24 Ιουλ. 2015
24 Ιουλ. 2015
Παιδιά που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, την Ιταλία και τη Γερμανία στο απόγειο της χρηματοπιστωτικής κρίσης εμφανίζουν εντελώς διαφορετικές προοπτικές για το μέλλον τους αν και ζουν σε χώρες που μετέχουν στην ίδια νομισματική ένωση.
Δύσκολο προμηνύεται το μέλλον για τα παιδιά που γεννήθηκαν το 2007-2008, στην απαρχή της κρίσης των οικονομιών της Ευρώπης, ιδιαίτερα στην περιφέρεια της Ευρωζώνης. Αν και η Ελλάδα και η Ιταλία ανήκουν στην ίδια νομισματική ένωση με τη Γερμανία και τη Γαλλία, οι οικονομικές συνθήκες σε αυτές τις δύο χώρες δεν αναμένεται να επανέλθουν στα προ κρίσης επίπεδα πριν τα παιδιά τους διανύσουν, τουλάχιστον, το 17ο έτος της ηλικίας τους.
Ένα παιδί στη Γερμανία, αντίθετα, που γεννήθηκε το 2007-08 δεν θα γευθεί καμία επίπτωση από τη χρηματοπιστωτική κρίση ή τη συνακόλουθη κρίση χρέους στην Ευρωζώνη. Και αυτό διότι η οικονομία επανήλθε στα προ κρίσης επίπεδα ήδη στο 3ο έτος της ηλικίας του. Ένας Ιταλός, όμως, θα πρέπει να αναμένει τα 17α γενέθλιά του για να έχει εξαλειφθεί κάθε σημάδι από την τελευταία ύφεση.
Ακόμη πιο δυσοίωνα είναι τα πράγματα για τον Έλληνα. «Θα έχει ενηλικιωθεί χωρίς να υπάρχει ουσιαστική ευκαιρία για ένα καλύτερο μέλλον», αναφέρει το αμερικανικό πρακτορείο Bloomberg στο πλαίσιο σχετικής έρευνας. Δυσδιάκριτο είναι, επίσης, το φως στο τούνελ για τα παιδιά που γεννήθηκαν στην Κύπρο, την Πορτογαλία, τη Φινλανδία και την Ισπανία επειδή θα πρέπει να παρέλθει τουλάχιστον μία δεκαετία για να επουλωθούν οι οικονομικές συνέπειες από την τελευταία ύφεση.
Η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας είναι, ίσως, το μεγάλο «αγκάθι» στην περιφέρεια της Ευρωζώνης. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, δηλαδή σε μια οικονομία όπου μέχρι πέρυσι είχε διαγραφεί το 25,8% του ΑΕΠ της, η ανεργία βρίσκεται στο 26,5%. Το νέο κλίμα αβεβαιότητας εντείνει την όποια προσπάθεια ανάκαμψης στη χώρα, εμποδίζοντας τη δημιουργία νέων αγορών που θα μπορούσαν να προσδώσουν ένα νέο προσανατολισμό στην οικονομία.
Παραδόξως, όπως σχολιάζει το Bloomberg, η ανεργία ήταν υψηλότερη στη Γερμανία μία δεκαετία πριν. Πράγματι, το ποσοστό ανεργίας στην ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης βρισκόταν στο 11,2% το 2005 αντί του 10% στην Ελλάδα. Μέχρι τα τέλη του 2014, η ανεργία στη Γερμανία είχε υποχωρήσει στο 5%.
Δίχως αμφιβολία, η συνολική ανάπτυξη στην Ευρωζώνη έχει επιταχύνει δυναμικά, φθάνοντας το 0,4% το τρίμηνο Ιανουαρίου - Μαρτίου από το προηγούμενο, δηλαδή στο υψηλότερο διετίας. Ήταν η πρώτη φορά που η Ιταλία εμφάνισε ρυθμό ανάπτυξης από τα τέλη του 2011. Η Ισπανία εξέρχεται πιο ισχυρή από μια πολυετή κρίση με ρυθμό ανάπτυξης 0,9% το πρώτο τρίμηνο και η Γαλλία δεν είναι πια ο «ασθενής της Ευρώπης», με την οικονομική δραστηριότητα να επεκτείνεται κατά 0,6% την ίδια περίοδο. Η Ελλάδα βρέθηκε εκτός συναγωνισμού με ύφεση 0,2%, ακολουθώντας τη Φινλανδία που εμφάνισε συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 0,1%.
Παρ’ όλα αυτά, τα χαρακτηριστικά των οικονομιών της Ευρωζώνης διαφέρουν και αυτό σημαίνει πως σε μια κρίση έχουν διαφορετικές δυνατότητες και υποδομές για να ανακάμψουν, παρά το γεγονός ότι ανήκουν στην ίδια νομισματική ένωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου