Πως γίνεται να έχουμε απόλυτη επαφή με τον εαυτό μας και αισθανόμαστε ζωντανοί κάθε στιγμή;
Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να ζεις και στο να ζεις συνειδητά. Ένα άτομο που βρίσκεται σε κώμα είναι ακόμα ζωντανό, αλλά δεν μπορούμε να πούμε πως δείχνει ιδιαίτερα σημάδια ζωής.
Με τα χρόνια, έχουμε ανακαλύψει μια άμεση σχέση ανάμεσα στην ευρύτητα της ζωντάνιας μας και στο βαθμό στον οποίο αισθανόμαστε συνδεδεμένοι με την ίδια τη ζωή.
Όταν νιώθουμε ξεκομμένοι απ? όσα συμβαίνουν γύρω μας αντί να νιώθουμε αναπόσπαστο τμήμα τους, τότε αναπόφευκτα δημιουργούμε μια αίσθηση απομόνωσης και αποξένωσης –δυο από τους σημαντικότερους παράγοντες της κλινικής κατάθλιψης, του ψυχιατρικού όρου για το φαινόμενο μιας ζωής χωρίς ζωντάνια.
Η οικειότητα, η υγιής εναλλακτική λύση στην αποξένωση και την απομόνωση, έχει ζωτική σημασία για τη σχέση που δημιουργούμε με τον εαυτό μας. Κάποιος είπε κάποτε πως οικειότητα σημαίνει: ?Να βλέπω μέσα μου?. Αυτός ο ορισμός είναι η ουσία της οικειότητας.
Όταν έχουμε επίγνωση της κάθε εμπειρίας μας χωρίς να την κρίνουμε, τότε όχι μόνο ζούμε με μια αίσθηση οικειότητας, αλλά γνωρίζουμε τι σημαίνει να έχουμε άμεση επαφή με τον εαυτό μας. Αυτή η πραγματικότητα αποτελεί τη βάση της πνευματικής υγείας.
Όπου κι αν βρίσκονται –μόνοι ή με παρέα- οι πνευματικά υγιείς άνθρωποι έχουν απόλυτη επαφή με τον εαυτό τους και αισθάνονται ζωντανοί κάθε στιγμή. Η επίγνωσή τους χαρακτηρίζεται συνεχώς από την αίσθηση της παρουσίας τους μέσα στον κόσμο.
Όταν βρίσκονται με κάποιον άλλο, εστιάζουν την προσοχή τους στην εμπειρία της επαφής με αυτό το πρόσωπο και δεν τους απασχολεί τι σκέφτονται οι ίδιοι γι? αυτό το πρόσωπο ή τι σκέφτεται το άλλο πρόσωπο γι? αυτούς.
Αυτός ο τρόπος ζωής είναι το άκρως αντίθετο αυτού που ονομάζουμε αλληλεξάρτηση. Ουσιαστικά, όσοι είναι αλληλεξαρτώμενοι εστιάζουν την προσοχή τους σχεδόν αποκλειστικά στο τι συμβαίνει γύρω τους –ειδικά σε σχέση με όσα φαντάζονται πως ζουν οι άλλοι άνθρωποι.
Αυτοί οι άνθρωποι, τις περισσότερες στιγμές, δεν έχουν επίγνωση των εσώτερων εμπειριών και συναισθημάτων τους, και έτσι δεν έχουν την αίσθηση της προσωπικής δύναμης.
Γεγονός είναι πως δεν μπορείς να έχεις μια μακρόχρονη και στενή σχέση με ένα άλλο πρόσωπο μέχρι να εξοικειωθείς απόλυτα με τον εαυτό σου. Δεν είναι λοιπόν περίεργο, που όσοι εξαρτώνται από τους άλλους, μένουν πάντα ανικανοποίητοι από τις σχέσεις τους.
Υπάρχει μάλιστα και ένα σχετικό ανέκδοτο που ρωτά: « Τί βλέπουν οι άνθρωποι που εξαρτώνται από τους άλλους όταν πνίγονται; -Τη ζωή κάποιου άλλου να περνά μπροστά από τα μάτια τους». Χωρίς επίγνωση του εαυτού σου, δεν μπορείς να ισχυριστείς πως έχεις δική σου ζωή!
Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να ζεις και στο να ζεις συνειδητά. Ένα άτομο που βρίσκεται σε κώμα είναι ακόμα ζωντανό, αλλά δεν μπορούμε να πούμε πως δείχνει ιδιαίτερα σημάδια ζωής.
Με τα χρόνια, έχουμε ανακαλύψει μια άμεση σχέση ανάμεσα στην ευρύτητα της ζωντάνιας μας και στο βαθμό στον οποίο αισθανόμαστε συνδεδεμένοι με την ίδια τη ζωή.
Όταν νιώθουμε ξεκομμένοι απ? όσα συμβαίνουν γύρω μας αντί να νιώθουμε αναπόσπαστο τμήμα τους, τότε αναπόφευκτα δημιουργούμε μια αίσθηση απομόνωσης και αποξένωσης –δυο από τους σημαντικότερους παράγοντες της κλινικής κατάθλιψης, του ψυχιατρικού όρου για το φαινόμενο μιας ζωής χωρίς ζωντάνια.
Η οικειότητα, η υγιής εναλλακτική λύση στην αποξένωση και την απομόνωση, έχει ζωτική σημασία για τη σχέση που δημιουργούμε με τον εαυτό μας. Κάποιος είπε κάποτε πως οικειότητα σημαίνει: ?Να βλέπω μέσα μου?. Αυτός ο ορισμός είναι η ουσία της οικειότητας.
Όταν έχουμε επίγνωση της κάθε εμπειρίας μας χωρίς να την κρίνουμε, τότε όχι μόνο ζούμε με μια αίσθηση οικειότητας, αλλά γνωρίζουμε τι σημαίνει να έχουμε άμεση επαφή με τον εαυτό μας. Αυτή η πραγματικότητα αποτελεί τη βάση της πνευματικής υγείας.
Όπου κι αν βρίσκονται –μόνοι ή με παρέα- οι πνευματικά υγιείς άνθρωποι έχουν απόλυτη επαφή με τον εαυτό τους και αισθάνονται ζωντανοί κάθε στιγμή. Η επίγνωσή τους χαρακτηρίζεται συνεχώς από την αίσθηση της παρουσίας τους μέσα στον κόσμο.
Όταν βρίσκονται με κάποιον άλλο, εστιάζουν την προσοχή τους στην εμπειρία της επαφής με αυτό το πρόσωπο και δεν τους απασχολεί τι σκέφτονται οι ίδιοι γι? αυτό το πρόσωπο ή τι σκέφτεται το άλλο πρόσωπο γι? αυτούς.
Αυτός ο τρόπος ζωής είναι το άκρως αντίθετο αυτού που ονομάζουμε αλληλεξάρτηση. Ουσιαστικά, όσοι είναι αλληλεξαρτώμενοι εστιάζουν την προσοχή τους σχεδόν αποκλειστικά στο τι συμβαίνει γύρω τους –ειδικά σε σχέση με όσα φαντάζονται πως ζουν οι άλλοι άνθρωποι.
Αυτοί οι άνθρωποι, τις περισσότερες στιγμές, δεν έχουν επίγνωση των εσώτερων εμπειριών και συναισθημάτων τους, και έτσι δεν έχουν την αίσθηση της προσωπικής δύναμης.
Γεγονός είναι πως δεν μπορείς να έχεις μια μακρόχρονη και στενή σχέση με ένα άλλο πρόσωπο μέχρι να εξοικειωθείς απόλυτα με τον εαυτό σου. Δεν είναι λοιπόν περίεργο, που όσοι εξαρτώνται από τους άλλους, μένουν πάντα ανικανοποίητοι από τις σχέσεις τους.
Υπάρχει μάλιστα και ένα σχετικό ανέκδοτο που ρωτά: « Τί βλέπουν οι άνθρωποι που εξαρτώνται από τους άλλους όταν πνίγονται; -Τη ζωή κάποιου άλλου να περνά μπροστά από τα μάτια τους». Χωρίς επίγνωση του εαυτού σου, δεν μπορείς να ισχυριστείς πως έχεις δική σου ζωή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου