18 Μαΐου, 2014
“Είναι μια κλωστή… ή μήπως είναι ένα κτίριο; …Μπα μάθημα θα΄ναι ή μάλλον κάτι σαν αγορά αλλά τα λεφτά που μαζεύονται τα δίνουν στα φτωχά παιδιά …Εγώ, κυρία, νομίζω πως είναι μια δουλειά που αν είσαι καλός αυτήν σε κάνουν Δήμαρχο διαφορετικά αλλάζεις δουλειά…Το βρήκα, το βρήκα φώναξε ένα μικρό κοριτσάκι. Εκλογές είναι ο καιρός και μάλιστα όταν τα σύννεφα είναι έτοιμα να βάλουν τα κλάματα…
Οι δηλώσεις στην δημοσιογράφο…Και η πιο ενημερωμένη της τάξης πήρε λόγο και είπε : « είναι όταν κάποιοι άνθρωποι θέλουν να γίνου Δικαστές, τότε βάζουν κάτι χαρτιά μέσα σ ε ένα κουτί και όποιος βρει τα πιο πολλά γίνεται Δήμαρχος !»”.
Είναι οι εκλογές μια διδακτική στιγμή; Μια στιγμή όπου η ευκαιρία που έχει ο γονιός, ο δάσκαλος, η κοινωνία να “μιλήσει” με το παιδί μετατρέπεται, με διορατικότητα, σε γνώση που κατακτιέται και παραμένει ως ψυχικό αποτύπωμα; Η απάντηση είναι “ναι” αποφαίνεται κατηγορηματικά η Αθηνά Στεφανάτου, Κλινική Ψυχολόγος. Χρησιμοποιώντας τα τρέχοντα γεγονότα και τα θέματα που παρουσιάζονται στα δελτία ειδήσεων, είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να επωφεληθούμε από τις διδακτικές στιγμές που παρουσιάζονται στην καθημερινή ζωή.
Όσο μεγαλύτερη κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης υπάρχει σε εκλογές, τόσο περισσότερο τα παιδιά θα πρέπει να γνωρίζουν το πολίτευμα και τις λειτουργίες του. Αντί, λοιπόν, να λέμε στα παιδιά μας απλώς τι θα ψηφίσουμε, είναι προτιμότερο να ερευνήσουμε μαζί τους τον κάθε υποψήφιο και το κάθε κόμμα και να συζητήσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του εν λόγω προσώπου ή της παράταξης. Αν τα παιδιά κάνουν μόνα τους την έρευνα έχουμε διπλό όφελος. Σαφώς τα παιδιά μαθαίνουν περισσότερα για το θέμα της έρευνάς τους, αλλά βασικά διδάσκονται ότι (και πώς) πρέπει να ερευνούν όταν θέλουν να μάθουν για να πάρουν αποφάσεις. Έτσι θα γίνουν υπεύθυνοι πολίτες.
Όσο περισσότερο τα παιδιά ακούνε συζητήσεις ενηλίκων, τόσο περισσότερο θα πρέπει να γνωρίζουν για τα βασικά ζητήματα που θίγονται και θα ψηφιστούν στις εκλογές ως αντιπροσωπευτικές θέσεις κομμάτων. Μπορούμε να ζητήσουμε από τα παιδιά να καταγράψουν ποια θέματα θεωρούν σημαντικά ώστε να μετατραπούν σε νόμους του κράτους. Εδώ θα συζητηθούν και θέματα αξιών και ηθικής που αφορούν σε όλη την οικογένεια. Θα ήταν χρήσιμο, λοιπόν, να παρακολουθούμε μαζί με το παιδί συζητήσεις στην τηλεόραση ή ειδήσεις στο internet, και να συζητάμε πάνω σε αυτές. Ακόμα και σε μικρή ηλικία, είναι σημαντικό τα παιδιά να μάθουν πώς να παίρνουν αποφάσεις μέσα από την ανάλυση των πληροφοριών που τους δίνονται.
Μπορούμε μέχρι και να παίξουμε “εκλογές”. Αν υπάρχει μια τάξη, μια παρέα, μια ομάδα με κέφι, μπορούμε να χωριστούμε σε υποψήφιους: έτσι μαθαίνουμε τις λειτουργίες και τις διαδικασίες του πολιτεύματος. Ποιος θα βγει βουλευτής, με ποιο τρόπο, πώς θα τον επιλέξουμε, πώς είναι να ψηφίζεις; Δεν υπάρχει πουθενά στην εκπαίδευση των παιδιών μάθημα πολιτικής εκπαίδευσης. Πολλά παιδιά τελειώνουν το σχολείο χωρίς να γνωρίζουν την κυβέρνηση του τόπου τους αλλά και τα φλέγοντα θέματα της επικαιρότητας. Με αποτέλεσμα, όταν καλούνται να ψηφίσουν στα 18 τους να μην προσέρχονται ή να μην έχουν δομημένη άποψη.
Χτίζοντας τις γνώσεις τους αλλά και τον τρόπο σκέψης τους από νωρίς, προάγουμε την ανεξαρτησία και την κριτική σκέψη των παιδιών που είναι πολύτιμα εφόδια στην ανάπτυξη ελεύθερης βούλησης. Διδάσκουμε από νωρίς στα παιδιά να ψηφίζουν με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Για να νιώσουν ολοκληρωμένοι πολίτες και για να ψηφίσουν σωστά ως μελλοντικοί ενεργοί πολίτες θα πρέπει να κατανοήσουν αληθινά τι είναι καλό και τι δίκαιο!
Στο 1ο Νηπιαγωγείο Ηρακλείου τα παιδιά μέσα από ένα παιγνίδι ρόλων βίωσαν και γνώρισαν έννοιες όπως εκλογές, ψήφος, κάλπη, υποψήφιος. Δείτε τα βήματα της δράσης.
Κι η κάπλη …έχετε ακούσει ξανά αυτήν τη λέξη; Τι είναι η κάλπη;
Ααα… αυτό είναι το κτίριο, σαν μεγάλο γραφείο ακούγεται, μήπως είναι λεωφορείο , μια βάρκα, η θάλασσα ή το φως; Είναι όταν παίζουμε πολύ καλά με κάποιον, είναι μια τρικλοποδιά, κάποιο ζώο θα είναι ή μάλλον έτσι λένε στα Αγγλικά η λέξη Ψηφίζω !
Και η ιδέα δεν άργησε να ΄ρθει…ο καλύτερος τρόπος να καταλάβουμε τι είναι οι εκλογές είναι να τις κάνουμε εμείς στο σχολείο μας και να ψηφίσουμε ποιόν θέλουμε αρχηγό στην τάξη μας . Οι υποψήφιοι θα έπρεπε να βγάλουν λόγο, να πείσουν τους ψηφοφόρους για να τους ψηφίσουν. Ετοιμάστηκαν ψηφοδέλτια, φτιάξαμε εφορευτική επιτροπή, κάλπη και αφού δήλωσαν συμμετοχή ποιοι θέλουν να διεκδικήσουν την ψήφο, βάζοντας ημίψηλο καπέλο και γραβάτα ξεκίνησαν να εκφωνούν τα δικά τους θα…. με την βοήθεια πάντα και τις ερωτήσεις δημοσιογράφου …
Η Εφορευτική Επιτροπή…Άλλος είπε πως θα φέρει στο σχολείο τη χαρά, άλλος μια πισίνα, άλλος πως θα γεμίσει ζωγραφιές και πίνακες όλο το σχολείο …και σε λίγο όλα ήταν έτοιμα !
Το ψηφοδέλτιο είχε 6 ονόματα παιδιών από το ένα τμήμα και 4 από το άλλο και έπρεπε να βάλουν 2 σταυρούς , έναν για κάθε τμήμα.
Η διαδικασία κράτησε δύο ολόκληρες ημέρες και έγινε με τον καλύτερο τρόπο και με κάθε πιστότητα στην πραγματικότητα με μια διαφορά …Γελάσαμε πολύ, παίξαμε πολύ και φυσικά συμμετείχαμε όλοι στην καταμέτρηση των ψήφων σαν να είμαστε μεγάλοι…
Η κάλπη μας…
Απίστευτο και τελικά αληθινό ήταν οι αντιδράσεις των μικρών παιδιών όταν άρχισαν να φαίνονται ποιοι θα κέρδιζαν στην αναμέτρηση… Φώναζαν, υποστήριζαν και σαν βγήκε το τελικό αποτέλεσμα ξέσπασαν όλοι σε παρατεταμένα χειροκροτήματα και για τους εκλεγμένους αλλά και γι αυτούς που δεν κατάφεραν να εκλεγούν ή δεν πήραν ούτε μία ψήφο γιατί προτίμησαν να ψηφίσουν έναν φίλο τους κι όχι τον εαυτό τους !
Απίστευτο και τελικά αληθινό ήταν οι αντιδράσεις των μικρών παιδιών όταν άρχισαν να φαίνονται ποιοι θα κέρδιζαν στην αναμέτρηση… Φώναζαν, υποστήριζαν και σαν βγήκε το τελικό αποτέλεσμα ξέσπασαν όλοι σε παρατεταμένα χειροκροτήματα και για τους εκλεγμένους αλλά και γι αυτούς που δεν κατάφεραν να εκλεγούν ή δεν πήραν ούτε μία ψήφο γιατί προτίμησαν να ψηφίσουν έναν φίλο τους κι όχι τον εαυτό τους !
Οι εκλογικοί κατάλογοι…Ακολούθησαν έντονοι πανηγυρισμοί και φυσικά οι απαραίτητοι λόγοι των εκλεγμένων πια αρχηγών των Τμημάτων που όσο και να φαίνεται απίθανο συγκίνησαν κι έφεραν σε όλους για μια ακόμα φορά εκείνη την αίσθηση πως τα παιδιά τελικά ξέρουν πολύ καλύτερα να μιλούν από πολλούς μεγάλους… Ευχαρίστησαν … έταξαν σαν αληθινοί πολιτικοί και όλοι μαζί πήγαμε για …φαγητό !
Αν μπορούσαν όλα να γίνονται όπως συμβαίνει στην κοινωνία των μικρών παιδιών σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν πολύ πολύ καλύτερος και τα αποτελέσματα των πράξεων μας , αμερόληπτα και απόλυτα ειλικρινά θα έφτιαχναν μια πολιτεία που θα έμοιαζε ιδανική να ζει κανείς… να δημιουργεί… να διδάσκει αλλά και να διδάσκεται από μικρούς σοφούς που μπορεί να μην γνωρίζουν ακόμα το νόημα κάποιων λέξεων ξέρουν όμως να τις χρησιμοποιούν με τον καλύτερο τρόπο !
πηγές: candianews, infokids.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου