Published Φεβρουαρίου 18, 2015 by sofia athanasiadou
Πόσες φορές αισθανθήκατε ότι θέλετε να φύγετε από το σπίτι για να μην
ακούτε τις φωνές του παιδιού σας; Πόσες φορές κάνατε «κακές σκέψεις»
για το μικρό σας;
Όλοι σχεδόν οι γονείς έχουν περάσει «δύσκολες ώρες» όπου το παιδί
τους δείχνει μία συμπεριφορά που θα εκνευρίσει τον γονιό, που θα τον
βγάλει έξω από τα όρια ή «έξω από τα ρούχα του» όπως λέει και ο λαός
μας. Μάταια ο γονιός προσπαθεί να κρατήσει την ψυχραιμία του. Τι γίνεται
αυτές τις στιγμές; Πως μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή την συχνή και
δύσκολη κατάσταση;
Όταν μπαίνει και ο γονιός στην ίδια διαδικασία με το παιδί του χωρίς να μπορεί να ελέγξει τον δικό του εκνευρισμό και φωνάζει και ο ίδιος, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα επιβάλλει την ησυχία, εφόσον το παιδί του μιμείται, κυρίως στις μικρές ηλικίες, την δική του συμπεριφορά. Καλό είναι να αναρωτηθεί και ο ίδιος μήπως τελικά εκείνος έμαθε στο παιδί του να φωνάζει και να τσιρίζει κάθε φορά που θέλει κάτι. Μήπως είναι το καθρέφτισμα της δικής του συμπεριφοράς; Από την άλλη, γνωρίζουμε ότι τα παιδιά δοκιμάζουν τα όρια του γονιού, δοκιμάζουν αν δουν μέχρι που «τα παίρνει». Αν λοιπόν, εκείνος έχει «ελαστικά» ή ανύπαρκτα όρια, το επακόλουθο θα είναι συμπεριφορές τέτοιου είδους.
Είναι σημαντικό λοιπόν, να μην αρχίσει και ο ίδιος να φωνάζει, εφόσον δεν θα βγει τίποτα, καθώς δεν βοηθάει το παιδί του να αντιληφθεί το λάθος του. Μάλιστα, αν είναι άγριος απέναντί του, εκείνο δεν θα μπορέσει να καταλάβει απόλυτα τι του λέει επειδή απλά θα έχει τρομοκρατηθεί.
Ας προσπαθήσει λοιπόν να το πλησιάσει και να το ρωτήσει τι του συμβαίνει και συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο. Ας προσπαθήσει με ήρεμο τόνο αλλά και με τη συζήτηση να το κάνει να καταλάβει γιατί δεν θεωρεί σωστό τον τρόπο του. Με άλλα λόγια, μαθαίνει στο παιδί του ότι μπορεί να εκφράσει τα αρνητικά του συναισθήματα με την συζήτηση και το λόγο, το μαθαίνει να αρχίσει να εκφράζει αυτό που του συμβαίνει.
Φτάνει όταν αρχίσει το μικρό του και λειτουργεί με τον νέο αυτό τρόπο, ο γονιός να έχει την υπομονή να το ακούσει για να ενισχύσει τη νέα του συμπεριφορά. Χρησιμοποιώντας τη συζήτηση και όχι τις φωνές, το παιδί μαθαίνει να σέβεται και όχι να φοβάται το γονιό του.
Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή
πηγη
http://supermomrocks.me/2015/02/18/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%B8%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CF%89-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%AF-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9/
Όταν μπαίνει και ο γονιός στην ίδια διαδικασία με το παιδί του χωρίς να μπορεί να ελέγξει τον δικό του εκνευρισμό και φωνάζει και ο ίδιος, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα επιβάλλει την ησυχία, εφόσον το παιδί του μιμείται, κυρίως στις μικρές ηλικίες, την δική του συμπεριφορά. Καλό είναι να αναρωτηθεί και ο ίδιος μήπως τελικά εκείνος έμαθε στο παιδί του να φωνάζει και να τσιρίζει κάθε φορά που θέλει κάτι. Μήπως είναι το καθρέφτισμα της δικής του συμπεριφοράς; Από την άλλη, γνωρίζουμε ότι τα παιδιά δοκιμάζουν τα όρια του γονιού, δοκιμάζουν αν δουν μέχρι που «τα παίρνει». Αν λοιπόν, εκείνος έχει «ελαστικά» ή ανύπαρκτα όρια, το επακόλουθο θα είναι συμπεριφορές τέτοιου είδους.
Είναι σημαντικό λοιπόν, να μην αρχίσει και ο ίδιος να φωνάζει, εφόσον δεν θα βγει τίποτα, καθώς δεν βοηθάει το παιδί του να αντιληφθεί το λάθος του. Μάλιστα, αν είναι άγριος απέναντί του, εκείνο δεν θα μπορέσει να καταλάβει απόλυτα τι του λέει επειδή απλά θα έχει τρομοκρατηθεί.
Ας προσπαθήσει λοιπόν να το πλησιάσει και να το ρωτήσει τι του συμβαίνει και συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο. Ας προσπαθήσει με ήρεμο τόνο αλλά και με τη συζήτηση να το κάνει να καταλάβει γιατί δεν θεωρεί σωστό τον τρόπο του. Με άλλα λόγια, μαθαίνει στο παιδί του ότι μπορεί να εκφράσει τα αρνητικά του συναισθήματα με την συζήτηση και το λόγο, το μαθαίνει να αρχίσει να εκφράζει αυτό που του συμβαίνει.
Φτάνει όταν αρχίσει το μικρό του και λειτουργεί με τον νέο αυτό τρόπο, ο γονιός να έχει την υπομονή να το ακούσει για να ενισχύσει τη νέα του συμπεριφορά. Χρησιμοποιώντας τη συζήτηση και όχι τις φωνές, το παιδί μαθαίνει να σέβεται και όχι να φοβάται το γονιό του.
Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή
πηγη
http://supermomrocks.me/2015/02/18/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%B8%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CF%89-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%AF-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου