Οδηγός επιβίωσης για τις πανελλήνιες:
Καλή επιτυχία!!
1. Μέσα στις γιορτές κάνουμε μια καλή επανάληψη εφ' όλης της ύλης. Κατά την διάρκεια των πανελληνίων τα περνάμε όλα ένα διάβασμα αλλά μένουμε πιο πολύ σε αυτά που μας δυσκολεύουν.
2. Φροντίζουμε οπωσδήποτε να έχουμε μια γενική εικόνα για τα πάντα. Μπορεί για κάποιο λόγο να μην μπορέσαμε/προλάβαμε να μάθουμε κάτι άπταιστα αλλά οπωσδήποτε το γνωρίζουμε σε μέσες άκρες.
3. Δεν παραλείπουμε κάτι ως ασήμαντο, μη sos, ή επειδή έπεσε σε κάποια απ' τις προηγούμενες χρονιές. Για παράδειγμα στα αρχαία-γνωστό κατά τις χρονιές: 2008, 2009, 2010, 2012, έπεσε Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια. Επίσης, δεν αποκλείουμε απ' τις πανελλαδικές, θέματα που έπεσαν στις εξετάσεις του ΟΕΦΕ! Νόμος! Το 2010 στον ΟΕΦΕ στο μάθημα της λογοτεχνίας έπεσε το "Μες στους προσφυγικούς συνοικισμούς" του Γ. Ιωάννου και πολλοί έλεγαν ότι δεν θα πέσει και στις πανελλαδικές Ιωάννου. Έπεσε όμως, "Στου Κεμάλ το σπίτι".
4. Μεγάλη προσοχή σε ό,τι βρίσκεται στο τέλος της ύλης. Όσα βρίσκονται στην αρχή τα ξέρουμε συνήθως τέλεια, τα έχουμε περάσει πολλές φορές για τις ανάγκες του σχολείου/φροντιστηρίου, για τεστ και διαγωνίσματα. Αυτά που βρίσκονται στο τέλος της ύλης όμως, συνήθως δεν τα ξέρουμε το ίδιο καλά επειδή δεν μας δίνεται η ευκαιρία να τα κάνουμε επανάληψη τόσες φορές, καθώς ο χρόνος πιέζει και γιατί όσο περνάει ο καιρός βαραίνουμε εν αντιθέσει με τον ενθουσιασμό και τις δυνάμεις που είχαμε στις αρχές.
5. Είναι καλό αν δεν έχουμε κάνει συγκεντρωτικούς πίνακες όλη τη χρονιά, να κάνουμε μέσα στις γιορτές για να έχουμε τα πράγματα στο μυαλό μας κάπως πιο συμμαζεμένα. Αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει, για παράδειγμα, άριστα στο μάθημα της ιστορίας. Τι μας διευκολύνει πιο πολύ; Να έχουμε κάπου τα γεγονότα μαζεμένα; Να τα έχουμε κατατάξει ανα ημερομηνία, ανα πρόσωπο; Είναι αρκετά βοηθητικό και επιπλέον με το γράψιμο ενισχύεται η μνήμη. Προσωπικά, για το μάθημα της ιστορίας, είχα κολλήσει post it χαρτάκια με γεγονότα-πρόσωπα-ημερομηνίες σε όλο το δωμάτιο και ιδιαίτερα κοντά στο κρεβάτι μου. Όταν ξυπνούσα και λίγο πριν πέσω για ύπνο, μου είχε γίνει συνήθεια να κάθομαι να τα διαβάζω. Το αποτέλεσμα με αντάμειψε.
6. Μην προσπαθείτε να μάθετε τώρα ιδέες για τα θέματα της έκθεσης. Η αλήθεια είναι πως για τα περισσότερα απ' αυτά θα έπρεπε κάθε 18χρονος να έχει μια άποψη. Νομίζω ότι οι περισσότεροι ας πούμε έχουν μια άποψη για θέματα μετανάστευσης, ανεργίας, εγκληματικότητας, αστικοποίησης, κλπ. Το πρόβλημα ίσως έγκειται στα μέσα και τους τρόπους έκφρασης και μάλλον εκεί είναι που πρέπει να εστιάσετε και όχι στις ίδιες τις ιδέες. Εν τέλει, δεν θα πέσει το κυπριακό.
7. Μην αφήνετε κενά και μην θεωρείτε οποιαδήποτε απορία ανάξια έκφρασης και διερεύνησης.
8. Αν γνωρίζετε πολύ καλά ιστορία, λατινικά και το γνωστό των αρχαίων όπως και γραμματική για το άγνωστο, έχετε καλύψει σημαντικά ένα μεγάλο ποσοστό της ύλης.
10. Κατά την ώρα των εξετάσεων, φροντίστε οι απαντήσεις σας να είναι όσο το δυνατόν πιο διευκρινιστικές και απλές. Πρέπει να αντιμετωπίσετε νοητά τον οποιοδήποτε βαθμολογητή σαν ένα άτομο που δεν ξέρει τις απαντήσεις των θεμάτων, που θα διαβάσει την ερώτηση για πρώτη φορά και θα πρέπει απ' την απάντησή σας να τα καταλάβει όλα χωρίς κενά και προβληματισμούς. Μην θεωρείτε ανούσιο οτιδήποτε γνωρίζετε σχετικά με το θέμα αλλά γράψτε το. Αφού τελειώσετε, ελέγξτε την απάντησή σας και αναρωτηθείτε: "είναι κάτι που γνωρίζω σχετικό με το θέμα και δεν το έχω γράψει; Μήπως έχω κάποια εκφραστικά/νοηματικά λάθη που θα δυσκόλευαν/μπέρδευαν τον αναγνώστη να καταλάβει όσα έχω γράψει; Μήπως κάποια απ' αυτά που έχω γράψει δεν είναι σωστά και ο αναγνώστης μου θα τα μάθει λάθος;"
11. Είναι καλύτερα να παραλείψεις κάποια λεπτομέρεια παρά να κάνεις κάποιο έντονο λάθος που βγάζει μάτι. Όπως και να το κάνουμε η λεπτομέρεια δεν ανήκει στα βασικά, ίσως με λίγη καλή τύχη και εύνοια να περάσει απαρατήρητη, στο λάθος όμως οι περισσότεροι είναι αμείλικτοι.
12. Αν για κάτι δεν είμαστε σίγουροι, το αφήνουμε προσωρινά. Με το άγχος και τα πολλά που θέλουμε να γράψουμε, το μυαλό κολλάει και δεν λειτουργεί τόσο καλά. Προχωράμε παρακάτω λοιπόν και δεν αφήνουμε τον πολύτιμο χρόνο μας να φεύγει με το να προσπαθούμε να θυμηθούμε ένα πράγμα απ' τη στιγμή που μας περιμένουν άλλα δέκα. Αν τελειώσουμε σχετικά νωρίς, ώστε να μας μείνει κάποιος χρόνος στο τέλος, τον εξαντλούμε τότε στο να προσπαθήσουμε να θυμηθούμε ό,τι έχουμε αφήσει. Καλό είναι όταν ψάχνουμε κάτι, το μυαλό μας να είναι γύρω απ' αυτό αλλά δίχως πίεση. Να φέρνουμε στο μυαλό μας το βιβλίο, την σελίδα, να σκεφτόμαστε λογικά: "τι θα μπορούσε λογικά να χρειάζεται ως συμπλήρωμα εδώ; τι μπορεί να έχω παραλείψει;", να φέρνουμε τυχόν εικόνες που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν στο μυαλό ή λέξεις κλειδιά, να λέμε από μέσα μας πολλές φορές το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε μέχρι να φτάσουμε εκεί που έχουμε κολλήσει.
13. Συνήθως μια απάντηση είναι πλήρης αν έχουμε απαντήσει ταυτόχρονα σε ερωτήσεις όπως: ποιος, πώς, πότε, τι και γιατί. Με αυτές τις βοηθητικές ερωτήσεις εξαντλούμε κάθε γνώση την οποία κατέχουμε.
14. Αφού τελειώσουμε, ελέγχουμε πολύ καλά το γραπτό. Ή μάλλον το ξεσκονίζουμε. Λίγο το άγχος, λίγο ο κακός ο ύπνος, λίγο η πίεση του χρόνου.. και τα μάτια μας, μας προδίδουν! Προσωπικό παράδειγμα, στα λατινικά αφού τελείωσα, έκατσα να ελέγξω το γραπτό μου. Δεν φανταζόμουν ότι είχα ξεχάσει ν' αναλύσω δύο λέξεις. Και όμως.. (και ξέρουμε πόσο στοιχίζει στη βαθμολογία η έλλειψη δύο λέξεων!)
15. ...γι αυτό, με το που τελειώσουμε οτιδήποτε μας ζητείται, έστω και η ανάλυση μιας λέξης να είναι αυτό, το διαγράφουμε αμέσως και διακριτικά με μια γραμμή (δεν το μουτζουρώνουμε εντελώς διότι μετά, στο τέλος, θα μας χρειαστεί κατά την διάρκεια του ελέγχου).
