παιδί σας σάς απειλεί ότι θα φύγει απ’ το σπίτι εάν δεν κάνετε αυτά που θέλει.
• το έφηβο παιδί κατηγορεί εσάς για τη συμπεριφορά του.
Πώς γνωρίζετε εάν το έφηβο παιδί σας επιδεικνύει φυσιολογική εφηβική συμπεριφορά
και «δραματοποιεί» ή είναι βίαιο;
• Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν για την οικογενειακή βία και τα αποτελέσματά της, λιγότερη προσοχή δίνετε στην εφηβική βία και στον αντίκτυπο που έχει στην οικογένεια. Αυτό δυσκολεύει πολύ τους γονείς να αναγνωρίσουν τη συμπεριφορά των εφήβων τους ως βία και να αναζητήσουν υπηρεσίες που μπορούν να τους υποστηρίξουν.
• Η εφηβική βία δεν αποτελεί φυσιολογική πτυχή της εφηβείας. Οι περισσότεροι έφηβοι "δραματοποιούν" με κάποιο τρόπο αυτά που αισθάνονται σε κάποιο στάδιο της εφηβείας τους.
Όταν όμως αυτή η συμπεριφορά ασκεί έλεγχο, γίνεται απειλητική ή εκφοβιστική, παύει να
είναι «φυσιολογική».
• Είναι πολύ σημαντικό για τους γονείς να εισακούουν και να εμπιστεύονται τα ένστικτάτους.
• Η εφηβική βία είναι ένα σύνθετο θέμα, ιδιαίτερα όταν οι ίδιοι οι έφηβοι μπορεί να
είχαν βιώσει οικογενειακή βία, πένθος ή απώλεια κάποιου, ή είχαν κάποια ασθένεια ή αναπηρία. Ενώ αυτά τα θέματα σημαίνουν ότι οι έφηβοι και οι οικογένειές τους χρειάζονται υποστήριξη, δεν σημαίνει ότι η εφηβική βία θα πρέπει να δικαιολογείται.
Δεν πιστεύουμε πως κάθε συμπεριφορά εφήβου ή νέου είναι βία προς τους γονείς και εκφοβισμός.Αλλά μπορείς να καταλάβεις αν το παιδί σου είναι χειριστικό όταν μιλήσεις με κάποιον άνθρωπο που εμπιστεύεσαι και τον ρωτήσεις αν νομίζει πως είναι χειριστικό ως έφηβος ή αν καταλάβεις πως κάνεις κάτι από τα κάτωθι..Βέβαια αν φτάσεις σε αυτό το σημείο και αναρωτιέσαι ή αναγνωρίζεις πως κάτι γίνεται λάθος,καλά θα ήταν να απευθυνθείς σε έναν παιδοψυχολόγο ή κοινωνικό ψυχολόγο γιατί αυτοί μπορούν να κρίνουν αμερόληπτα και να σου δώσουν τη βοήθεια που χρειάζεσαι.
Πρακτικές γονέων που υποστηρίζουν την εφηβική βία συμπεριλαμβάνουν:
• να αισθάνεστε ότι πρέπει να θυσιάσετε τα πάντα, περιλαμβανομένων τη δική σας ευτυχία και
ευημερία για να κάνετε το παιδί σας χαρούμενο.
• να αισθάνεστε ένοχος επειδή διαλύσατε την οικογένεια (εάν είστε μόνος γονέας)
• να αισθάνεστε ότι του παιδιού σας τα δικαιώματα είναι πιο σημαντικά από τα δικά σας ή άλλων
μελών της οικογένειας
• τρόπος ανατροφής που δίνει το παιδί πολύ ελευθερία
• τρόπος ανατροφής που είναι αυταρχικός
• να είστε διαθέσιμος στο παιδί σας είτε πραγματικά είτε συναισθηματικά
• διαμάχες σχετικά με τον τρόπο ανατροφής των παιδιών μεταξύ των γονέων με τις οποίες ο έφηβος μπορεί να εκμεταλλευτεί τους γονείς του/της
• το να θέλετε να δώσετε στο έφηβο παιδί σας όλα που έχουν τα άλλα έφηβα παιδιά
• η ίδια η ψυχολογική κατάσταση του γονέα, πχ. φόβος διαμάχης που εμποδίζει την λήψη μέτρων
• θέματα ψυχικής υγείας των γονέων, όπως κατάθλιψη και ανησυχία που τους δυσκολεύουν να
κρατούν σταθερή γραμμή
• γονείς (ειδικά μητέρες) που είναι υπερβολικά υπεύθυνοι για τη συναισθηματική πρόνοια των μελών
της οικογένειας και που συνεχώς στηρίζουν τα παιδιά τους ακόμα και αν έχουν παραβεί τα όρια.
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ
Η χειριστική συμπεριφορά αλλά και η επιθετική δεν είναι μέρος της εφηβείας ή της νεανικής ηλικίαςκαι δεν πρέπει να τα αγνοήσεις.Αν το παιδί σου παραβιάζει συνεχώς τα δικά σου δικαιώματα ή των άλλων τότε ναι βιώνεις γονεϊκή κακοποίηση.Το να το βλέπεις και να μην κάνεις κάτι για αυτό κ αι αν το δικαιολογείς συνέχεια ως μέρος της ανάπτυξής του δεν βοηθά το παιδί σου.Θα το μετατρέψεις σε έναν δυνάστη και θα υποφέρουν και άλλοι γύρω του.ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΎΣΚΟΛΟ να παραδεχτείτε ότι το παιδί σας έχει χάσει κάθε όριο και πρέπει να το βοηθήσετε ειδικά αν δεν το χετε κάνει νωρίτερα πριν εδραιωθεί η συμπεριφορά του ως αποδεκτή από εσάς..Τα παιδιά δεν παραμένουν πάντα παιδιά ..Να το θυμάστε αυτό.Πρέπει να το βοηθήσετε από μικρή ηλικία ακόμα να καταλάβει τι είναι αποδεκτό και τι όχι και απο εσάς και απο την κοινωνία.Αν θέλετε να κάνετε κάτι να προλάβετε τη συμπεριφορά αυτή προσπαθήστε να κάνετε αυτό που μας λένε οι ψυχολόγοι στις συναντήσεις μας και στα σεμινάρια.
- ΒΑΛΤΕ ΟΡΙΑ.Από μικρή ηλικία βάλτε όρια.Εξηγείστε στο παιδί σας μέχρι που μπορεί να φτάνει και οταν τα ξεπεράσε δηλώστε το .Μην τα παραβαίνετε για τίποτα ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.Πάρτε το ως μια υποσχεση προς αυτο και τον εαυτό σας .Και τις υποσχέσεις σας δεν μπορείτε ως γονέας να τις πάρετε πίσω.Αν είστε ξεκάθαροι απέναντι στο ποια είναι τα συναισθηματικά σας όρια αλλά και τα σωματικά σας ,μέχρι που ανέχεστε τη συμπεριφορά του και που όχι ,ξεκαθαρίζετε τι δέχεστε και τι όχι.ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΤΕ.Ακόμα και οταν αφορά πχ.τις ώρες ύπνου..Εξηγήστε του τι σημαίνει "παραβαίνεις τα όριά μου "καθώς και το τι τιμωρίες δίνετε..Δεν είναι φυσιολογικό το παιδί σας να σας σπρώχνει ή να σας φτύνει.Το πιο απλο σκεφτείτε .Θα το ανεχόταν αυτό ο δικός σας πατέρας ή η μητέρα σας?(είναι και αυτό ένα μέτρο ελέγχου κάποιων καταστάσεων όσο και αν αυτό που λέω"θυμώσει"¨κάποιους ειδικούς γιατί τα όρια των γονιών μας δεν είναι δικά μας και εμείς δεν είμαστε αυτοί)ΠΡΟΣΟΧΗ.οι τιμωρίες σας να μην έχουν εννοείται σωματική κακοποίηση ή στέρηση αναγκών.Επιθυμιών του ΝΑΙ αναγκών ΠΟΤΕ..
- Οι τιμωρίες για την προσπάθεια χειριστικής συμπεριφοράς πολλές φορές περιλαμβάνουν απειλές.Πχ.¨"Αν επειδή πείσμωσες δεν διαβάσεις τα μαθήματά σου θα πάω αύριο στη δασκάλα σου και θα της μιλήσω για ό,τι μου κάνεις."Ακόμα και να δεχτεί να τα κάνει μετά από αυτό εσείς ΘΑ ΠΑΤΕ στη δασκάλα του.Γιατί?ΓΙα να καταλάβει πως η χειριστική του συμπεριφορά δεν πέρασε έτσι και το βασικό ?Να του αποδείξετε πως τηρείτε όσα λέτε!!!
- Αν το παιδί σας προβεί σε άλλες πράξεις όπως βιαιοπραγίας, κακοποίησης πάνω στο θυμό του στο σχολείο ή παραβαίνει εντολές,χτυπάει πόρτες κλπ ΜΗ ΡΙΞΕΤΕ την ευθύνη σε συμμαθητές ή στο σχολείο του παιδιού. ΕΛΕΓΞΕ ΤΟ..Οι εκπαιδευτικοί ξέρουν το παιδί σας όπως ξέρουν και αν φταίνε και τα άλλα παιδιά..Αν σας πουν πως παρουσιάζει βίαιη συμπεριφορά,πως χειρίζεται τους συμμαθητές του,πως προσβάλλει κλπ μη θυμώσετε.ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ.Να βοηθήσει θέλει.ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙΤΕ.Ειδικά αν παρατηρείτε την ίδια συμπεριφορά και στο σπίτι.Ο έλεγχος της χειριστικής συμπεριφοράς ενός παιδιού που εκδηλώνεται με εκφοβιστικές πράξεις ή ακόμα και με τη βία δεν είναι εύκολος και σίγουρα θα επιδεινωθεί σε περίπτωση που δεν αντιμετωπιστεί..
- Ζητήστε βοήθεια και υποστήριξη.Σε κάθε Δήμο της πόλης υπάρχουν κοινωνικές υπηρεσίες και ψυχολόγοι που μπορούν να σας βοηθήσουν και η σχέση σας βασίζεται στην εχεμύθεια.Αν παρατηρείτε συμπτώματα βίας ή εκφοβισμού προς εσάς από τα παιδιά σας ή ήδη βιώνετε κάποιες καταστάσεις που δεν μπορείτε να τις χειριστείτε ΖΗΤΗΣΤΕ ΒΟΗΘΕΙΑ..Για το καλό του παιδιού σας
- Να θυμάστε ..Ναι προσπαθείτε να καταλάβετε τι φταίει.Αλλα μη δικαιολογήσετε την χειριστική συμπεριφορά ..Θα ναι επιζήμια για το ίδιο σας το παιδί.ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΟ ΨΑΧΝΩΝΤΑΣ ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ...
ΖΗΤΗΣΤΕ ΒΟΗΘΕΙΑ..εδώ.
Πηγές:
Έφηβοι και Βία(ερευνα επιψυ)
Ο θυμος και η επιθετικότητα στους εφήβους
Εφηβική βία κατά των γονέων
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΒΙΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΕΦΗΒΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου