Γιατί δεν πρέπει να βασίζεις την ευτυχία σου στους άλλους!

Του Ανδρέα Κόλλια

Η επιθυμία του να είμαστε ευτυχισμένοι είναι συνήθως η περισσότερο κοινή φιλοδοξία της κοινωνίας μας σήμερα. Αλλά για πολλούς ανθρώπους, ιδιαίτερα τις γυναίκες, την ικανότητά τους να αισθάνονται ευτυχισμένες την έχουν τοποθετήσει σε άλλους ανθρώπους – στην παρουσία τους, την έγκριση τους ή την ευτυχία τους. Οι ειδικοί το αποκαλούν με τον όρο «εξωτερική πηγή ελέγχου».

Το να είναι όμως κάποιος ευτυχισμένος προέρχεται από το συναίσθημα εκείνο της βαθιάς εσωτερικής γαλήνης και της ικανοποίησης που νιώθει ο καθένας με τον εαυτό του. Αυτή η αίσθηση της προσωπικής ικανοποίησης, στην ιδανική περίπτωση, επιτυγχάνεται μέσω μιας σταθερά διαδεδομένης πεποίθησης ότι ο καθένας αποτελεί ένα αξιοπρεπές άτομο που ενεργεί σύμφωνα με τις προσωπικές του ηθικές αξίες»

Το να έχει κάποιος μια «Εσωτερική πηγή ελέγχου» – και να στηρίζετε αποκλειστικά στον εαυτό του για την επίτευξη της ευτυχία του – είναι πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη. Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο όσον αφορά αυτό το ζήτημα γιατί τους δίνονται πάρα πολλά μηνύματα, από πολύ νεαρή ηλικία, για να δίνουν έμφαση και προσοχή σε εξωγενείς παράγοντες – που αφορούν την εξωτερική εμφάνιση. Έτσι, αφού είναι καλά εκπαιδευμένες να επικεντρωθούν σε όλους αυτούς τους εξωτερικούς παράγοντες, δεν είναι εύκολο να αντέξουν αυτά τα μηνύματα και να πουν,« Ω, βέβαια, είναι η ψυχή και η προσωπικότητα μου που πραγματικά έχει σημασία». »

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεση που δημοσιεύτηκε στην Επιθεώρηση Ευρωπαϊκών Σπουδών, όσοι περισσότεροι επικεντρώνονται εσωτερικά τείνουν να γίνονται καλύτεροι ηγέτες – εξαιτίας της μεγαλύτερης εμπιστοσύνης που έχουν στον εαυτό τους.

Όμως, η έκθεση διαπίστωσε επίσης ότι η ευτυχία βιώνονταν σε μεγαλύτερο βαθμό από ανθρώπους των οποίων η θέση του ελέγχου ήταν ένας συνδυασμός των εσωτερικών και εξωτερικών πηγών- με την προϋπόθεση ότι ο κυρίαρχος στόχος ήταν η πρώτη. Ζούμε σε έναν κοινωνικό κόσμο ούτως ή άλλος, έτσι δεν μπορούμε να μην μας επηρεάζουν οι άλλοι άνθρωποι. Αντίθετα το πρόβλημα υφίσταται όταν εξωτερικές πηγές ελέγχουν την ευτυχία μας.

Αυτή η τάση του να δένεται η ευτυχία και η ευεξία με εκείνη των άλλων, θα μπορούσε επίσης να συνδεθεί με τους παραδοσιακούς ρόλους και την φροντίδα των γυναικών που έδειχναν σε όλη την ροή της ιστορίας των ανθρώπων. Όπως το παλιό ρητό: «Μια μητέρα είναι τόσο ευτυχής όσο το πιο δυστυχισμένο παιδί της.»

Είμαστε ειδικευμένοι στην εγγενή φροντίδα για τους άλλους, και αυτό μοιάζει λίγο σαν αλληλεξάρτηση. Η ικανότητά μας για βαθιά ενσυναίσθηση μπορεί να γίνει παθολογική και δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχείς αν τα παιδιά, η μητέρα, σύζυγος ή συνάδελφοι μας είναι σε άσχημη συναισθηματική κατάσταση. Είναι η παλιά ιστορία του: «Η δύναμή σας γίνεται, η αδυναμία σας».

Εάν λοιπόν βρείτε τον εαυτό σας να αναλώνεται από τα συναισθήματα και τις εμπειρίες των άλλων, ο ψυχολόγος Δρ Τζόαν Λούκινς λέει: Το να βρει κάποιος την ευτυχία μέσα του είναι ένα από τις πιο σπουδαίες δεξιότητες που μπορείτε να αποκτείσετε και που μπορεί να αλλάξει τη ζωή όσο και αν είναι δύσκολη.
ο Λούκινς προσφέρει αυτή τη συμβουλή:. «Επικεντρωθείτε λιγότερο στα συναισθήματα των άλλων άλλα συνειδητοποιείστε τα δικά σας. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα σταματήσετε να νοιάζεστε για τους άλλους, αλλά θα βρεθεί η ισορροπία μεταξύ φροντίδας και της επένδυσης στη δική σας συναισθηματική υγεία.

«Όταν είμαστε ισχυροί και ανθεκτικοί, είμαστε καλύτερα εξοπλισμένοι για να υποστηρίξουμε τους άλλους.»

———–

Ανδρέας Κόλλιας,

Μεγαλωμένος στην Ερέτρια Εύβοιας. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας.
Εργάστηκε στον τομέα του Γραφικού Σχεδιασμού σε διαφημιστικές και περιοδικά. Αγαπάει την Έρευνα, τις νευροεπιστήμες την ψυχολογία και την φιλοσοφία.

http://enallaktikidrasi.com/