16. Όσον αφορά την έκθεση, παραπονιόμαστε ότι οι ώρες που μας δίνονται δεν είναι αρκετές. Παρόλα αυτά μην παραλείπετε στο πρόχειρο ένα σχεδιάγραμμα με τις ιδέες σας! Πιστέψτε με, θα σας γλιτώσει πολύ χρόνο διότι άλλο να τις έχετε μπροστά σας, να παίρνετε μια-μια και να την επεξεργάζεστε και άλλο να τις έχετε χύμα στο μυαλό σας και να σας διαφύγει κάποια. Εξάλλου δεν λέμε να γράψετε πολλά πράγματα, το σχεδιάγραμμα είναι συνήθως μια πρόταση ή μερικές λέξεις.
17. Συγκεκριμένα, για την παραγωγή λόγου, με το που δίνεται το θέμα, συνήθως έχουμε μια συνολική εικόνα και ξέρουμε πάνω-κάτω τι να γράψουμε, αλλά μας φρενάρει η έναρξη και χάνουμε αρκετό χρόνο σκεπτόμενοι πως να ξεκινήσουμε, ποια είναι η ιδανική αρχή. Γι αυτό είναι καλό να έχουμε στο μυαλό μας μια αρχή, μια εναρκτήρια πρόταση δηλαδή, που είναι εύστοχη για να ξεκινά κάθε θέμα. Η εισαγωγή είναι μια καλή προθέρμανση για το θέμα που ακολουθεί. Σχεδόν ποτέ και προφορικά, όταν μιλάμε με τους φίλους μας, δεν λέμε έτσι ξερά την γνώμη μας για ένα θέμα αλλά πλαισιώνουμε με μια εισαγωγή. Αποφύγετε ρητά και διάφορα.. "έτοιμα". Οι βαθμολογητές έχουν μια αλλεργία προς αυτά.
18. Διερευνήστε καλά τι σας ζητείται να γράψετε. Δυστυχώς πολλές φορές τα θέματα διατυπώνονται με μια ασάφεια, τέτοια που την πατάνε και οι καλύτεροι μαθητές. Διαβάστε καλά και προσεχτικά το θέμα, εστιάστε στους συνδέσμους που χωρίζουν τις προτάσεις και στα ρήματα που αποτελούν προτάσεις από μόνα τους.
19. Όλοι λένε να τρεφόμαστε και να κοιμόμαστε καλά. Με το πρώτο κάτι γίνεται, αλλά το δεύτερο, κακά τα ψέματα, είναι κομματάκι δύσκολο. Το άγχος των εξετάσεων φέρνει αϋπνία, το άγχος για την αϋπνία χειροτερεύει την κατάσταση! 2-3 ώρες πριν κοιμηθείτε, πιείτε ένα ζεστό τίλιο/χαμομήλι/γάλα (χωρίς ζάχαρη όμως γιατί δίνει ενέργεια) και προσπαθήστε να μπείτε σε μια φάση χαλάρωσης. Απομακρύνετε από κοντά σας μαθήματα γιατί αυξάνουν το άγχος και οθόνες (υπολογιστή + τηλεόραση) γιατί αυξάνουν το ενδιαφέρον άρα δρουν αντίθετα στον ύπνο. Αν δείτε ότι δεν μπορείτε να κοιμηθείτε παρόλα αυτά, μην πιέζεστε, κάποια στιγμή ο οργανισμός σας έτσι κι αλλιώς, θα κουραστεί. Εκείνη τη στιγμή θα ήταν καλύτερο ν' ασχοληθείτε με κάτι άλλο πέρα απ' το διάβασμα του αυριανού μαθήματος, γιατί και λογικά να το σκεφτούμε, είχατε αρχίσει, οι περισσότεροι, να προετοιμάζεστε απ' το προηγούμενο καλοκαίρι, τι παραπάνω θα μάθετε σε μια μέρα; Το επόμενο πρωί, φάτε ένα δυναμωτικό πρωινό (αλλά όχι γεμάτο γιατί θα δράσει αντίθετα σε συνδυασμό με τη ζέστη) και πιείτε έναν χυμό πορτοκάλι. Θα συμβούλευα να μην ρίξετε μια γρήγορη ματιά αλλά να βρείτε τους φίλους σας - και ακόμα καλύτερα, εκείνη τη μέρα να πάτε μαζί στο σχολείο αν δεν το συνηθίζετε- και να μιλάτε για πράγματα που θα κάνουν το μυαλό σας να ξεφύγει απ' το άγχος, για πράγματα που σας προκαλούν γέλιο.
20. Πείτε όχι στο άγχος. Η πλειονότητα έχει άγχος μέχρι να πάρει στο χέρι το γραπτό. Απ' τη στιγμή που ρίχνουμε μια γρήγορη ματιά στα θέματα και βλέπουμε ότι μας ικανοποιούν και τα γνωρίζουμε, αρχίζουμε το γράψιμο. Αν τύχει να δούμε θέμα που δεν γνωρίζουμε, δεν πανικοβαλλόμαστε. Το αφήνουμε για το τέλος, προσπαθούμε να το συνδέσουμε με κείμενο που τυχόν μας δίνεται ή με άλλες ερωτήσεις, αν δεν καταλάβαμε την διατύπωση ζητούμε διευκρινίσεις, πιανόμαστε από λέξεις-κλειδιά που έχει η ερώτηση και προσπαθούμε να τις συνδέσουμε με τις γνώσεις μας. Αν δεν έχουμε κενά, δεν θα συναντήσουμε εμπόδια. Αν το άγχος επιμείνει και αφού πάρουμε το γραπτό, αφιερώνουμε 5' λεπτά στις αναπνοές μας. Συγκεντρωνόμαστε σε αργές εισπνοές-εκπνοές μέχρι να σταθεροποιηθεί ο ρυθμός, πίνουμε πολύ νερό (γιατί ένας αφυδατωμένος οργανισμός υπολειτουργεί) και ενθαρρύνουμε τον εαυτό μας. Αν δεν αισθανθούμε καλά, εξακολουθούμε να μην πανικοβαλλόμαστε γιατί είναι απόλυτα φυσιολογικό λόγω του άγχους. Διαφορετικά, ζητάμε την βοήθεια ενός καθηγητή.
21. Να θυμόμαστε όμως πάντα πως το άγχος γενικά, αλλά κι εκείνη τη μέρα συγκεκριμένα, έχει να κάνει με την ευρύτερη κοσμοθεωρία μας. Θα ήταν σκόπιμο να σκεφτούμε: "τι το τόσο ανεπανόρθωτο και τραγικό θα συμβεί αν δεν γράψω καλά στις εξετάσεις ή σ' ένα μάθημα;". Από μικροί έχουμε μάθει να τραγικοποιούμε τα πράγματα, όποτε σας λέω πως τίποτα το ανεπανόρθωτο δεν θα συμβεί. Απλά έχουμε εκπαιδευτεί στο να δίνουμε πολλή σημασία στις επιτυχίες και στις αποτυχίες μας, συνδέοντας τα με το τι θα πει ο κόσμος. Συνήθως κρύβουμε τις αποτυχίες και αισθανόμαστε ντροπή γι αυτές και λέμε με περηφάνια τις επιτυχίες μας. Αυτό μας έχουν μάθει. Ξέρω όμως πολλά παιδιά που είχαν έναν στόχο στις πανελλήνιες και δεν μπήκαν απλά σε μια σχολή. Έτσι, έδωσαν και δεύτερη φορά και τα κατάφεραν και κάνουν το όνειρό τους. Γιατί οι πανελλήνιες δεν είναι τίποτα παραπάνω απ' το εισιτήριο στη σχολή που επιθυμείς. Δεν δείχνει για σένα ούτε την εξυπνάδα σου, ούτε την αξία σου, ούτε την ποιότητά σου. Όλοι δικαιούμαστε να κάνουμε λάθη, όλοι δικαιούμαστε δεύτερη ευκαιρία. Αν έχουμε έναν στόχο, δεν θα το δούμε σαν να μένουμε πίσω έναν χρόνο. Αυτό βέβαια μπορεί να σκεφτούν οι γύρω μας, αλλά έναν χρόνο χωρίς καθόλου χρονοτριβές σε σχολείο και άλλες δραστηριότητες, θα έχουμε την ευκαιρία ν' αποδείξουμε το αντίθετο (δευτερεύον) και να περάσουμε εκεί που θέλουμε (πρωτεύον).
Δεν ξεχνάμε εκείνη την μέρα: κρύο νερό (με τέτοιο καιρό θα ζεσταθεί πολύ γρήγορα, οπότε απ' τη στιγμή που θα ξυπνήσουμε το πρωί βάζουμε το μπουκαλάκι που θα έχουμε αγοράσει την προηγούμενη μέρα στην κατάψυξη για να κρυώσει όσο γίνεται), χαρτομάντιλα, 2-3 στυλό, ταυτότητα-δελτίο, ρολόι και.. γιατί όχι, μαστίχα, είναι αγχολυτική. Αφήνουμε έξω το κινητό ή οτιδήποτε θα μπορούσε να δημιουργήσει κάποια παρεξήγηση και να μας στερήσει την διαδικασία των εξετάσεων. Κάνουμε, όσο μπορούμε, καλά, καθαρά και μεγάλα γράμματα, που δεν θα κολλάνε μεταξύ τους και θα δίνουν την εντύπωση ορθογραφικών λαθών, η εικόνα του γραπτού μετράει πολύ οπότε καλό θα ήταν να περιορίσουμε τις μουντζούρες και να τηρήσουμε τις παραγράφους, τις οποίες θα ήταν προτιμότερο να κάνουμε μικρές, για να μην κουράζουν τον αναγνώστη.
Καλή επιτυχία!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου